Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. Urządzanie terenów rekreacyjnych we wsi

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2019 r. (data wpływu 3 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Urządzanie terenów rekreacyjnych we wsi jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Urządzanie terenów rekreacyjnych we wsi...

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym jako płatnik podatku VAT. Stowarzyszenie nie prowadzi i nie będzie prowadzić sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Stowarzyszeniu nie przysługuje więc z tego tytułu prawo odliczenia zapłaconego podatku VAT.

Stan faktyczny dotyczy zakupu towarów i usług dla Stowarzyszenia, bez względu na to z jakich źródeł ww. zakupy towarów i usług są finansowane, w tym zakupywanych w ramach realizowanych projektów współfinansowanych ze środków UE.

Stowarzyszenie zrealizowało projekt złożony do Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w ramach Działania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Nazwa projektu: Urządzanie terenów rekreacyjnych we wsi .

Przedmiotem projektu było zagospodarowanie nieużytku na tereny rekreacyjne, w tym m.in. wykonanie ścieżek spacerowych, parkingu, dwóch wiat drewnianych, gabionów, ogródka jordanowskiego oraz nasadzenie zieleni. Prace te zostały zlecone wykonawcy wybranemu w drodze konkurencyjnego wyboru.

Zakupy dokonane w ramach ww. projektu finansowane były ze środków własnych Stowarzyszenia (zaciągniętego kredytu na prefinansowanie inwestycji).

Pomoc w ramach działania 19.2 przyznawana jest w formie refundacji poniesionych kosztów udokumentowanych fakturami lub innymi dokumentami księgowymi o równoważnej wartości dowodowej i pochodzi ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Właścicielem projektu - podmiotem odpowiedzialnym za jego realizację jest Stowarzyszenie. Na Stowarzyszenie wystawione zostały faktury VAT. Wybudowana w ramach projektu infrastruktura jest udostępniana nieodpłatnie. Towary i usługi zakupione w ramach realizacji ww. projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Stowarzyszenie złożyło do Urzędu Marszałkowskiego wniosek o płatność, z którego wynika, że jednym z załączników powinna być: Interpretacja przepisów prawa podatkowego (interpretacja indywidualna) wydana przez Organ upoważniony (w przypadku, gdy Beneficjent złożył do wniosku o przyznanie pomocy Oświadczenie o kwalifikowalności VAT oraz wykazał w kosztach kwalifikowanych VAT). Stowarzyszenie złożyło oświadczenie o kwalifikowalności VAT oraz wykazało w kosztach kwalifikowanych VAT, nie dołączyło jednak do wniosku o płatność interpretacji indywidualnej, w związku z czym zostanie wezwane do jego uzupełnienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszeniu przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz gdy podatek naliczony związany jest z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Stowarzyszenie zrealizowało projekt pn. Urządzanie terenów rekreacyjnych we wsi złożony do Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w ramach Działania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Przedmiotem projektu było zagospodarowanie nieużytku na tereny rekreacyjne, w tym m.in. wykonanie ścieżek spacerowych, parkingu, dwóch wiat drewnianych, gabionów, ogródka jordanowskiego oraz nasadzenie zieleni. Prace te zostały zlecone wykonawcy wybranemu w drodze konkurencyjnego wyboru. Zakupy dokonane w ramach ww. projektu finansowane były ze środków własnych Stowarzyszenia (zaciągniętego kredytu na prefinansowanie inwestycji). Na Stowarzyszenie wystawione zostały faktury VAT. Wybudowana w ramach projektu infrastruktura jest udostępniana nieodpłatnie. Towary i usługi zakupione w ramach realizacji ww. projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację ww. zadania.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie został spełniony warunek uprawniających do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją przedmiotowego projektu. Wnioskodawca wskazał bowiem, że efekty projektu nie będą służyć czynnościom opodatkowanym VAT. Ponadto, Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług a zakupione w związku z realizacją projektu towary i usług nie będą służyć czynnościom opodatkowanym, Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione z tytułu realizacji projektu pn. Urządzanie terenów rekreacyjnych we wsi na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej