Przemieszczenie własnych towarów Wnioskodawcy z Polski do magazynu zlokalizowanego na terytorium Wielkiej Brytanii oraz ich późniejszą dostawę dokon... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 26.11.2018, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.761.2018.1.RM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Przemieszczenie własnych towarów Wnioskodawcy z Polski do magazynu zlokalizowanego na terytorium Wielkiej Brytanii oraz ich późniejszą dostawę dokonywaną na rzecz Kontrahenta z Wielkiej Brytanii należy traktować jako jedną transakcję, stanowiącą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 oraz w art. 20a ust. 1 ustawy. Zgodnie z treścią art. 20a ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia własnych towarów z Polski do magazynu zlokalizowanego na terenie Wielkiej Brytanii w celu ich późniejszej dostawy dokonywanej na rzecz Kontrahenta powstanie z chwilą dokonania dostawy;

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2018 r. (data wpływu 19 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia własnych towarów z Polski do magazynu znajdującego się na terytorium Wielkiej Brytanii oraz ich późniejszej dostawy za jedną transakcję stanowiącą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, dla której obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 20a ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia własnych towarów z Polski do magazynu znajdującego się na terytorium Wielkiej Brytanii oraz ich późniejszej dostawy za jedną transakcję stanowiącą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, dla której obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 20a ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce i posiada numer identyfikacyjny nadany dla celów dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE).

Podatnik planuje dokonywać dostawy towarów na rzecz kontrahenta z siedzibą w Wielkiej Brytanii - podatnika podatku od wartości dodanej, za pośrednictwem magazynu konsygnacyjnego typu call-off.

W tym celu Podatnik wynajmie od specjalistycznej firmy - Kontrahenta - będącej nabywcą jego towarów - magazyn położony w Wielkiej Brytanii.

Podatnik będzie mieć dostęp do specjalistycznego systemu ewidencyjnego na podstawie, którego będzie posiadał szczegółową ewidencję wszystkich towarów wprowadzanych do magazynu, m.in. ilość pobranych i wprowadzonych do magazynu towarów, datę ich wprowadzenia, datę pobrania z magazynu.

Tym samym Wnioskodawca, będzie prowadził ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w określonym przypadku, także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów.

Do magazynu Podatnik będzie przemieszczać wyprodukowane przez siebie towary handlowe.

Zgodnie z planowanym schematem transakcji, towary będą pobierane i dostarczane z opisanego powyżej magazynu na rzecz określonego, znanego Podatnikowi Kontrahenta, posiadającego siedzibę w kraju lokalizacji magazynu oraz będącego czynnym podatnikiem VAT-UE w Wielkiej Brytanii.

Do momentu pobrania towarów z magazynu, prawo do rozporządzania towarami jako właścicielowi przysługuje Podatnikowi aż do momentu opuszczenia ich z magazynu.

Podatnik nie jest i nie będzie podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii, tj. w kraju położenia magazynu.

Przemieszczając towary do magazynu w Wielkiej Brytanii, Podatnik udokumentuje ten fakt za pomocą: dokumentów przewozowych od przewoźnika z potwierdzeniem odbioru towaru w magazynie w Wielkiej Brytanii, szczegółową specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku.

Kontrahent nabędzie towary handlowe na podstawie składanych elektronicznie zamówień kierowanych do magazynu w Wielkiej Brytanii i do Podatnika, po czym Podatnik otrzyma dokument potwierdzający odbiór towarów z magazynu.

Na tej podstawie Podatnik wystawi fakturę VAT z 0% stawką VAT-u przyjmując, że dopiero w momencie wydania towarów handlowych z magazynu w Wielkiej Brytanii zostają spełnione warunki do uznania dostawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższym, na okoliczność sprzedaży towarów handlowych, Podatnik będzie dysponował następującymi dokumentami:

dokumentem przewozowym od przewoźnika z potwierdzeniem odbioru towaru w magazynie wynajmowanym w Wielkiej Brytanii,
kopią faktury,
specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku,
potwierdzeniem kontrahenta o odebraniu określonej ilości towarów w określonym asortymencie,
szczegółową ewidencją przesunięć magazynowych.

Na gruncie przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii, gdzie będą realizowane dostawy stanowiące przedmiot złożonego wniosku, możliwe jest zastosowanie do tego typu dostaw uproszczenia zwanego call-off wiążącego się z brakiem konieczności rejestracji dostawcy w państwie położenia magazynu w celu wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) z tytułu przemieszczenia własnych towarów do tego typu magazynu.

Jednocześnie Podatnik rozpozna WDT a Kontrahent WNT w dacie dostawy towarów Kontrahentowi, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury.

Wnioskodawca planuje zawrzeć Umowę o współpracy z Kontrahentem na podstawie, której Wnioskodawca, po złożeniu zamówienia przez Kontrahenta - Nabywcę - przemieści własne towary do Wielkiej Brytanii, do magazynu konsygnacyjnego prowadzonego przez Kontrahenta, przy czym przejście prawa do dysponowania towarami jak właściciel przejdzie na Kontrahenta z chwilą pobrania tych towarów z magazynu konsygnacyjnego w Wielkiej Brytanii.

Przemieszczeniu będą podlegały towary, do których prawo własności przejdzie na terytorium Wielkiej Brytanii, z chwilą pobrania ich z magazynu konsygnacyjnego.

Zgodnie z Umową, Podatnik dostarczy towary do magazynu konsygnacyjnego w celu zapewnienia Kontrahentowi - Nabywcy dostępności produktów Wnioskodawcy. Dostarczone do magazynu produkty pozostaną wyłączną własnością Wnioskodawcy do momentu opuszczenia magazynu konsygnacyjnego zgodnie z postanowieniami Umowy - wówczas dochodzi do przeniesienia własności.

Magazyn konsygnacyjny zostanie zorganizowany w wymaganej przez Kontrahenta lokalizacji i obejmie wspólnie ustalone produkty oraz ilości.

W Umowie wskazane zostanie również, że Kontrahent - Nabywca będzie sprzedawał towary z magazynu konsygnacyjnego we własnym imieniu i na własny rachunek klientom Kontrahenta - Nabywcy.

Zgodnie z Umową, Podatnik gwarantuje minimalną ilość towarów w magazynie konsygnacyjnym o wartości liczonej w cenach zakupu w wysokości określonej w Umowie. Nabywca i Podatnik będą wspólnie kontrolować wielkość składu (ilość towarów w magazynie konsygnacyjnym) poprzez wzajemną wymianę informacji, tak aby z jednej strony zapas magazynowy gwarantował szybką dostępność towaru dla klientów, a także umożliwiał w przypadku produktów sezonowych maksymalne wyprzedanie na koniec sezonu sprzedażowego. Jeśli okaże się, że ilość towarów w magazynie konsygnacyjnym jest zbyt duża, Podatnik, po wcześniejszym ustaleniu z Nabywcą, ma prawo do zmniejszenia ilości towarów w centralnych magazynach.

Koszty związane z transportem produktów ponosi Podatnik.

Z chwilą zakończenia Umowy, z dowolnego powodu, wszystkie istniejące centralne zapasy magazynowe zostaną przez Wnioskodawcę odebrane; koszty transportu poniesie Podatnik.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż przemieszczenie własnych towarów z Polski do magazynu zlokalizowanego na terenie Wielkiej Brytanii (kraju członkowskiego Unii Europejskiej) oraz ich późniejsza dostawa dokonywana do Kontrahenta posiadającego siedzibę w kraju położenia magazynu - dokonywana w ramach uproszczenia call-off przewidzianego w regulacjach VAT obowiązujących w kraju UE położenia magazynu - będzie jedną transakcją, stanowiącą w świetle ustawy o VAT wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 i w art. 20a ust. 1 ustawy o VAT?

Jednocześnie Podatnik wnosi o potwierdzenie, że dla przemieszczenia towarów określonego w art. 13 ust. 3 VAT-u do magazynu konsygnacyjnego w celu ich późniejszej dostawy Kontrahentowi - podatnikowi podatku od wartości dodanej, zastosowanie będzie miał przepis art. 20a ust. 1 VATU, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej.

Dodatkowo Podatnik wnosi o potwierdzenie, że nie jest zobligowany do rozpoznawania przedmiotowych transakcji jako dwóch następujących po sobie odrębnych czynności opodatkowanych:

WDT z tytułu przemieszczenia własnych towarów do magazynu zlokalizowanego w kraju członkowskim UE (Wielka Brytania) oraz
dostawy na rzecz kontrahenta posiadającego siedzibę w kraju położenia magazynu, jako dostawy opodatkowanej poza terytorium Polski?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Cała transakcja (przemieszczenie własnych towarów z Polski do magazynu zlokalizowanego na terenie Wielkiej Brytanii w celu ich późniejszej dostawy dokonywanej do określonego Kontrahenta) stanowi WDT, o której mowa w art. 13 ust 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej ustawa o VAT.

W ocenie Podatnika, dla dostawy towarów, o których mowa w art. 13 ust. 3 VAT-u, tj. towarów własnych przemieszczonych z terytorium Polski do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi od wartości dodanej, zastosowanie będzie miał przepis art. 20a ust 1 VAT-u, zgodnie z którym obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia towarów określonego w art. 13 ust. 3 VAT-u do magazynu konsygnacyjnego powstanie z chwilą dokonania dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej.

Zdaniem Podatnika, przedstawiona transakcja me stanowi dwóch odrębnych czynności opodatkowanych VAT

WDT z tytułu przemieszczenia własnych towarów,

następującej po niej dostawy opodatkowanej VAT poza terytorium Polski.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 5 VATU, opodatkowaniu VAT podlega m.in. WDT.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 VATU, przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust 2-8.

W art. 7 ust. 1 i 3 VATU ustawodawca wymienił m.in. czynności takie jak przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 1 VATU, przepis art. 13 ust. 1 VATU stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest m.in. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (Kontrahent spełnia warunki przewidziane dla nabywcy w przywołanym przepisie).

Na podstawie art. 13 ust. 3 VATU, za WDT uznaje się również przemieszczenie przez podatnika w rozumieniu przepisów VATU towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach WNT, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten rozszerza pojęcie WDT na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanej tam przez podatnika działalności gospodarczej.

Przemieszczenie, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy nie uznaje się za WDT w przypadku gdy występuje chociaż jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy, ale nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 20a ust. 1 VATU w przypadku przemieszczenia towarów określonego w art. 13 ust. 3 do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej pod warunkiem, że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako WNT towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Stosownie do przepisu art. 20a ust. 2 VATU. przepis ust 1 stosuje się jeżeli:

przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki,

podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadzi ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

W świetle art. 20a ust. 3 VATU, w przypadku powrotnego przemieszczenia towarów przez podatnika, który pierwotnie dokonał ich przemieszczenia, lub na jego rzecz, które nie były przedmiotem dostawy zgodnie z ust. 1, nie powstaje obowiązek podatkowy w WDT i WNT w odniesieniu do tych towarów.

Definicja magazynu konsygnacyjnego została zawarta w art. 2 pkt 27c VATU. Zgodnie z tym przepisem, przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Reasumując, w celu zastosowania procedury uproszczonej określonej w art. 20a VAT, spełnione muszą zostać zatem następujące warunki:

musi dojść do przemieszczenia towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 VATU;

przemieszczenie towarów musi nastąpić do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w rozumieniu VATU;

przemieszczenie towarów musi nastąpić w celu ich późniejszej dostawy zagranicznemu nabywcy;

przemieszczenie towarów musi nastąpić przez podatnika, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii;

podatnik dokonujący przemieszczenia towarów do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu musi prowadzić ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca, zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów zagranicznemu nabywcy oraz dane pozwalające na identyfikację towarów;

Kontrahent jako podatnik VAT UE jest zobowiązany, stosownie do przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii, do wykazania dokonanego przemieszczenia towarów do magazynu oraz dostawy towarów na jego rzecz jako WNT.

Zdaniem Podatnika wszystkie ww. warunki będą spełnione.

Podatnik będzie dokonywał przemieszczenia wyprodukowanych przez niego towarów należących do jej przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego Państwa Członkowskiego (Wielkiej Brytanii) do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dalszej sprzedaży. Towary te będą służyć działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ponieważ działalności gospodarcza to każda aktywność podatnika realizowana w ramach przedsiębiorstwa, niezależnie od miejsca prowadzenia tej działalności. W konsekwencji, spełnione będą warunki pozwalające na uznanie przemieszczenia towarów do magazynu na terytorium Wielkiej Brytanii za WDT w rozumieniu art. 13 ust. 3 VATU. Kontrahent jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Do WDT dojdzie z chwilą dostawy towarów Kontrahentowi, nie później niż z chwilą wystawienia faktury. Dopiero wtedy spełnione zostaną łącznie dwa warunki zawarte w tym przepisie, pozwalające na uznanie danej czynności za WDT, tj. przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Wielka Brytania) na rzecz podatnika od wartości dodanej (Kontrahent) oraz przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei Kontrahent, jako nabywca towarów i podatnik VAT UE, będzie obowiązany według właściwych przepisów wykazać przemieszczenie towarów do magazynu położonego w Wielkiej Brytanii oraz ich późniejszą dostawę na jego rzecz jako jedną czynność WNT.

Podatnik nie jest i nie będzie podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii, tj. w kraju położenia magazynu.

Znając warunki prowadzenia magazynu przez Kontrahenta, z którym Podatnik planuje podpisać umowę, można stwierdzić, iż magazyn do którego dostarczany jest towar odpowiada magazynowi konsygnacyjnemu w rozumieniu ustawy o VAT. Magazyn jest wyodrębnioną i niezależną od podmiotu kupującego towary jednostką; towary są własnością firmy do momentu przekazania ich (dostarczenia) kupującemu; obowiązek podatkowy u Kontrahenta następuje w momencie przekazania towarów; magazyn prowadzi pełną ewidencję towarów; towary przechowywane w magazynie nie są przeznaczone do działalności handlowej właściciela magazynu a tylko do działalności usługowej.

Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2014 r. (znak IPPP3/443-698/14-2/KT), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 czerwca 2013 r. (znak ILPP4/443-255/13-2/EWW) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 maja 2009 r. (znak IPPP2/443-292/09-2/ PW).

Jak już wskazywano, definicja magazynu konsygnacyjnego w polskiej ustawie w istocie odpowiada magazynowi typu call-of- stock, który to magazyn prowadzi podmiot będący nabywcą towarów i tylko on towary z tego magazynu pobiera.

Miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu jest to zatem wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego w innym państwie członkowskim dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych miejsce przechowywania na terytorium innego państwa członkowskiego towarów należących do polskiego podatnika przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium Polski do tego miejsca, z którego zagraniczny podatnik, przechowujący towary, pobiera je, zaś przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Podobnie wypowiedział się DKIS w interpretacji z dnia 13 października 2014 r., sygn. IPPP3/443-698/14-2/KT: Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonywanej poprzez magazyn konsygnacyjny powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę zagranicznemu nabywcy. Przez chwilę dostawy rozumieć należy moment pobrania towarów z zagranicznego magazynu przez ich nabywcę. Tak więc rozpoznanie dostawy do magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest warunkowane istnieniem w państwie zagranicznego nabywcy tych towarów przepisów albo praktyki, uznającej nabycie towarów poprzez magazyn konsygnacyjny - w postaci magazynu typu call-of-stock -za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Brak istnienia takich przepisów albo odpowiedniej praktyki w tym zakresie skutkuje rozpoznaniem dostawy poprzez magazyn konsygnacyjny na zasadach ogólnych - a więc jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie własnych towarów, a następnie jako dostawę dokonaną w państwie, w którym znajduje się magazyn konsygnacyjny.

(...) Z przepisu art. 20a ust. 1 ustawy wynika, że ma on zastosowanie w przypadku, gdy następuje przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej. W tej sytuacji obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem, że podatnik podatku od wartości dodanej wykaże dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko wówczas, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Natomiast w myśl art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Jeżeli więc wywóz towarów z terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 13 ust. 3 ustawy).

Powołany przepis rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanej tam przez podatnika działalności gospodarczej. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Przy czym należy zaznaczyć, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Natomiast jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Kwestia dotycząca ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów uregulowana została w art. 20 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Zgodnie z art. 20a ust. 1 ustawy w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Na mocy art. 20a ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:

przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki;
podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadzi ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27c ustawy przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Natomiast przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny, rozumie się podatnika, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu (art. 2 pkt 27d ustawy).

Z cyt. przepisów wynika, że magazyn konsygnacyjny jest wyodrębnionym miejscem przechowywania towarów u podatnika VAT UE. Podatnik, zarejestrowany jako podatnik VAT UE, który przechowuje te towary, pobiera je z magazynu, przy czym przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dokonywanymi etapowo (z przerwą w magazynie) wewnątrzwspólnotową dostawą towarów dla dostawcy i wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów dla nabywcy (prowadzącego magazyn).

Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonywanej poprzez magazyn konsygnacyjny powstaje z chwilą dostawy towarów, tj. w momencie pobrania towarów z zagranicznego magazynu przez ich nabywcę - nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę zagranicznemu nabywcy. Rozpoznanie dostawy do magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest warunkowane istnieniem w państwie zagranicznego nabywcy przepisów albo praktyki, uznającej nabycie towarów poprzez magazyn konsygnacyjny za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jednocześnie - literalna wykładnia art. 20a ustawy wskazuje, że uproszczenia przewidziane w powołanym przepisie mają zastosowanie tylko w przypadku dostaw towarów dokonywanych za pośrednictwem miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć Umowę o współpracy z Kontrahentem - podmiotem posiadającym siedzibę w Wielkiej Brytanii, będącym czynnym podatnikiem VAT-UE na terytorium Wielkiej Brytanii. Na podstawie ww. umowy Wnioskodawca będzie przemieszczał wyprodukowane przez siebie towary na rzecz Kontrahenta na terytorium Wielkiej Brytanii. Transakcja będzie przebiegała w ten sposób, że towar będzie przemieszczany do Wielkiej Brytanii, do magazynu konsygnacyjnego typu call-off, który Wnioskodawca wynajmie od Kontrahenta. Kontrahent będzie nabywał towar na podstawie zamówień kierowanych do magazynu w Wielkiej Brytanii oraz do Wnioskodawcy. Dostarczony do magazynu towar pozostanie wyłączną własnością Wnioskodawcy do momentu opuszczenia magazynu konsygnacyjnego. Przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel przejdzie na Kontrahenta z chwilą pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca, będzie prowadził ewidencję towarów przemieszczanych do magazynu zawierającą datę przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w określonym przypadku, także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów. Przepisy obowiązujące w Wielkiej Brytanii przewidują możliwość zastosowania uproszczenia zwanego call-off, wiążącego się z brakiem obowiązku rejestracji dostawcy w państwie położenia magazynu, w celu wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu przemieszczenia własnych towarów do tego typu magazynu.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce, posiada numer identyfikacyjny nadany dla celów dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE). Wnioskodawca nie jest i nie będzie podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju położenia magazynu (Wielka Brytania).

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy opisana we wniosku transakcja stanowi jedną transakcję, tj. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 i w art. 20a ust. 1 ustawy, czy też przedmiotowa transakcja stanowi dwie następujące po sobie transakcje, tj. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w związku z przemieszczeniem własnych towarów do magazynu w Wielkiej Brytanii a następnie dostawę towarów opodatkowaną poza terytorium Polski.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy dla określonego w art. 13 ust. 3 ustawy przemieszczenia towarów do opisanego we wniosku magazynu, w celu ich późniejszej dostawy na rzecz Kontrahenta, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej na podstawie art. 20a ust. 1 ustawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca będzie przemieszczał wyprodukowane przez siebie towary handlowe z terytorium kraju na terytorium Wielkiej Brytanii. Towary te służyć będą działalności gospodarczej Wnioskodawcy (sprzedaż). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT-UE na terytorium Wielkiej Brytanii. Tym samym przemieszczenie towarów z kraju na terytorium Wielkiej Brytanii wpisuje się w dyspozycję art. 13 ust. 3 ustawy i stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wskazano powyżej, warunkiem ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 20a ustawy dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy jest, aby towary zostały przemieszczone do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu. Przy czym aby dane miejsce uznać za odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu konieczne jest aby magazyn ten był prowadzony przez ostatecznego nabywcę towarów przechowywanych w magazynie. Oznacza to, że podmiot prowadzący magazyn musi być jednocześnie nabywcą towarów przechowywanych w tym magazynie. Jednocześnie dla zastosowania regulacji wynikającej z art. 20a ustawy, konieczne jest aby przemieszczenia towarów dokonywał podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz aby podatnik przemieszczający towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadził ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej oraz dane pozwalające na identyfikację towarów.

W analizowanej sprawie powyższe warunki zostaną spełnione. Wnioskodawca, który nie jest (i nie będzie) zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii, będzie przemieszczał wyprodukowane przez siebie towary handlowe do magazynu na terytorium Wielkiej Brytanii, skąd Kontrahent (nabywca) będący czynnym podatnikiem VAT-UE na terytorium Wielkiej Brytanii będzie ten towar odbierał. Co istotne, Wnioskodawca wynajmie magazyn od Kontrahenta, tj. od podmiotu który będzie nabywcą towarów przechowywanych w magazynie. Skoro magazyn w Wielkiej Brytanii będzie prowadzony przez nabywcę towarów przechowywanych w magazynie (Kontrahenta), to magazyn ten będzie odpowiadał magazynowi konsygnacyjnemu, o którym mowa w art. 2 pkt 27c ustawy. Jednocześnie jak wskazał Wnioskodawca, przepisy obowiązujące w Wielkiej Brytanii przewidują możliwość zastosowania uproszczenia wiążącego się z brakiem obowiązku rejestracji dostawcy w państwie położenia magazynu, w celu wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu przemieszczenia własnych towarów do tego typu magazynu. Ponadto, Wnioskodawca będzie prowadzić ewidencję towarów przemieszczanych do magazynu, z której wynikać będzie data przemieszczenia towarów, data dostawy towarów na rzecz brytyjskiego nabywcy oraz dane pozwalające na identyfikację towarów.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że do transakcji będącej przedmiotem wniosku znajdzie zastosowanie procedura magazynu konsygnacyjnego, której istotą jest odroczenie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z przemieszczeniem towarów do miejsca odpowiadającego temu magazynowi. Oznacza to, że obowiązek podatkowy dla opisanej transakcji będzie powstawał na zasadach szczególnych przewidzianych w art. 20a ustawy.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania dwóch następujących po sobie odrębnych transakcji, tj. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy - w związku z przemieszczeniem własnych towarów z terytorium kraju do magazynu zlokalizowanego na terytorium Wielkiej Brytanii a następnie do rozpoznania dostawy towarów realizowanej przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta na terytorium Wielkiej Brytanii (z magazynu w Wielkiej Brytanii). W tym konkretnym przypadku przemieszczenie własnych towarów Wnioskodawcy z Polski do magazynu zlokalizowanego na terytorium Wielkiej Brytanii oraz ich późniejszą dostawę dokonywaną na rzecz Kontrahenta z Wielkiej Brytanii należy traktować jako jedną transakcję, stanowiącą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 oraz w art. 20a ust. 1 ustawy.

Zatem zgodnie z treścią art. 20a ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia własnych towarów z Polski do magazynu zlokalizowanego na terenie Wielkiej Brytanii w celu ich późniejszej dostawy dokonywanej na rzecz Kontrahenta powstanie z chwilą dokonania dostawy, tj. pobrania towaru z magazynu przez Kontrahenta (nabywcę), nie później jednak niż z chwilą wystawienia przez Wnioskodawcę faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018, poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie