Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży towarów używanych w systemie VAT marża (telefony komórkowe oraz sprzęt elektroniczny)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów używanych w systemie VAT marża jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów używanych w systemie VAT marża.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży telefonów, tabletów i laptopów nowych i używanych. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest zarejestrowany dla potrzeb dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych. Towar jest skupowany od kontrahentów na podstawie: faktury VAT, faktury VAT-marża, a także na podstawie umowy kupna-sprzedaży od osób fizycznych. Sprzedaż sprzętu elektronicznego jest dokumentowana fakturą VAT ze stawką 23% dla towarów nowych, fakturą VAT-marża dla towarów używanych, a dla osób fizycznych za pomocą kasy fiskalnej wg właściwych stawek VAT. Dla telefonów nowych jest to stawka podatku VAT w wysokości 23%, dla telefonów używanych ewidencjonowana jest na kasie fiskalnej na stawce zwolnionej, rozliczana marża jest stawką 23% od wartości marży. Sprzedaż telefonów komórkowych, tabletów oraz laptopów jest prowadzona także za pośrednictwem internetowych platform handlowych. Sprzedawane tam towary są zarówno nowe jak i używane. Jednakowoż przy wystawianiu towarów używanych występuje problem z właściwym opisem sprzętu jak i zawartych dokumentów sprzedaży. Cześć sprzętu skupionego od klientów indywidualnych na umowę kupna-sprzedaży to towary w ogóle nie używane, zafoliowane. Są to na przykład towary od osób przedłużających umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z operatorem. Otrzymują one nowy aparat telefoniczny, który zazwyczaj jest nierozpakowany lub wyjęty tylko z pudełka i uruchomiony przy pracowniku salonu operatora w celu sprawdzenia poprawności działania. W rozumieniu art. 120 § 1 punkt 4 ustawy o VAT taki sprzęt elektroniczny spełnia definicje towaru używanego. Przy sprzedaży takich towarów za pośrednictwem platform handlowych potencjalni kupujący kierują się informacją o stanie urządzenia zawartą na aukcji, czy dany telefon jest nowy bądź używany. Niestety nie ma możliwości wyboru, że towar jest używany w bardzo dobrym stanie, bądź nierozpakowany. Do urządzeń sprzedawanych na platformach handlowych dopisuje Pan w opisie stanu towaru nowy, jednak robione jest to tylko w celach reklamowych, aby zachęcić potencjalnych nabywców. Informacja w opisie aukcji, o stanie używanym, mimo tego, że taki sprzęt często nie jest nawet rozpakowany powoduje brak zainteresowania kupnem ze strony potencjalnych klientów. Z drugiej strony umieszczając w aukcji informację że taki towar jest nowy, nie można wpisać, że do takiej transakcji będzie wystawiona faktura VAT, ponieważ będzie wystawiona faktura VAT-marża, gdyż towar był kupiony jako używany. Dlatego przy towarze nowym, zamieszczona jest informacja, że będzie wystawiona faktura VAT marża. Sprzedaż towarów jest ewidencjonowana i rozliczana właściwie, wprowadzający w błąd może być tylko opis na aukcji, ale wynika to z braku możliwości właściwego opisu. W przypadku sprzętu elektronicznego ze skupu gwarancja producenta zaczyna się z dniem zakupu u operatora. Taki telefon sprzedaje Pan często nawet po kilku miesiącach, a zdarza się nawet że po roku lub dłużej. W takim wypadku nie można traktować go jako nowy, gdyż nie posiada pełnej gwarancji producenta oraz nie jest nabyty bezpośrednio od producenta, czy dystrybutora.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje słusznie stosując art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedając telefony komórkowe oraz sprzęt elektroniczny w procedurze marży?

Zdaniem Wnioskodawcy, może być zastosowana procedura VAT-marża na telefony komórkowe oraz sprzęt elektroniczny, który pozyskuje na podstawie umów kupna/sprzedaży, a który sprzedaje bezpośrednio w sklepie oraz na aukcjach internetowych opisując stan faktyczny jako nowy (dla zainteresowania potencjonalnego nabywcy). Towar nie nabywa bezpośrednio od producenta lub dystrybutora, ale od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedając nabywane towary od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stosuje procedurę marzy, gdyż zdaniem Wnioskodawcy towary te spełniają definicję towaru używanego zgodnie z art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca opisując stan faktyczny szczegółowo wskazał rozumienie cech towaru używanego. Artykuł 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że opodatkowanie marży w zakresie dostawy towarów wystąpi wtedy, gdy podatnik nabył te przedmioty od osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, niebędących podatnikami VAT lub podatnikami podatku od wartości dodanej. Cechą wspólną wymienionych przypadków jest to, że w żadnym z nich nie wystąpi VAT, który podatnik mógłby odliczyć przy nabyciu towarów od tych podmiotów. Zatem spełnia przesłankę do sprzedaży w procedurze marży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami według art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (ust. 1 pkt 5 omawianego artykułu).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca &− w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy &− określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 13 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Zgodnie z art. 120 ust. 14 ustawy, podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy &− między innymi &− towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonego o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przypadków, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę jest sprzęt stanowiący towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, a Wnioskodawca jak wynika z opisu sprawy nabywa ww. towary od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, to spełniona jest przesłanka umożliwiająca stosowanie przy sprzedaży tych urządzeń procedury opodatkowania marży przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Wskazać należy, że na uznanie, że ww. przedmioty są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. l pkt 4 ustawy nie ma wpływu fakt, że Wnioskodawca wystawiając na aukcji internetowej oznaczy je jako nowe lecz to, że ich sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy dokonują uprzedni użytkownicy tych urządzeń, spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienie zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej