Temat interpretacji

uznanie planowanego przeniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, prawo do odliczenia podatku naliczonego przez N wynikającego z faktury dokumentującej przeniesienie składników majątku Spółki na N w ramach podziału przez wydzielenie,

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania planowanego przeniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego przez N wynikającego z faktury dokumentującej przeniesienie składników majątku Spółki na N w ramach podziału przez wydzielenie,

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• uznania planowanego przeniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego przez N wynikającego z faktury dokumentującej przeniesienie składników majątku Spółki na N w ramach podziału przez wydzielenie.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 16 października 2019 r. o wskazanie rodzaju wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dodatkową opłatę.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: M Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

• Zainteresowanych niebędących stroną postępowania:
  F Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

M sp. z o.o. (Spółka, Wnioskodawca) jest spółką kapitałową zarejestrowaną w Polsce jako podatnik VAT czynny i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego. Wspólnikami Spółki są osoby fizyczne będące polskimi rezydentami podatkowymi (Wspólnicy).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą z wykorzystaniem materialnych i niematerialnych składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w następujących obszarach:

• tzw. działalności aptecznej - tzn. prowadzenia kilku aptek ogólnodostępnych (Działalność I) oraz

• wynajmu nieruchomości lub ich części (lokali) (Działalność II).

Działalność I polega na sprzedaży leków i innych artykułów medycznych w ramach sieci aptek funkcjonujących w lokalach wynajmowanych przez Spółkę (jako najemcę).

Natomiast Działalność II jest prowadzona z wykorzystaniem lokali z których większość znajduje się w pofabrycznym, wielokondygnacyjnym i wielolokalowym budynku usytuowanym na nieruchomości będącej własnością Spółki (dalej: Budynek). Na remont i przebudowę ww. Budynku i lokali Spółka poniosła wydatki i nakłady, celem uzyskania przychodów z tytułu najmu. Nakłady sfinansowano m.in. z kredytów i pożyczek bankowych.

Wskazane powyżej dwa rodzaje działalności nie są w sposób formalny wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Spółki. Niemniej jednak, oba segmenty działalności prowadzonej przez Spółkę są wyodrębnione w sposób organizacyjny i finansowy.

W szczególności w Spółce prowadzona jest ewidencja zdarzeń gospodarczych, umożliwiająca przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Działalności I oraz do Działalności II. Przychody, koszty oraz należności i zobowiązania związane bezpośrednio z Działalnością I oraz Działalnością II są przypisywane do danego rodzaju działalności.

Ponadto istnieje możliwość przypisania określonych umów, zobowiązań, dokumentów, operacji, a także pracowników do każdego z powyższych rodzajów działalności.

Ze względu na odmienny charakter biznesowy obu segmentów działalności prowadzonych przez Spółkę w celu ustrukturyzowania prowadzonej działalności planowane jest ich rozdzielenie w taki sposób, aby każda z tych działalności była prowadzona przez odrębny podmiot.

Planowane rozdzielenie obu prowadzonych przez Spółkę działalności jest uzasadnione również ze względu na nowe uregulowania prawa farmaceutycznego, zgodnie z którymi przedmiotem działalności beneficjenta zezwolenia na prowadzenia apteki ogólnodostępnej powinno być wyłącznie prowadzenie aptek (art. 99 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne).

W tym celu część majątku Spółki związana z prowadzeniem działalności w zakresie wynajmu nieruchomości (Działalność II) zostanie przeniesiona na F sp. z o.o. (N). Przeniesienie to może nastąpić w formie podziału Spółki przez wydzielenie do N części majątku Spółki związanego z prowadzeniem Działalności II w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych (KSH) (podział Spółki przez wydzielenie). W ramach podziału N wyemituje na rzecz Wspólników udziały, których wartość nominalna będzie równa wartości rynkowej składników majątkowych wydzielonych ze Spółki i przeniesionych do N.

Podział Spółki będzie dokonany poprzez przeniesienie na N tej części majątku Spółki, która związana jest z prowadzeniem działalności w zakresie wynajmu nieruchomości. Na N zostanie więc przeniesiony Budynek wraz z gruntem, na którym jest on zlokalizowany oraz pozostałe lokale będące własnością Spółki. Na N przejdą również pozostałe składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania zadań związanych z wynajmem nieruchomości, w szczególności składniki niematerialne w postaci praw i obowiązków (w tym zobowiązań) wynikających m.in. z zawartych umów najmu oraz umów kredytowych w zakresie kredytów zaciągniętych na remont i aranżację lokali. Do części przedsiębiorstwa, która ma zostać przeniesiona do N w ramach podziału Spółki, został przypisany pracownik posiadający odpowiednie kwalifikacje do realizacji zadań, które będą przedmiotem działalności związanej z wynajmem nieruchomości i którzy w ramach swoich obowiązków wykonują jedynie zadania związane z tym segmentem prowadzonej działalności. W związku z podziałem Spółki pracownik zostanie przejęty przez N w trybie art. 231 Kodeksu pracy, a tym samym na N przejdą też prawa i obowiązki wynikające z umowy o pracę zawartej z tym pracownikiem. Po podziale przedmiotem działalności N będzie wynajem nieruchomości, w szczególności lokali znajdujących się w budynku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 października 2019 r.:

Na pytanie Organu Czy zespół składników materialnych i niematerialnych przeniesiony do Fsp. z o.o. (N) w ramach podziału Spółki przez wydzielenie na dzień przeniesienia został/zostanie wyodrębniony w strukturze przedsiębiorstwa również pod względem funkcjonalnym?, Wnioskodawca odpowiedział: Tak, zespół składników materialnych i niematerialnych przeniesiony do N, w ramach podziału Spółki przez wydzielenie na dzień przeniesienia został/zostanie wyodrębniony w strukturze przedsiębiorstwa również pod względem funkcjonalnym.

Na pytanie Organu Należy wskazać na czym będzie polegało wyodrębnienie zespołu składników majątkowych będących przedmiotem przeniesienia do N na płaszczyźnie funkcjonalnej., Wnioskodawca odpowiedział: Składniki majątkowe, które w wyniku podziału zostaną wydzielone do N, będą stanowiły kompletny zespół składników potrzebnych do prowadzenia odpowiednio Działalności II. Przedmiotowe składniki będą stanowiły kompleks ścisłe powiązanych ze sobą elementów przeznaczonych do prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej. W świetle uwag przedstawionych w odniesieniu do kwestii wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego, po dokonaniu planowanego podziału zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca wynajem nieruchomości, będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne składniki majątkowe, może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością. Przedmiotowe składniki będą stanowiły kompleks ścisłe powiązanych ze sobą elementów przeznaczonych do prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej. Po dokonaniu planowanego podziału zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca wynajem nieruchomości, będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne składniki majątkowe, może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością.

Na pytanie Organu Czy składniki majątkowe będące przedmiotem przeniesienia do N mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służą w istniejącym przedsiębiorstwie?, Wnioskodawca odpowiedział: Tak, składniki majątkowe będące przedmiotem przeniesienia do N mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służą w istniejącym przedsiębiorstwie.

Na pytanie Organu Czy w oparciu wyłącznie o przedmiot przekazania na rzecz N będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej bez konieczności angażowania innych składników majątku?, Wnioskodawca odpowiedział: Tak, w oparciu wyłącznie o przedmiot przekazania na rzecz N będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej bez konieczności angażowania innych składników majątku.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o wskazanie, że:
Zespół składników materialnych i niematerialnych przeniesiony do N w ramach podziału Spółki przez wydzielenie na dzień przeniesienia będzie wyodrębniony w strukturze przedsiębiorstwa również pod względem funkcjonalnym. Składniki majątkowe, które w wyniku podziału zostaną wydzielone do N, będą stanowiły kompletny zespół składników potrzebnych do prowadzenia Działalności II. Przedmiotowe składniki będą stanowiły kompleks ścisłe powiązanych ze sobą elementów przeznaczonych do prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej. Po dokonaniu planowanego podziału zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca wynajem nieruchomości, będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne składniki majątkowe, może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością. Ponadto, składniki majątkowe będące przedmiotem przeniesienia do N mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służą w istniejącym przedsiębiorstwie. W przestawionym zdarzeniu przyszłym, składniki majątkowe, które w wyniku podziału zostaną wydzielone do N będą stanowiły kompletny zespół składników potrzebnych do prowadzenia odpowiednio Działalności II Przedmiotowe składniki będą stanowiły kompleks ścisłe powiązanych ze sobą elementów przeznaczonych do prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej. W świetle uwag przedstawionych w odniesieniu do kwestii wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego, po dokonaniu planowanego podziału zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca wynajem nieruchomości, będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne składniki majątkowe, może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością.

Jednocześnie, w oparciu wyłącznie o przedmiot przekazania na rzecz N będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej bez konieczności angażowania innych składników majątku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(pytanie nr 2 przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

1. (we wniosku oznaczone jako nr 1) Czy opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych przeniesiony do N w ramach podziału Spółki będzie na dzień podziału stanowić dla celów ustalenia skutków podatkowych zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, a w konsekwencji transfer tego zespołu składników materialnych i niematerialnych ze Spółki do N nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT?
2. (we wniosku oznaczone jako nr 2) W przypadku uznania stanowiska Spółki przedstawionego w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, N będzie maiła prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej przeniesienie składników majątku Spółki na N w ramach podziału przez wydzielenie?

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad. 1

Do podziału opisanego w zdarzeniu przyszłym nie będzie mieć zastosowania Ustawa o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. W myśl przepisu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednakże zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie zbycia, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, należy rozumieć jako każdą transakcję, na mocy której dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania daną rzeczą, jak właściciel. Pojęcie obejmuje np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki prawa handlowego, jak również przeniesienie majątku spółki dzielonej do spółki nowo zawiązanej w ramach transakcji podziału przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH.

W świetle art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT konieczne jest wyjaśnienie użytego w nim pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została zawarta w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego, na gruncie Ustawy o VAT mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania);

• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym majątek przeniesiony na N. w ramach podziału Spółki, będzie spełniał wszystkie ze wskazanych powyżej przesłanek. Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego w ramach podziału Spółki na N zostaną przeniesione wszystkie składnik związane z prowadzona przez Spółkę działalnością w zakresie najmu nieruchomości a mianowicie składniki materialne - nieruchomości (lokale) oraz składniki niematerialne w postaci praw i obowiązków (i zobowiązań) wynikających m.in. z zawartych umów najmu oraz umów kredytowych w zakresie kredytów zaciągniętych na remont i aranżację lokali. Do części przedsiębiorstwa, która ma zostać przeniesiona do N. w ramach podziału Spółki, został przypisany pracownik posiadający odpowiednie kwalifikacje do realizacji zadań, które będą przedmiotem działalności związanej z wynajmem nieruchomości i którzy w ramach swoich obowiązków wykonują jedynie zadania związane z tym segmentem prowadzonej działalności. W związku z podziałem Spółki pracownik zostanie przejęty przez N w trybie art. 231 Kodeksu pracy, a tym samym N stanie się stroną umowy o pracę zawartej z tym pracownikiem a zatem przejmie wszystkie prawa i obowiązki wynikające z tej umowy.

Składniki majątkowe związane z działalnością w zakresie wynajmu nieruchomości mogą stanowić (jak również będą mogły stanowić na dzień podziału) niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie i niezależnie realizujące zadania gospodarcze. Przedmiotowy zespół składników majątkowych jest (i będzie na moment podziału) wyodrębniony w przedsiębiorstwie Spółki na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej w sposób opisany poniżej.

Ad) wyodrębnienie organizacyjne

W praktyce organów podatkowych przyjmuje się, że wyodrębnienie organizacyjne nie musi być rozumiane jako wyodrębnienie formalno-prawne. Określona część przedsiębiorstwa nie musi zatem stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału. Takie stanowisko potwierdzają m.in. interpretacje indywidualne: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lutego 2011 r. znak: IPPB1/415-1023/10-6/MT i znak: IPPB1/415-1029/10-4/MT oraz z dnia 22 sierpnia 2011 r., znak: IPPB1/415-622/11-2/EC.

Wyodrębnienie organizacyjne sprowadza się również do odmiennego przedmiotu działalności obu zorganizowanych części przedsiębiorstwa w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez jeden podmiot (tak też: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidulanej z dnia 27 września 2011 r. znak: IPPP2/443-834/11-2/JO). Na uwzględnienie zasługuje również wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 listopada 2015 r. (sygn. akt I SA/Sz 1517/14), w którym stwierdzono, iż uznanie wyodrębnienia pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym nie jest jednakowe dla każdego podmiotu. Formułowanie oceny, czy dany zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, należy dokonać in concreto, z uwzględnieniem struktur przyjętych u danego podmiotu.

W zdarzeniu przyszłym objętym niniejszym wnioskiem nie istnieje formalno-prawne wydzielenie w strukturach Spółki działalności w zakresie wynajmu nieruchomości.

Wydzielenie organizacyjne tej działalności ma jednak charakter faktyczny i materialny - występuje w sposób faktyczny i realny, poprzez możliwość przypisania określonych nieruchomości oraz innych środków trwałych, umów, należności, zobowiązań, pracowników, dokumentów, operacji oraz innych zdarzeń gospodarczych do tego segmentu działalności - wynajmu nieruchomości (Działalność II). Ta część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy ma odmienny przedmiot działalności, stanowi sferę faktycznie wyodrębnioną z całości przedsiębiorstwa Spółki, która realizuje odmienne zadania gospodarcze. Po podziale Spółki działalność tej części przedsiębiorstwa będzie mogła być dalej kontynuowana w takim samym zakresie, jak dotychczas.

W działalności gospodarczej, która jest prowadzona przez Wnioskodawcę nie funkcjonuje struktura oddziałów, wydziałów lub zakładów. Przepisy prawa nie nakładają obowiązku wydzielenia takiego zespołu składników. Wnioskodawca natomiast wyodrębnił w zakresie przedmiotu działalności Spółki, określonym w akcie założycielskim spółki i zgłoszonym do Rejestru Przedsiębiorców KRS, dwa odrębne przedmioty - sprzedaż detaliczną wyrobów farmaceutycznych i wynajem nieruchomości.

Jak zostało wskazane powyżej do segmentu działalności Spółki w zakresie wynajmu nieruchomości przydzielone są określone składniki majątkowe związane tylko z danym rodzajem działalności. Przedmiotowe składniki są wykorzystywane jedynie na potrzeby działalności w zakresie wynajmu nieruchomości.

Wyodrębnienie działalności Spółki w zakresie wynajmu nieruchomości następuje również w aspekcie ludzkim. Jak wskazano powyżej, każdy z pracowników Spółki jest przypisany do danego segmentu działalności (tj. Działalności I lub Działalności II) i w ramach swoich obowiązków pracowniczych wykonuje jedynie zadania związane z tym rodzajem działalności.

Wskazane powyżej okoliczności w sposób wyraźny wskazują, że Działalność II funkcjonuje w strukturze Spółki w sposób niezależny. Po podziale działalność w zakresie wynajmu nieruchomości będzie kontynuowana przez N. W świetle powyższego, pomimo braku formalnego wyodrębnienia poszczególnych segmentów działalności w strukturze organizacyjnej Spółki (np. w formie oddziału) należy przyjąć, że segmenty te spełniają kryterium wyodrębnienia organizacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Ad) wyodrębnienie finansowe

Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie wyodrębnienie finansowe nie oznacza finansowej samodzielności, w tym samodzielnego sporządzania bilansu, tylko sytuacje, w której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Takie stanowisko wyraził m.in. WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 23 marca 2017 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Po 1261/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 23 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 19/16 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2014 r., znak: ITPP2/443-1577/14/PS.

Przyjmuje się, że przesłanka wyodrębnienia finansowego jest spełniona, jeśli przedsiębiorca prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych w taki sposób, iż możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lipca 2012 r. sygn. ILPP1/443-359/12-4/KG). W konsekwencji do stwierdzenia wyodrębnienia finansowego wystarczające jest prowadzenie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych, za pomocą której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do odpowiedniej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Prowadzone przez Spółkę księgi podatkowe pozwalają na wyodrębnienie przychodów i kosztów działalności realizowanych przez dany segment działalności, jak również określenie należności oraz zobowiązań i innych pozycji bilansowych związanych z danym rodzajem działalności.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań do każdego z funkcjonujących w Spółce segmentów działalności, w tym działalności związanej z wynajmem nieruchomości.

W konsekwencji należy uznać, że zarówno składniki majątkowe, które w wyniku podziału pozostaną w Spółce, jak i składniki majątkowe wydzielone w wyniku podziału do N, będą spełniały kryterium wyodrębnienia finansowego.

Ad) wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne wynika z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, dlatego też, aby miało miejsce wyodrębnienie funkcjonalne, konieczne jest zaistnienie dwóch poprzednich przesłanek. Wyodrębnienie funkcjonalne rozumiane jest jako przeznaczenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych, możliwość samodzielnego prowadzenia tych działań gospodarczych. Dla uznania danego kompleksu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych ze sobą ze względu na funkcje, jakim służą. Składniki te muszą stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego jest spełnione, jeżeli wyodrębniony zespół składników majątkowych jest w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku.

W przestawionym zdarzeniu przyszłym, składniki majątkowe, które w wyniku podziału zostaną wydzielone do N, będą stanowiły kompletny zespół składników potrzebnych do prowadzenia odpowiednio Działalności II. Przedmiotowe składniki będą stanowiły kompleks ściśle powiązanych ze sobą elementów przeznaczonych do prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej. W świetle uwag przedstawionych w odniesieniu do kwestii wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego, po dokonaniu planowanego podziału zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca wynajem nieruchomości, będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne składniki majątkowe, może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością.

Podsumowując, zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością w zakresie wynajmu nieruchomości lub ich części (lokali) funkcjonująca obecnie w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, spełnia przesłanki uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Do prowadzenia tej działalności Wnioskodawca wykorzystuje odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych, działalność ta jest wyodrębniona zarówno organizacyjnie, jak i finansowo. Po dokonaniu podziału Spółki N, będzie kontynuowała działalność w zakresie wynajmu nieruchomości, a zatem składniki majątkowe przeniesione do N, stanowić będzie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące własne cele gospodarcze.

W związku z tym, ustosunkowując się do pytania uznać należy, że wyodrębniona w podziale Spółki i przeniesiona do N część składników majątkowych związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy w zakresie wynajmu nieruchomości, spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Spółka pragnie podkreślić, iż możliwość uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa opisanych powyżej składników majątkowych związanych z wynajmem nieruchomości została już potwierdzona w uzyskanych przez Spółkę interpretacjach indywidualnych z dnia 19 stycznia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.143.2017.3.NL i z dnia 18 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.659.2017.1.ASz, które dotyczyły potwierdzenia skutków podatkowych innego stanu faktycznego.

Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 Ustawy o VAT do transakcji polegającej na przeniesieniu części majątku Wnioskodawcy w postaci składników majątkowych związanych z wynajmem nieruchomości do N w ramach transakcji podziału Wnioskodawcy przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH nie będzie mieć zastosowania Ustawa o VAT.

Jeszcze raz wskazać należy, że możliwość uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa opisanych powyżej składników majątkowych związanych z wynajmem nieruchomości została już potwierdzona w uzyskanych przez Spółkę interpretacjach indywidualnych z dnia 19 stycznia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.143.2017.3.NL i z dnia 18 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.659.2017.1.ASz.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) Ustawy o VAT stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, N będzie czynnym podatnikiem VAT i zamierza prowadzić działalność opodatkowaną w zakresie wynajmu. Składniki majątkowe przeniesione na N w ramach podziału Spółki będą wykorzystywane przez N do wykonywania czynności opodatkowanych VAT - świadczenia usług najmu na rzecz podmiotów trzecich. Tak więc spełniony zostanie podstawowy warunek prawa do odliczenia VAT naliczonego - tj. związek nabytych składników majątkowych z czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, w przypadku gdy składniki majątkowe przenoszone na N w ramach podziału przez wydzielenie nie zostaną uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT, N przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej przeniesienie składników majątkowych na N w ramach podziału Spółki przez wydzielenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, podział przedsiębiorcy, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zdefiniował zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki (pracowniczy).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia przekazania całości lub części majątku, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi regulacjami prawnymi, zdaniem Organu, majątek mający być przedmiotem przeniesienia do F sp. z o.o. (N) w ramach podziału Spółki przez wydzielenie do N części majątku Spółki związanego z prowadzeniem działalności w zakresie najmu nieruchomości lub ich części (Działalność II), będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują bowiem, że majątek mający być przedmiotem przekazania będzie cechował się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w następujących obszarach: tzw. działalności aptecznej, oraz wynajmu nieruchomości lub ich części (lokali).

O wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy to, że Spółka prowadzi tzw. działalność apteczną - tzn. prowadzenie kilku aptek ogólnodostępnych (Działalność I) oraz wynajem nieruchomości lub ich części (lokali) (Działalność II). Działalność I polega na sprzedaży leków i innych artykułów medycznych w ramach sieci aptek funkcjonujących w lokalach wynajmowanych przez Spółkę (jako najemcę). Natomiast Działalność II jest prowadzona z wykorzystaniem lokali z których większość znajduje się w pofabrycznym, wielokondygnacyjnym i wielolokalowym budynku usytuowanym na nieruchomości będącej własnością. Zatem działalność I i Działalność II prowadzone są w odrębnych lokalizacjach i w oparciu o inne składniki majątku. W Spółce istnieje możliwość przypisania określonych umów, zobowiązań, dokumentów, operacji, a także pracowników do każdego z powyższych rodzajów działalności. Na N przeniesiony zostanie budynek wraz z gruntem, na którym jest on zlokalizowany oraz pozostałe lokale będące własnością Spółki, składniki niematerialne w postaci praw i obowiązków (w tym zobowiązań) wynikających m.in. z zawartych umów najmu oraz umów kredytowych w zakresie kredytów zaciągniętych na remont i aranżację lokali. Do części przedsiębiorstwa, która ma zostać przeniesiona do N w ramach podziału Spółki, został przypisany pracownik posiadający odpowiednie kwalifikacje do realizacji zadań, które będą przedmiotem działalności związanej z wynajmem nieruchomości i którzy w ramach swoich obowiązków wykonują jedynie zadania związane z tym segmentem prowadzonej działalności. W związku z podziałem Spółki pracownik zostanie przejęty przez N w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, a tym samym na N przejdą też prawa i obowiązki wynikające z umowy o pracę zawartej z tym pracownikiem.

Z kolei o wyodrębnieniu funkcjonalnym świadczy fakt, że - jak wynika z opisu sprawy - składniki majątkowe, które w wyniku podziału zostaną wydzielone do N, będą stanowiły kompletny zespół składników potrzebnych do prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej, odpowiednio Działalności II. Składniki majątkowe będące przedmiotem przeniesienia do N mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służą w istniejącym przedsiębiorstwie. Po dokonaniu planowanego podziału zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca wynajem nieruchomości, będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne składniki majątkowe, może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością. Po podziale przedmiotem działalności N będzie wynajem nieruchomości, w szczególności lokali znajdujących się w budynku.

W Spółce prowadzona jest ewidencja zdarzeń gospodarczych, umożliwiająca przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Działalności I oraz do Działalności II. Przychody, koszty oraz należności i zobowiązania związane bezpośrednio z Działalnością I oraz Działalnością II są przypisywane do danego rodzaju działalności. Powyższe wskazuje, że Działalność II będzie wyodrębniona pod względem finansowym.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wyżej przesłanki do uznania wydzielonego majątku związanego z działalnością polegającą na wynajmie nieruchomości lub ich części (lokali) - Działalność II, mającego być przedmiotem przeniesienia do N za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji przeniesienie wyżej opisanego majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zakresie wynajmu nieruchomości lub ich części (lokali) do N powstałej w ramach podziału Spółki przez wydzielenie, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, Organ nie udziela odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi jedynie w sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawcy, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanych interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko Wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, że niniejsza interpretacja w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy dwóch zdarzeń przyszłych, zatem zgodnie z art. 14r § 4 wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie podlega opłacie w wysokości 160 zł. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego i zgodnie z art. 14r § 4 wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie podlega opłacie w wysokości 80 zł.

Wnioskodawca wniósł w dniu 16 września 2019 r. opłatę w kwocie 160 zł i 15 października 2019 r. opłatę w kwocie 200 zł (łączna kwota wpłacona przez Wnioskodawcę 360 zł).

W związku z powyższym, różnica w kwocie 120 zł zostanie zwrócona na wskazany przez Wnioskodawcę numer rachunku bankowego, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej