Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację inwestycji.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2019 r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 3 czerwca 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 czerwca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją ww. inwestycji.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina Miasto A. zakończyła realizację zadania inwestycyjnego pn.: , współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi priorytetowej 2 Zachowanie i racjonalne użytkowanie środowiska działania 2.3 Rozwój infrastruktury w zakresie ochrony powietrza Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.
W ramach przedmiotowej inwestycji wykonano prace termomodernizacyjne w czterech budynkach oświatowych funkcjonujących na terenie Miasta A. W analizowanym okresie prowadzono działania związane z dociepleniem stropodachu w budynku sali gimnastycznej Gimnazjum Nr 1 w A., wykonaniem elewacji oraz remontem pokrycia dachowego w obiektach Przedszkola Miejskiego Nr 1, Przedszkola Miejskiego Nr 1, Przedszkola Miejskiego Nr 2 oraz sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej Nr 2. Prace obejmowały również wymianę instalacji odgromowej w budynkach przedszkolnych. Wszystkie roboty budowlane prowadzone były pod nadzorem inspektora nadzoru, wybranego w drodze udzielenia zamówienia publicznego. Wydatki poniesione w okresie sprawozdawczym obejmują również działania informacyjno-promocyjne projektu oraz opracowanie audytów energetycznych. W dniu 12 maja 2016 r. Uchwałą Nr X. Rady Miejskiej A. przekazano nieodpłatnie powstałą infrastrukturę na majątek Gimnazjum Nr 1 w A., Przedszkola Nr 1 w A., Przedszkola Nr 2 w A. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w A.
Gmina Miasto A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, 2193, 2215, 2244, 2354, 2392, 2433, z późn.zm.), wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
Gmina Miasto A. z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami.
Jednostki organizacyjne wchodzące w skład struktury Gminy Miasto A. tj.:
- Urząd Miasta A.
- Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej
- Przedszkole Miejskie Nr 1
- Przedszkole Miejskie Nr 2
- Szkoła Podstawowa Nr 2
- Szkoła Podstawowa Nr 3
- Szkoła Podstawowa Nr 5
- Gimnazjum Nr 1
- Ośrodek Sportu i Turystyki
- Centrum Usług Wspólnych
- Zakład Wodociągów i Kanalizacji.
Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina i to ona świadczy usługi opodatkowane i ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, a zakłady budżetowe, jak i jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, czyli wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich rozliczane są przez Gminę, a czynności dokonywane w ramach Gminy zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi jak i zakładami budżetowymi mają charakter wewnętrzny.
W związku z powyższym Gmina zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na termomodernizację obiektów szkolnych i przedszkolnych na terenie Miasta A., po centralizacji rozliczeń Gminy i jej jednostek.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w ramach inwestycji nie będą wykonywane czynności opodatkowane:
- sala gimnastyczna Gimnazjum nr 1, ul. A., Miasto A. budynek nie służy czynnościom opodatkowanym, działalność zwolniona z opodatkowania, brak wynajmów;
- Przedszkole nr 1, ul. B., Miasto A. budynek nie służy czynnościom opodatkowanym, działalność zwolniona z opodatkowania, brak wynajmów;
- Przedszkole nr 2, ul. C., Miasto A. budynek nie służy czynnościom opodatkowanym, działalność zwolniona z opodatkowania, brak wynajmów;
- sala gimnastyczna Szkoły Podstawowej nr 2, ul. D., Miasto A. budynek nie służy czynnościom opodatkowanym, działalność zwolniona z opodatkowania, brak wynajmów.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Miasto A. ma możliwość odzyskania podatku VAT, jeśli brak jest czynności opodatkowanych i nie zaliczany był podatek naliczony wynikający z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów po dokonaniu centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami?
Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Miasto A. nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, bowiem nie wykonywało i wykonywać nie będzie czynności opodatkowanych w związku z przedmiotową inwestycją i nie zaliczyło podatku naliczonego, wynikającego z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów. Podatek naliczany występuje jedynie od wieczystego użytkowania gruntu i sprzedaży mienia komunalnego. W ramach zrealizowanego projektu Miasto nie będzie podpisywać umów cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Powyższa kwestia uregulowana była w analogiczny sposób:
- od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.),
- od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.),
- od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.).
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w oparciu o powołane przepisy prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wskazano we wniosku - zrealizowana inwestycja nie służy sprzedaży opodatkowanej, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie są spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy.
Ponadto Gminie nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej