Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od... - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.96.2019.1.MSO

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.03.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.96.2019.1.MSO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją zadania pn.: Przebudowa drogi () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją zadania pn.: Przebudowa drogi ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina we wrześniu 2018 r. złożyła wniosek o przyznanie pomocy finansowej ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, operacja typu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych, na realizację zadania pod nazwą: Przebudowa drogi (). Operacja realizowana jest jako zadanie własne gminy wynikające z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.) - zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności realizacja spraw związanych z drogami gminnymi. Jednym z wymaganych załączników jest indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego w zakresie kwalifikowalności podatku VAT jako kosztu objętego współfinansowaniem środkami Unii Europejskiej. Rzeczowa realizacja zadania planowana jest w okresie () 2019 r., a zakres robót to między innymi: poprawa nośności drogi poprzez wzmocnienie podbudowy, wykonanie nawierzchni z betonu asfaltowego, budowa poboczy, budowa kanalizacji deszczowej. Długość przebudowywanego odcinka to () m. Właścicielem drogi jest i pozostanie Gmina, która będzie też ponosiła niezbędne koszty pozwalające na jej prawidłowe funkcjonowanie i eksploatowanie (np. odśnieżanie czy zwalczanie gołoledzi w okresie zimowym). Droga () jest zaliczona do kategorii dróg gminnych, jest drogą publiczną, ogólnodostępną, a za korzystanie z niej nie są i nie będą pobierane żadne opłaty. W wyniku realizacji operacji Gmina nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych, przez co nie będzie miała możliwości prawnych do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. We wniosku o przyznanie pomocy podatek VAT został zaliczony do kosztów kwalifikowanych przez co podlegał będzie dofinansowaniu ze środków pomocowych Unii Europejskiej. VAT jako koszt kwalifikowany realizowanej operacji przyjęto w oparciu o paragraf 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 4 września 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty pomocy finansowej na operacje typu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz.U. z 2015, poz. 1414). Zgodnie z tym rozporządzeniem oraz w związku z art. 69 ust. 3 lit. c rozporządzenia Nr 1303/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady, podatek VAT w projekcie może być wydatkiem kwalifikowanym, jeżeli nie można go odzyskać na mocy prawodawstwa krajowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do operacji Przebudowa drogi () Gmina, będąc płatnikiem VAT, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym płatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Posiada nadany Numer Identyfikacji Podatkowej (). Na mocy art. 86 ust. 1 powyższej ustawy ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony tylko w takim zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowym przypadku Gmina nie ma możliwości skorzystania z tego prawa. Obecnie ani jako zdarzenie przyszłe Gmina nie będzie osiągać żadnych dochodów mających związek z przedmiotowym projektem, ani nie będzie prowadzić działalności opodatkowanej podatkiem VAT, której służyłyby wydatki poniesione w związku z realizowaną operacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma więc zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, tj. intencje podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne.

Dodatkowo należy wskazać, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów wynika, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek wszelkie czynności, które mają charakter cywilnoprawny i spełniają ww. definicję działalności gospodarczej.

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zrealizować zadanie pn.: Przebudowa drogi (). Operacja realizowana jest jako zadanie własne gminy. Celem realizacji Inwestycji jest poprawa nośności drogi poprzez wzmocnienie przebudowy, wykonanie nawierzchni z betonu asfaltowego, budowa poboczy, budowa kanalizacji deszczowe. Właścicielem drogi jest i pozostanie Gmina, która będzie też ponosiła niezbędne koszty pozwalające na jej prawidłowe funkcjonowanie i eksploatowanie. Droga (), jest zaliczana do kategorii dróg gminnych, jest drogą publiczną, ogólnodostępną, a za korzystanie z niej nie są i nie będą pobierane żadne opłaty. W wyniku realizacji operacji Gmina () nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony lub ubiegania się o jego zwrot.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy powstała droga będzie ogólnodostępna i nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, jak wskazano we wniosku realizacja opisanej inwestycji należy do zakresu zadań własnych, do realizacji których Gmina jest zobowiązana przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku realizacją projektu pn.: Przebudowa drogi (), jak również Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy tego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej