Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku dla świadczonych usług opieki nad osobami w podeszłym wieku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2019 r. (data wpływu 8 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym w dniu 8 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 października 2019 r., złożonym w dniu 8 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 października 2019 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwana Wnioskodawcą lub Spółką) posiada siedzibę i miejsce efektywnego zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, w związku z czym podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce.

Wnioskodawca zamierza rozszerzyć prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą o usługi opieki nad osobami starszymi w miejscu ich zamieszkania.

Wnioskodawca zawrze umowę z osobą w podeszłym wieku, jego rodziną, bliskimi lub inną osobą sprawującą nad tą osobą opiekę (dalej łącznie te osoby będą zwane dla uproszczenia Pensjonariusz), której przedmiotem będzie świadczenie na rzecz Pensjonariusza długoterminowej kompleksowej usługi całodobowej opieki stacjonarnej w Polsce samodzielnie lub z wykorzystaniem podwykonawców, obejmującej usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i podstawowej opieki medycznej w placówce opieki, w której Pensjonariusz zamieszka, wybranej przez Pensjonariusza spośród ofert przedstawionych przez Wnioskodawcę (dalej zwana Umową z Pensjonariuszem).

Zgodnie ze wzorem Umowy z Pensjonariuszem, którą Wnioskodawca zamierza się posługiwać w przyszłości, usługi opieki objęte przedmiotem umowy Wnioskodawca zleci do wykonywania, zgodnie z wyborem oferty dokonanym przez Pensjonariusza, podmiotowi trzeciemu prowadzącemu dom opieki, z którym Wnioskodawca zawarł stałą umowę o współpracę, mocą której podmiot trzeci świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi opieki spełniające standardy wskazane w umowie oraz w zgodzie i na warunkach określonych w umowie. W praktyce Wnioskodawcy zdarzą się również sytuacje, że umowa o współpracy zawierana będzie na czas określony. W większości wypadków umowy o współpracy zawierane będą na czas nieokreślony.

Świadczenie usług opieki rozpocznie się z chwilą zakwaterowania Pensjonariusza w domu opieki. Z chwilą zakwaterowania, dom opieki będzie miejscem zamieszkania Pensjonariusza na okres świadczenia usług opieki i pozostanie nim przez cały okres obowiązywania umowy.

Wnioskodawca zobowiąże się do dochowania należytej staranności w świadczeniu usług opieki na podstawie Umowy z Pensjonariuszem. W przypadku korzystania z podwykonawcy, Wnioskodawca zobowiąże się w szczególności do:

• prowadzenia kontroli domu opieki pod kątem standardów świadczenia usługi opieki i przestrzegania praw Pensjonariusza; w praktyce taka kontrola realizowana jest na początku zawarcia umowy, a w późniejszym terminie o tyle, o ile na dany ośrodek zgłaszane są skargi przez Pensjonariusza lub jego osoby bliskiej (opiekunów),

• pozostawania w stałym kontakcie z Pensjonariuszem i osobami wskazanymi przez Pensjonariusza do kontaktu i informowania o jego stanie zdrowia,

• umożliwienia Pensjonariuszowi zmiany domu opieki w przypadkach uzasadnionych jego stanem zdrowia lub podstawowymi potrzebami.

W zamian za wykonaną na rzecz Pensjonariusza usługę opieki, Wnioskodawca będzie uprawniony do otrzymania wynagrodzenia.

Równocześnie, Wnioskodawca zawrze z domem opieki, działającym jako podwykonawca Wnioskodawcy, umowę o świadczenie usług opieki w miejscu zamieszkania (dalej zwana Umową z Domem Opieki). Zgodnie z Umową z Domem Opieki dom opieki zobowiąże się zorganizować i świadczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kompleksową usługę całodobowej opieki stacjonarnej nad osobami w podeszłym wieku, które zawarły umowę o opiekę z Wnioskodawcą.

Ponadto, zgodnie z Umową z Domem Opieki świadczenie kompleksowej usługi całodobowej opieki stacjonarnej nad Pensjonariuszami przez dom opieki obejmuje świadczenie usług bytowych, opiekuńczych, wspomagających i podstawowej opieki medycznej.

Zgodnie z Umowami z Domem Opieki, dom opieki będzie mógł działać (dalej zwane Domem Opieki bez podziału na formę, w jakiej prowadzą działalność):

1. w formie zakładu opiekuńczo - leczniczego na podstawie i w zgodzie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j.: Dz. U. 2013 r. poz. 217);
2. w formie domu pomocy społecznej lub placówki zapewniającej całodobową opiekę na podstawie i w zgodzie z ustawą o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (t.j.: Dz. U. 2013 r. poz. 182);
3. w formie sanatorium uzdrowiskowego na podstawie i w zgodzie z ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (t.j.: Dz. U. 2012 r. poz. 651), z uwzględnieniem późniejszych nowelizacji do wskazanej ustawy.

Ponadto, z praktycznego doświadczenia Wnioskodawcy wynika, że Domy Opieki mogą również w jeden ze wskazanych form organizacyjnych:

1. zakładu pielęgnacyjno - opiekuńczego uregulowanego ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j.: Dz. U. 2013 r. poz. 217);
2. przedsiębiorca będący podmiotem leczniczym uregulowanego ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j.: Dz. U. 2013 r. poz. 217);
3. zakład rehabilitacji leczniczej z oddziałem dla osób przewlekle chorych i w podeszłym wieku uregulowanego ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j.: Dz. U. 2013 r. poz. 217).

Domy Opieki mogą, choć nie muszą, korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 22 Ustawy o VAT (lub też innego typu zwolnienia, w zależności od profilu swojej działalności), czyli być domami opieki wpisanymi do odpowiedniego rejestru uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT. Zdaniem Wnioskodawcy podstawa zwolnienia usługi przez Dom Opieki, świadczonej na rzecz Pensjonariusza, będącym podwykonawcą Spółki, jest bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy.

Pensjonariusze posiadają w danym Domu Opieki swoje miejsce zamieszkania w rozumieniu kodeksu cywilnego, co oznacza, że mieszkają w danym domu opieki z zamiarem stałego przebywania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku świadczone w miejscu ich zamieszkania będą korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 23 Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi przez niego świadczone na rzecz Pensjonariuszy będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT przewidzianego art. 43 ust. 1 pkt 23 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 23 Ustawy o VAT, zwalnia się z podatku świadczenie usług opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Z uwagi na fakt, że miejscem zamieszkania Pensjonariuszy będą Domy Opieki (zatem opieka sprawowana będzie w miejscu ich zamieszkania), a Wnioskodawca nabywa usługi opieki od podmiotów trzecich, których beneficjentami są Pensjonariusze, to zdaniem Wnioskodawcy również one powinny być objęte zwolnieniem.

Na podobnym stanowisku stanął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, (znak sprawy 0114-KDIP4.4012.530.2017.2.BS) który uznał, że Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 23 Ustawy o VAT w zakresie usług opieki nad osobami starszymi, które są nabywane od podmiotów trzecich.

Zgodnie z tym, co zostało wskazane w opisie stanu faktycznego usługi opieki nad osobami starszymi będą świadczone na terenie Polski na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi te polegały będą na pomocy przy codziennych czynnościach życiowych, sprzątaniu, gotowaniu, praniu, robieniu zakupów, pomocy przy codziennej higienie itp. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Pensjonariuszy nie mieszczą się w katalogu podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się w myśl art. 7 ust. 1 ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce) zamierza rozszerzyć prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą o usługi opieki nad osobami starszymi w miejscu ich zamieszkania.

Wnioskodawca zawrze umowę z osobą w podeszłym wieku, jego rodziną, bliskimi lub inną osobą sprawującą nad tą osobą opiekę (dalej łącznie te osoby będą zwane dla uproszczenia Pensjonariusz), której przedmiotem będzie świadczenie na rzecz Pensjonariusza długoterminowej kompleksowej usługi całodobowej opieki stacjonarnej w Polsce samodzielnie lub z wykorzystaniem podwykonawców, obejmującej usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i podstawowej opieki medycznej w placówce opieki, w której Pensjonariusz zamieszka, wybranej przez Pensjonariusza spośród ofert przedstawionych przez Wnioskodawcę (dalej Umowa z Pensjonariuszem).

Zgodnie ze wzorem Umowy z Pensjonariuszem, którą Wnioskodawca zamierza się posługiwać w przyszłości, usługi opieki objęte przedmiotem umowy Wnioskodawca zleci do wykonywania, zgodnie z wyborem oferty dokonanym przez Pensjonariusza, podmiotowi trzeciemu prowadzącemu dom opieki, z którym Wnioskodawca zawarł stałą umowę o współpracę, mocą której podmiot trzeci świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi opieki spełniające standardy wskazane w umowie oraz w zgodzie i na warunkach określonych w umowie. W praktyce Wnioskodawcy zdarzą się również sytuacje, że umowa o współpracy zawierana będzie na czas określony. W większości wypadków umowy o współpracy zawierane będą na czas nieokreślony.

Świadczenie usług opieki rozpocznie się z chwilą zakwaterowania Pensjonariusza w domu opieki. Z chwilą zakwaterowania, dom opieki będzie miejscem zamieszkania Pensjonariusza na okres świadczenia usług opieki i pozostanie nim przez cały okres obowiązywania umowy.

Wnioskodawca zobowiąże się do dochowania należytej staranności w świadczeniu usług opieki na podstawie Umowy z Pensjonariuszem.

W przypadku korzystania z podwykonawcy, Wnioskodawca zobowiąże się w szczególności do prowadzenia kontroli domu opieki pod kątem standardów świadczenia usługi opieki i przestrzegania praw Pensjonariusza; pozostawania w stałym kontakcie z Pensjonariuszem i osobami wskazanymi przez Pensjonariusza do kontaktu i informowania o jego stanie zdrowia, umożliwienia Pensjonariuszowi zmiany domu opieki w przypadkach uzasadnionych jego stanem zdrowia lub podstawowymi potrzebami.

W zamian za wykonaną na rzecz Pensjonariusza usługę opieki, Wnioskodawca będzie uprawniony do otrzymania wynagrodzenia.

Równocześnie, Wnioskodawca zawrze z domem opieki, działającym jako podwykonawca Wnioskodawcy, umowę o świadczenie usług opieki w miejscu zamieszkania (Umowa z Domem Opieki). Zgodnie z Umową z Domem Opieki dom opieki zobowiąże się zorganizować i świadczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kompleksową usługę całodobowej opieki stacjonarnej nad osobami w podeszłym wieku, które zawarły umowę o opiekę z Wnioskodawcą.

Ponadto, zgodnie z Umową z Domem Opieki świadczenie kompleksowej usługi całodobowej opieki stacjonarnej nad Pensjonariuszami przez dom opieki obejmuje świadczenie usług bytowych, opiekuńczych, wspomagających i podstawowej opieki medycznej.

Zgodnie z Umowami z Domem Opieki, dom opieki będzie mógł działać bez podziału na formę, w jakiej prowadzą działalność.

Domy Opieki mogą, choć nie muszą, korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 22 Ustawy o VAT (lub też innego typu zwolnienia, w zależności od profilu swojej działalności), czyli być domami opieki wpisanymi do odpowiedniego rejestru uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT.

Pensjonariusze posiadają w danym Domu Opieki swoje miejsce zamieszkania w rozumieniu kodeksu cywilnego, co oznacza, że mieszkają w danym domu opieki z zamiarem stałego przebywania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku świadczone w miejscu ich zamieszkania będą korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, ar. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei, w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednak zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy rozpatrywać ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
   • domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
   • placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.

Natomiast, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy, zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Jak stanowi art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że analizując możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez dany podmiot usług w zakresie opieki nad osobami starszymi/ w podeszłym wieku świadczonych w miejscu ich zamieszkania należy w pierwszej kolejności zbadać, czy w sprawie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, ponieważ w przypadku zastosowania zwolnienia w oparciu o ww. przepis brak jest podstaw do dalszego badania spełnienia bądź nie warunków określonych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy, ponieważ odnosi się on do usług świadczonych przez podmioty inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie posiada statusu podmiotu wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, w związku z tym świadczone przez niego usługi nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, ponieważ nie zostanie spełniona przesłanka podmiotowa określona w tym przepisie, na podstawie której możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca nabywa od podwykonawcy usługę opiekuńczą (zwolnioną od podatku VAT), a następnie odsprzedaje tę usługę Pensjonariuszowi.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz okoliczności przedstawionych we wniosku należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku świadczone w miejscu zamieszkania tych osób, na podstawie umów zawartych z Pensjonariuszami, będą zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej