Temat interpretacji
zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, w związku z realizacją projektu
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2018 r. (data wpływu - 19 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 12 lutego 2019 r. (data wpływu - 12 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, w związku z realizacją projektu pn. () - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 grudnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, w związku z realizacją projektu pn.: (). Wniosek został uzupełniony pismem z 12 lutego 2019 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 31 stycznia 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.377.2018.2.AMS, 0111-KDIPT2-1.4011.622.2018.1.RK.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca () (dalej jako: Wnioskodawca) jest zakładem prowadzącym usługi w zakresie opieki zdrowotnej. Usługi te zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług są zwolnione z podatku VAT. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z główną działalnością zakładu. Wydatki te zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów i klasyfikuje jako koszty kwalifikowane.
W odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca wskazał, że zawarł w dniu () umowę o dofinansowanie projektu pn. () . Termin zakończenia projektu to () r. Przedmiotem przedsięwzięcia jest zakup aparatu RTG analogowego oraz usług związanych z realizacją projektu. Towary tzn. aparat rentgenowski będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych z VAT. Wnioskodawca będzie wskazany jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy. Efekty wskazanego we wniosku projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT. Dotychczas Wnioskodawca nie uzyskał środków na realizację ww. projektu.
Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, ale tylko w zakresie usług czynszu, które wykonuje. Jednak dominującym przedmiotem działalności są usługi medyczne i tu Wnioskodawca jest zwolniony przedmiotowo od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 i 18a ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca, jako firma przedmiotowo zwolniona z podatku od towarów i usług (przedmiotem działalności są usługi medyczne) ma prawo do odliczania podatku naliczonego VAT od zakupionych towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że przedmiotem działalności są usługi medyczne zwolnione z podatku od towarów i usług nie ma prawa do odliczania podatku VAT od zakupionych towarów i usług.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki związane z VAT kosztów uzyskania przychodów z faktur zakupu towarów i usług są kosztami kwalifikowanymi i stanowią koszt uzyskania przychodów. Koszty kwalifikowane w projekcie, który realizuje Wnioskodawca dofinansowanym ze środków ().
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) zwanej dalej ustawą. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, jak również dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. obniżenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do obniżenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabyte w ramach projektu pn. () towary i usługi będzie wykorzystywał wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. Projektu.
Z uwagi na fakt, że projekt związany będzie jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego z usługami w zakresie opieki medycznej, które (jak podał Wnioskodawca) są objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług, to w stosunku do towarów i usług nabywanych w ramach tego projektu, nie będą spełnione warunki uprawniające do dokonywania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego brak związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi generującymi podatek należny.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku do odliczenia podatku VAT należy uznać za prawidłowe.
Należy zauważyć, iż pojęcie koszty kwalifikowalne nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.
Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Tym samym interpretacja nie rozstrzyga w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług (wykonywanych czynności), gdyż nie było to przedmiotem wniosku. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, co zostało przyjęte za element opisanego zdarzenia przyszłego niepodlegającego ocenie, nabywane towary i usługi w związku z realizacją Projektu będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 i 18a ustawy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Organ nadmienia, iż w zakresie sprawy dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej