Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2019 r. (data wpływu 7 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2019 r. (data wpływu 13 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Centrum Aktywności Lokalnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Centrum Aktywności Lokalnej . Wniosek uzupełniono w dniu 13 marca 2019 r. o stosowne pełnomocnictwo, z którego wynika prawo Sekretarza Gminy do występowania w imieniu Wnioskodawcy przed organem właściwym do wydawania interpretacji indywidualnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego wykonującą zadania, dla realizacji których została powołana. Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz opodatkowane podatkiem VAT. Gmina realizuje projekt pod nazwą: Centrum Aktywności Lokalnej , w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Celem głównym projektu jest zwiększenie dostępności infrastruktury socjalnej na terenie Gminy poprzez stworzenie Centrum Aktywności Lokalnej. Obiekty będące przedmiotem projektu stanowią mienie Gminy. Jego realizacja związana jest z modernizacją 6 wybranych pomieszczeń w budynku. Przeprowadzony został gruntowny remont i wyposażenie 6 pomieszczeń w należącym do Gminy budynku. Realizacja przedmiotowego projektu obejmuje następujące działania: 1. Powstanie Centrum Aktywności Lokalnej, poprzez modernizację i wyposażenie pomieszczeń należących do Gminy, co spowoduje lepszą dostępność infrastruktury socjalnej na terenie; 2. Wzrost aktywności mieszkańców Gminy w zakresie działania na rzecz zmiany negatywnych zachowań społecznych; 3. Umożliwienie Gminie świadczenia usług społecznych w zakresie aktywizacji dzieci i młodzieży; 4. Podniesienie jakości i skuteczności usług socjalnych; 5. Zwiększenie aktywności dzieci i młodzieży ze środowisk najuboższych, zagrożonych dziedziczeniem ubóstwa; 6. Walkę z ubóstwem i wykluczeniem społecznym na terenie gminy.

Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji operacji będą udokumentowane fakturami VAT i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Gminę. Efekty realizacji operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych. Wszystkie faktury VAT z tytułu nabywania towarów i usług będą wystawione na Gminę. Zgodnie ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie, wybudowana infrastruktura nie będzie generowała żadnych dochodów. Nie przewiduje się odpłatnego wynajmu zmodernizowanych pomieszczeń. We wniosku o dofinansowanie należało określić kwalifikowalność podatku VAT z faktur dokumentujących realizację zadania projektowego. Gmina złożyła oświadczenie, że nie ma prawa do odliczania podatku VAT, gdyż efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina w ramach realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia ma możliwość odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację zadania Centrum Aktywności Lokalnej realizowanego w ramach zadań własnych gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur otrzymanych przez Gminę, dokumentujących wydatki związane z realizacją operacji pn.: Centrum Aktywności Lokalnej .... Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie pomocy społecznej, wspierania rodziny oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dalej: u.p.t.u., Dz. U. z 2018 r., poz. 1629). Czynnościami opodatkowanymi jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług (art. 7 ust. 1 u.p.t.u.). Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikom i tylko w odniesieniu do wykonywanych odpłatnych dostaw towarów czy usług, co w ramach realizacji przedmiotowego zadania nie będzie miało miejsca.

Działania objęte programem należą do zadań własnych Gminy. Nabyte w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wobec powyższego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczania podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych, wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 6, 6a i 15 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego wykonującą zadania, dla realizacji których została powołana. Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz opodatkowane podatkiem VAT. Gmina realizuje projekt pod nazwą: Centrum Aktywności Lokalnej ..., w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020. Celem głównym projektu jest zwiększenie dostępności infrastruktury socjalnej na terenie Gminy poprzez stworzenie Centrum Aktywności Lokalnej. Obiekty będące przedmiotem projektu stanowią mienie Gminy. Jego realizacja związana jest z modernizacją 6 wybranych pomieszczeń w budynku. Przeprowadzony został gruntowny remont i wyposażenie 6 pomieszczeń w należącym do Gminy budynku. Realizacja przedmiotowego projektu obejmuje następujące działania: 1. Powstanie Centrum Aktywności Lokalnej, poprzez modernizację i wyposażenie pomieszczeń należących do Gminy, co spowoduje lepszą dostępność infrastruktury socjalnej na terenie; 2. Wzrost aktywności mieszkańców Gminy w zakresie działania na rzecz zmiany negatywnych zachowań społecznych; 3. Umożliwienie Gminie świadczenia usług społecznych w zakresie aktywizacji dzieci i młodzieży; 4. Podniesienie jakości i skuteczności usług socjalnych; 5. Zwiększenie aktywności dzieci i młodzieży ze środowisk najuboższych, zagrożonych dziedziczeniem ubóstwa; 6. Walkę z ubóstwem i wykluczeniem społecznym na terenie Gminy. Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji operacji będą udokumentowane fakturami VAT i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Gminę. Efekty realizacji operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych. Wszystkie faktury VAT z tytułu nabywania towarów i usług będą wystawione na Gminę. Zgodnie ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie, wybudowana infrastruktura nie będzie generowała żadnych dochodów. Nie przewiduje się odpłatnego wynajmu zmodernizowanych pomieszczeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji operacji nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Gminę. Efekty realizacji operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych.

Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, w odniesieniu do projektu pn.: Centrum Aktywności Lokalnej ..., Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej