Temat interpretacji

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 października 2018 r. (data wpływu 25 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. od zakupu towarów i usług dotyczących rewitalizacji Parku jest nieprawidłowe,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu w części dotyczącej zakupów związanych z rewitalizacją Osiedla jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. od zakupu towarów i usług dotyczących Parku,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu w części dotyczącej zakupów związanych z rewitalizacją Osiedla.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina scentralizowała swoje rozliczenia dotyczące podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi i składa jedną miesięczną deklarację VAT-7.

W ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Gmina realizuje projekt pod nazwą . Przedmiotem projektu jest rewitalizacja przestrzeni publicznej w obrębie dwóch obszarów zlokalizowanych w centrum miasta w obrębie Parku oraz na osiedlu.

Głównym celem projektu jest zwiększenie aktywizacji społeczno-gospodarczej Wnioskodawcy poprzez zrewitalizowanie zdegradowanego obszaru w centrum miasta oraz na osiedlu.

Projekt swoim zakresem obejmuje następujące prace:

1. Park:
   • budowę, przebudowę, chodników, alejek, placów zabaw, boisk, trasy rolkowo-rowerowej, dojazdów i miejsc postojowych,
   • uporządkowanie i nasadzenie zieleni, rekultywację trawników,
   • uzupełnienie infrastruktury o elementy małej architektury,
   • budowę toalet miejskich wraz z przyłączami kanalizacji sanitarnej, wodociągowej i elektrycznej,
   • przebudowę kanalizacji deszczowej,
   • wykonanie otwartej przestrzeni rekreacyjnej obszaru rewitalizacji w miejscu starych asfaltobetonowych boisk wraz z oświetleniem,
2. Osiedle:
   • zagospodarowanie terenu,
   • budowę boiska wielofunkcyjnego,
   • remont i budowę nowych dojść, dojazdów, miejsc postojowych, wiat śmietnikowych,
   • budowę placu zabaw i siłowni zewnętrznej.

Grunty, na których realizowany jest projekt, są własnością Gminy i są ujęte w księgach rachunkowych Urzędu Miejskiego.

Infrastruktura (środki trwałe) wytworzona w ramach projektu w całości będzie własnością Gminy, za której utrzymanie będą odpowiedzialne komórki organizacyjne Urzędu Miejskiego.

Powstała infrastruktura będzie infrastrukturą publiczną, udostępnianą użytkownikom nieodpłatnie.

Przestrzeń publiczna Parku może być wykorzystywana również jako miejsce organizacji spotkań, eventów, imprez plenerowych, w zakresie których, mogą pojawić się czynności opodatkowane. Teren Parku może być wynajmowany m.in. pod sezonowe ruchome punkty gastronomiczne. Gmina będzie zawierać umowy cywilnoprawne, na podstawie których będzie wystawiać faktury VAT ze stawką 23% dotyczące czynszu dzierżawnego. Jednocześnie Gmina będzie wykazywać sprzedaż opodatkowaną.

Wszelkie czynności w zakresie przedmiotowego projektu będzie realizowała Gmina jednostka samorządu terytorialnego. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki w ramach opisanego powyżej projektu, wystawione będą na Gminę.

Gmina będzie w stanie wyodrębnić z całości zakupów te związane wyłącznie z rewitalizacją Parku jak i te związane z rewitalizacją osiedla.

Dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu, o którym mowa we wniosku, dotyczące osiedla będą wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT (nieodpłatne udostępnienie mieszkańcom). W tym przypadku Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupowych.

Natomiast dokonane zakupy towarów i usług dotyczące Parku będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (najem) oraz czynności niepodlegających VAT (nieodpłatne udostępnienie mieszkańcom). Zrewitalizowany teren Parku nie będzie w żadnym zakresie wykorzystywany do działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług. Gmina nie będzie miała możliwości przypisania towarów i usług zakupionych w ramach projektu, a dotyczących Parku, w całości do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Z uwagi na powyższe Gmina odliczy podatek VAT naliczony w fakturach zakupowych przy zastosowaniu proporcji (prewspółczynnika) o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).

Ze względu na brak związku zakupów opodatkowanych VAT ze sprzedażą zwolnioną, a jedynie występującą sprzedażą opodatkowaną i niepodlegającą, nie będzie miała zastosowania przy częściowym odliczeniu podatku VAT proporcja (współczynnik) wynikająca z art. 90 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatnikami w myśl art. 15 ust. 1, wspomnianej ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeźone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na podstawie art. 7 ust. 1 do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W opisanej powyżej sytuacji Gmina realizując projekt wykonuje zadania własne gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Jednakże z uwagi na fakt, iż zrewitalizowany teren parku może być wykorzystywany jako miejsce organizacji różnych imprez plenerowych, w ramach których powstaną czynności opodatkowane podatkiem VAT, Gmina występuje także w roli podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT. Wówczas Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupowych związanych bezpośrednio z działalnością opodatkowaną (najem).

W związku z tym, że Gmina nie będzie miała możliwości przypisania zakupionych towarów i usług wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, ma prawo tylko do częściowego odliczenia podatku VAT z wydatków dotyczących przedmiotowej inwestycji.

Rewitalizacja osiedla jest realizowana w ramach zadań własnych gminy (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym) i ma na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb mieszkańców osiedla Gmina nie występuje w tej sytuacji w roli podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupowych dotyczących rewitalizacji osiedla. Gmina ma możliwość wydzielenia faktur zakupowych dotyczących osiedla.

Rewitalizacja Parku jest związana zarówno z zadaniami własnymi gminy (zaspokojenie zbiorowych potrzeb społeczności lokalnych) jak i z działalnością opodatkowaną (najem).

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w przypadku gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Gmina oblicza proporcję zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Gmina nie ma możliwości przyporządkowania podatku VAT naliczonego w fakturach zakupowych dotyczących Parku w całości do swojej działalności gospodarczej, dlatego też przy odliczaniu podatku VAT naliczonego stosuje proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, że teren Parku nie będzie generował sprzedaży zwolnionej z VAT, Gmina ma możliwość bezpośredniej alokacji podatku VAT naliczonego bezpośrednio do czynności opodatkowanych czyli takich w stosunku, do których przysługuje Gminie prawo do obniżenia podatku należnego. Tym samym przy odliczaniu podatku VAT z faktur zakupowych dotyczących Parku Gmina nie stosuje proporcji (współczynnika) o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach dotyczących części przedmiotowego projektu obejmującej osiedle. Natomiast przysługuje jej prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupowych dotyczących Parku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. od zakupu towarów i usług dotyczących rewitalizacji Parku,
• prawidłowe w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu w części dotyczącej zakupów związanych z rewitalizacją Osiedla.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem w myśl zacytowanych przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, za podatnika podatku od towarów i usług będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wyłącznie w sytuacji, gdy wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy też zauważyć, że Gmina w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 ww. ustawy).

W opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. . Projekt swoim zakresem obejmuje Park oraz Osiedle. Dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu, o którym mowa we wniosku, dotyczące Osiedla będą wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT (nieodpłatne udostępnienie mieszkańcom). Gmina ma możliwość wydzielenia faktur zakupowych dotyczących Osiedla. Natomiast zakupy towarów i usług dotyczące Parku będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (najem) oraz czynności niepodlegających VAT (nieodpłatne udostępnienie mieszkańcom). Gmina będzie w stanie wyodrębnić z całości zakupów zakupy związane wyłącznie z rewitalizacją Parku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji dotyczącej Parku, należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. W tym miejscu wskazać trzeba, że drugi warunek, wymieniony w art. 86 ustawy, dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ustawy.

Przedstawiony opis stanu faktycznego, obejmujący rewitalizację Parku, jednoznacznie świadczy, że w rzeczywistości Gmina będzie realizowała zadania własne, wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Zadania własne Gminy są zadaniami nałożonymi odrębnymi przepisami prawa. Powstała infrastruktura w postaci parku będzie infrastrukturą publiczną, udostępnianą użytkownikom (mieszkańcom, turystom) nieodpłatnie. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W ocenie organu fakt, że przestrzeń publiczna parku może być wykorzystywana również jako miejsce organizacji spotkań, eventów, imprez plenerowych w zakresie, których mogą pojawić się czynności opodatkowane oraz że przygotowany teren może być wynajmowany m.in. pod sezonowe ruchome punkty gastronomiczne a z tytułu czynszu dzierżawnego Gmina będzie wystawiać faktury VAT i tym samym będzie wykazywać sprzedaż opodatkowaną, nie dowodzi bezpośredniego związku dokonywanych zakupów, niezbędnych do rewitalizacji parku, z realizowanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, w stopniu uzasadniającym odliczenie podatku naliczonego od tych zakupów. Projekt ten nie ma na celu świadczenia konkretnych usług lub dostaw towarów opodatkowanych podatkiem VAT w oparciu o towary i usługi nabyte w ramach projektu. Zdaniem Organu nie występuje bezpośredni związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami na rewitalizację Parku, a planowaną sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT z tytułu wykorzystywania przestrzeni publicznej parku do miejsca organizacji spotkań, eventów, imprez plenerowych czy też wynajmowania terenu m.in. pod sezonowe ruchome punkty gastronomiczne. Nadrzędnym bowiem celem działań planowanych przez Gminę jest wypełnienie zadań własnych, wynikających z wymienionych powyżej przepisów ustawy o samorządzie gminnym, a nie stworzenie podmiotom miejsc do prowadzenia działalności gospodarczej, co pozwoliłoby Wnioskodawcy na uzyskiwanie przychodów, czyli wykonywanie czynności opodatkowanych. Najem powierzchni zrewitalizowanego Parku ma zatem charakter wtórny względem zadań własnych Gminy i nie pozostaje w bezpośrednim związku z planowanymi zakupami. Związek towarów i usług zakupionych w ramach realizowanej inwestycji z wykonywaniem czynności opodatkowanych jest w tej sprawie zbyt nieuchwytny i mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, dlatego nie można stwierdzić, że zakupy te w jakiejś części są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Tym samym w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie dojdzie do spełnienia podstawowego warunku, wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy, dającego prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie występuje bowiem bezpośredni związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami na rewitalizację parku, a planowaną do wynajęcia powierzchnią a także uzyskiwaniem przychodów z organizacji spotkań, eventów, imprez plenerowych oraz sezonowego najmu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. od zakupu towarów i usług dotyczących rewitalizacji Parku jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do zakupów towarów i usług związanych z rewitalizacją Osiedla, należy wskazać, że powstała w wyniku inwestycji infrastruktura nie będzie służyła Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca zakupy towarów i usług dotyczących Osiedla będą wykorzystywane wyłącznie do działalności nieopodatkowanej podatkiem VAT.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że skoro towary i usługi nabyte w związku z realizacją inwestycji dotyczące rewitalizacji Osiedla nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Gmina nabywając towary i usługi celem rewitalizacji Osiedla, nie nabywa ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Realizacja tej części projektu ma na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb mieszkańców poprzez nieodpłatne udostępnienie powstałej infrastruktury publicznej użytkownikom.

Zatem ze względu na niespełnienie przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu w części dotyczącej rewitalizacji Osiedla.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu w części dotyczącej zakupów związanych z rewitalizacją Osiedla jest prawidłowe.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej