Temat interpretacji

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki dotyczące zadania nr 1 i zadania nr 2, stosując art. 86a ust. 2a ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu 12 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki dotyczące zadania nr 1 i zadania nr 2, stosując art. 86a ust. 2a ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki dotyczące zadania nr 1 i zadania nr 2, stosując art. 86a ust. 2a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina A (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT czynnym.

Gmina realizuje dwa projekty: zadanie nr 1 projekt pn. Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy A oraz zadanie nr 2 projekt pn. Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie A etap II. Każdy z nich nie jest projektem partnerskim więc dotyczy tylko wydatków ponoszonych przez Gminę. Projekt zadanie nr 1 pn. Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie A oraz projekt zadanie nr 2 pn. Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie A etap II jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, oś priorytetowa: ().

Zadanie nr 1.

Przedmiotem projektu Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy A jest budowa 8,6 km sieci kanalizacji sanitarnej oraz 1 oczyszczalni ścieków wraz z infrastrukturą towarzyszącą w miejscowości B, służących do zbierania, odprowadzania i oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych w aglomeracji A-B o RLM 5459.

Projekt jest podzielony na następujące 4 zadania:

1. Budowa mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków w miejscowości B, Gmina A.
2. Budowa sieci kanalizacyjnej w miejscowości B.
3. Prace przygotowawcze.
4. Zarządzanie projektem i promocja projektu.

Oczyszczalnia ścieków w miejscowości B jest przeznaczona do oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych nie tylko z miejscowości B, ale docelowo z wszystkich pozostałych miejscowości aglomeracji, dlatego jej wydajność jest większa niż ilość mieszkańców miejscowości B 440, którzy uzyskają możliwość korzystania z sieci kanalizacyjnej bezpośrednio po zakończeniu Projektu. Oczyszczalnia ścieków w miejscowości B będzie oczyszczalnią mechaniczno-biologiczną, o projektowej wydajności 5400 RLM i przepustowości Qdśr=648 m3/d.

Technologia oczyszczania ścieków w oczyszczalni w B będzie oparta na procesie osadu czynnego o przedłużonym napowietrzaniu z tlenową stabilizację osadu. Jest to technologia powszechnie stosowana w oczyszczalniach ścieków komunalnych podobnej wielkości. Jakość ścieków oczyszczonych będzie odpowiadać wymaganiom dyrektywy 91/271/EWG dotyczącej oczyszczani cieków komunalnych oraz przepisów polskich, tzn. BZT5 &≤25mgO2/l, ChZT &≤125 mgO2/l, Zawiesiny ogólne &≤35mg/l. Odbiornikiem ścieków będzie potok C w zlewni rz. D.

Kanalizacja sanitarna w m. B będzie niemal w całości kanalizacją grawitacyjną o średnicach &Ø160-315mm, jedynie dla kilku gospodarstw domowych zastosowane będą 2 małe pompownie ścieków z rurociągami tłocznymi &Ø90mm.

Zadanie nr 2.

Przedmiotem projektu Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy A etap II jest budowa 15,67 km sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowościach A i E służących do zbierania ścieków bytowo-gospodarczych w aglomeracji A-B o RLM 5459.

Projekt jest podzielony na następujące zadania:

1. Prace przygotowawcze.
2. Roboty budowlane.
3. Nadzór autorski.
4. Nadzór inwestorski.
5. Wykup gruntu i służebności przesyłu i przechodu.
6. Zarządzanie projektem personel merytoryczny.
7. Koszty pośrednie.

Kanalizacja sanitarna w miejscowościach A E będzie kanalizacją grawitacyjno-tłoczną. Budowa kanalizacji grawitacyjnej obejmuje kanały o średnicach &Ø160-315mm z rur PVC SN8 oraz z PEHD w przypadku przewiertów sterowanych. Z uwagi na uwarunkowania terenowe zaplanowano budowę jednej sieciowej przepompowni ścieków oraz jednej przydomowej przepompowni ścieków. Przewody kanalizacji tłocznej o średnicach &Ø40-90mm wykonane zostaną z rur PEHD. Przepompownia sieciowa wyposażona zostanie w zestaw oświetleniowy zasilany energią słoneczną (lampa solarna o wysokości 3,0 m wyposażona w panel fotowoltaiczny). W ramach projektu zaplanowano również montaż przepływomierza na sieci kanalizacyjnej.

Wnioskowany projekt dot. budowy infrastruktury ściekowej (kanalizacja sanitarna) w aglomeracji A-B i w wyniku jego realizacji 1.200 mieszkańców zostanie odłączonych do zbiorczego systemu odbioru i oczyszczania ścieków. Obecnie w aglomeracji A-B brak jest korzystających ze zbiorczego systemu odbioru oczyszczania ścieków. W trakcie realizacji jest budowa oczyszczalni ścieków w C i kanalizacji sanitarnej w miejscowości C planowane zakończenie w 2020 r.

Nabywcą ww. towarów i usług dotyczących ww. przedsięwzięcia jest Gmina B zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług, tzw. podatnik VAT czynny. Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), realizując ww. projekty, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne Gmin obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczani ścieków komunalnych.

Gospodarką wodno-ściekową na terenie Gminy A, w imieniu samorządu gminnego, prowadzi zakład budżetowy o nazwie: Zakład Wodociągi Gminne w A. Stawki opłat ponoszonych za usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy A zatwierdzane są przez Radę Gminę w drodze uchwały na wniosek przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego, w tym przypadku Zakładu Wodociągi Gminne w A. Jest to typowe dla systemów zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych. Wynagrodzenie za usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy A jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.). Towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektów (zadanie nr 1 i zadanie nr 2) będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawcy. Efekty realizowanych projektów będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca, w ramach realizacji inwestycji nabywa i będzie nabywał towary i usługi, które będą wykorzystywane do celów działalności podlegającej VAT (działalności opodatkowanej VAT).

Gmina świadczy usługi w zakresie dostawy wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców, przedsiębiorców i instytucji (dalej łącznie: odbiorcy zewnętrzni) oraz dostarcza wodę/odbiera ścieki w Jednostkach organizacyjnych Gminy (dalej: odbiorcy wewnętrzni).

Infrastruktura, która jest w chwili obecnej budowana lub której budowa jest planowana, będzie wykorzystywana przez Gminę w celu świadczenia odpłatnych usług odprowadzania ścieków na rzecz tzw. odbiorców zewnętrznych. Zatem ww. gminna infrastruktura jest/będzie wykorzystywana do czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT i jednocześnie nie korzystają ze zwolnienia z tego podatku. Przedmiotowa infrastruktura jest/będzie również w niewielkim zakresie wykorzystywana przez Gminę na własne potrzeby, tj. na potrzeby funkcjonowania Jednostek organizacyjnych Gminy. Jest to wykorzystanie ww. infrastruktury dla potrzeb tzw. odbiorców wewnętrznych i stanowi ono czynność niepodlegającą VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina A w odniesieniu do realizowanych projektów (zadanie nr 1 i zadanie nr 2) ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących poniesione w ramach ww. projektów wydatki stosując art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupów z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (art. 86 ust. 2h ustawy).

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.) do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Gospodarką wodno-ściekową na terenie Gminy A, w imieniu samorządu gminnego, prowadzi zakład budżetowy o nazwie: Zakład Wodociągi Gminne w B. Stawki opłat ponoszonych za usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy A zatwierdzane są przez Radę Gminy w drodze uchwały na wniosek przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego, w tym przypadku Zakładu Wodociągi Gminne w A. Jest to typowe dla systemów zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych. Wynagrodzenie za usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy A jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektów (zadanie nr 1 i zadanie nr 2) będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawcy. Efekty realizowanych projektów będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w ramach realizacji inwestycji nabywa i będzie nabywał towary i usługi, które będą wykorzystywane do celów działalności podlegającej VAT (działalności opodatkowanej VAT). Przedmiotowa infrastruktura jest/będzie również w niewielkim zakresie wykorzystywana przez Gminę na własne potrzeby, tj. na potrzeby funkcjonowania Jednostek organizacyjnych Gminy (dla celów innych). Jest to wykorzystanie ww. infrastruktury dla potrzeb tzw. odbiorców wewnętrznych i w ocenie Gminy, stanowi ono czynność niepodlegającą VAT. Beneficjentem ww. projektów będzie Gmina A, a operatorem infrastruktury będzie Zakład Wodociągi Gminne w A (zakład budżetowy Gminy).

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Zatem, w związku z opisanym stanem faktycznym dotyczącym zadania nr 1 i zadania nr 2, Gmina A ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących poniesione w ramach ww. projektów wydatki stosując art. 86 ust. 2a ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej