Temat interpretacji

Czy w sytuacji podziału własności &½ działki na 4 działki sprzedaż ta będzie opodatkowania podatkiem VAT?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2017 r. (data wpływu 11 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2017 (data wpływu 2 stycznia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13 grudnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 grudnia 2017 (data wpływu 2 stycznia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13 grudnia 2017 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.507.2017.1.JG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką 1/4 działki rolnej, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy 8 budynków (decyzję wydano dla całej nieruchomości). Innymi współwłaścicielami działki są: były mąż Wnioskodawczyni w 1/4, siostra byłego męża w 1/4, mąż siostry męża w 1/4. Po rozwodzie w 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami chciałaby podzielić majątek. Wnioskodawczyni w momencie gdy stanie się właścicielką połowy działki dokona jej podziału i sprzeda jako 4 działki. Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego w 2006 r. wówczas były mąż Wnioskodawczyni prowadził działalność gospodarczą niezwiązaną z nieruchomościami (był płatnikiem VAT). Na chwilę obecną Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i jest płatnikiem podatku VAT. Działalność Wnioskodawczyni nie jest związana z obrotem nieruchomościami.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

• w momencie nabycia oraz w chwili obecnej działka ma charakter rolny,
• nabycie nastąpiło od osoby fizycznej i nie było udokumentowane fakturą,
• Wnioskodawczyni występowała o warunki zabudowy, gdyż wraz z mężem chciała pobudować dom na jednej z działek, a resztę działek wraz z wydanymi bezterminowo warunkami zabudowy zostawić dzieciom,
• nieruchomość nie była wykorzystywana,
• Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą związaną ze sprzedażą hurtową i detaliczną elementów z płyty wiórowej, w niewielkim stopniu Wnioskodawczyni zajmuje się także aranżacją wnętrz,
• działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, itp.,
• w celu znalezienia kupca Wnioskodawczyni wystawi ogłoszenie w internecie,
• Wnioskodawczyni nie będzie grodzić działek, ani uzbrajać terenu,
• Wnioskodawczyni wspólnie z mężem w 2007 r. sprzedała jedną działkę położoną w innej miejscowości, a kupioną od Miasta. Po zakupie okazało się, że sąsiedztwo jest niebezpieczne, dlatego Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała działkę, nie była z tego tytułu podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji podziału własności &½ działki na 4 działki sprzedaż ta będzie opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona miała obowiązku zapłaty podatku VAT. Działka ta kupiona była do majątku prywatnego 10 lat temu. Wnioskodawczyni wraz z mężem miała na niej wybudować dom, a resztę zostawić dzieciom. Sytuacja życiowa Wnioskodawczyni uległa zmianie i musi ona pozbyć się wspólnego z mężem majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w ww. art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków, budowli lub ich części) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu obrotu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W konsekwencji dla rozstrzygnięcia, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką 1/4 działki rolnej dla której wydano decyzje o warunkach zabudowy 8 budynków (decyzję wydano dla całej nieruchomości). Wnioskodawczyni w momencie gdy stanie się właścicielka połowy działki dokona jej podziału i sprzeda jako 4 działki. Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego w 2006 r. wówczas były mąż Wnioskodawczyni prowadził działalność gospodarczą niezwiązaną z nieruchomościami (był płatnikiem VAT). Nabycie nastąpiło od osoby fizycznej i nie było udokumentowane fakturą. Wnioskodawczyni występowała o warunki zabudowy, gdyż wraz z mężem chciała pobudować dom na jednej z działek, a resztę działek wraz z wydanymi bezterminowo warunkami zabudowy zostawić dzieciom, nieruchomość nie była wykorzystywana, Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą związaną ze sprzedażą hurtową i detaliczną elementów z płyty wiórowej, w niewielkim stopniu Wnioskodawczyni zajmuje się także aranżacją wnętrz, działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, itp., Wnioskodawczyni nie będzie grodzić działek, ani uzbrajać terenu.

Na tle powyższego, wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do ustalenia, czy w sytuacji podziału własności &½ działki na 4 działki, sprzedaż ta będzie opodatkowania podatkiem VAT.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w rozpatrywanej sprawie nie można uznać Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z dokonaną sprzedażą nieruchomości niezabudowanej. Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to brak jest przesłanek wskazujących na to, że Wnioskodawczyni w odniesieniu do dokonanej sprzedaży działki stanowiącej jej majątek prywatny występować będzie w charakterze podatnika podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem zbycie nieruchomości nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej, lecz w ramach rozporządzania własnym majątkiem i jest działaniem w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania. Wnioskodawczyni wskazała, że działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, ani umowy o podobnym charakterze, Wnioskodawczyni nie będzie grodzić działek, ani uzbrajać terenu. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą związaną ze sprzedażą hurtową i detaliczną elementów z płyty wiórowej, w niewielkim stopniu Wnioskodawczyni zajmuje się także aranżacją wnętrz. Fakt, że Wnioskodawczyni podzieliła działkę na 4 działki nie stanowi przesłanek, że działania Jej mają znamiona działalności gospodarczej. Tym samym sprzedaż niewykorzystywanej w działalności gospodarczej nieruchomości należącej do Wnioskodawczyni nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej