Temat interpretacji

Opodatkowanie stawką 23% podatku sprzedaży gruntu niezabudowanego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.), uzupełnionym w dniu 28 grudnia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% podatku sprzedaży gruntu niezabudowanego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% podatku sprzedaży gruntu niezabudowanego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 czerwca 2018 r. podatnik, zwany dalej Sprzedającym, zawarł w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową zwaną Kupującym.

Przedmiotowa nieruchomość położona jest w woj. , w powiecie X, w gminie K. obejmuje działkę ewidencyjną numer 1078/16, o obszarze 0,7468 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer . Działka 1078/16 w rejestrze gruntów prowadzonym przez Starostę położona jest w jednostce ewidencyjnej K., obręb ... i oznaczona jest jako grunty orne oraz pastwiska trwałe, jest niezabudowana i posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Działka 1078/16 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem 1UC teren obiektów wielkopowierzchniowych. Sprzedający i Kupujący są płatnikami VAT czynnymi.

Sprzedający nabył przedmiotową nieruchomość wspólnie z żoną, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 28 grudnia 2007 r. oraz umowy przeniesienia własności z dnia 25 stycznia 2008 r. Małżonkowie pozostają w związku małżeńskim i pozostawali w takowym w chwili nabycia nieruchomości. Małżonkowie zakupili nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej męża, w celu dalszej sprzedaży. Sprzedający to osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, wpisaną do CEIDG, polegającą m.in. na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). Nabycie nieruchomości opodatkowane było podatkiem VAT, który został odliczony w prowadzonej działalności.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż działki nr 1078/16 będzie opodatkowana stawką 23% podatku od towarów i usług, jako odpłatna dostawa niezabudowanej nieruchomości gruntowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu, sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana stawką 23%, jako odpłatna dostawa niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Sprzedaż niezabudowanej działki spełnia definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Kupujący jest podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Oznacza to, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką 23% (art. 41 ust. 1 ustawy). Dostawa ta dotyczy nieruchomości, którą stanowi działka gruntowa niezabudowana, która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług). Transakcja sprzedaży nieruchomości będzie udokumentowana aktem notarialnym i poprawnie wystawioną fakturą sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku, przy spełnieniu określonych warunków.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane &− na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy &− rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu &− zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa gruntów niezabudowanych jedynie w sytuacji, gdy nie są one zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy terenami budowlanymi, czyli nie są przeznaczone pod zabudowę.

Analiza treści wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działki gruntu niezabudowanego nr 1078/16 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż ww. grunt jest terenem budowlanym w świetle art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że dla ww. gruntu obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym teren ten jest oznaczony jako 1UC teren obiektów wielkopowierzchniowych, zatem jest terenem przeznaczonym pod zabudowę. Zbycie działki gruntu nie będzie także korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż przy jej nabyciu przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem nie będzie spełniony warunek, o którym mowa w tym przepisie. Wobec tego planowana sprzedaż ww. działki gruntu będzie opodatkowana jak słusznie Pan wskazał stawką 23% podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że w uzupełnieniu wniosku wycofano drugie pytanie zadane pierwotnie we wniosku, w niniejszej interpretacji nie rozstrzygnięto kwestii, której ono dotyczyło.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej