Temat interpretacji

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku sygn. datą 28 czerwca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina A (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym zadania własne gminy polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej gminy. Do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (w tym świetlic wiejskich zlokalizowanych w różnych miejscowościach położonych na terenie Gminy). Działalność świetlic wiejskich ma na celu integrację środowiska lokalnego, inicjowanie aktywności mieszkańców działających na rzecz wsi oraz prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i sportowej. Świetlice wiejskie udostępniane są nieodpłatnie, do powszechnego korzystania z przeznaczeniem w szczególności na:

1. zebrania i spotkania z mieszkańcami organizowane przez Wójta, sołtysów, radnych, organizacje lub stowarzyszenia działające na terenie Gminy oraz jednostki organizacyjne Gminy;
2. spotkania wiejskie, imprezy, festyny organizowane dla mieszkańców danej miejscowości lub mieszkańców Gminy organizowane przez sołtysów, radnych, jednostki organizacyjne Gminy, organizacje oraz stowarzyszenia realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej;
3. kursy i szkolenia, organizowane dla mieszkańców Gminy przez Wójta, Ośrodki Doradztwa Rolniczego oraz jednostki organizacyjne Gminy organizacje oraz stowarzyszenia realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej;
4. zajęcia kulturalne, sportowe i współzawodnictwa sportowego dla grup dziecięcych oraz młodzieżowych z terenu Gminy, organizowane przez jednostki oświatowe i instytucje kultury;
5. wystawy, pokazy, koncerty organizowane przez podmioty realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej;
6. imprezy dla dzieci i młodzieży organizowane przez dyrektorów placówek oświatowych;
7. działalność statutową niezarobkową obejmującą zadania własne Gminy realizowane przez stowarzyszenia, fundacje, organizacje społeczne i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej, w obiektach użyteczności publicznej;
8. działalność pedagogiczno-psychologiczną dla dzieci i młodzieży.

Celami działania świetlicy wiejskiej są:

1. popularyzacja amatorskiego ruchu artystycznego;
2. rozwój działalności kulturalnej, adresowanej do poszczególnych grup wiekowych społeczności wiejskiej;
3. rozwój zainteresowań mieszkańców;
4. organizowanie zajęć kulturalnych i edukacyjnych dla dzieci młodzieży dorosłych;
5. promowanie sportu masowego, podejmowanie działań rekreacyjnych;
6. organizacja niedochodowych imprez dla mieszkańców wsi (festynów, uroczystości, spotkań okolicznościowych);
7. organizacja zebrań wiejskich, spotkań mieszkańców z władzami Gminy, spotkań środowisk i organizacji lokalnych działających na terenie sołectwa;
8. stała współpraca z radą sołecką oraz organizacjami i środowiskami lokalnymi swojego sołectwa;
9. współuczestniczenie w realizacji projektów prowadzonych przez Gminę;
10. promocja wsi i Gminy.

Ewentualne wykorzystanie świetlicy wiejskiej na potrzeby osobiste mieszkańców Gminy wiąże się z poniesieniem przez nich jedynie kosztów zużycia mediów.

Gmina wykonując ustawowe zadania własne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym realizuje zadanie inwestycyjne polegające na budowie budynku świetlicy wiejskiej w m. B, przebudowie budynku świetlicy wiejskiej w m. C oraz rozbudowie, przebudowie wraz ze zmianą sposobu użytkowania budynku stacji uzdatniania wody na świetlicę wiejską w m. D (dalej: Inwestycja). W związku z realizacją Inwestycji Gmina ponosi wydatki na nabycie towarów i usług.

Inwestycja realizowana jest jako operacja (typu: Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne; Kształtowanie przestrzeni publicznej; Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego) w ramach działania Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gminie na podstawie zawartej z Samorządem Województwa umowy o przyznaniu pomocy przysługuje na realizację Inwestycji dofinansowanie w kwocie 636 255 zł, tj. do 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych operacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Podatnikami podatku od towarów i usług są w myśl art. 15 ust. 1 uptu osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 (Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednocześnie, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz Urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 uptu).

Z treści przytoczonych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odnosząc powyższe do okoliczności opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku wskazać należy, że ponoszone przez Gminę w ramach Inwestycji wydatki nie będą wykorzystywane przez nią do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a Gmina realizując Inwestycję nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (realizuje bowiem zadania własne, a wydatki w ramach Inwestycji stanowią wydatki Gminy jako organu władzy publicznej).

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w całości lub w części od wydatków czynionych w związku z realizacją Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;

• 3a) działalności w zakresie telekomunikacji;

1. lokalnego transportu zbiorowego;
2. ochrony zdrowia;
3. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;

• 6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

1. gminnego budownictwa mieszkaniowego;
2. edukacji publicznej;
3. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;
4. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
5. targowisk i hal targowych;
6. zieleni gminnej i zadrzewień;
7. cmentarzy gminnych;
8. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;
9. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
10. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;
11. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
12. promocji gminy;
13. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r. poz. 450, 650 i 723);
14. współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym zadania własne gminy polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej gminy. Do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (w tym świetlic wiejskich zlokalizowanych w różnych miejscowościach położonych na terenie Gminy). Działalność świetlic wiejskich ma na celu integrację środowiska lokalnego, inicjowanie aktywności mieszkańców działających na rzecz wsi oraz prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i sportowej. Świetlice wiejskie udostępniane są nieodpłatnie, do powszechnego korzystania z przeznaczeniem w szczególności na:

1. zebrania i spotkania z mieszkańcami organizowane przez Wójta, sołtysów, radnych, organizacje lub stowarzyszenia działające na terenie Gminy oraz jednostki organizacyjne Gminy;
2. spotkania wiejskie, imprezy, festyny organizowane dla mieszkańców danej miejscowości lub mieszkańców Gminy organizowane przez sołtysów, radnych, jednostki organizacyjne Gminy, organizacje oraz stowarzyszenia realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej;
3. kursy i szkolenia, organizowane dla mieszkańców Gminy przez Wójta, Ośrodki Doradztwa Rolniczego oraz jednostki organizacyjne Gminy organizacje oraz stowarzyszenia realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej;
4. zajęcia kulturalne, sportowe i współzawodnictwa sportowego dla grup dziecięcych oraz młodzieżowych z terenu Gminy, organizowane przez jednostki oświatowe i instytucje kultury;
5. wystawy, pokazy, koncerty organizowane przez podmioty realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej;
6. imprezy dla dzieci i młodzieży organizowane przez dyrektorów placówek oświatowych;
7. działalność statutową niezarobkową obejmującą zadania własne Gminy realizowane przez stowarzyszenia, fundacje, organizacje społeczne i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, realizujące zadania własne Gminy mające charakter użyteczności publicznej, w obiektach użyteczności publicznej;
8. działalność pedagogiczno-psychologiczną dla dzieci i młodzieży.

Celami działania świetlicy wiejskiej są:

1. popularyzacja amatorskiego ruchu artystycznego;
2. rozwój działalności kulturalnej, adresowanej do poszczególnych grup wiekowych społeczności wiejskiej;
3. rozwój zainteresowań mieszkańców;
4. organizowanie zajęć kulturalnych i edukacyjnych dla dzieci młodzieży dorosłych;
5. promowanie sportu masowego, podejmowanie działań rekreacyjnych;
6. organizacja niedochodowych imprez dla mieszkańców wsi (festynów, uroczystości, spotkań okolicznościowych);
7. organizacja zebrań wiejskich, spotkań mieszkańców z władzami Gminy, spotkań środowisk i organizacji lokalnych działających na terenie sołectwa;
8. stała współpraca z radą sołecką oraz organizacjami i środowiskami lokalnymi swojego sołectwa;
9. współuczestniczenie w realizacji projektów prowadzonych przez Gminę;
10. promocja wsi i Gminy.

Ewentualne wykorzystanie świetlicy wiejskiej na potrzeby osobiste mieszkańców Gminy wiąże się z poniesieniem przez nich jedynie kosztów zużycia mediów.

Gmina wykonując ustawowe zadania własne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym realizuje zadanie inwestycyjne polegające na budowie budynku świetlicy wiejskiej w m. B, przebudowie budynku świetlicy wiejskiej w m. C oraz rozbudowie, przebudowie wraz ze zmianą sposobu użytkowania budynku stacji uzdatniania wody na świetlicę wiejską w m. D. W związku z realizacją Inwestycji Gmina ponosi wydatki na nabycie towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji należy wskazać, że w świetle art. 86 ust. 1 ustawy najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. W tym miejscu wskazać trzeba, że drugi warunek, wymieniony w art. 86 ust. 1 ustawy dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tutejszego organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia Gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zauważyć należy, że czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami prawa, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których Gmina nie uzyskuje wpływów, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez Gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

Analizując zatem kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w zakresie realizacji Inwestycji polegającej na budowie budynku świetlicy wiejskiej w m. B, przebudowie budynku świetlicy wiejskiej w m. C oraz rozbudowie, przebudowie wraz ze zmianą sposobu użytkowania budynku stacji uzdatniania wody na świetlicę wiejską w m. D, należy wskazać, że Gmina nie będzie wykorzystywać tych obiektów do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie budowa, przebudowa i rozbudowa świetlic wiejskich w celu nieodpłatnego udostępniania ich mieszkańcom do powszechnego korzystania, np. w celu zebrań i spotkań z mieszkańcami organizowanych przez Wójta, spotkań wiejskich, imprez, festynów organizowanych dla mieszkańców danej miejscowości lub mieszkańców Gminy czy zajęć kulturalnych, sportowych i współzawodnictwa sportowego dla grup dziecięcych oraz młodzieżowych z terenu Gminy, jednoznacznie świadczy, że Wnioskodawca będzie realizował zadanie własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. Nieodpłatne udostępnienie ww. Świetlic, które są budowane, rozbudowywane oraz przebudowywane, w ramach przedmiotowej Inwestycji nie jest prowadzone w celu osiągania zysku, a wynikać będzie jedynie z realizacji ww. zadania własnego Gminy. Działalność świetlic wiejskich ma na celu integrację środowiska lokalnego, inicjowanie aktywności mieszkańców działających na rzecz wsi oraz prowadzenie działalności kulturalno-oświatowej i sportowej.

Zainteresowany wskazał co prawda, że Gmina będzie obciążać korzystających ze Świetlic kosztami zużycia mediów, jednakże, samo udostępnienie Świetlic będzie nieodpłatne i realizowane w ramach zadań własnych Gminy. Budowa, rozbudowa i przebudowa przedmiotowych Świetlic nie jest związana bezpośrednio ze zużyciem mediów, w przedstawionym stanie faktycznym nie dochodzi bowiem do przeniesienia na użytkowników Świetlic (w drodze refakturowania) kosztów budowy, przebudowy oraz rozbudowy tych Świetlic.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdzić należy, że Wnioskodawca realizuje przedmiotową Inwestycję jako zadanie własne pozostające poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co w konsekwencji skutkować będzie brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina realizując przedmiotową Inwestycję nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją tej Inwestycji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej