Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca postępuje prawidłowo, składając informację VAT-23 właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rejestracją Samochodów Grupa 1 oraz Samochodów Grupa 2 i czy informacja składana jest terminowo.
2. Wnioskodawca postępuje prawidłowo dokonując, w odniesieniu do Samochodów Grupa 1 i Samochodów Grupa 2 zapłaty podatku VAT wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów do dnia zapłaty.
3. Spółka jest uprawniona do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami Grupa 1, jeżeli Spółka złoży informację VAT-26 w terminie 7 dni od dnia poniesienia, po dokonaniu ich rejestracji, pierwszego wydatku związanego z tymi pojazdami i prowadzi dla nich ewidencję przebiegu pojazdu.
4. Spółka jest uprawniona do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami Grupa 2, mimo niezłożenia informacji VAT-26 i braku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
5. W związku z rejestracją Samochodów Grupa 1, Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, odliczonego przy ich wewnątrzwspólnotowym nabyciu.
6. W związku z rejestracją Samochodów Grupa 2, Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, odliczonego przy ich wewnątrzwspólnotowym nabyciu.

Ad 1

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, art. 9 ust. 1 tej ustawy stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a) - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Co do zasady, podatnicy są zobowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu (art. 99 ust. 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy o VAT, dyspozycja art. 103 ust. 3 ww. ustawy znajduje zastosowanie również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8 ww. ustawy, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Stosownie do art. 103 ust. 5 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnie z ustalonym wzorem, informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 103 ust. 7 ustawy o VAT, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie określenia wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. z 2012 r., poz. 780) określił wzór takiej informacji i jest nim druk VAT-23, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia.

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o VAT nie określają terminu złożenia informacji VAT-23.

W związku z tym, w ocenie Spółki, przyjąć należy, iż skoro:

• początkowo Spółka nie planowała dokonania rejestracji pojazdów,

• po upływie pewnego czasu Spółka podjęła decyzję o rejestracji tych pojazdów we własnym imieniu

- obowiązek złożenia informacji VAT-23 nie powstał, dopóki Spółka nie dokonała ww. zmiany przeznaczenia pojazdów.

W efekcie, Spółka postępuje prawidłowo, składając informację VAT-23 w momencie podjęcia decyzji o rejestracji Samochodów Grupa 1 i Samochodów Grupa 2.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2019 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0112-KDIL1-3.4012.488.2018.1.KM, w której wskazano, że:

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Spółka postępuje prawidłowo składając - w momencie podjęcia decyzji o rejestracji danego pojazdu - informację VAT-23. Należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że żaden przepis ustawy ani przepisy wykonawcze nie określają terminu złożenia informacji VAT-23. W związku z tym złożenie przez Spółkę informacji VAT-23 w momencie podjęcia decyzji o rejestracji danego pojazdu jest prawidłowe.

Ad 2

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Art. 20 ust. la ww. ustawy stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 20 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Co do zasady, podatnicy są zobowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu (art. 99 ust. 1 ustawy o VAT).

Jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Z kolei w świetle art. 103 ust. 4 ustawy o VAT, dyspozycja art. 103 ust. 3 ww. ustawy znajduje zastosowanie również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8 ww. ustawy, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

W świetle ww. przepisów, w ocenie Spółki, przyjąć należy, iż skoro:

• początkowo Spółka nie planowała dokonania rejestracji pojazdów,

• po upływie pewnego czasu Spółka podjęła decyzję o rejestracji tych pojazdów we własnym imieniu

- przyjąć należy, iż Spółka ma obowiązek zapłaty podatku VAT wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów do dnia zapłaty.

W efekcie, Spółka postępuje prawidłowo dokonując, w odniesieniu do Samochodów Grupa 1 i Samochodów Grupa 2, zapłaty podatku VAT wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów do dnia zapłaty.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2019 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0112-KDIL1-3.4012.488.2018.1.KM, w której wskazano, że:

Wskazać również należy, że Spółka podejmując w terminie późniejszym decyzję o rejestracji pojazdu w celu przetestowania i odbycia jazd próbnych z klientami, bądź w celu przeznaczenia na środek trwały w firmie jest zobowiązana zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy do obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, podatku należnego wraz odsetkami od 14-tego dnia od dnia powstania obowiązku podatkowego do dnia zapłaty podatku.

Ad 3

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, art. 86a ust. 1 ww. ustawy nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT).

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy o VAT).

Treść art. 86a ust. 7 ustawy o VAT określa elementy, które powinna zawierać ewidencja przebiegu pojazdów.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 86a ust. 17 ustawy o VAT, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371) określił wzór takiej informacji i jest nim druk VAT-26, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia.

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o VAT nie regulują wyraźnie zasad odliczania podatku VAT, gdy podatnik:

• nabywa pojazdy z zamiarem ich odsprzedaży,

• dokonuje zmiany przeznaczenia ww. pojazdów polegających na ich użyciu jako pojazdów demonstracyjnych i zastępczych.

W związku z tym, w ocenie Spółki, przyjąć należy, iż skoro Spółka:

• nabywa pojazdy z zamiarem ich odsprzedaży,

• po upływie pewnego czasu dokonuje zmiany przeznaczenia ww. pojazdów polegającej na ich użyciu jako pojazdów demonstracyjnych i zastępczych, przy czym:
  • sposób wykorzystywania ww. pojazdów przez Spółkę, określony w ustalonych przez nią zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą;
  • Spółka prowadzi ewidencję przebiegu ww. pojazdów;
  • Spółka składa informację VAT-26 w terminie 7 dni od dnia dokonania, po rejestracji pojazdu, pierwszego wydatku związanego z tym pojazdem - Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z ww. pojazdami.

W efekcie, Spółka jest uprawniona do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami Grupa 1, jeżeli Spółka złoży informację VAT-26 w terminie 7 dni od dnia poniesienia, po dokonaniu ich rejestracji, pierwszego wydatku związanego z tymi pojazdami i prowadzi dla nich ewidencję przebiegu pojazdu.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2018 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej, sygn. IPPP1/443-1021/14-7/IT, w której wskazano, że:
  W związku z powyższym należy uznać, że w celu spełnienia warunków umożliwiających Spółce zachowanie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z wydatków związanych z samochodem zakupionym pierwotnie wyłącznie do dalszej odsprzedaży, Spółka powinna złożyć zgłoszenie VAT-26 w terminie 7 dni od dnia dokonania pierwszego wydatku związanego z tym pojazdem po dokonaniu zmiany przeznaczenia pojazdu.

• w interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej, sygn. IPPP1/443-1135/14-2/RK, w której wskazano, że:
  Podsumowując, w celu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przebiegu i złożenia informacji VAT-26 dla pojazdu, który został nabyty wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży i którego przeznaczenie zostało następnie zmienione na wykorzystywanie wyłącznie do celów działalności gospodarczej, Spółka powinna uznać za moment zmiany jego przeznaczenia dzień rejestracji pojazdu.

Ad 4

Treść art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT wskazuje, że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży.

Z kolei w myśl art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, obowiązek złożenia informacji VAT-26 dotyczy wyłącznie przypadku, w którym podatnik wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

W świetle ww. przepisów, w ocenie Spółki, zważywszy, iż Spółka:

• nabywa pojazdy z zamiarem ich odsprzedaży,

• po upływie pewnego czasu podjęła decyzję o rejestracji tych pojazdów we własnym imieniu jednak pomimo ich zarejestrowania samochody te nie będą wykorzystywane w jakikolwiek sposób, a ich przeznaczeniem pozostanie wyłącznie odsprzedaż,

• będzie składowała tablice rejestracyjne ww. samochodów w zabezpieczonym miejscu na terenie siedziby Spółki, w celu uniemożliwienia wykorzystywania samochodów przez pracowników Spółki pomimo ich rejestracji

- Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z ww. pojazdami mimo niezłożenia informacji VAT-26 i braku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W efekcie, Spółka jest uprawniona do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami Grupa 2, mimo niezłożenia informacji VAT-26 i braku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ad 5-6

Zgodnie z art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nabyto pojazd samochodowy, o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a), nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik jest obowiązany do korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu tego pojazdu.

W ocenie Spółki zarówno zarejestrowanie Samochodów Grupy 1, jak i Samochodów Grupy 2, nie wpłynie na pełne prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu.

Samochody Grupy 1 bowiem wciąż będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej jako samochody zastępcze bądź demonstracyjne oraz będą spełniać warunki, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Zmianie ulegają jedynie obowiązki, jakie obciążają Spółkę. Spółka po dokonaniu zmiany przeznaczenia pojazdu, jest bowiem obowiązana do prowadzenia ewidencji jego przebiegu i dokonania zgłoszenia VAT-26.

W przypadku Samochodów Grupy 2, Spółka wskazywała, że samochody te nie będą wykorzystywane w jakikolwiek sposób, a ich przeznaczeniem pozostanie wyłącznie odsprzedaż, oraz będzie składowała tablice rejestracyjne ww. samochodów w zabezpieczonym miejscu na terenie siedziby Spółki, w celu uniemożliwienia wykorzystywania samochodów przez pracowników Spółki. W związku z tym, zostaną spełnione kryteria z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT.

Należy wskazać, że art. 90b ustawy o VAT nie przewiduje obowiązku korekty podatku naliczonego w wypadku zmiany przeznaczenia pojazdu z pojazdu przeznaczonego wyłącznie do odsprzedaży na pojazd przeznaczony do wykorzystania wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika w sposób inny niż jego odsprzedaż. Obowiązek korekty powstałby po stronie Spółki w wypadku, w którym samochód pierwotnie przeznaczony do odsprzedaży, byłby następnie wykorzystywany do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza (co w niniejszym przypadku nie ma miejsca).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2018 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. IPPP1/443-1021/14-7/IT.

W efekcie, w ocenie Spółki, w związku z rejestracją Samochodów Grupa 1, jak i Samochodów Grupa 2, Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, odliczonego przy ich wewnątrzwspólnotowym nabyciu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

• obowiązku złożenia informacji VAT-23 w momencie podjęcia decyzji o rejestracji Samochodów Grupa 1 oraz Samochodów Grupa 2 oraz terminu złożenia tej informacji (pytanie nr 1) jest prawidłowe,
  

• obowiązku zapłaty podatku VAT wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów Grupa 1 oraz Samochodów Grupa 2 do dnia zapłaty (pytanie nr 2) jest prawidłowe,
  

• prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami Grupa 1 (pytanie nr 3) jest prawidłowe,
  

• prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami Grupa 2 (pytanie nr 4) jest nieprawidłowe,
  

• obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy odliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów Grupa 1 (pytanie nr 5) jest prawidłowe,
  

• obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy odliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów Grupa 2 (pytanie nr 6) jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 20 ust. 9 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Sprzedaż Wnioskodawcy nie jest zwolniona z VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT. Spółka składa deklaracje VAT-7. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest PKD 45,19, Z, sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. W zakresie swojej działalności, Spółka nabywa, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski, samochody osobowe od producentów samochodów, będących podatnikami podatku od wartości dodanej. Ww. samochody są przeznaczone do dalszej odsprzedaży, tj. stanowią w Spółce towary handlowe. Spółka wykazuje ww. nabycia pojazdów w swojej deklaracji VAT i odlicza cały podatek VAT od tych nabyć.

Zdarzają się sytuacje, w których Spółka podejmuje decyzję o rejestracji w Polsce, we własnym imieniu, niektórych samochodów osobowych nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W związku z podjęciem ww. decyzji, Spółka składa do właściwego urzędu skarbowego, w momencie podjęcia decyzji o rejestracji samochodu, informację na formularzu VAT-23, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu oraz dokonuje wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu wraz odsetkami (naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów do dnia zapłaty na rachunek urzędu skarbowego). Dodatkowo, Spółka dokonuje korekty złożonej deklaracji VAT-7, w której wykazano wewnątrzwspólnotowe nabycie pojazdów poprzez wskazanie ww. kwoty podatku należnego. Samochody osobowe, nabyte przez Spółkę w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, co do których Spółka podejmuje ww. decyzję o rejestracji, Spółka dzieli na dwie grupy.

Pierwsza grupa obejmuje samochody, które będą wykorzystywane przez Spółkę jako samochody demonstracyjne lub zastępcze (Samochody Grupa 1). Sposób wykorzystywania ww. pojazdów przez Spółkę, określony w ustalonych przez nią zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto, Spółka prowadzi ewidencję przebiegu pojazdów zgodną z wymogami określonymi w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT. Dodatkowo, Spółka składa naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach (na formularzu VAT-26) w terminie 7 dni od dnia poniesienia, po dokonaniu ich rejestracji, pierwszego wydatku związanego z tymi pojazdami. Spółka odlicza cały podatek VAT od wydatków związanych z ww. pojazdami samochodowymi.

Druga grupa pojazdów to samochody, które będą rejestrowane w Polsce przez Spółkę, ale nie będą faktycznie wykorzystywane, w jakikolwiek sposób (w szczególności jako samochody demonstracyjne lub zastępcze), do momentu ich zbycia przez Spółkę, a jedynie składowane na terenie Spółki, a ich tablice rejestracyjne zostaną zdeponowane w zabezpieczonym miejscu w siedzibie Spółki (Samochody Grupa 2). Samochody te będą traktowane jako towary handlowe przez Spółkę, a ich przeznaczeniem pozostanie wyłącznie ich odsprzedaż. W przypadku tych pojazdów, Spółka nie zamierza składać informacji VAT-26 ani prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu.

Wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo składając informację VAT-23 właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w momencie podjęcia decyzji o rejestracji Samochodów z Grupy 1 oraz Samochodów z Grupy 2 i czy informacja ta składana jest terminowo (pytanie nr 1) oraz ustalenia, czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo dokonując, w odniesieniu do Samochodów Grupa 1 i Samochodów Grupa 2, zapłaty podatku VAT wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów do dnia zapłaty (pytanie nr 2).

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Jednocześnie, w myśl art. 103 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 103 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji środka transportu, w tym jego przebieg oraz datę pierwszego dopuszczenia do użytku (art. 103 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 103 ust. 7 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 27 maja 2019 r. w sprawie wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. z 2019 r., poz. 1007) określił wzór informacji i jest to druk VAT-23, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia.

Przy czym, zgodnie § 2 rozporządzenia w sprawie wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu, do dnia 31 grudnia 2019 r. może być stosowany wzór informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu, określony w załączniku do rozporządzenia uchylanego w § 3, z tym że nie jest wymagane opatrzenie informacji pieczątką podatnika lub osoby reprezentującej podatnika.

W myśl § 3 ww. rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie określenia wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. poz. 780).

Z cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że jeżeli podatnik podatku od towarów i usług (rozliczający ten podatek na zasadach ogólnych), przywozi nabyty z innego państwa Unii Europejskiej środek transportu, który będzie chciał zarejestrować na terytorium Polski lub jeżeli ten środek transportu nie podlega rejestracji, ale będzie użytkowany na terytorium Polski jest zobowiązany wpłacić należny podatek od towarów i usług we właściwym urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego. Podatnik jest także zobowiązany do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego na określonym formularzu (VAT-23) informacji o nabytym środku transportu, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski, samochody osobowe od producentów samochodów. Przedmiotowe samochody są przeznaczone do dalszej odsprzedaży (stanowią w Spółce towary handlowe). Zdarzają się sytuacje, w których Spółka podejmuje decyzję o rejestracji w Polsce, we własnym imieniu, niektórych samochodów osobowych nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W związku z podjęciem tej decyzji, Spółka składa do właściwego urzędu skarbowego, w momencie podjęcia decyzji o rejestracji samochodu, informację na formularzu VAT-23, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu oraz dokonuje wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu wraz odsetkami (naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów do dnia zapłaty na rachunek urzędu skarbowego). Samochody osobowe, nabyte przez Spółkę w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, co do których Spółka podejmuje decyzję o rejestracji Wnioskodawca dzieli na dwie Grupy, tj. Samochody Grupa 1 (samochody, które będą wykorzystywane przez Spółkę jako samochody demonstracyjne lub zastępcze) oraz Samochody Grupa 2 (samochody przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży).

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca postępuje prawidłowo składając właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-23 w momencie podjęcia decyzji o rejestracji Samochodów zarówno z Grupy 1, jak i Samochodów z Grupy 2, zgodnie z art. 103 ust. 5 ustawy. Należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że przepisy ustawy nie określają terminu złożenia informacji VAT-23. Zatem, złożenie przez Wnioskodawcę informacji VAT-23 w momencie podjęcia decyzji o rejestracji Samochodów z Grupy 1 i Samochodów z Grupy 2 jest prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku złożenia informacji VAT-23 w momencie podjęcia decyzji o rejestracji Samochodów z Grupy 1 oraz Samochodów z Grupy 2 oraz terminu złożenia tej informacji (pytanie nr 1) należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do kwestii zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. Samochodów z Grupy 1 i Samochodów z Grupy 2 wskazać należy, że zgodnie z cytowanym powyżej art. 103 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Jednocześnie, w myśl art. 103 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju. W omawianej sprawie, Wnioskodawca dokonuje nabycia, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Samochodów z Grupy 1 i Samochodów z Grupy 2. Następnie Wnioskodawca podejmuje decyzję o rejestracji w Polsce, we własnym imieniu przedmiotowych Samochodów. Zatem stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy, do obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. Samochodów z Grupy 1 i Samochodów z Grupy 2 wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do dnia zapłaty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów opisanych w złożonym wniosku do dnia zapłaty (pytanie nr 2) należało uznać za prawidłowe.

Ponadto przedmiotem wątpliwości jest ustalenie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami z Grupy 1, jeżeli Spółka złoży informację VAT-26 w terminie 7 dni od dnia poniesienia, po dokonaniu ich rejestracji, pierwszego wydatku związanego z tymi pojazdami i prowadzi dla nich ewidencję przebiegu pojazdu (pytanie nr 3) oraz ustalenie czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami z Grupy 2, mimo niezłożenia informacji VAT-26 i braku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (pytanie nr 4).

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Przez pojazdy samochodowe stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przy czym, stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Jednocześnie, na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
   - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. w odniesieniu do których:
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Powołane przepisy ustawy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku mieszanego, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (art. 86a ust. 5 ustawy). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Drugi z warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 ustawy należy odnieść do pojazdów samochodowych, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (pkt 2). W odniesieniu do tych pojazdów (określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) ustawodawca nie przewidział obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów (pojazdy takie nie są jednakże przedmiotem niniejszego wniosku).

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Stosowanie do art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
   1. kolejny numer wpisu,
   2. datę i cel wyjazdu,
   3. opis trasy (skąd - dokąd),
   4. liczbę przejechanych kilometrów,
   5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
   - potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Jednocześnie, na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl art. 86a ust. 17 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wskazane w ust. 5 przypadki, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, uwzględniając specyfikę prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz konieczność przeciwdziałania nadużyciom wynikającym z wykorzystywania pojazdów do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 86a ust. 17 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371) określił wzór informacji i jest to druk VAT-26, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatki związane z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami należącymi do Grupy 1, tj. samochodami wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę jako samochody demonstracyjne lub zastępcze. W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, sposób wykorzystania przez Spółkę Samochodów z Grupy 1, określony w ustalonych przez nią zasadach używania wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto, Spółka prowadzi ewidencję przebiegu pojazdów zgodną z wymogami określonymi w art. 86a ust. 7 ustawy. Jednocześnie, Spółka składa naczelnikowi urzędu skarbowego informację o Samochodach z Grupy 1, na formularzu VAT-26, w terminie 7 dni od dnia poniesienia, po dokonaniu ich rejestracji, pierwszego wydatku związanego z tymi pojazdami. Zatem w analizowanym przypadku znajduje zastosowanie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z Samochodami z Grupy 1, bowiem Wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy oraz składa naczelnikowi skarbowemu informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami z Grupy 1 (pytanie nr 3) należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami z Grupy 2, tj. samochodami, które będą rejestrowane w Polsce przez Spółkę, ale nie będą wykorzystywane w jakikolwiek sposób do momentu ich zbycia (samochody, których przeznaczeniem pozostaje wyłącznie odsprzedaż) wskazać należy, że powołany wyżej przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, samochody osobowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Następnie Wnioskodawca podejmuje decyzję o rejestracji w Polsce, we własnym imieniu niektórych samochodów osobowych nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nabyte samochody osobowe, co do których Wnioskodawca podejmuje decyzję o rejestracji obejmują między innymi Samochody z Grupy 2. Samochody te będą rejestrowane w Polsce przez Wnioskodawcę, ale nie będą faktycznie wykorzystywane, w jakikolwiek sposób (w szczególności jako samochody demonstracyjne lub zastępcze), do momentu ich zbycia przez Wnioskodawcę, a jedynie składowane na terenie Spółki. Samochody te będą traktowane jako towary handlowe przez Spółkę, a ich przeznaczeniem pozostanie wyłącznie odsprzedaż. W przypadku tych pojazdów, Spółka nie zamierza składać informacji VAT-26 ani prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie jest uprawniony do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami z Grupy 2. Wskazać bowiem należy, że dokonana przez Wnioskodawcę we własnym imieniu rejestracja Samochodów z Grupy 2 powoduje, że przedmiotowe pojazdy nie są już przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży, gdyż mogą zostać wykorzystane do celów działalności gospodarczej innej niż odsprzedaż. Zatem w analizowanym przypadku art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy nie znajduje zastosowania. W konsekwencji, Wnioskodawca jest zobowiązany wprowadzić zasady wykluczające użycie samochodów do celów prywatnych oraz ma obowiązek prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Zatem skoro w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie zamierza prowadzić ewidencji przebiegu Samochodów z Grupy 2, w odniesieniu do tych pojazdów nie zostały spełnione warunki wynikające z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Tym samym, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że Spółka jest uprawniona do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami z Grupy 2, w sytuacji niezłożenia informacji VAT-26 i braku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W konsekwencji, w stosunku do Samochodów z Grupy 2 Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z tymi pojazdami na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z Samochodami z Grupy 2 (pytanie nr 4) należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto przedmiotem wątpliwości jest ustalenie, czy w związku z rejestracją Samochodów z Grupy 1, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy odliczonego przy ich wewnątrzwspólnotowym nabyciu (pytanie nr 5) oraz ustalenie, czy w związku z rejestracją Samochodów z Grupy 2, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy odliczonego przy ich wewnątrzwspólnotowym nabyciu (pytanie nr 6).

W odniesieniu do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:

1. o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik jest obowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu;
2. w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której mowa w art. 86a ust. 1, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.

W myśl art. 90b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym mowa w art. 86a ust. 13 (art. 90b ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 90b ust. 4 ustawy, na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że pojazd samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

W przypadku gdy podatnik wykorzystuje pojazd samochodowy w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, kwota korekty, o której mowa w ust. 1, powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90, zastosowaną przy odliczeniu (art. 90b ust. 5 ustawy).

Stosownie do art. 90b ust. 6 ustawy, w przypadku pojazdów samochodowych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15 000 zł korekty, o której mowa w ust. 1, dokonuje się, jeżeli zmiana ich wykorzystywania nastąpiła w okresie 12 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania ten pojazd samochodowy. Przepisy ust. 2-5 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że system korekt podatku naliczonego będzie stosowany w sytuacji, gdy podatnik nabył pojazd samochodowy:

• z pełnym prawem do odliczenia, w związku z przeznaczeniem go do wykorzystywania wyłącznie w działalności gospodarczej, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia zmienia jego przeznaczenie i będzie wykorzystywał ten pojazd również do innych celów niż działalność gospodarcza,

• z ograniczonym do 50% prawem do odliczenia, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia dokonuje sprzedaży opodatkowanej tego pojazdu lub przeznacza ten pojazd do użytku wyłącznie w działalności gospodarczej.

W pierwszym przypadku, system korekt nakłada obowiązek zmniejszenia odliczonego podatku naliczonego, w drugim natomiast umożliwia podatnikowi zwiększenie podatku do odliczenia, jednakże w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty.

Jednocześnie wskazać należy, że korekcie podlegają tylko wydatki z tytułu nabycia. Pozostałe wydatki, w tym nabycie paliwa, inne wydatki eksploatacyjne oraz wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco, zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco w miesiącu zmiany przeznaczenia pojazdu dokonywana jest zmiana zasad odliczania.

Odnosząc się zatem do obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów z Grupy 1 wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany po dokonania korekty, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy. W analizowanym przypadku bowiem Wnioskodawca Samochody z Grupy 1 nabywa w celu odsprzedaży, a następnie do dokonaniu rejestracji wykorzystuje te samochody jako demonstracyjne lub zastępcze. Przy czym, jak wskazał Wnioskodawca, sposób wykorzystywania Samochodów z Grupy 1 przez Spółkę, określony w ustalonych przez nią zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto, Spółka prowadzi ewidencję przebiegu pojazdów zgodną z wymogami określonymi w art. 86a ust. 7 ustawy.

Zatem stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku nie nastąpiła zmiana wykorzystywania Samochodów należących do Grupy 1 na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza. Tym samym w związku z rejestracją Samochodów z Grupy 1, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy, odliczonego przy ich wewnątrzwspólnotowym nabyciu.

Zatem stanowisko Wnioskodawca w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy odliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów należących do Grupy 1 (pytanie nr 5) należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów z Grupy 2 wskazać należy, że Wnioskodawca jest zobowiązany do dokonania korekty, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy. W analizowanym przypadku Wnioskodawca nabywa Samochody z Grupy 2 w celu odsprzedaży, a następnie dokonuje ich rejestracji. Jak wskazał Wnioskodawca, Spółka nie zamierza prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu. W odniesieniu do samochodów należących do Grupy 2 nie zostały zatem spełnione warunki wynikające z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Zatem stwierdzić należy, że w wyniku zmiany przeznaczenia Samochodów z Grupy 2 zmieni się ich wykorzystywanie z wykorzystywania wyłącznie do celów działalności gospodarczej na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i celów innych niż działalność gospodarcza. Tym samym w związku z rejestracją Samochodów z Grupy 2, Wnioskodawca ma obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy, odliczonego przy ich wewnątrzwspólnotowym nabyciu.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy odliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu Samochodów należących do Grupy 2 (pytanie nr 6) należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej