Temat interpretacji

Korzystanie ze zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w związku z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w związku z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w maju 2018 roku rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą (tj. pracownię architektury krajobrazu) rejestrując się w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Zainteresowany nie dokonał rejestracji na potrzeby VAT. W ramach działalności gospodarczej wykonuje i w przyszłości będzie wykonywać projekty zagospodarowania terenu. Składowymi projektu zagospodarowania terenu są takie elementy jak część opisowa (opis techniczny projektu) oraz część graficzna: projekt techniczny roślinności projektowanej, projekt nawierzchni utwardzonych, projekty obiektów małej architektury ogrodowej (np. ławki, donice ozdobne, pergole), projekt systemu nawadniającego, wizualizacje projektowanej przestrzeni i inne. Wnioskodawca zakłada, że w zdecydowanej większości zleceniodawcami będą osoby fizyczne, choć nie wyklucza wykonywania projektów zagospodarowania terenu na zlecenie firm. Przeważającym kodem PKD prowadzonej działalności jest 71.11.Z: opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury (pozostały kod zgłoszony w CEIDG 74.10.Z: Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania nie jest przedmiotem zapytania). Do dnia złożenia wniosku nie zostało złożone zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. Przewidywana wartość sprzedaży w 2018 r. nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł, a w kolejnych latach nie przekroczy kwoty 200 000 zł.

Zainteresowany nie zamierza w ramach działalności gospodarczej wykonywać usług doradztwa (żadnego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 w przypadku gdy nie będzie w ramach działalności gospodarczej faktycznie wykonywać usług doradztwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług i dostawa towarów na terenie kraju podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Art. 113 ust. l i ust. 9 ustawy o VAT pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego (pod warunkiem spełnienia określonych warunków), natomiast ust. 13 art. 113 ustawy wyłącza prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT przez podatników wykonujących czynności doradztwa.

Projektowanie terenów zielonych zostało sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 71.11.Z. razem z doradztwem w zakresie projektowania. W ramach założonej działalności Wnioskodawca zamierza wykonywać jedynie projekty zagospodarowania terenu (głównie kompleksowe projekty ogrodów przydomowych). Aby określić, czy przygotowanie projektu można traktować jako usługę doradztwa należy sprecyzować czynność doradztwa. Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzać, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad np. ekonomicznych czy finansowych, wskazywanie sposobu postępowania. Po przytoczeniu powyższej definicji widać zatem, że czym innym jest wykonanie projektu a czym innym udzielanie fachowych porad, czy zaleceń w sposobie postępowania. Zainteresowany wykonując swoją działalność gospodarczą w zakresie projektowania zagospodarowania terenu nie będzie wykonywać czynności doradztwa.

Zdaniem Zainteresowanego utrata prawa do zwolnienia nastąpi o ile faktycznie zostaną wykonane usługi doradcze. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lutego 2018 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.12.2018.1.AJ.

Dla VAT nie jest istotne, co przedsiębiorca ma wpisane w PKD swojej firmy a to, czym się faktycznie zajmuje. Jeżeli zatem z PKD wynika, że może on świadczyć usługi doradcze, ale w praktyce takich nie wykonuje, nie ma przeszkód aby korzystał ze zwolnienia podmiotowego od VAT, o ile tylko nie przekroczy ustawowego progu sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub ust. 9, ponieważ nie będzie świadczyć usług doradztwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      2. wyrobów tytoniowych,
      3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
      budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   3. terenów budowlanych,
   4. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzać, w myśl powołanego Słownika, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w maju 2018 roku rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą (tj. pracownię architektury krajobrazu) rejestrując się w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. W ramach działalności gospodarczej wykonuje i w przyszłości będzie wykonywać projekty zagospodarowania terenu. Przeważającym kodem PKD prowadzonej działalności jest 71.11.Z: opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury (pozostały kod zgłoszony w CEIDG 74.10.Z: Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania nie jest przedmiotem zapytania). Przewidywana wartość sprzedaży w 2018 r. nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł, a w kolejnych latach nie przekroczy kwoty 200 000 zł. Zainteresowany nie zamierza w ramach działalności gospodarczej wykonywać usług doradztwa (żadnego).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca w związku z rozpoczęciem w dniu w maju 2018 r. działalności gospodarczej ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9.

Skorzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności oraz przy założeniu, że Wnioskodawca nie wykona innych czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przysługuje mu prawo do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, ponieważ nie będzie świadczyć usług doradztwa, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej