w zakresie wystawienia faktury ze stawką zwolnioną lub NP, ewentualnie noty księgowej na kwotę 292 zł dla Inspektoratu Weterynarii - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 08.01.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.820.2018.2.KO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie wystawienia faktury ze stawką zwolnioną lub NP, ewentualnie noty księgowej na kwotę 292 zł dla Inspektoratu Weterynarii

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął w dniu 18 października 2018 r., uzupełnionym pismem z 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury ze stawką zwolnioną lub NP, ewentualnie noty księgowej na kwotę 292 zł dla Inspektoratu Weterynarii jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury ze stawką zwolnioną lub NP, ewentualnie noty księgowej na kwotę 292 zł dla Inspektoratu Weterynarii.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 27 listopada 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.820.2018.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 23 czerwca 2018 roku Koło Łowieckie, które dzierżawi obwody łowieckie nr oraz na terenie powiatu, Decyzją Wykonawczą Komisji UE 2018/883 z dnia 18 czerwca 2018 r. zmieniającą załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, znalazło się w strefie zagrożenia chorobą afrykańskiego pomoru świń ASF.

Znalezienie się w strefie ochronnej spowodowało brak możliwości wprowadzania tusz dzików do obrotu i zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 stycznia 2018 roku w sprawie wprowadzenia w 2018 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenia wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie, wszystkie tusze dzików pozyskiwane przez członków Koła Łowieckiego w obszarze zagrożenia, muszą być zagospodarowywane (przetwarzane lub utylizowane) na koszt koła łowieckiego.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem za tusze pozyskanych dzików, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego (w tym przypadku dla koła łowieckiego) kwotę 292 zł brutto za dzika odstrzelonego w ramach polowania, dostarczonego do punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny lub innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane tusze lub skóry dzików. Rozporządzenie mówi o kwocie 292 zł brutto, która obejmuje nw. zryczałtowane koszty:

polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania;
pobrania próbek, transportu odstrzelonych dzików oraz dojazdu myśliwego - na obszar zagrożenia, obszar objęty ograniczeniami oraz obszar ochronny;
przetrzymywanie dzików w kontenerach chłodniczych;
unieszkodliwienia tusz dzików, wraz ze wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych, z wyjątkiem tusz dzików z dodatnim wynikiem badań laboratoryjnych oraz tusz przechowywanych z nimi w kontenerze chłodniczym, w tym transportu do przedsiębiorstwa lub zakładu w rozumieniu art. 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem nr 1069/2009.

Koszty zryczałtowane o których mowa w rozporządzeniu są pokrywane przez myśliwych (będących członkami koła łowieckiego), ponieważ myśliwy na własny koszt:

dokonuje zakupu amunicji potrzebnej do wykonywania polowania;
przeprowadza bioasekurację miejsca pozyskania oraz swojej odzieży oraz pojazdu;
dojeżdża do miejsca wykonywania polowania oraz transportuje tuszę dzika do miejsca przechowywania;
pobiera próbki do badań laboratoryjnych i dostarcza je do Inspektoratu Weterynarii w celu wykonania badań;
przechowuje tuszę pozyskanych dzików;
utylizuje tusze oraz wszystkie części ciała odstrzelonych dzików, które nie zostają przez niego zagospodarowane.

Pismem z 21 grudnia 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

1. Kto zleca Wnioskodawcy wykonanie odstrzału sanitarnego dzika?

2. Czy wnioskodawca zawiera umowę na dokonanie tych czynności, jeżeli tak to z kim oraz jakie konkretne obowiązki i prawa wynikają z tej umowy dla każdej ze stron?

Wnioskodawca posiada umowę zawartą pomiędzy Inspektoratem Weterynarii (IW) a Kołem Łowieckim - zgodnie z programem mającym na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie (Rozp. MR i RW z dnia 24.01.2018r. D.U. 2018.316 w części 3.2.2).

3. Jeśli Wnioskodawca nie zawiera umowy na wykonanie odstrzału, to dlaczego i w jaki ewentualnie inny sposób czynności te są Wnioskodawcy zlecane?

W związku z rozprzestrzenieniem się choroby Afrykańskiego Pomoru Świń obwody łowieckie, którymi gospodaruje Wnioskodawca znalazły się w strefie objętej koniecznością wykonania zapisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 stycznia 2018 r. w sprawie wprowadzenia w 2018 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie. Na podstawie art. 57 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2017 r. poz. 1855 oraz z 2018 r. poz. 50).

4. Czy a jeśli tak to na podstawie jakiej dokumentacji Wnioskodawca potwierdza wykonanie zleconych czynności oraz komu taką dokumentację przedkłada?

Każda sztuka strzelonej zwierzyny jest ewidencjonowana. Następnie każdy myśliwy, który pozyska dzika, wypełnia Dokument dochodzenia epizootycznego w zakresie danych dotyczących odstrzelonego/martwego*1 dzika. Nr dokumentu Dokument ten przekazywany jest z Sumarycznym zestawieniem strzelonej zwierzyny w danym okresie do Inspektoratu Weterynarii wraz z próbkami krwi z pozyskanych dzików do badań laboratoryjnych. Po wykonaniu badania IW odsyła wyniki badań, wraz z prośbą o wystawienie faktury VAT za dostarczone ilości próbek.

5. Od kogo Wnioskodawca otrzymuje kwotę ryczałtu za wykonanie czynności będące przedmiotem zapytania i na podstawie jakich dokumentów zostaje Wnioskodawcy wypłacony ryczałt?

Ryczał za wykonane czynności będące przedmiotem zapytania otrzymywany jest z Inspektoratu Weterynarii na podstawie wystawionej faktury VAT przez Koło łowieckie. Do każdej faktury załączane jest zestawienie zawierające datę odstrzału, ilość, miejsce dostarczenia (kontener oraz Nr sprawozdania z badania w kierunku ASF.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym powstaje pytanie jak prawidłowo postępować przy rozliczeniach z Inspektoratem Weterynarii. Koło Łowieckie jest płatnikiem podatku VAT.

Czy Koło Łowieckie może wystawiać fakturę ze stawką zwolnioną lub NP, ewentualnie notę księgową na kwotę 292 zł dla Powiatowego Inspektoratu Weterynarii za realizację ww. zryczałtowanych kosztów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ze względu na to, iż kwota 292 zł jest odgórnie narzucona i jest to kwota zryczałtowana, nie wykazana w żadnym z załączników do ustawy o podatku od towarów i usług, Koło Łowieckie uważa, że powinno wystawić na rzecz Inspektoratu Weterynarii fakturę ze stawką VATu zwolnionego lub NP ewentualnie notę księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Z powyższego wynika, że usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść. Ponadto, świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć związek bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest odpłatność za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council (C-89/81), TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie odpłatności pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin zapłata stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu jak wskazał Trybunał świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie Trybunał zauważył, że czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenia usług w świetle art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2392), dodano do ustawy art. 146aa ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 23 czerwca 2018 roku Koło Łowieckie, które dzierżawi obwody łowieckie, Decyzją Wykonawczą Komisji UE 2018/883 z dnia 18 czerwca 2018 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, znalazło się w strefie zagrożenia chorobą afrykańskiego pomoru świń ASF. Znalezienie się w strefie ochronnej spowodowało brak możliwości wprowadzania tusz dzików do obrotu i zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 stycznia 2018 roku w sprawie wprowadzenia w 2018 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomów świń i poszerzenia wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie, wszystkie tusze dzików pozyskiwane przez członków Koła Łowieckiego w obszarze zagrożenia, muszą być zagospodarowywane (przetwarzane lub utylizowane) na koszt koła łowieckiego.

Wojewoda decyduje o ilości dzików przeznaczonych do odstrzału w ramach odstrzału sanitarnego. Następnie przydziela Lekarzom Weterynarii (LW) ilość sztuk przewidzianych do odstrzału na określonym obszarze. LW dokonuje podziału dzików na poszczególne koła łowieckie. Wnioskodawca posiada umowę zawartą pomiędzy Inspektoratem Weterynarii (IW) a Kołem Łowieckim - zgodnie z programem mającym na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wystawienia faktury dla Inspektoratu Weterynarii w związku ze zwrotem kosztów z tytułu odstrzału dzików.

Odnosząc się zatem do opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność czyli dostawa towarów lub świadczenie usług.

Za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada umowę zawartą z Inspektoratem Weterynarii, na podstawie której dokonuje odstrzału dzików. Na świadczoną usługę odstrzału dzików, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, składa się szereg usług, za które przysługuje wynagrodzenie w kwocie 292 zł (brutto) stanowiące zwrot kosztów ponoszonych z tytułu świadczonej usługi. Zatem pomiędzy Inspektoratem Weterynarii mającym zwrócić koszty odstrzału dzików, a Wnioskodawcą istnieje świadczenie wzajemne, gdyż istnieje podmiot będący bezpośrednim beneficjentem tego zobowiązania czyli Inspektorat Weterynarii. Natomiast opodatkowaniu podlegają te czynności, które przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wypłacającego. Tym samym zwrot kosztów dokonywanych przez Inspektorat Weterynarii na rzecz Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca powinien wystawić fakturę za odstrzał dzików (tj. za dzika odstrzelonego w ramach polowania, dostarczonego do punktu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny lub innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane tusze lub skóry dzików) opodatkowaną podstawową stawką podatku VAT, gdyż na podstawie zawartej umowy z Inspektoratem Weterynarii świadczy na rzecz Inspektoratu Weterynarii usługę polegającą na odstrzale dzików, za którą otrzymuje wynagrodzenie w określonej kwocie.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że powinien wystawić na rzecz Inspektoratu Weterynarii fakturę ze stawką VATu zwolnioną lub NP ewentualnie notę księgową, jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie