Temat interpretacji

zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej w części zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 lipca 2019 r., (data wpływu 31 lipca 2019 r.) uzupełniony pismem z 17 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.) oraz pismem z 17 października 2019 r. (data wpływu 17 października 2019 r.) oraz pismem z 28 października 2019 r. (data wpływu 28 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej w części zabudowanej:

• budynkiem obory, budynkiem stodoły oraz budynkiem administarcyjno-socjalnym (część mieszkalna) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest prawidłowe,
• budynkiem garażowym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej w części zabudowanej budynkiem obory, budynkiem stodoły, budynkiem administarcyjno-socjalnym (część mieszkalna) oraz budynkiem garażowym. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 9 września 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.470.2019.1.EJU, pismem z 17 października 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 października 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.470.2019.2.EJU oraz pismem z 28 października 2019 r. (data wpływu 28 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 21 października 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.470.2019.4.EJU.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 17 września 2019 r., pismem z 17 października 2019 r. oraz pismem
z 28 października 2019 r.:

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 26 stycznia 1995 roku. Zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną, położoną w , na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym o powierzchni 2,1865 ha.

Działka jest zabudowana budynkiem obory, budynkiem stodoły, budynkiem garażowym sprzętu rolniczego, budynkiem magazynu paszowego, budynkiem administracyjno-socjalnym i budynkiem wagowo-socjalnym.

Nieruchomość ta została zakupiona przez Gminę w 2002 roku od Agencji Własności Rolnej, pochodzi ze zlikwidowanego Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolnych i nie stanowiła przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Gmina nie otrzymała faktury VAT dokonując zakupu, został sporządzony akt notarialny, w którym określono, iż działka nr będąca przedmiotem sprzedaży stanowi rolę i teren przemysłowy w roli. W akcie tym nie został określony podatek VAT od nabycia/sprzedaży nieruchomości, a Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynek magazynu paszowego oraz budynek wagowo - socjalny przez cały okres posiadania nie były przez Gminę wykorzystywane. Budynek administracyjno-socjalny składa się z pomieszczeń mieszkalnych i biurowych. Część biurowa nie była wykorzystywana przez Gminę do żadnych czynności od momentu nabycia do chwili obecnej. Lokal mieszkalny był wynajmowany w okresie 28 lutego 2003-17 października 2007 r. Czynsz za lokal był zwolniony z podatku VAT, najemca był obciążany opłatami za media (woda, wywóz odpadów) z 7% stawką VAT .

Budynek obory był wydzierżawiony na podstawie umowy najmu w okresie 1 stycznia 2006 - 30 kwietnia 2016 r., natomiast budynek stodoły od 1 sierpnia 2002 r do nadal i opodatkowane stawką VAT 22% i 23%.

Na ww. budynki nie zostały poniesione żadne nakłady na ich ulepszenie za cały czas ich posiadania.

W 2013 roku przeprowadzono bieżący remont budynku garażowego celem dostosowania go do potrzeb punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych. Koszt wykonanych prac to 25 694,54 zł. (wartość rynkowa nieruchomości 1 967 000,00 zł). Ponieważ utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych jest zadaniem własnym gminy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Punkt selektywnej zbiórki odpadów mieścił się na przedmiotowej nieruchomości w okresie listopad 2013 czerwiec 2016. Od lipca 2016 roku do chwili obecnej budynek nie jest użytkowany.

Jak wynika z powyższego pierwsze zajęcie budowli nastąpiło: budynek stodoły 1 sierpnia 2002 roku, budynek obory 1 stycznia 2006 roku a części mieszkalnej budynku administracyjno - socjalnego 28 lutego 2003 roku.

Planowana sprzedaż nieruchomości również obecnie nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że

1. Każdy opisany we wniosku obiekt stanowi budynek, budowle zgodnie z Prawem Budowlanym.
2. Na pytanie organu Jaki jest symbol wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.) na każdy obiekt o którym mowa we wniosku Wnioskodawca odpowiedział:
   Budynek obory 1/12/127/1271;
   Budynek stodoły 1/12/127/1271;
   Budynek garażowy 1/12/127/1271;
   Budynek magazynu paszowego 1/12/127/1271;
   Budynek wagowo-socjalny 1/12/127/1271;
   Budynek administracyjno-socjalny 1/12/122/1220.
3. Pierwsze zajęcie obiektów nastąpiło:
   Pierwsze zajęcie obiektów nastąpiło:
   Budynek obory 1 stycznia 2006 roku;
   Budynek stodoły 1 sierpnia 2002 roku;
   Budynek garażowy nie były zajęte;
   Budynek magazynowo -paszowy nie były zajęte;
   Budynek wagowo- socjalny nie były zajęte;
   Budynek administracyjno- socjalny 28 lutego 2003 roku.
4. Na pytanie organu Czy Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku garażowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym stanowiącym co najmniej 30% wartości tej nieruchomości ? Wnioskodawca odpowiedział:
   Budynek obory nie poniesiono wydatków na ulepszenie;
   Budynek stodoły nie poniesiono wydatków na ulepszenie;
   Budynek garażowy nie poniesiono wydatków na ulepszenie;
   Budynek magazynowo -paszowy nie poniesiono wydatków na ulepszenie;
   Budynek wagowo- socjalny nie poniesiono wydatków na ulepszenie;
   Budynek administracyjno- socjalny nie poniesiono wydatków na ulepszenie.
5. Gmina poniosła nakłady inwestycyjne w wysokości 25 694,54 zł na utwardzenie drogi dojazdowej do budynku garażowego. Faktura wystawiona z dnia 19 listopada 2013 roku. Nie były to nakłady na ulepszenie budynku garażowego jak wstępnie podano we wniosku z dnia 29 lipca 2019 r.
6. Na pytanie organu Czy po poniesieniu wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku, budynek ten został oddany do używania, wykorzystywany do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę lub też był oddany w najem/dzierżawę (jeżeli tak to kiedy) ? Wnioskodawca odpowiedział Nie dotyczy.
   
   

W posiadanej w zasobach archiwalnych korespondencji otrzymanej do wiadomości Burmistrza, a prowadzonej z osobą fizyczną, poprzedni właściciel jakim była Agencja stwierdza, iż w budynku administracyjno-socjalnym (w części mieszkalnej), osoba do której skierowane zostało pismo posiada prawo do zamieszkiwania. Dane meldunkowe pochodzące z rejestru mieszkańców Gminy wskazują, iż w przedmiotowym lokalu meldunek na pobyt stały lokator posiadał w latach 1987 1995 oraz 2003-2008.

Następnie w akcie notarialnym sporządzonym w dniu 12 marca 2002 r., na podstawie którego Gmina nabyła prawo własności do działki położonej w obrębie W. widnieje zapis, iż działka nr nie jest obciążona i nie ma żadnych ograniczeń w jej rozporządzaniu. Po nabyciu przedmiotowej działki przez Gminę pierwsze zajęcie lokalu mieszkalnego nastąpiło w dniu 28 lutego 2003 r.

W odniesieniu do pozostałych budynków tj. budynku garażowego, magazynowo-paszowego, wagowo-socjalnego oraz administracyjno-socjalnego (część pomieszczeń administracyjnych) tut. Urząd nie jest w posiadaniu informacji ani dokumentów świadczących o tym czy były one w jakikolwiek sposób wykorzystywane przez poprzedniego właściciela (np. czy były przedmiotem najmu bądź dzierżawy).

Budynek garażowy w okresie od listopada 2013 roku do czerwca 2016 roku był wykorzystywany pod Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych. W związku z powyższym, pierwsze zajęcie przedmiotowego budynku garażowego przez Gminę nastąpiło w listopadzie 2013 r. Natomiast od lipca 2016 roku do chwili obecnej budynek nie jest użytkowany.

1. Wskazana w opisie sprawy droga dojazdowa faktycznie stanowi pas utwardzonego terenu wykonany z płyt drogowych na okres tymczasowy, na potrzeby Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych działającego na działce w okresie listopad 2013- czerwiec 2016. Przedmiotowy pas terenu wykorzystywany jako dojazd nie posiada instalacji i urządzeń, które wraz z wytyczona trasa stanowiłyby całość techniczna użytkową.
Utwardzona nawierzchni nie została wydzielona geodezyjnie, nie została wyodrębniona jako użytek gruntowy.
Oznaczony symbolem dr, a także nie jest usytuowana na terenach przeznaczonych do komunikacji. W związku z tym nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów prawa Budowlanego.
2. Rozpoczęcie użytkowania pasa utwardzonego terenu opisanego w podpunkcie a nastąpiło w listopadzie 2013 r. tj. pas użytkowany był w okresie działalności Punktu Selektywnej Zbiorki Odpadów Komunalnych usytuowanego w budynku garażowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT Gmina powinna zastosować przy sprzedaży nieruchomości?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 września 2019 r. oraz piśmie z 28 października 2019 r.):

Gmina będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. l pkt 10 ustawy o VAT przy sprzedaży budynków tj. budynek obory, budynek stodoły i budynek administracyjno-socjalny w części dotyczącej lokalu mieszkalnego, gdyż w tych budynkach doszło do pierwszego zasiedlenia. Ponadto należy stwierdzić, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Natomiast sprzedaż budynku magazynowo-paszowego, budynku garażowego, części biurowej budynku administracyjno-socjalnego oraz budynku wagowo-socjalnego Gmina będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. l pkt 10a ustawy VAT.

Sprzedaż gruntów, na którym obiekty są posadowione również będą zwolnione z tytułu podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w związku z odpowiednio zastosowanymi art. 43 ust. l pkt 10 i art. 43 ust. l pkt 10a ustawy o VAT.

Gmina podtrzymuje swoje stanowisko, iż na działce nie ma posadowionej drogi jedynie utwardzona nawierzchnia, która nie stanowi drogi w rozumieniu Prawa Budowlanego. Wobec powyższego sprzedaż wyżej wymienionego gruntu będzie również zwolniona z tytułu podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w związku z odpowiednio zastosowanymi art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej w części zabudowanej:

• budynkiem obory, budynkiem stodoły oraz budynkiem administracyjno-socjalnym w części mieszkalnej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest prawidłowe,
• budynkiem garażowym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest nieprawidłowe.

Na wstępie informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem obory, budynkiem stodoły, budynkiem garażowym oraz budynkiem administarcyjno-socjalnego (część mieszkalna). W zakresie dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowo-paszowym, budynkiem wagowo-socjalnym oraz budynkiem administarcyjno-socjalnym w części biurowej wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu
ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przywołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zdefiniowanej
w art. 15 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 212c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust.1 pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca umożliwia podatnikom opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie według art. 2 pkt 14 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 2019 r. rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził: Porównując zakresy definicji pierwszego zasiedlenia wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Należy zaznaczyć, że ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1520), od dnia 1 września 2019 r. przepis art. 2 pkt 14 obowiązuje w nowym brzmieniu zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną m.in. budynkiem obory, budynkiem stodoły, budynkiem garażowym sprzętu rolniczego, budynkiem administracyjno-socjalnym w części mieszkalnej. Nieruchomość ta została zakupiona przez Gminę w 2002 roku od Agencji Własności Rolnej, pochodzi ze zlikwidowanego Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolnych i nie stanowiła przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Gmina nie otrzymała faktury VAT dokonując zakupu, został sporządzony akt notarialny, w którym określono, iż działka nr będąca przedmiotem sprzedaży stanowi rolę i teren przemysłowy w roli. W akcie tym nie został określony podatek VAT od nabycia/sprzedaży nieruchomości, a Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca wskazał również, że każdy opisany we wniosku obiekt stanowi budynek, budowle zgodnie z Prawem Budowlanym. Budynek administracyjno-socjalny składa się z pomieszczeń mieszkalnych i biurowych. Lokal mieszkalny był wynajmowany w okresie 28 lutego 2003 - 17 października 2007 r. Czynsz za lokal był zwolniony z podatku VAT, najemca był obciążany opłatami za media (woda, wywóz odpadów) z 7% stawką VAT. Budynek obory był wydzierżawiony na podstawie umowy najmu w okresie 1 stycznia 2006 30 kwietnia 2016 r. Budynek stodoły jest dzierżawiony od 1 sierpnia 2002 r do nadal i dzierżawa ta jest/była opodatkowana stawką VAT 22% i 23%. Na ww. budynki nie zostały poniesione żadne nakłady na ich ulepszenie za cały czas ich posiadania. Budynek garażowy okresie od listopada 2013 do czerwca 2016 roku był wykorzystywany pod Punkt selektywnej zbiórki odpadów. Od lipca 2016 roku do chwili obecnej budynek nie jest użytkowany. Pierwsze zajęcie nastąpiło w listopadzie 2013 r. Na ulepszenie budynku garażowego, nakładów nie poniesiono.

Odnosząc powyższe uregulowania do niniejszej sprawy należy wskazać, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, jedynie w sytuacji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem w celu ustalenia, czy w rozpatrywanej sprawie dla dostawy nieruchomości (zabudowanej działki nr zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do budynków posadowionych na tej nieruchomości, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Z opisu sprawy wynika, że w odniesieniu do budynku obory, budynku stodoły, budynku garażowego oraz budynku administracyjno-socjalnego w części dotyczącej pomieszczeń mieszkalnych od pierwszego zajęcia do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres nie krótszy niż dwa lata. Ponadto, nie zostały poniesione nakłady na ulepszenie stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej ww. nieruchomości. Zatem w zakresie sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej ww. budynkami oraz części budynku administracyjno-socjalnego obejmującej pomieszczenia mieszkalne zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak podał Wnioskodawca wskazana w opisie sprawy droga dojazdowa faktycznie stanowi pas utwardzonego terenu wykonany z płyt drogowych na okres tymczasowy, na potrzeby Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych działającego na działce w okresie listopad 2013 - czerwiec 2016. Przedmiotowy pas terenu wykorzystywany jako dojazd nie posiada instalacji i urządzeń, które wraz z wytyczoną trasą stanowiłyby całość techniczną użytkową.

Utwardzona nawierzchnia nie została wydzielona geodezyjnie, nie została wyodrębniona jako użytek gruntowy. Oznaczony symbolem dr, a także nie jest usytuowana na terenach przeznaczonych do komunikacji. W związku z tym nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów prawa Budowlanego.

Wobec powyższego należy wskazać, że w odniesieniu do transakcji dostawy nieruchomości gruntowej obejmującej budynek obory, budynek stodoły, budynek garażowy oraz części budynku administracyjno-socjalnego obejmującej pomieszczenia mieszkalne posadowionych na działce , zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ transakcja dostawy budynków nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Ponadto od daty pierwszego zasiedlenia każdego z tych budynków do dnia planowanej dostawy minął już okres przekraczający dwa lata.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu, w części na której posadowione są ww. budynki będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Z uwagi na fakt iż sprzedaż ww. budynków korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dostawy budynku obory, budynku stodoły oraz budynku administarcyjno-socjalnego w części mieszkalnej jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do budynku garażowego dostawa będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust.1 pkt 10, a nie jak wskazał Wnioskodawca z art. 43 ust.1 pkt 10a zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

Należy stwierdzić, że w stosunku do pasa utwardzonego terenu wykonanego z płyt na okres tymczasowy nie znajdą zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT bowiem jak wskazał Wnioskodawca nie stanowi on budowli w rozumieniu przepisów Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej