w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na p... - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.134.2019.1.AR

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 18.04.2019, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.134.2019.1.AR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na potrzeby realizacji projektu pn.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na potrzeby realizacji projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na potrzeby realizacji projektu pn. .

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Powiat G. (dalej także Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego i działa między innymi na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U z 2018 r., poz. 995 ze zm., dalej także jako u.s.p.). Zgodnie z art. 2 ust. 2 u.s.p. Powiat ma osobowość prawną. W związku z dokonaną centralizacją w zakresie rozliczeń podatku VAT podatnikiem tego podatku jest Powiat G. Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego.

Wnioskodawca wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie wskazanym w art. 4 ust. 1 u.s.p., przy czym zgodnie z art. 4 ust. 3 u.s.p. ustawy mogą określać inne zadania Powiatu. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 21 u.s.p. każdy powiat realizuje między innymi zadania w zakresie promocji powiatu. Zadania takie realizuje również Wnioskodawca. Wnioskodawca zawarł z Województwem umowę o dofinansowanie w dniu 4 czerwca 2018 r. dot. dofinansowania projektu (dalej także: projekt). Projekt ten uzyskał dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2.Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Powyższa umowa została zmieniona aneksem nr 1 z dnia 11 czerwca 2018 r. Umowa o dofinansowanie oraz aneks stanowią załączniki do niniejszego wniosku. Powyższy projekt został zrealizowany w 2018 r. przez Wydział Edukacji Powiatu G.

Celem projektu był rozwój społeczności lokalnych i budowa silnej tożsamości lokalnej oraz promowanie obszarów objętych Lokalną Strategią Rozwoju. W ramach projektu została wydana publikacja pn. .. oraz mapa Powiatu G. po 1 000 egzemplarzy. Zakupiono również materiały promocyjne (zestawy piśmiennicze: długopis i ołówek, torby jutowe, kubki, notesy z długopisem, pendrivy, gry memory w pudełku po 150 szt.). W budżecie projektu uwzględniono koszty podatku VAT zaliczając je do kosztów kwalifikowanych i tym samym poziom dofinansowania jest wyliczony z uwzględnieniem podatku VAT. Publikacja oraz materiały promocyjne przekazywano nieodpłatnie mieszkańcom powiatu oraz turystom. Tym samym ww. projekt nie przyniósł Wnioskodawcy dochodów i nie był związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z wykonaniem ww. projektu Wnioskodawca realizował zakupy i otrzymywał jako nabywca faktury VAT w 2018 r. dokumentujące te zakupy.

W związku z ww. umową o dofinansowanie Wnioskodawca jest zobowiązany dostarczyć dodatkowo do Urzędu Marszałkowskiego Województwa indywidualną interpretację podatkową w sprawie możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie dotyczącym ustalenia kwalifikowalności podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na potrzeby realizacji projektu pn. realizowanego w ramach umowy o dofinansowanie zawartej w dniu 4 czerwca 2018 r. w Sz. z Województwem (zmienionej aneksem nr 1) w związku z którą Wnioskodawca pozyskał środki finansowe z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na potrzeby realizacji projektu pn. realizowanego w ramach umowy o dofinansowanie zawartej w dniu 4 czerwca 2018 r. w Sz. z Województwem (zmienionej aneksem nr 1) w związku z którą Wnioskodawca pozyskał środki finansowe z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Powyższe wynika z faktu, iż projekt realizowany w ramach ww. umowy o dofinansowanie nie był w ocenie Wnioskodawcy związany z działalnością gospodarczą Powiatu. W tym przypadku Wnioskodawca działał jako organ władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Na wstępie należy wskazać, iż w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 27 grudnia 2017 r. wydanej w sprawie znak: 0112-KDIL1-2.4012.559.2017.1.TK przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotyczącej promocji gminy organ skarbowy sformułował tezę, iż w przypadku promocji JST brak jest prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących nabycia towarów i usług związanych z tą promocją, cyt.: jak bowiem wcześniej wskazano, podejmując działania w zakresie promocji, Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z odrębnych przepisów, co do których nie przysługuje jej prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego.

W powyższej interpretacji organ powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Go 98/15 odnoszący się do kwestii uznania przez gminę wydatków związanych z promocją za koszty ogólne, w którym WSA stwierdził: należy dostrzec różnicę między okolicznościami podejmowania działań o charakterze autopromocyjnym przez gminę oraz typowego przedsiębiorcę, który koszty ponoszone na te działania zalicza do kosztów ogólnych, służących czynnościom opodatkowanym. Należy również zauważyć, że gdyby wskazane we wniosku wydatki nie były związane z zadaniami gminy (dobrem wspólnym jej mieszkańców), to nie mogłyby być realizowane z budżetu tej jednostki samorządu terytorialnego. Gmina bowiem jest podatnikiem VAT, ale nie jest typowym przedsiębiorcą, ukierunkowanym jedynie na maksymalizację zysku.

Dalej Sąd wskazał, cyt.: w odniesieniu do gminy, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że promocja, niezależnie od potencjalnych korzyści z niej wynikających, stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności wymienionej jednostki samorządowej. W tym znaczeniu, promocja może być uznana za cel sam w sobie, gdyż gmina realizuje w ten sposób jedno z zadań własnych, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie. W takim ujęciu gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż występuje jako organ władzy publicznej, wyłączony podmiotowo na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Analizując natomiast działalność promocyjną gminy przez pryzmat realizacji innych celów o istotnym znaczeniu lokalnym należy stwierdzić, że zwiększenie atrakcyjności gminy jako obszaru inwestycyjnego prowadzi do redukcji bezrobocia, wzrostu konkurencji na danym rynku, poprawy infrastruktury, napływu ludności, transferu technologii itd. Z tego też względu nie można uznać, że nakłady na promocje gminy pozostają w ścisłym związku z czynnościami opodatkowanymi, albowiem cel takich działań należy rozpatrywać w znacznie szerszej perspektywie niż zawieranie umów cywilnoprawnych z potencjalnymi inwestorami. Promocję gminy należy potraktować jako przejaw działalności gminy występującej w charakterze organu władzy publicznej, realizującego zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej. Z tego też względu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT faktury dokumentujące wydatki poniesione przez gminę na puchary, nagrody medali, organizację imprez kulturalno-rekreacyjnych, ogłoszeń promujących Gminę, informacji w prasie o imprezach odbywających się w Gminie nie będą rodziły prawa do odliczenia podatku naliczonego. Z tych względów nie będzie miał zastosowania przepis art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Nie jest wystarczającym w tych okolicznościach wykazania ewentualnie pośredniego związku wydatków z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto w powyższej interpretacji organ wskazał, cyt.: powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2015 r. sygn. akt I FSK 109/14, z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt I FSK 1722/11 oraz z dnia 17 października 2013 r. sygn. akt I FSK 1212/12, który stwierdził, że promowanie terenów na cele inwestycyjne jest podejmowane m.in. w celu przeciwdziałania bezrobociu, które należy również do zadań publicznych jednostki samorządu terytorialnego.

Podobnie wypowiedział się autor serwisu lex Jabłoński Mariusz, który w ramach publikacji Pytania i Odpowiedzi portalu LEX udzielił w dniu 14 lutego 2019 r. odpowiedzi dotyczącej zapytania Czy można rozliczyć VAT od faktur zakupu związanych z promocją powiatu tzw. prewspółczynnikiem? (Opublikowano: QA 1186590, LEX), stwierdzając: Powiat podejmując działania mające na celu jego promocję, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z podejmowaniem jako jednostka samorządu terytorialnego - działań mających na celu realizację zadań własnych w związku z promocją powiatu, jako niepowiązanych z czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe tezy wynikają z następujących okoliczności.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 tj. ze zm. dalej także UPTU), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Dla oceny prawidłowości zastosowania ww. przepisu istotne jest to:

  1. czy realizując projekt Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z ust. 6 UPTU, oraz
  2. czy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Aby Powiatowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest spełnienie obu powyższych przesłanek łącznie.

W przypadku pierwszej ze wskazanych przesłanek wskazać należy, iż Wnioskodawca realizując projekt działał jako organ władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Podmiotowość podatkową na gruncie UPTU wyznaczają przepisy działu III, rozdział I ustawy, a więc art. 15-18 UPTU. Natomiast o tym, czy i w jakich warunkach jednostka samorządu terytorialnego (w tym powiat) jest podatnikiem VAT, rozstrzyga art. 15 ust. 6 uptu. Zgodnie z treścią tego przepisu nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis stanowi implementację art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, z późn. zm.). Przepis dyrektywy stanowi, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej również: TSUE) wielokrotnie wskazywał, że dla zastosowania art. 4 ust. 5 VI Dyrektywy (obecnie art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE) konieczne jest spełnienie łączne dwóch przesłanek: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być ona wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej (m.in. wyroki TS w sprawie: Comune di Carpaneto Piacentino i In. C-4/89, EU: C 1990:204 I Isle of Wight Council i In., C-288/07, EU: C: 2008:505).

Powyższe oznacza więc, że jednostki samorządu terytorialnego mogą być uznane za podatników podatku VAT ale tylko przy spełnieniu określonych przesłanek. Innymi słowy, w działalności jednostek samorządu terytorialnego należy wyróżnić wykonywanie działań publicznych i wykraczającą poza te działania działalność gospodarczą. Przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu. Istotne jest to, że Powiat wykonując zadania administracji publicznej może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej. W art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym korzyść ogółu określona jest jako zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy Powiatu.

O publicznym bądź prywatnym charakterze działania przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że poprzez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

W tym miejscu należy również podkreślić, że druga ze wskazanych powyżej przesłanek jest także spełniona albowiem zadania określonego w art. 4 ust. 1 pkt 21 u.s.p. nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu. Tym samym Wnioskodawca realizując te czynności nie działa jako podatnik VAT. Projekt został bowiem zrealizowany aby wypełnić ustawowe zadanie Wnioskodawcy dotyczące promocji Powiatu - określone w art. 4 ust. 1 pkt 21 u.s.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, dopóki zaspokajanie zbiorowych potrzeb określonych w art. 4 ust. 1 u.s.p. odbywa się w drodze realizacji obowiązków ustawowych, to taka działalność nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT, więc realizacja przedmiotowego projektu nie jest w żaden sposób związana z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Celem projektu był rozwój społeczności lokalnych i budowa silnej tożsamości lokalnej oraz promowanie obszarów objętych Lokalną Strategią Rozwoju. W ramach projektu została wydana publikacja oraz zakupiono również materiały promocyjne (zestawy piśmiennicze). Publikacja oraz materiały promocyjne przekazywano nieodpłatnie mieszkańcom powiatu oraz turystom. Tym samym ww. projekt nie przyniósł dochodów Wnioskodawcy i nie był związany z czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę zaprezentowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie spełnia zarówno pierwszej przesłanki (nie działa jako podatnik VAT), jak i drugiej przesłanki (projekt nie miał związku z czynnościami podatkowanymi). Oznacza to, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji opisanego w niniejszym wniosku projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

  • podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  • podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511) Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 21 ustawy o samorządzie powiatowym Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie promocji powiatu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego. Powiat realizuje projekt pn. . Celem projektu był rozwój społeczności lokalnych i budowa silnej tożsamości lokalnej oraz promowanie obszarów objętych Lokalną Strategią Rozwoju. W ramach projektu została wydana publikacja pn. . Powiat G. w 100 rocznicę odzyskania niepodległości oraz mapa Powiatu G. po 1000 egzemplarzy. Zakupiono również materiały promocyjne (zestawy piśmiennicze: długopis i ołówek, torby jutowe, kubki, notesy z długopisem, pendrivy, gry memory w pudełku po 150 szt.). Publikacja oraz materiały promocyjne przekazywano nieodpłatnie mieszkańcom powiatu oraz turystom.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na potrzeby realizacji projektu pn. .

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie związek taki nie występuje, gdyż efekt realizacji projektu publikacja oraz materiały promocyjne przekazywano nieodpłatnie mieszkańcom powiatu oraz turystom. Ww. projekt nie przyniósł Wnioskodawcy dochodów i nie był związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Ponadto Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt wykonuje zadanie publiczne w zakresie promocji powiatu. Tym samym należy stwierdzić, że nabywane w związku z realizacją przedmiotowego projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Powiat do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Powiat dokonując zakupów na potrzeby realizowanego projektu nie będzie występował jako podatnik podatku VAT.

Z uwagi zatem na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonywane zakupy na potrzeby realizacji ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto organ zauważa, że nie dokonuje analizy załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej