Zastosowanie stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT i poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy VAT dla sprzedaży Produktu ozn... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15.04.2019, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.123.2019.1.KB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zastosowanie stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT i poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy VAT dla sprzedaży Produktu oznaczonego jako wapno nawozowe granulowane.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 15 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT i poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy VAT dla sprzedaży Produktu oznaczonego jako wapno nawozowe granulowane jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT i poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy VAT dla sprzedaży Produktu oznaczonego jako wapno nawozowe granulowane.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczął produkcję i zamierza produkować w przyszłości Produkt oznaczony jako wapno nawozowe granulowane w dwóch rodzajach typów 2-6 mm oraz 5-10 mm. Podstawowym składnikiem wapna nawozowego granulowanego opisywanych typów jest drobno zmielony kamień wapienny (węglan wapnia, CaCO3). Produkt Wnioskodawcy jest zaliczany przez GUS do PKWiU nr 08.11.30.0 Kreda i dolomit inny niż kalcynowany. Przyjmuje się, że kreda zawiera ok. 91-99% węglanu wapnia (CaCO3) oraz różnego rodzaju domieszki. Produkt Wnioskodawcy zawiera ok. 93-97% węglanu wapnia (CaCO3).

Produkt powstaje w następstwie zmielenia kamienia wapiennego (węglan wapnia, CaCO3). Zmielony kamień wapienny jest poddawany granulacji. Granulacja zmielonego kamienia wapiennego (węglan wapnia, CaCO3) ułatwia pakowanie zmielonego kamienia wapiennego, jego aplikację na uprawy rolne (w przypadku aplikowania granulowanej zmielonej skały wapiennej nie występuje silne zjawisko pylenia, tak jak ma to miejsce przy aplikacji zmielonej skały wapiennej nie poddanej uprzedniej granulacji), a następnie po aplikacji nie dochodzi do jego wywiewania. W celu granulacji zmielonego kamienia wapiennego stosuje się wodę i lepiszcza (utwardzacz), którym jest np. wapno hydratyzowane (Ca(OH2). Udział utwardzacza jest znikomy i nie zmienia cech mielonego kamienia wapiennego (udział w końcowym produkcje węglanu wapnia, CaCO3, wynosi ok. 93-97%).

Dodawana w trakcie produkcji woda jest odparowywana, a następnie na ostatnim etapie granulat mielonego kamienia wapiennego (węglan wapnia, CaCO3) przy zastosowaniu przesiewacza jest rozdzielany do odpowiedniego typu i konfekcjonowany w worki np. typu BIG-BAG o wadze 500 kg (udział w końcowym produkcje węglanu wapnia, CaCO3, wynosi ok. 93-97%).

Granulacja nie zmienia funkcji mielonego kamienia wapiennego, a jedynie przejściowo jego formę. Granulat jest formą przejściową pozwalającą na uproszczenie procesu rozsiewu mielonego kamienia wapiennego (węglanu wapnia, CaCO3), granulat zabezpiecza proces rozsiewu przed nadmiernym pyleniem i uelastycznia możliwość zastosowania maszyn rozsiewających. Po zaaplikowaniu granulatu na glebę pod wpływem kontaktu z wilgotną glebą i na skutek wody (opady lub podlewanie) rozpuszcza się do formy bardzo drobnej kredy mielonej (węglan wapnia, CaCO3). Ze względu na ww. cechy Produktu użytkownik końcowy (rolnik) może stosować mniejsze dawki Produktu przy zachowaniu tych samych cech efektywności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i poz. 21 załącznika nr 3 do tej ustawy Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% przy sprzedaży ww. Produktu na rzecz podmiotów krajowych powinien zastosować stawkę 8% podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży na rzecz podmiotów krajowych ww. Produktów powinien on zastosować 8% stawkę podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dla towarów wymienionych w załączniku nr 3 do tej ustawy stawka podatku wynosi 8%. Produkt Wnioskodawcy mieści się w poz. 21 załącznika nr 3 Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% do ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo Produkt jest nawozem w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2017 r. o nawozach i nawożeniu (za nawóz uważa się produkty przeznaczone do dostarczenia roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb albo zwiększenia żyzności stawów rybnych, którymi są nawozy mineralne, nawozy naturalne, nawozy organiczne i nawozy organiczno-mineralne).

Produkowany przez Wnioskodawcę Produkt (zmielona skała wapienna poddana następnie granulacji) według GUS stanowi Kredę i dolomity inne niż kalcynowane i jako produkt mielenia skał wapiennych (węglan wapnia, CaCO3) mieści się w poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług jako kreda i dolomity przetworzone do postaci sypkiej (zmielona skała wapienna) poddana następnie granulacji. Granulacja nie powoduje powstania nowego produktu, a jedynie służy ułatwieniu m.in. pakowania czy aplikacji przez użytkownika (rolnika) Produktu, a forma ta ma charakter przejściowy.

Powyższe potwierdza m.in. interpretacja indywidualna nr:

PT8/033/138-1/860/PBD/14/RD110532 z dnia 2 grudnia 2015 r.,
PT8/033/155/924/PBD/14/RD115753 z dnia 15 grudnia 2015 r.,
PT8/033/137-1/859/PBD/14/RD110556 z dnia 2 grudnia 2015 r.,
PT8/033/033/143/875/PBD/14/RD110560 z dnia 2 grudnia 2015 r.,
PT8/033/139-1/861/PBD/14/RD110557 z dnia 2 grudnia 2014 r.,
IBPP2/4512-145/15/IK z dnia 29 kwietnia 2015 r.,
IPPP2/4512-1144/15-2/AOg z dnia 17 grudnia 2015 r.

W bardzo wielu sprawach interpretacyjnych organy podatkowe w sposób jednoznaczny przesądziły o tym, że w stosunku do sprzedaży produktów takich samych jak Wnioskodawcy zastosowanie ma stawka 8% wynikająca z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i poz. 21 załącznika nr 3. Wobec tych interpretacji przepisy Ordynacji podatkowej, w tym zasada działania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, nakazują organowi interpretacyjnemu wydanie interpretacji zgodnej ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że dla prawidłowości opodatkowania dostawy opisanego w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym towaru istotne jest właściwe jego zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania towarów, a dla prawidłowego ich opodatkowania, niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do właściwego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji towaru wskazanego przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował towar będący przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionego we wniosku towaru) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia w wielu wypadkach odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Jak wynika z treści § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2019 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem towarów.

Stawka podatku stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, art. 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. 8%), pod poz. 21 zostały wymienione towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 08.11.30.0 Kreda i dolomit inny niż kalcynowany wyłącznie:

kreda mielona, pastewna,
kreda mielona, nawozowa,
mączka dolomitowa.

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka podatku dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczął produkcję i zamierza produkować w przyszłości Produkt oznaczony jako wapno nawozowe granulowane w dwóch rodzajach typów 2-6 mm oraz 5-10 mm. Podstawowym składnikiem wapna nawozowego granulowanego opisywanych typów jest drobno zmielony kamień wapienny (węglan wapnia, CaCO3). Produkt Wnioskodawcy jest zaliczany przez GUS do PKWiU nr 08.11.30.0 Kreda i dolomit inny niż kalcynowany. Przyjmuje się, że kreda zawiera ok. 91-99% węglanu wapnia (CaCO3) oraz różnego rodzaju domieszki. Produkt Wnioskodawcy zawiera ok. 93-97% węglanu wapnia (CaCO3).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę Produktu oznaczonego jako wapno nawozowe granulowane nie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy. Należy zauważyć, że towary zawarte w poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy, tj. oznaczone ex z użyciem słowa wyłącznie należy interpretować w taki sposób, że stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% objęte są towary wymienione po myślniku. W pierwszej części ustawodawca powołał nazwę grupowania, która jest przypisana przez PKWiU danemu symbolowi, dopiero po myślniku wymienił te towary, które mieszczą się w tym grupowaniu i są objęte stawką obniżoną. A zatem do grupy wyrobów sklasyfikowanych do PKWiU 08.11.30.0, stanowiących towary opodatkowane stawką 8%, należą wyłącznie kreda mielona, pastewna, kreda mielona, nawozowa oraz mączka dolomitowa. Produkt będący przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę nie stanowi towaru wymienionego w poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy, tj. nie stanowi kredy mielonej, pastewnej, kredy mielonej, nawozowej oraz mączki dolomitowej Produkt ten stanowi inny towar, tj. stanowi wapno nawozowe granulowane. Brak jest zatem podstaw do objęcia stawką obniżoną podatku w wysokości 8% sprzedawanego przez Wnioskodawcę Produktu, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy.

Powyższe zostało potwierdzone w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego. I tak, w wyroku z dnia 9 listopada 2017 r. sygn. akt I FSK 785/16 Naczelny Sąd Administracyjny w odniesieniu do kredy granulowanej nawozowej sklasyfikowanej przez podatnika do PKWiU 08.11.30.0 stwierdził, że: Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że sama klasyfikacja statystyczna nie jest wystarczająca dla określenia stawki podatku dla towaru określonego jako kreda granulowana nawozowa, lecz zgodnie z przedstawioną przez organ i Sąd pierwszej instancji zasadą interpretacyjną wynikającą z art. 2 pkt 30 musi być rozpatrywana przez opis poz. 21 zał. nr 3 do ustawy o VAT. Wynika z niego, że nie wszystkie towary mieszczące się w PKWiU 08.11.30.0 objęte są poz. 21 załącznika nr 3, lecz wyłącznie trzy wymienione tam towary. Tylko tych towarów (opodatkowanych czynności mających je za przedmiot) dotyczy obniżona stawka. Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 i 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%.

W świetle powyższego towar, który dostarcza skarżący, kreda nawozowa granulowana, jako towar nie wymieniony w poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, nie mógł być poprzez opinię GUS zrównany ze wskazanymi w tej pozycji towarami w zakresie stawki podatkowej.

Również w wyroku z dnia 15 marca 2018 r. sygn. akt I FSK 1536/16 Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że: Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że sama klasyfikacja statystyczna nie jest wystarczająca dla określenia stawki podatku dla towaru określanego jako kreda granulowana nawozowa, lecz zgodnie z przedstawioną przez organ i Sąd pierwszej instancji zasadą interpretacyjną wynikającą z art. 2 pkt 30 musi być rozpatrywana przez opis poz. 21 zał. Nr 3 do ustawy o VAT. Wynika z tego, że nie wszystkie towary mieszczące się w PKWiU 08.11.20.0 objęte są poz. 21 załącznika nr 3, lecz wyłącznie trzy wymienione tam towary. Tylko tych towarów (opodatkowanych czynności mających je za przedmiot) dotyczy obniżona stawka. (...)

W świetle powyższego nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że Produkt mieści się w poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy, ponieważ Produkt nie ma formy mielonej Produkt ma formę granulowaną, która nie została wymieniona w poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy. Pomimo, że granulacja nie zmienia funkcji mielonego kamienia wapiennego to należy jednak stwierdzić, że w związku z procesem granulacji zmienia się jej stan fizyczny (forma), który wpływa na jego pakowanie i aplikację na uprawy rolne (w przypadku aplikowania granulowanej zmielonej skały wapiennej nie występuje silne zjawisko pylenia, tak jak ma to miejsce przy aplikacji zmielonej skały wapiennej nie poddanej uprzedniej granulacji), a następnie po aplikacji nie dochodzi do jego wywiewania. Forma granulowana pozwala na uproszczenie procesu rozsiewu, granulat zabezpiecza proces rozsiewu przed nadmiernym pyleniem i uelastycznia możliwość zastosowania maszyn rozsiewających, a z uwagi na ww. cechy Produktu użytkownik końcowy (rolnik) może stosować mniejsze dawki Produktu przy zachowaniu tych samych cech efektywności. W konsekwencji, nie sposób stwierdzić, że Produkt zaspokaja te same potrzeby konsumenta co forma zmielona kamienia wapiennego i brak jest podstaw do zaklasyfikowania Produktu mającego formę granulowaną, jako towar objęty stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę Produktu na rzecz podmiotów krajowych nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, tutejszy organ informuje, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 Ordynacji podatkowej. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, tutejszy organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy, tj. wyłącznie do możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę stawki podatku w wysokości 8% przy sprzedaży Produktu na rzecz podmiotów krajowych na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy i poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy. W niniejszej interpretacji nie dokonano zatem analizy zastosowania stawki podatku dla sprzedaży Produktu na podstawie innych przepisów, ponieważ nie było to przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy.

Jak wskazuje się w orzecznictwie (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 16 września 2011 r. sygn. akt II FSK 497/10 oraz z dnia 15 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1518/10) granicę danej sprawy (wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) () wyznaczają: (a) stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego, (b) stan prawny wskazany przez wnioskodawcę oraz (c) zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, w których dla dostawy kredy granulowanej zastosowano stawkę 8%, należy wyjaśnić, że mając na uwadze ww. orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego kształtujące linię orzeczniczą sądów administracyjnych, tutejszy organ w niniejszej sprawie przyjął ścisłą interpretację zapisów poz. 21 załącznika nr 3 ustawy. Ponadto należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników, dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Jednocześnie tutejszy organ pragnie wskazać, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna z dnia 29 kwietnia 2015 r., nr IBPP2/4512-145/15/IK została uchylona wskazanym w niniejszej interpretacji wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 785/16.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie