Temat interpretacji

Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. ,, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji pn. ,,.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 listopada 2019 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie przedstawiony/przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego oraz zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Do zadań własnych Gminy, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.); należą m.in. sprawy dotyczące wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, o której mowa w zdaniu poprzednim, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Obecnie Wnioskodawca realizuje inwestycję o nazwie , która polega na budowie kanalizacji sanitarnej umożliwiającej odprowadzanie ścieków z budynków zlokalizowanych w miejscowości . na terenie Gminy (dalej: Inwestycja).

W celu realizacji Inwestycji Wnioskodawca zawarł stosowną umowę z podmiotem wyłonionym w ramach przetargu publicznego (dalej: Wykonawca) dotyczącą wybudowania powyżej wskazanej kanalizacji sanitarnej. Gmina finansuje realizację Inwestycji wyłącznie z własnych środków. W związku z realizacją Inwestycji, na mocy zawartej umowy Wykonawca wystawi na Gminę stosowne faktury VAT dokumentujące prace związane z budową ww. kanalizacji sanitarnej.

Infrastruktura kanalizacyjna, która powstanie na skutek realizacji Inwestycji (dalej: Infrastruktura), będzie zaliczana przez Gminę na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji i jej wartość początkowa przekroczy 15.000 zł.

Wnioskodawca nie posiada wyodrębnionej jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego, który zajmuje się gospodarką wodno-ściekową na terenie Gminy. Gmina nie posiada również dedykowanego referatu w ramach Urzędu Gminy, który zajmuje się gospodarką wodno-ściekową na terenie Gminy.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę fakt, iż Gmina nie posiada odpowiednich zasobów, w szczególności pracowników z odpowiednią specjalizacją oraz specjalistycznego sprzętu, aby prowadzić gospodarkę wodno-ściekową na terenie Gminy, Wnioskodawca po zakończeniu realizacji Inwestycji zamierza odpłatnie wydzierżawić Infrastrukturę podmiotowi trzeciemu (dalej: Przedsiębiorca) na podstawie umowy cywilnoprawnej (dalej: Umowa). Przedsiębiorca będzie dysponował bowiem odpowiednimi zasobami ludzkimi i sprzętowymi, aby świadczyć usługi odbioru ścieków za pomocą Infrastruktury.

Umowa zostanie zawarta na czas nieokreślony. Z tytułu dzierżawy Infrastruktury Gmina będzie pobierać czynsz dzierżawny od Przedsiębiorcy (dalej: Czynsz Dzierżawny) i wystawiać Przedsiębiorcy stosowne faktury VAT. Wysokość Czynszu Dzierżawnego pobieranego przez Gminę od Przedsiębiorcy zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych.

Przedsiębiorca będzie wykorzystywał Infrastrukturę w całości do działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług odbioru ścieków, które to usługi będą opodatkowane VAT. Infrastruktura nie będzie służyła do odprowadzania ścieków z budynków, będących własnością Gminy, ponieważ żadne takie budynki nie będę położone przy Infrastrukturze i tym samym nie będą podłączone do Infrastruktury.

Zgodnie z założeniami, po zawarciu Umowy Przedsiębiorca będzie odpowiedzialny za eksploatację i utrzymanie Infrastruktury oraz będzie ponosił bieżące koszty związane z funkcjonowaniem Infrastruktury, w tym koszty niezbędnych remontów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Umowa dzierżawy Infrastruktury zostanie zawarta na czas nieokreślony.
2. Obecnie Gmina nie jest w stanie ocenić na jakim poziomie będzie kształtował się czynsz dzierżawny, ale kwota tego czynszu będzie istotna dla Gminy.
3. Na chwilę obecną trudno oszacować wielkość udziału czynszu do poniesionych wydatków na realizację inwestycji ze względu na to, iż umowa czynszu dzierżawnego będzie podpisana dopiero w przyszłości.
4. Gmina dokona kalkulacji czynszu dzierżawnego przy uwzględnieniu wydatków poniesionych na budowę kanalizacji , a także uwzględni obowiązki , które Przedsiębiorca będzie musiał wykonać w związku z eksploatacją sieci kanalizacyjnej.
5. Gmina zakłada, że w długiej perspektywie czynsz dzierżawny umożliwi zwrot poniesionych nakładów.
6. Efekty projektu w postaci Infrastruktury będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT tj. odpłatnej dzierżawy Infrastruktury na rzecz Przedsiębiorcy.
7. Nie będzie żadnych osób / grup osób / innych podmiotów, które będą uprawnione do korzystania z Infrastruktury nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska w zakresie następującego pytania:
Czy Wnioskodawca jest i będzie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty VAT wynikającej z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jest i będzie uprawniona do odliczenia pełnej kwoty VAT wynikającej z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że co do zasady prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

1. gdy nabywcą towarów i usług jest podatnik VAT oraz
2. gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

(i) Gmina jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższych uregulowań wynika, iż gminy co do zasady nie są podatnikami VAT w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane. Jednak, w drodze wyjątku, gminy są podatnikami na gruncie VAT jeżeli wykonują czynności, nawet takie dla realizacji których zostały one powołane, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe oznacza, iż na gruncie VAT gminy są podatnikami VAT w zakresie wszelkich czynności, które realizują na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego, tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Gmina po realizacji Inwestycji odpłatnie wydzierżawi Infrastrukturę Przedsiębiorcy na podstawie umowy cywilnoprawnej. Dzierżawa Infrastruktury uzasadniona jest faktem, że Gmina nie posiada odpowiednich zasobów, w szczególności pracowników z odpowiednią specjalizacją oraz specjalistycznego sprzętu, aby prowadzić gospodarkę wodno-ściekową na terenie Gminy.

Ponadto, jako że Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, a także otrzymuje i otrzyma w związku z realizacją Inwestycji faktury VAT, które zawierają NIP nadany Gminie, należy stwierdzić, że Gmina nabywa towary i usługi związane z realizacją Inwestycji jako podatnik VAT.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w odniesieniu do nabywanych towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji, Gmina działa i będzie działać w charakterze podatnika VAT. Tym samym pierwsza przesłanka, o której mowa w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest i będzie w przedmiotowej sytuacji spełniona.

(ii) Wykorzystanie Infrastruktury do czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji oraz świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ponadto zgodnie z powyżej zaprezentowaną analizą, na gruncie VAT gminy są podatnikami VAT w zakresie wszelkich czynności, które realizują na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższymi regulacjami należy podkreślić, co zostało przedstawione w stanie faktycznym i stanie przyszłym, iż po zakończeniu realizacji Inwestycji Gmina odpłatnie wydzierżawi Infrastrukturę Przedsiębiorcy na podstawie Umowy. Z tytułu dzierżawy Infrastruktury Gmina będzie pobierać Czynsz Dzierżawny od Przedsiębiorcy i będzie wystawiać Przedsiębiorcy faktury VAT.

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności oraz powołane przepisy ustawy o VAT, należy zauważyć, iż Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz Przedsiębiorcy odpłatne usługi dzierżawy Infrastruktury, które podlegają opodatkowaniu 23% stawką VAT. W konsekwencji, w rozpatrywanym przypadku zostanie spełniona druga przesłanka, o której mowa w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. Infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych VAT.

Podsumowując, wobec faktu, iż w rozpatrywanym przypadku Gmina spełnia przesłanki do odliczenia VAT wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca jest i będzie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji.

Prawidłowość powyższego stanowiska Wnioskodawcy w tożsamym przypadku do sytuacji Gminy została potwierdzona m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2019 r. sygn. 0112-KDIL1-1.4012.99.2019.2.MJ, w której Organ zauważył, że Z opisu sprawy wynika bowiem, że majątek wytworzony w ramach Inwestycji w całości będzie wydzierżawiony na rzecz Spółki i będzie wykorzystywany do oczyszczania ścieków. Dzierżawa majątku na rzecz Spółki odbywać się będzie na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca wskazał, że nabyte towary i usługi dotyczące dostawy wody i odbioru ścieków oraz realizowanej inwestycji będą służyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych. Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne, które Gmina poniesie na realizację Inwestycji będącej przedmiotem dzierżawy na rzecz Spółki, ponieważ powstały w jej ramach majątek związany będzie wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika podatku od towarów i usług.

Tożsame stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawił w interpretacjach z 10 maja 2019 r. sygn. 0115- KDIT1-1.4012.167.2019.2.MN i z 29 lipca 2019 r. sygn. 0112-KDIL1-2.4012.281.2019.2.JB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się w świetle art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z analizy przywołanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym, do uznania czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Usługa jest czynnością opodatkowaną, co do zasady, w sytuacji, kiedy jest odpłatna. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Natomiast organy te, będą podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie: czynności innych niż te które mieszczą się w ramach ich zadań oraz czynności mieszczących się w ramach ich zadań, ale wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn.zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Natomiast podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia, jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizuje inwestycję o nazwie ..., która polega na budowie kanalizacji sanitarnej umożliwiającej odprowadzanie ścieków z budynków. Wnioskodawca po zakończeniu realizacji Inwestycji zamierza odpłatnie wydzierżawić na czas nieokreślony Infrastrukturę podmiotowi trzeciemu (dalej: Przedsiębiorca) na podstawie umowy cywilnoprawnej. Przedsiębiorca będzie dysponował bowiem odpowiednimi zasobami ludzkimi i sprzętowymi, aby świadczyć usługi odbioru ścieków za pomocą Infrastruktury. Umowa zostanie zawarta na czas nieokreślony. Z tytułu dzierżawy Infrastruktury Gmina będzie pobierać czynsz dzierżawny od Przedsiębiorcy i wystawiać Przedsiębiorcy stosowne faktury VAT. Wysokość Czynszu Dzierżawnego pobieranego przez Gminę od Przedsiębiorcy zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych. Gmina dokona kalkulacji czynszu dzierżawnego przy uwzględnieniu wydatków poniesionych na budowę kanalizacji , a także uwzględni obowiązki , które Przedsiębiorca będzie musiał wykonać w związku z eksploatacją sieci kanalizacyjnej. Gmina zakłada, że w długiej perspektywie czynsz dzierżawny umożliwi zwrot poniesionych nakładów. Efekty projektu w postaci Infrastruktury będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT tj. odpłatnej dzierżawy Infrastruktury na rzecz Przedsiębiorcy. Infrastruktura nie będzie służyła do odprowadzania ścieków z budynków, będących własnością Gminy, ponieważ żadne takie budynki nie będę położone przy Infrastrukturze i tym samym nie będą podłączone do Infrastruktury. Nie będzie żadnych osób / grup osób / innych podmiotów, które będą uprawnione do korzystania z Infrastruktury nieodpłatnie.

Dokonując analizy przedstawionych we wniosku okoliczności w pierwszej kolejności należy wskazać, że dla czynności odpłatnego udostępniania przez Gminę infrastruktury wytworzonej w ramach realizowanej inwestycji na podstawie umowy dzierżawy, Wnioskodawca będzie występował w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Gmina w związku z zamiarem świadczenia usług dzierżawy infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu pn. , na rzecz Przedsiębiorstwa, ma/będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na budowę infrastruktury, na zasadach ogólnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak wskazał Wnioskodawca efekty projektu będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją przedmiotowej inwestycji przysługuje/będzie przysługiwało Gminie pod warunkiem nieistnienia przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość czynszu dzierżawnego odbiega od realiów rynkowych, czy też uniemożliwia zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych i jest skalkulowana na zbyt niskim poziomie lub też, że inwestycja nie jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych (np. służy również do realizacji zadań własnych Gminy do czynności zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu), interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej