Temat interpretacji
Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych w ramach zadania x?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 3 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym w dniu 15 maja 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. xx jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina x jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT - 7. Z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń VAT z podległymi jednostkami. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, kultury fizycznej i turystyki, w tym utrzymanie terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, wspieranie rodziny i pobudzania aktywności obywatelskiej (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).
W dniu 1 czerwca 2017 r. Gmina x podpisała Umowę z Województwem x o przyznaniu pomocy Nr x na dofinansowanie zadania pn.: xx. Zadanie to będzie realizowane w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że ww. projekt ma na celu poprawę atrakcyjności rekreacyjnej, turystycznej i kulturalnej Gminy x. Prowadzenie działalności z zakresu kultury, kultury fizycznej i turystyki jest zadaniem własnym Gminy. Właścicielem projektu po zakończeniu inwestycji będzie beneficjent.
Gmina x prowadzi działalność opodatkowaną, głównie w zakresie gospodarki komunalnej (tj. wynajem pomieszczeń na cele usługowe, dzierżawę gruntów gminnych, sprzedaż gruntów budowlanych, dostarczanie wody, odbiór ścieków, ogrzewanie pomieszczeń energią cieplną), działalność zwolnioną z VAT (tj. sprzedaż oraz dzierżawę gruntów rolnych, wynajem nieruchomości na cele mieszkalne) oraz działalność nie podlegającą VAT - zadania własne gminy realizowane w oparciu o reżim publicznoprawny. Realizacja zadania pn. xx, nie stanowi działalności gospodarczej Gminy, a jest realizacją zadań własnych określonych w § 7, 1 ustawy o samorządzie gminnym. Powstałe obiekty będą ogólnodostępne dla mieszkańców i bezpłatne. Organizowane tam będą imprezy o charakterze kulturalnym takie jak koncerty, spotkania , przedstawienia teatralne młodzieży szkół podstawowych, spotkania i pokazy Kół Gospodyń Wiejskich, zabawy taneczne dla mieszkańców itp. Rozbudowa widowni zapewni możliwość większego udziału mieszkańców w przeprowadzanych spotkaniach i imprezach kulturalnych. Wykonywane na rzecz Gminy prace budowlane w ramach realizacji tego zadania nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Towary i usługi nabyte w celu realizacji projektu nie będą generowały sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, wobec powyższego Gmina nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych w ramach zadania x?
Zdaniem Gminy, nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania x. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Nie uznaje się jednak za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).
Oznacza to, że realizacja powyżej wymienionego zadania nie stanowi działalności gospodarczej gminy, a jest realizacją zadań własnych określonych w § 7, ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Towary i usługi nabyte w celu realizacji projektu nie będą generowały sprzedaży opodatkowanej, wobec powyższego Gmina nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z realizacją zadania x. Gmina będzie wykorzystywać wybudowaną infrastrukturę wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Rozbudowany kompleks poprawi jakość życia mieszkańców poprzez możliwość realizacji większej ilości imprez oraz zapewnienia większej ilości miejsc na widowni.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem
art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w oparciu o powołane przepisy prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie zostały, bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak wskazano, zakupy dokonane w ramach projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej