Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Szpital Wojewódzki w jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Będzie realizował projekt z udziałem środków UE pn. . W ramach projektu nastąpi dostawa, montaż i uruchomienie aparatury i sprzętu medycznego. Podstawową działalnością szpitala jest udzielanie świadczeń w zakresie ochrony zdrowia, które na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione z VAT.

W ramach prowadzonej działalności szpital obciąża część lekarzy świadczących usługi medyczne na rzecz szpitala na podstawie umowy kontraktowej kosztami związanymi z korzystaniem ze sprzętu i pomieszczeń celem należytego wykonywania usług. Z tego tytułu powstaje przychód opodatkowany stawką 23%. Ponadto szpital osiąga przychody z tytułu prowadzenia sklepu, baru, bufetu i apteki ogólnodostępnej. Udział rocznego obrotu z tytułu wykonywanych czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym w tych czynnościach, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo wynosi w 2017 roku 4%. Jednakże udział przychodów opodatkowanych osiąganych z majątku, z którego szpital uzyskuje tylko przychody zwolnione z VAT wynosi mniej niż 1%.

Na oddziałach, które mają być doposażone w sprzęt w ramach realizacji projektu nie funkcjonuje bar, bufet, sklep, apteka, gdzie występuje sprzedaż opodatkowana. Lekarze pracujący na tych oddziałach obciążani są 1% uzyskiwanych przychodów z tytułu korzystania z pomieszczeń i sprzętu medycznego do świadczenia usług. Przychody te opodatkowane są 23% stawką podatku VAT. Do wyliczenia 4% był brany stosunek rocznych przychodów opodatkowanych występujących w szpitalu do wartości wszystkich przychodów, czyli tych, w związku z którymi również takie prawo nie przysługuje. Wysokość przychodów opodatkowanych osiąganych z tytułu obciążania lekarzy za korzystanie ze sprzętu medycznego i pomieszczeń w 2017 roku (na terenie całego szpitala) wyniósł 166.655,88 zł. Stanowi to ułamkową część (mniej niż 1%) przychodów zwolnionych z podatku od towarów i usług. W związku z tym udział przychodów opodatkowanych osiąganych z majątku wytworzonego w ramach projektu również wyniesie niespełna 1%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatnikowi (Szpital Wojewódzki w ) przysługuje prawo do odliczenia VAT od zakupów sprzętu i aparatury medycznej w ramach realizacji projektu współfinansowanego ze środków UE?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Przychody z działalności medycznej zwolnionej z VAT są przychodami uzyskiwanymi z podstawowej działalności podatnika. Przychody z tytułu najmu sprzętu i aparatury medycznej oraz korzystania z pomieszczeń uzyskiwane przez lekarzy świadczących usługi na podstawie umowy kontraktowej stanowią ułamkową część procenta tych przychodów. Ponadto nie wszyscy lekarze świadczący usługi na podstawie umowy kontraktowej obciążani są tymi kosztami. Szpital nie pobiera również ww. opłat od lekarzy wykonujących usługi medyczne na podstawie umowy o pracę i umowy zlecenia.

W związku z powyższym podatnik stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów sprzętu i aparatury medycznej. Szpital występował o interpretację indywidualną w dwóch analogicznych sprawach dotyczących innych projektów do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który pismami nr: 0461-ITPP2.4512.121.2017.1.DM oraz 0112-KDIL4.4012.586.2017.2.JKU uznał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Według ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (ust. 4 tegoż artykułu).

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Według ust. 6 analizowanego artykułu, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 3841, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przepis art. 90 ust. 8 ustawy stanowi, że podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie ust. 9 cyt. artykułu, przepis ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Na podstawie art. 90 ust. 9a ustawy, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z opisu sprawy wynika, że Szpital jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Będzie realizował projekt z udziałem środków UE pn. . W ramach projektu nastąpi dostawa, montaż i uruchomienie aparatury i sprzętu medycznego. Podstawową działalnością szpitala jest udzielanie świadczeń w zakresie ochrony zdrowia, które na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione z VAT. Na oddziałach, które mają być doposażone w sprzęt w ramach realizacji projektu nie funkcjonuje bar, bufet, sklep, apteka, gdzie występuje sprzedaż opodatkowana. Lekarze pracujący na tych oddziałach obciążani są 1% uzyskiwanych przychodów z tytułu korzystania z pomieszczeń i sprzętu medycznego do świadczenia usług. Przychody te opodatkowane są 23% stawką podatku VAT. Do wyliczenia 4% był brany stosunek rocznych przychodów opodatkowanych występujących w szpitalu do wartości wszystkich przychodów, czyli tych, w związku z którymi również takie prawo nie przysługuje. Wysokość przychodów opodatkowanych osiąganych z tytułu obciążania lekarzy za korzystanie ze sprzętu medycznego i pomieszczeń w 2017 roku (na terenie całego szpitala) wyniósł 166.655,88 zł. Stanowi to ułamkową część (mniej niż 1%) przychodów zwolnionych z podatku od towarów i usług. W związku z tym udział przychodów opodatkowanych osiąganych z majątku wytworzonego w ramach projektu również wyniesie niespełna 1%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy podatnikowi (Szpital Wojewódzki) przysługuje prawo do odliczenia VAT od zakupów sprzętu i aparatury medycznej w ramach realizacji projektu współfinansowanego ze środków UE.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro towary i usługi nabyte w ramach realizacji przedmiotowego projektu służą przede wszystkim sprzedaży zwolnionej od podatku, a jedynie w niewielkim stopniu sprzedaży opodatkowanej, gdyż proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wyliczona zgodnie z ust. 3 tego artykułu, wynosi mniej niż 1%, to Szpital ma prawo uznać, że wynosi ona 0%. W takim przypadku nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn. .

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej