Temat interpretacji

Uznanie czynności wniesienia wkładów niepieniężnych do Spółki za przedsiębiorstwo i wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności oraz prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładów niepieniężnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2019 r. (data wpływu 28 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wniesienia wkładów niepieniężnych do Spółki za przedsiębiorstwo i wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładów niepieniężnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wniesienia wkładów niepieniężnych do Spółki za przedsiębiorstwo i wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładów niepieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej Spółką komandytową (dalej: Spółka). Na chwilę wniesienia niniejszego wniosku, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Pan () jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...). Przedmiotem prowadzonej przez niego działalności jest m.in. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Jest on zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Pan () jest komandytariuszem w Spółce.

Pan () planuje wnieść do Spółki wkład niepieniężny w postaci swojego przedsiębiorstwa (stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c.).

W skład aportu wnoszonego przez pana () do Spółki wchodzą m.in.:

1. Nieruchomości dwie działki gruntowe; budynek jednorodzinny z dwoma garażami;
2. Własność ruchomości m.in. pojazdy (samochód (), motocykl (), przyczepa), urządzenia technologiczne (kasa fiskalna, urządzenie wielofunkcyjne (), netbook (), telefon komórkowy (), nawigacja (), router (), komputer (), telewizor (), smartfon (), projektor (), aparat cyfrowy (), laptop (), niszczarka, aparat fotograficzny (), notebook ()), urządzenia specjalistyczne (kosiarka, podnośnik do motocykli, niwelator automatyczny ze statywem, dalmierz laserowy, niwelator automatyczny z łatą teleskopową, urządzenie jednotarczowe, myjka, agregat prądotwórczy), wyposażenie (biurka, kontenery, półki, krzesła, klimatyzator, kuchenka mikrofalowa, ekspres do kawy, meble biurowe, odkurzacz);
3. Wszystkie wierzytelności (na dzień wnoszenia niniejszego wniosku brak wierzytelności) zobowiązania (4.106,93 zł) z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;
4. Tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, renoma i doświadczenie, baza klientów;
5. Prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę 1 osoba (pracownik biurowy);
6. Prawa i obowiązki wynikające z umów m.in. umowa leasingu (...); umowa z pracownią projektową architektoniczną; umowa z pracownią projektującą instalacje grzewcze, wodno-kanalizacyjne i operaty wodnoprawne.

W wykonaniu wniesienia ww. wkładu niepieniężnego, pan () przeniesie własność przedmiotowego przedsiębiorstwa na Spółkę.

Po dokonaniu przedmiotowego wniesienia, Spółka zacznie wykonywać działalność gospodarczą (tj. będzie kontynuować działalność nabytego przedsiębiorstwa).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wkład niepieniężny opisany w stanie faktycznym wniosku, który ma być wniesiony przez pana () do Spółki, stanowi przedsiębiorstwo i tym samym jest wyłączony z ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Wkład niepieniężny opisany w stanie faktycznym wniosku, który ma być wyniesiony przez pana () do Spółki, stanowi przedsiębiorstwo i tym samym jest wyłączony z ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

W myśl przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny.

W myśl przepisu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, pan () planuje wnieść do Spółki wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa (stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c.) oraz planuje przenieść własność przedmiotowego przedsiębiorstwa na Spółkę.

W skład aportu wnoszonego przez pana () do Spółki wchodzą m.in.:

1. Nieruchomości dwie działki gruntowe; budynek jednorodzinny z dwoma garażami;
2. Własność ruchomości m.in. pojazdy (samochód (), motocykl (), przyczepa), urządzenia technologiczne (kasa fiskalna, urządzenie wielofunkcyjne (), netbook (), telefon komórkowy (), nawigacja (), router (), komputer (), telewizor (), smartfon (), projektor (), aparat cyfrowy (), laptop (), niszczarka, aparat fotograficzny (), notebook ()), urządzenia specjalistyczne (kosiarka, podnośnik do motocykli, niwelator automatyczny ze statywem, dalmierz laserowy, niwelator automatyczny z łatą teleskopową, urządzenie jednotarczowe, myjka, agregat prądotwórczy), wyposażenie budynków (biurka, kontenery, półki, krzesła, klimatyzator, kuchenka mikrofalowa, ekspres do kawy, meble biurowe, odkurzacz);
3. Wszystkie wierzytelności (na dzień wnoszenia niniejszego wniosku brak wierzytelności) zobowiązania (4.106,93 zł) z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;
4. Tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, renoma i doświadczenie, baza klientów;
5. Prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę 1 osoba (pracownik biurowy);
6. Prawa i obowiązki wynikające z umów m.in. umowa leasingu (); umowa z pracownią projektową architektoniczną; umowa z pracownią projektującą instalacje grzewcze, wodno-kanalizacyjne i operaty wodnoprawne.

Nie ulega wątpliwości, że w przedmiotowym wypadku aport ma charakter zorganizowany i stanowi niezależne przedsiębiorstwo wykonujące określone zadania.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2.

Spółce nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego przez pana ().

Uzasadnienie:

W myśl przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury w przypadku, gdy transakcje nimi udokumentowane nie podlegają opodatkowaniu lub są zwolnione od podatku.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, pan () planuje wnieść do Spółki wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa (stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c.) oraz planuje przenieść własność przedmiotowego przedsiębiorstwa na Spółkę.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a co za tym idzie, Spółce nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego przez pana ().

Podobnie stwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2018 r. (0112-KDIL1-2.4012.474.2018.1.MR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie transakcji zbycia, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.).

Według art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tytko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej Spółką komandytową. Na chwilę wniesienia niniejszego wniosku, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnoszący wkład niepieniężny jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Przedmiotem prowadzonej przez niego działalności jest m.in. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Jest on zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jest komandytariuszem w Spółce. Wnoszący wkład planuje wnieść do Spółki wkład niepieniężny w postaci swojego przedsiębiorstwa (stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c.). W skład aportu wnoszonego do Spółki wchodzą m.in.: nieruchomości dwie działki gruntowe; budynek jednorodzinny z dwoma garażami; własność ruchomości m.in. pojazdy (samochód (), motocykl (), przyczepa), urządzenia technologiczne (kasa fiskalna, urządzenie wielofunkcyjne (), netbook (), telefon komórkowy (), nawigacja (), router (), komputer (), telewizor (), smartfon (), projektor (), aparat cyfrowy (), laptop (), niszczarka, aparat fotograficzny (), notebook ()), urządzenia specjalistyczne (kosiarka, podnośnik do motocykli, niwelator automatyczny ze statywem, dalmierz laserowy, niwelator automatyczny z łatą teleskopową, urządzenie jednotarczowe, myjka, agregat prądotwórczy), wyposażenie (biurka, kontenery, półki, krzesła, klimatyzator, kuchenka mikrofalowa, ekspres do kawy, meble biurowe, odkurzacz); wszystkie wierzytelności (na dzień wnoszenia niniejszego wniosku brak wierzytelności) zobowiązania z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej; tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, renoma i doświadczenie, baza klientów; prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę 1 osoba (pracownik biurowy); prawa i obowiązki wynikające z umów m.in. umowa leasingu; umowa z pracownią projektową architektoniczną; umowa z pracownią projektującą instalacje grzewcze, wodno-kanalizacyjne i operaty wodnoprawne. W wykonaniu wniesienia ww. wkładu niepieniężnego, zostanie przeniesiona własność przedmiotowego przedsiębiorstwa na Spółkę. Po dokonaniu przedmiotowego wniesienia, Spółka zacznie wykonywać działalność gospodarczą (tj. będzie kontynuować działalność nabytego przedsiębiorstwa).

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro przedmiotem transakcji opisanej we wniosku będzie wniesienie do Spółki zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, to w okolicznościach niniejszej sprawy, ww. wkład niepieniężny będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Tym samym, wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, wkład niepieniężny, który ma być wniesiony przez Pana () do Spółki, stanowi przedsiębiorstwo i tym samym jest wyłączony od opodatkowania VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 oceniono jako prawidłowe.

Ponadto, przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT albo niepodlegających temu podatkowi.

Jak wcześniej wskazano, wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, w związku z powyższym, Spółce nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego przez Pana (), ponieważ ww. czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Natomiast, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że została ona wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tutejszy organ nie jest nią związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej