Opodatkowanie planowanej sprzedaży działek gruntu. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18.10.2019, sygn. 0112-KDIL2-1.4012.288.2019.3.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie planowanej sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) oraz pismem z dnia 14 października 2019 r. (data wpływu 17 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek gruntu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek gruntu. Wniosek uzupełniono w dniu 17 września 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i potwierdzenie uiszczenia dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej. Natomiast pismem z dnia 14 października 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej i niebędącą czynnym podatnikiem VAT.

Zainteresowany jest właścicielem kilku niezabudowanych działek gruntu, które otrzymał w darowiźnie. Działki stanowią majątek prywatny. Nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej, w tym w działalności rolniczej, ani do żadnych innych celów zarobkowych. Przedmiotowe działki nie były uprawiane i nie następowała z nich sprzedaż produktów rolnych. Wnioskodawca otrzymuje za te działki płatności za zazielenienie, które są jedynym przychodem gospodarstwa rolnego. Działki nie były udostępniane na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia). W przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał transakcji sprzedaży innych działek. Działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy.

Przedmiotowe działki gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znajdują się na terenach oznaczonych na rysunku planu miejscowego jako AG (zabudowa w ramach działalności gospodarczej, przeznaczone pod aktywność gospodarczą) i ZL (tereny, które w planie miejscowym mają przeznaczenie uprawy polowe i sady, w związku z czym podlegają ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego). Działki nie są uzbrojone, Wnioskodawca nie posiada dla tych działek decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z wypisem i wyrysem z ewidencji gruntów są to działki rolnicze, które mają następujące opisy: grunty rolne (RIVb i RV), grunty rolne (RIVa i RIVb) oraz łąki trwałe (ŁIV).

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać w przyszłości sprzedaży czterech działek, w tym 2 działek przeznaczonych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod aktywność gospodarczą (oznaczenie w planie AG) i 2 działek rolniczych (oznaczenie w planie ZL). Czynności związane ze sprzedażą działek w przyszłości nie wiążą się z uzyskiwaniem stałego dochodu. Wnioskodawca posiada również inną działkę przeznaczoną do sprzedaży, w przypadku której zamieszcza ogłoszenia o sprzedaży na portalach internetowych i na banerach reklamowych. Wnioskodawca nie podjął żadnych innych działań w celu uatrakcyjnienia przedmiotowych działek, nie uzbroił terenu, nie wyposażył działek w sieci wodociągowe i energetyczne albo kanalizację sanitarną. Wnioskodawca nie podejmuje żadnych działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszeń. Wnioskodawca zamierza rozpocząć w przyszłości prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z tym w dniu planowanej sprzedaży działek Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą, której zakres nie będzie obejmował handlu nieruchomościami i będzie czynnym podatnikiem VAT. Środki uzyskane ze sprzedaży działek stanowiących majątek prywatny Wnioskodawcy zostaną zainwestowane w budowę i remont nieruchomości na wynajem.

W piśmie z dnia 13 września 2019 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca w odpowiedzi na poniższe pytania udzielił następujących informacji:

Czy Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej do chwili sprzedaży przedmiotowych czterech działek będzie wykorzystywał te działki w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej? Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdej działki.
Odpowiedź:
Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej do chwili sprzedaży przedmiotowych czterech działek nie będzie wykorzystywał żadnej z czterech działek w prowadzonej działalności gospodarczej. Nie będzie wykorzystywał działki nr 1, działki nr 2, działki nr 3 i działki nr 4 w prowadzonej działalności gospodarczej.
Jaki zakres będzie miała prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza od momentu jej rozpoczęcia do dnia planowanej sprzedaży działek?
Odpowiedź:
Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie zarządzania i najmu nieruchomości, która będzie dotyczyć innej niż przedmiotowe cztery działki nieruchomości gruntowej zabudowanej halą.
Czy Wnioskodawca prowadzi/prowadził działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.)?
Odpowiedź:
Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności rolniczej, rozumianej jako produkcja roślinna i zwierzęca, nie prowadził żadnych upraw i hodowli, nie świadczył usług rolniczych. Jest ubezpieczony w KRUS, otrzymuje dopłaty za zazielenianie za trwałe użytki zielone TUZ, które stanowią jedyny jego przychód z gospodarstwa rolnego.
Czy Zainteresowany jest/był rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
Odpowiedź:
Wnioskodawca nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym dokonującym dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej albo świadczącym usługi rolnicze i korzystającym ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT.
Czy z nieruchomości gruntowych, mających być przedmiotem sprzedaży, dokonywane były/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych lub czy w jakikolwiek inny sposób działki były wykorzystywane w działalności rolniczej?
Odpowiedź:
Z nieruchomości gruntowych mających być przedmiotem sprzedaży nie były dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Działki nie były wykorzystywane w działalności rolniczej. Są to grunty orne, na których rośnie trwa (łąka). Wnioskodawca dostaje za nie płatność bezpośrednią za trwałe użytki zielone.
W jaki sposób były/są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę przedmiotowe działki od otrzymania ich w darowiźnie do chwili planowanej sprzedaży? Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdej działki.
Odpowiedź:
Przedmiotowe cztery działki gruntu nie są i nie będą wykorzystywane w żaden sposób od otrzymania ich w darowiźnie do chwili planowanej sprzedaży. Nie będzie wykorzystywana działka nr 1, działka nr 2, działka nr 3 i działka nr 4. Są tylko wystawione na sprzedaż.
Czy Zainteresowany do dnia sprzedaży będzie udostępniał ww. działki gruntu osobom trzecim na podstawie umów (np. najem, dzierżawa, użyczenie)? Jeżeli tak, to czy będą to umowy odpłatne czy nieodpłatne?
Odpowiedź:
Wnioskodawca do dnia planowanej sprzedaży nie będzie udostępniał czterech przedmiotowych działek gruntu osobom trzecim na podstawie umów (najmu, dzierżawy, użyczenia) odpłatnie lub nieodpłatnie.
Czy Wnioskodawca do momentu planowanej sprzedaży działek będzie ponosił jakiekolwiek nakłady (wykonał/lub zamierza wykonać jakiekolwiek czynności) w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej i/lub elektrycznej; ogrodzenie; utwardzenie dróg wewnętrznych; wystąpienie o warunki zabudowy; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności nieruchomości)? Jeśli tak, to jakie to były/będą nakłady (czynności)?
Odpowiedź:
Wnioskodawca do momentu planowanej sprzedaży będzie wykonywał czynności geodezyjne. Nastąpi scalenie obecnych dwóch działek w jedną działkę, która zostanie podzielona na 4 oddzielne działki. Przed sprzedażą Wnioskodawca wystąpi o warunki przyłączenia mediów i pozwolenia na budowę oraz uzgodnienie zjazdu z drogi publicznej. Wszystkie te czynności będzie wykonywał przyszły właściciel działek jako pełnomocnik sprzedającego na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży. Nie wystąpią fizyczne roboty budowlane: uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej i/lub elektrycznej, ogrodzenie, utwardzenie dróg wewnętrznych lub inne zmierzające do zwiększenia wartości albo atrakcyjności nieruchomości do momentu przeniesienia własności przedmiotowych czterech działek.
Z czyjej inicjatywy dla przedmiotowych działek gruntu został ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?
Odpowiedź:
Wnioskodawca nie ma wiedzy z czyjej inicjatywy dla przedmiotowych działek został ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednak nie z inicjatywy Wnioskodawcy.
Jakie są numery działek przeznaczonych do sprzedaży?
Odpowiedź:
Na dzień dzisiejszy numery działek to 6 i 8 (). Te numery ulegną zmianie po wykonaniu czynności geodezyjnych opisanych w pkt 8, kiedy powstaną cztery działki.
Czy działki przeznaczone do sprzedaży będą wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?
Odpowiedź:
Działki przeznaczone do sprzedaży nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności wyłącznie zwolnionej od podatku od towarów i usług.
Czy tytułu nabycia przedmiotowych działek przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
Odpowiedź:
Ponieważ działki zostały nabyte w drodze darowizny to z tytułu ich nabycia nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dodatkowo pismem z dnia 14 października 2019 r. Zainteresowany w uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na poniższe pytania udzielił następujących informacji:

W złożonym w dniu 18 lipca 2019 r. wniosku ORD-IN, Wnioskodawca w części G poz. 75 Pytanie (pytania) przyporządkowane do stanu faktycznego (stanów faktycznych) lub zdarzenia przyszłego (zdarzeń przyszłych) przedstawionego w poz. 74, zadał pytanie o treści: Czy w związku z planowaną sprzedażą 4 działek z majątku osobistego, Wnioskodawca będzie jako podatnik VAT zobowiązany do zapłaty należnego 23% podatku od towarów i usług od sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę w ramach działalności gospodarczej (oznaczenie AG) i czy będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego VAT w przypadku sprzedaży działek przeznaczonych pod uprawy polowe i sady (oznaczenie ZL) nie będących terenami budowlanymi?.
Natomiast w piśmie z dnia 13 września 2019 r., stanowiącym uzupełnienie do przedmiotowego wniosku, Zainteresowany odpowiadając na pytanie nr 8 i 10 wezwania z dnia 30 sierpnia 2019 r. wskazał: Wnioskodawca do momentu planowanej sprzedaży będzie wykonywał czynności geodezyjne. Nastąpi scalenie obecnych dwóch działek w jedną działkę, która zostanie podzielona na 4 oddzielne działki. Przed sprzedażą Wnioskodawca wystąpi o warunki przyłączenia mediów i pozwolenia na budowę oraz uzgodnienie zjazdu z drogi publicznej. Wszystkie te czynności będzie wykonywał przyszły właściciel działek jako pełnomocnik sprzedającego na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży. Nie wystąpią fizyczne roboty budowlane: uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej i/lub elektrycznej, ogrodzenie, utwardzenie dróg wewnętrznych lub inne zmierzające do zwiększenia wartości albo atrakcyjności nieruchomości do momentu przeniesienia własności przedmiotowych czterech działek. oraz Na dzień dzisiejszy numery działek to 6 i 8 (). Te numery ulegną zmianie po wykonaniu czynności geodezyjnych opisanych w pkt 8, kiedy powstaną cztery działki..
W związku z powyższym należy wskazać, czy po dokonanym scaleniu działek nr 6 i 8, a następnie ich podzieleniu na 4 oddzielne działki, dla każdej z nowopowstałych działek na moment planowanej sprzedaży będzie ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, bądź będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym? Jeżeli dla powyższych działek będzie ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to należy wskazać co z niego będzie wynikało? Odpowiedzi należy udzielić oddzielnie dla każdej z 4 działek będących przedmiotem wniosku.
Odpowiedź:
Po dokonanym scaleniu działek nr 6 i 8 a następnie ich podzieleniu na 4 oddzielne działki nie nastąpi zmiana dotychczas obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustalonego dla tego obszaru. Nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy. Czynności geodezyjne czyli scalenie i podział w żaden sposób nie wpłyną na obecnie obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Planowany podział geodezyjny ma na celu podzielenie działek i przyporządkowanie w zależności od przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W chwili obecnej każda z dwóch działek posiadanych przez Wnioskodawcę nr 6 i 8 ma na rysunku planu miejscowego po dwa przeznaczenia terenu: częściowo AG (zabudowa w ramach działalności gospodarczej, przeznaczone pod aktywność gospodarczą) i częściowo ZL (tereny, które w planie miejscowym mają przeznaczenie uprawy polowe i sady). Po dokonanym podziale będą cztery działki, w tym dwie działki o przeznaczeniu AG i dwie działki o przeznaczeniu ZL. Zatem dla każdej z czterech planowanych po podziale działek będzie obowiązywał obecny plan zagospodarowania przestrzennego.
W jakim celu została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży? Jakie warunki zawiera powyższa umowa? Od spełnienia jakich warunków określonych w przedmiotowej umowie jest uzależniona sprzedaż działek na rzecz przyszłego właściciela? Należy wymienić te warunki.
Odpowiedź:
Celem zawarcia umowy przedwstępnej jest zabezpieczenie transakcji z punktu widzenia sprzedającego. Kupujący ma prawo odstąpienia od umowy bez podania przyczyny i wówczas sprzedający zatrzymuje zadatek. Jedynym warunkiem do zawarcia umowy końcowej jest brak skorzystania z prawa pierwokupu w stosunku do działek oznaczonych jako ZL (tereny, które w planie miejscowym mają przeznaczenie uprawy polowe i sady) przez () lub ().
Czy w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży Wnioskodawca udzielił jakichkolwiek pełnomocnictw lub upoważnień dla kupującego przedmiotowe działki? Jeżeli odpowiedź na pytanie jest twierdząca, to należy wskazać ich zakres (wymienić należy wszystkie czynności, których kupujący może dokonać i dokona w imieniu Wnioskodawcy).
Odpowiedź:
Umowa
- pełnomocnictwo do reprezentowania sprzedającego we wszelkich sprawach zmierzających do uzyskania pozwolenia na budowę;
- prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane dla kupującego bez prawa budowania (to prawo daje kupującemu możliwość zdobycia warunków do pozwolenia bezpośrednio na siebie a nie na sprzedającego).
Te dwa rodzaje pełnomocnictw są udzielone ze względu na fakt, że każda instytucja ma różne wymagania dotyczące praw do nieruchomości, ale mają one umożliwić uzyskanie przez kupującego wszelkich wymaganych uzgodnień, które docelowo mają być wydane bezpośrednio na kupującego lub na niego przepisane.
Czy po zawarciu przedwstępnej umowy sprzedaży, strona kupująca przedmiotowe działki, do czasu zawarcia umowy finalnej, oprócz wskazanego w uzupełnieniu wystąpienia o warunki przyłączenia mediów i pozwolenia na budowę oraz uzgodnienia zjazdu z drogi publicznej poniosła/będzie ponosić jakiekolwiek nakłady finansowe lub wykonała/będzie wykonywać jakiekolwiek czynności, które zwiększą atrakcyjność działek, jak np. wystąpienie w imieniu Wnioskodawcy do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o ustanowienie/zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ogrodzenie, uzbrojenie terenu, utwardzenie dróg wewnętrznych, wytyczenie dostępu do drogi publicznej, urządzenie zieleni, uzbrojenie terenu lub inne działania zmierzające do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności działek, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie?
Odpowiedź:
Na tym etapie Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać, które konkretnie czynności będą konieczne do wykonania dla kupującego.
Można wskazać, że na pewno będzie to podział geodezyjny, wystąpienie do dostawców mediów o warunki przyłączenia oraz uzgodnienie zjazdu z drogi publicznej. Wnioskodawca nie ma wiedzy o innych planowanych działaniach kupującego zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności działek.
Ewentualne inne wystąpienia i czynności kupującego będą wynikały już ze specyfiki koncepcji kupującego i wymogów, które ewentualnie nałożą dane urzędy. Natomiast wszystkie te czynności nie mają na celu uatrakcyjnienia działek zmierzają one jedynie do uzyskania wiedzy o możliwości uzyskania pozwolenia na budowę dla danej inwestycji, mającej znaczenie jedynie dla kupującego. Wszystkie wymienione uzgodnienia czy warunki są dokonywane konkretnie dla danej inwestycji, nie mogą być wykorzystane przez Wnioskodawcę w znaczeniu ogólnym czy dla innej inwestycji. W tym przypadku sprzedający nie będzie miał możliwości skorzystania z koncepcji kupującego dlatego nawet jeśli jeżeli nie dojdzie do ostatecznego przeniesienia własności działek, to wszystkie ewentualnie uzyskane uzgodnienia i warunki będą z punktu sprzedającego bezwartościowe.
Nie będą wykonywane żadne prace fizyczne jak wykonanie ogrodzenia, uzbrojenie terenu czy utwardzenie drogi czy inne. Nie będą ponoszone żadne koszty związane z takimi działaniami. Kupujący będzie ponosił jedynie ewentualne koszty administracyjne uzyskiwanych uzgodnień i warunków. Wnioskodawca i kupujący nie będą występować do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o ustanowienie/zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Czy Wnioskodawca zamieszczał ogłoszenia o sprzedaży przedmiotowych działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.?
Odpowiedź:
Wnioskodawca publikował ogłoszenie o sprzedaży przedmiotowych działek na portalu internetowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą 4 działek z majątku osobistego, Wnioskodawca będzie jako podatnik VAT zobowiązany do zapłaty należnego 23% podatku od towarów i usług od sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę w ramach działalności gospodarczej (oznaczenie AG) i czy będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego VAT w przypadku sprzedaży działek przeznaczonych pod uprawy polowe i sady (oznaczenie ZL) niebędących terenami budowlanymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowaną sprzedażą 4 działek nie zostanie podatnikiem podatku od towarów i usług i nie będzie zobowiązany do zapłaty należnego 23% podatku od towarów i usług od sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę w ramach działalności gospodarczej (oznaczenie AG) oraz uprawniony do skorzystania ze zwolnienia przy sprzedaży działek niebędących terenami budowlanymi, ponieważ będzie to sprzedaż majątku prywatnego, otrzymanego w drodze darowizny, nie stanowiąca działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca z tytułu tej sprzedaży nie będzie profesjonalnym uczestnikiem obrotu gospodarczego, nie będzie działał jako handlowiec, ponieważ nie dokonał zakupu działek gruntu, nie będzie wykorzystywał towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Transakcja sprzedaży działek stanowi jedynie czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sprzedaż działek gruntu następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy. Sprzedaż działek nie będzie się wiązała z uzyskaniem stałego dochodu, nie powinno się uznawać zbycia takiego gruntu za częstotliwą dostawę nieruchomością, a zatem w świetle powyższego czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy celem racjonalnego ustawodawcy było obciążenie podatkiem VAT profesjonalne firmy działające na rynku nieruchomości, które zbywają działki w sposób ciągły i zorganizowany a nie osoby fizyczne, które dokonują sporadycznej sprzedaży majątku osobistego.

Zamieszczanie ogłoszeń w portalach internetowych i na banerach reklamowych nie jest dowodem na prowadzenie zorganizowanej działalności gospodarczej jako handlowiec. Każda osoba, która chce dokonać sprzedaży musi znaleźć odpowiedniego nabywcę i raczej nie może oczekiwać że nabywcy zgłoszą się sami. Istotne znaczenie ma to czy ogłoszenia te wykraczają poza zwykłe formy ogłoszeń, czy przybierają postać reklamy, stanowią formę marketingu. Samo zamieszczenie ogłoszenia w prasie czy w internecie (środkach przekazu będących w powszechnym użyciu) nie pozwala na stwierdzenie, że osoba je zamieszczająca zachowuje się jak handlowiec.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 541, poz. 535, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów, to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiany stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek z majątku osobistego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż będzie wykonana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Na poparcie swoich wywodów Wnioskodawca wskazuje również Interpretacje przepisów prawa wydane przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 21 czerwca 2012 r., sygnatura IPPP1/443-298/12/ES;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 30 stycznia 2012 r., sygnatura IBPP1/443-1567/11/BM;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 maja 2011 r., sygnatura IBPP1/443-489/11/ES;
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2011r., sygnatura ILPP2/443-237/11-2/MN;
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygnatura ILPP2/443-125/11-4/MR.

Pogląd ten potwierdza również jednolita linia orzecznicza:

wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. (sprawy C-180/10, C-181/10),
Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt I FSK 1289/10),
Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt I FSK 811/13).

Reasumując powyższe rozważania należy zatem stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując transakcji sprzedaży przedmiotowych działek gruntu będzie korzystać z przysługującego mu prawa swobodnego rozporządzania własnym prywatnym majątkiem i nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, ponieważ nie będzie wykonywać samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Teren budowlany to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne jak wskazał TSUE dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest rolnikiem ryczałtowym. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Inaczej jest natomiast jak wyjaśnił Trybunał w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej i niebędącą czynnym podatnikiem VAT.

Jest właścicielem kilku niezabudowanych działek gruntu, które otrzymał w darowiźnie. Działki stanowią majątek prywatny. Nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej, w tym w działalności rolniczej, ani do żadnych innych celów zarobkowych. Przedmiotowe działki nie były uprawiane i nie następowała z nich sprzedaż produktów rolnych. Wnioskodawca otrzymuje za te działki płatności za zazielenienie, które są jedynym przychodem gospodarstwa rolnego. Działki nie były udostępniane na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia). W przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał transakcji sprzedaży innych działek. Działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać w przyszłości sprzedaży czterech działek, w tym 2 działek przeznaczonych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod aktywność gospodarczą (oznaczenie w planie AG) i 2 działek rolniczych (oznaczenie w planie ZL). Czynności związane ze sprzedażą działek w przyszłości nie wiążą się z uzyskiwaniem stałego dochodu. Wnioskodawca posiada również inną działkę przeznaczoną do sprzedaży, w przypadku której zamieszcza ogłoszenia o sprzedaży na portalach internetowych i na banerach reklamowych. Wnioskodawca nie podjął żadnych innych działań w celu uatrakcyjnienia przedmiotowych działek, nie uzbroił terenu, nie wyposażył działek w sieci wodociągowe i energetyczne albo kanalizację sanitarną. Wnioskodawca nie podejmuje żadnych działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszeń. Wnioskodawca zamierza rozpocząć w przyszłości prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z tym w dniu planowanej sprzedaży działek Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą, której zakres nie będzie obejmował handlu nieruchomościami i będzie czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie zarządzania i najmu nieruchomości, która będzie dotyczyć innej niż przedmiotowe cztery działki nieruchomości gruntowej zabudowanej halą. Środki uzyskane ze sprzedaży działek stanowiących majątek prywatny Wnioskodawcy zostaną zainwestowane w budowę i remont nieruchomości na wynajem.

Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej do chwili sprzedaży przedmiotowych czterech działek nie będzie wykorzystywał żadnej z czterech działek w prowadzonej działalności gospodarczej. Nie będzie wykorzystywał działki nr 1, działki nr 2, działki nr 3 i działki nr 4 w prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotowe cztery działki gruntu nie są i nie będą wykorzystywane w żaden sposób od otrzymania ich w darowiźnie do chwili planowanej sprzedaży. Nie będzie wykorzystywana działka nr 1, działka nr 2, działka nr 3 i działka nr 4. Są tylko wystawione na sprzedaż.

Wnioskodawca do dnia planowanej sprzedaży nie będzie udostępniał czterech przedmiotowych działek gruntu osobom trzecim na podstawie umów (najmu, dzierżawy, użyczenia) odpłatnie lub nieodpłatnie.

Wnioskodawca do momentu planowanej sprzedaży będzie wykonywał czynności geodezyjne. Po dokonanym scaleniu działek nr 6 i 8 a następnie ich podzieleniu na 4 oddzielne działki nie nastąpi zmiana dotychczas obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustalonego dla tego obszaru. Nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy. Czynności geodezyjne czyli scalenie i podział w żaden sposób nie wpłyną na obecnie obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Planowany podział geodezyjny ma na celu podzielenie działek i przyporządkowanie w zależności od przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W chwili obecnej każda z dwóch działek posiadanych przez Wnioskodawcę nr 6 i 8 ma na rysunku planu miejscowego po dwa przeznaczenia terenu: częściowo AG (zabudowa w ramach działalności gospodarczej, przeznaczone pod aktywność gospodarczą) i częściowo ZL (tereny, które w planie miejscowym mają przeznaczenie uprawy polowe i sady). Po dokonanym podziale będą cztery działki, w tym dwie działki o przeznaczeniu AG i dwie działki o przeznaczeniu ZL. Zatem dla każdej z czterech planowanych po podziale działek będzie obowiązywał obecny plan zagospodarowania przestrzennego.

Przed sprzedażą Wnioskodawca wystąpi o warunki przyłączenia mediów i pozwolenia na budowę oraz uzgodnienie zjazdu z drogi publicznej. Wszystkie te czynności będzie wykonywał przyszły właściciel działek jako pełnomocnik sprzedającego na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży. Nie wystąpią fizyczne roboty budowlane: uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej i/lub elektrycznej, ogrodzenie, utwardzenie dróg wewnętrznych lub inne zmierzające do zwiększenia wartości albo atrakcyjności nieruchomości do momentu przeniesienia własności przedmiotowych czterech działek.

Wnioskodawca nie ma wiedzy z czyjej inicjatywy dla przedmiotowych działek został ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednak nie z inicjatywy Wnioskodawcy.

Działki przeznaczone do sprzedaży nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności wyłącznie zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Ponieważ działki zostały nabyte w drodze darowizny to z tytułu ich nabycia nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Celem zawarcia umowy przedwstępnej jest zabezpieczenie transakcji z punktu widzenia sprzedającego. Kupujący ma prawo odstąpienia od umowy bez podania przyczyny i wówczas sprzedający zatrzymuje zadatek. Jedynym warunkiem do zawarcia umowy końcowej jest brak skorzystania z prawa pierwokupu w stosunku do działek oznaczonych jako ZL (tereny, które w planie miejscowym mają przeznaczenie uprawy polowe i sady) przez Lasy Państwowe lub Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

Umowa przedwstępna zakłada następujące umocowania dla kupującego:

pełnomocnictwo do reprezentowania sprzedającego we wszelkich sprawach zmierzających do uzyskania pozwolenia na budowę;
prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane dla kupującego bez prawa budowania (to prawo daje kupującemu możliwość zdobycia warunków do pozwolenia bezpośrednio na siebie a nie na sprzedającego).

Na tym etapie Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać, które konkretnie czynności będą konieczne do wykonania dla kupującego.

Można wskazać, że na pewno będzie to podział geodezyjny, wystąpienie do dostawców mediów o warunki przyłączenia oraz uzgodnienie zjazdu z drogi publicznej. Wnioskodawca nie ma wiedzy o innych planowanych działaniach kupującego zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności działek.

Ewentualne inne wystąpienia i czynności kupującego będą wynikały już ze specyfiki koncepcji kupującego i wymogów, które ewentualnie nałożą dane urzędy.

Nie będą wykonywane żadne prace fizyczne jak wykonanie ogrodzenia, uzbrojenie terenu czy utwardzenie drogi czy inne. Nie będą ponoszone żadne koszty związane z takimi działaniami. Kupujący będzie ponosił jedynie ewentualne koszty administracyjne uzyskiwanych uzgodnień i warunków. Wnioskodawca i kupujący nie będą występować do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o ustanowienie/zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca publikował ogłoszenie o sprzedaży przedmiotowych działek na portalu internetowym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy będzie on jako podatnik VAT zobowiązany do zapłaty należnego 23% podatku od towarów i usług od sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę w ramach działalności gospodarczej (oznaczenie AG) i czy będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego VAT w przypadku sprzedaży działek przeznaczonych pod uprawy polowe i sady (oznaczenie ZL) niebędących terenami budowlanymi.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT co do zasady mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Zainteresowany będzie spełniał przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy podkreślić, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży.

W analizowanej sprawie zauważyć należy, że Wnioskodawca wykonywał typowe działania charakteryzujące aktywność profesjonalnego handlowca (tj. działania geodezyjne oraz podjęte w ramach udzielonych pełnomocnictw).

Fakt zawarcia umowy przedwstępnej ze stroną kupującą, w ramach której udzielono jej umocowania w postaci: pełnomocnictwa do reprezentowania sprzedającego we wszelkich sprawach zmierzających do uzyskania pozwolenia na budowę oraz prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane dla kupującego bez prawa budowania jest przejawem ściśle profesjonalnej i zorganizowanej aktywności.

Z uwagi na powyższe należy przytoczyć brzmienie przepisu art. 95 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Zatem jak wynika z powyższych przepisów, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie udzielając kupującemu pełnomocnictw, czynności wykonane przez kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy. Stroną podejmowanych czynności będzie bowiem Zainteresowany, a nie kupujący. Kupujący, jako pełnomocnik Wnioskodawcy nie działa przecież we własnym imieniu, lecz w imieniu Wnioskodawcy.

Zatem przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych działek, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym, mając na uwadze całokształt okoliczności w niniejszej sprawie należy wskazać, że sprzedaż przez Wnioskodawcę czterech działek, po podzieleniu działek nr 6 oraz 8 będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany w związku z ich sprzedażą będzie działać jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy jednakże zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi są zwolnione od podatku VAT.

Przez tereny budowlane stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Ponadto, stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy nieruchomość która będzie przedmiotem sprzedaży, jest terenem budowlanym w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów, jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Jak wynika z opisu sprawy po dokonanym scaleniu działek nr 6 i 8, a następnie ich podzieleniu na 4 oddzielne działki nie nastąpi zmiana dotychczas obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustalonego dla tego obszaru. Nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy. Planowany podział geodezyjny ma na celu podzielenie działek i przyporządkowanie w zależności od przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W chwili obecnej każda z dwóch działek nr 6 i 8, posiadanych przez Wnioskodawcę ma na rysunku planu miejscowego po dwa przeznaczenia terenu: częściowo AG (zabudowa w ramach działalności gospodarczej, przeznaczone pod aktywność gospodarczą) i częściowo ZL (tereny, które w planie miejscowym mają przeznaczenie uprawy polowe i sady). Po dokonanym podziale będą cztery działki, w tym dwie działki o przeznaczeniu AG i dwie działki o przeznaczeniu ZL. Dla każdej z czterech planowanych po podziale działek będzie obowiązywał obecny plan zagospodarowania przestrzennego. Co istotne, jak oświadczył Zainteresowany, Wnioskodawca i kupujący nie będą występować do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o ustanowienie/zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zatem, w konsekwencji powyższego wskazać należy, że dwie działki będące przedmiotem sprzedaży, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego będą miały oznaczenie AG (zabudowa w ramach działalności gospodarczej, przeznaczone pod aktywność gospodarczą) będą stanowiły tereny przeznaczony pod zabudowę, a pozostałe dwie działki oznaczone jako ZL (tereny, które w planie miejscowym mają przeznaczenie uprawy polowe i sady) nie będą stanowiły terenów pod zabudowę.

W związku z powyższym dwie działki oznaczone jako AG w momencie sprzedaży będą spełniały definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy i tym samym ich dostawa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Z kolei w odniesieniu do pozostałych dwóch działek, które w miejscowym planie mają przeznaczenie uprawy polowe i sady (oznaczone jako ZL), wskazać należy, że w momencie sprzedaży nie będą spełniały definicji terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy i tym samym ich dostawa będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to przepisy dopuszczają również możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy przy spełnieniu łącznie obu warunków, o których mowa w tym przepisie.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że na dwie działki oznaczone jako AG (zabudowa w ramach działalności gospodarczej, przeznaczone pod aktywność gospodarczą) nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności wyłącznie zwolnionej od podatku od towarów i usług. Zatem w odniesieniu do tych działek nie będzie spełniony warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, tj. wykorzystywanie przedmiotowych działek wyłącznie na cele działalności zwolnionej.

W konsekwencji sprzedaż dwóch działek oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako AG zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy będzie czynnością opodatkowaną stawką podatku VAT w wysokości 23%. Dla tej dostawy nie znajdzie bowiem zastosowania zwolnienie od podatku VAT na mocy przepisów przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z planowaną sprzedażą 2 działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę w ramach działalności gospodarczej (oznaczenie AG), Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT należnego wg stawki 23% - zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy. Natomiast w odniesieniu do sprzedaży dwóch działek przeznaczonych pod uprawy polowe i sady (oznaczenie ZL) niebędących terenami budowlanymi wskazać należy, że ich dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy całościowo oceniono jako nieprawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie