Temat interpretacji

Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług w ramach realizacji zadania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 czerwca 2019 r. (data wpływu 8 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług w ramach realizacji zadania pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług w ramach realizacji zadania pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe (dalej jako: PGL LP) działa na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 2129, ze zm.; dalej jako: UL) oraz nadanego z delegacji art. 44 tej ustawy statutu.

W myśl art. 32 UL, Lasy Państwowe jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia.

Zgodnie z art. 50 ust. 1 UL, Lasy Państwowe prowadzą działalność na zasadzie samodzielności finansowej i pokrywają koszty działalności z własnych przychodów. Wynika z tego, że PGL LP, mimo, że nie zostało wyposażone w osobowość prawną i nie może występować samodzielnie w obrocie cywilnoprawnym, prowadzi działalność na zasadzie samofinansowania, podejmując samodzielnie decyzje finansowe.

PGL LP zarządza lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa i w ramach sprawowanego zarządu prowadzi gospodarkę leśną, gospodaruje gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzi ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustala jego wartość (art. 4 UL).

Pojęcie gospodarki leśnej zostało zdefiniowane w art. 6 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, jako działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UL, Lasy Państwowe prowadzą trwale zrównoważoną gospodarką leśną według planu urządzenia lasu z uwzględnieniem w szczególności następujących celów:

1. zachowania lasów i korzystnego ich wpływu na klimat, powietrze, wodę, glebę, warunki życia i zdrowia człowieka oraz na równowagę przyrodniczą;
2. ochrony lasów, zwłaszcza lasów i ekosystemów leśnych stanowiących naturalne fragmenty rodzimej przyrody lub lasów szczególnie cennych ze względu na:
   
   1. zachowanie różnorodności przyrodniczej,
   2. zachowanie leśnych zasobów genetycznych,
   3. walory krajobrazowe,
   4. potrzeby nauki;
3. ochrony gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenie lub uszkodzenie oraz o specjalnym znaczeniu społecznym;
4. ochrony wód powierzchniowych i głębinowych, retencji zlewni, w szczególności na obszarach wododziałów i na obszarach zasilania zbiorników wód podziemnych;
5. produkcji, na zasadzie racjonalnej gospodarki drewna oraz surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu.
   
   

Stosownie do art. 32 ust. 2 UL, w skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne:

1. Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych;
2. regionalne dyrekcje Lasów Państwowych;
3. nadleśnictwa;
4. inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Odpowiednio do powyższej struktury, model zarządzania PGL LP opiera się na trzech szczeblach:

• Dyrektor Generalny Lasów Państwowych (powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska) kieruje PGL LP (art. 33 UL),
• 17 regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, które koordynują działania na ich terytorium,
• 430 nadleśnictw, które prowadzą samodzielną gospodarkę leśną, opartą na planie urządzenia lasu (art. 35 UL).

Regionalna dyrekcja Lasów Państwowych jest jednostką organizacyjną stanowiącą aparat wykonawczy dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, który w szczególności:

1. nadzoruje prowadzenie gospodarki leśnej w lasach zarządzanych przez Lasy Państwowe,
2. nadzoruje działalność nadleśnictw i zakładów,
3. odpowiada za przygotowanie i prowadzenie ochrony przeciwpożarowej w lasach,
4. organizuje wspólne zadania nadleśnictw,
5. koordynuje sprawy związane z gospodarką łowiecką, w tym sprzedaż z polowań dewizowych,
6. przedstawia Dyrektorowi Generalnemu wnioski w sprawie tworzenia, dzielenia, łączenia i likwidacji oraz określenia zasięgu terytorialnego działania nadleśnictw i zakładów, po zasięgnięciu opinii kierowników tych jednostek,
7. ustala strukturę zatrudnienia pracowników regionalnej dyrekcji na podstawie wytycznych Dyrektora Generalnego,
8. koordynuje i organizuje prace związane ze sporządzaniem planów urządzania lasu,
9. określa warunki oraz dokonuje sprzedaży drewna lub innych produktów albo usług, na podstawie zasad ustalonych przez Dyrektora Generalnego,
10. działa na rzecz podwyższanie kwalifikacji pracowników Lasów Państwowych,
11. współdziała z terenowymi organami administracji państwowej oraz organami samo-rządowymi stopnia wojewódzkiego,
12. stawia wnioski w sprawie przeprowadzenia przez inspekcją Lasów Państwowych kontroli w podległych jego nadzorowi jednostkach organizacyjnych,
13. koordynuje działania w zakresie ochrony mienia,
14. koordynuje działania podległych jego nadzorowi zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
15. koordynuje i nadzoruje odbywanie stażu przez absolwentów szkół wyższych i średnich,
16. wykonuje inne zadania określone przez Dyrektora Generalnego.
    
    

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w (dalej jako Wnioskodawca) planuje realizację zadania p.n. (dalej jako: Zadanie). W związku z powyższym Wnioskodawca ubiega się o udzielenie dofinansowania ze środków WFOŚiGW (dalej jako: Fundusz).

Dofinansowanie Funduszu będzie wynosiło 90% wartości Zadania ( zł brutto). Pozostała część wydatków związanych z realizacją przez Wnioskodawcę prac objętych wnioskiem o dofinansowanie, zostanie pokryta ze środków własnych jednostki.

Według przyjętego harmonogramu finansowo-rzeczowego Zadania, które będzie realizowane przez Wnioskodawcę w latach 2019-2021, planowane są następujące prace:

1. Zakup lokalizatorów GPS-GSM;
2. Zakup abonamentu komunikacji z lokalizatorami;
3. Wyszukiwanie zajętych gniazd i założenie lokalizatorów.

Zasadnicze cele opisywanego Zadania, to cele ochronne, poznawcze i edukacyjne, w tym:

• zidentyfikowanie miejsc żerowania, odpoczynku, nocowania i szlaków wędrówkowych zaraz po ich wylocie z gniazda;
• poznanie skali i przyczyn śmiertelności po wylocie z gniazda;
• wytypowanie do ochrony miejsc żerowania i nocowania po wylocie z gniazda;
• poznanie i przedstawienie na stronach Wnioskodawcy dalszych losów piskląt pochodzących z gniazd pokazywanych w ramach projektu on-line.

Pozyskane dane pozwolą na osiągnięcie zamierzonego efektu ekologicznego, jakim jest wytypowanie określonych lokalizacji żerowania i nocowania oraz odnalezienie stanowisk lęgowych w celu objęcia ich ochroną. W wyniku realizacji projektu Wnioskodawca przewiduje powołanie w każdym roku kilku stref ochronnych wokół nowych gniazd, co zapewni właściwą ochronę ekosystemów na powierzchni łącznie ok. 200 ha lasów.

Jeżeli chodzi o aspekt społeczny przedsięwzięcia, to przełoży się ono na wzrost zainteresowania tym gatunkiem ptaka pośród odbiorców programu on-line, jak też umożliwi przedstawienie działań ochronnych podejmowanych przez L[asy] P[aństwowe] w celu ochrony oraz siedlisk zajmowanych przez ten gatunek.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT), rozliczającym się za miesięczne okresy rozliczeniowe i prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca m.in. świadczy usługi krótkotrwałego zakwaterowania w ośrodku wypoczynkowym w , a także dokonuje odpłatnego świadczenia usług w oparciu o umowy najmu, których przedmiotem są nieruchomości Skarbu Państwa pozostające w zarządzie Wnioskodawcy. W ramach tej działalności Wnioskodawca dokonuje zarówno czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku VAT. W zakresie realizowanych zadań Wnioskodawca wykonuje także czynności, które są wyłączone z systemu VAT, tj. czynności, które nie zostały wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy VAT (inne niż działalność gospodarcza, tzw. statutowe).

Wydatki dotyczące nabycia towarów i usług związanych z realizacją przez Wnioskodawcę opisanego Zadania, zostaną udokumentowane otrzymanymi przez Wnioskodawcę fakturami z wykazaną kwotą VAT.

Koszty wykonania Zadania będą stanowiły koszty ogólne realizacji przez Wnioskodawcę zadań niekomercyjnych i również w tej części, w której zostaną sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy, nie będą miały wpływu na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca przystępując do realizacji zadania p.n. , będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w otrzymanych fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizacji rzeczonego Zadania?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy realizacji Zadania, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w otrzymanych fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Zadania.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.; dalej jako: ustawa VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy VAT). Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, jeśli nabyte towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny.

Tak więc warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Dokonując wykładni art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, w zgodzie z przepisami dyrektywy 2006/112/WE z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.; zwana dalej: dyrektywa 2006/112/WE), należy zauważyć, iż aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (tak wyrok TSUE z 29.10.2009 r. w sprawie C-29/08).

Zatem istnienie prawa do odliczenia ustalane jest na podstawie transakcji objętych podatkiem należnym, do których transakcje powodujące naliczenie podatku są przyporządkowane. Prawo do odliczenia dotyczy całego podatku VAT, obciążającego wydatki podatnika w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jego rzecz w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile wszystkie czynności tego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej są opodatkowane (wyrok TSUE z 26.05.2005 r., w sprawie C-465/03).

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Są nimi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym dostawa towarów została zdefiniowana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT), natomiast świadczenie usług jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy VAT).

Należy podkreślić, że powyższe czynności podlegają opodatkowaniu jeżeli są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

W świetle powyższego stanu prawnego i orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami dyrektywy 2006/112/WE, na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy VAT, podobnie jak art. 167 i nast. dyrektywy 2006/112/WE, należy przyjąć - co do zasady - że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami) a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie. Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji, gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT. W rozpatrywanej jednak sprawie taka sytuacja nie zachodzi, gdyż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w zakresie realizacji Zadania, jako finansowane środkami zewnętrznymi, nie stanowią elementu kosztowego opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Wydatki służące celom realizowanego Zadania nie są związane, nawet w sposób pośredni, w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy VAT, z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Celem realizowanego przez Wnioskodawcę Zadania jest bowiem wyłącznie ochrona danych gatunków fauny, w tym przypadku , a w konsekwencji działanie nakierowane nie jest na zysk, lecz na zachowanie równowagi ekosystemu. A zatem celem planowanych przez Wnioskodawcę działań jest cel statutowy - poprawa stanu zachowania siedlisk i ochrona gatunków ptaków.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przystępując do realizacji zadania p.n. , nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w otrzymanych fakturach, dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją zadań bliżej wyspecyfikowanych w opisie zdarzenia przyszłego.

Dodać należy, że Minister Finansów w piśmie z dnia 30 października 2014 r. nr PT1/063/34/ 578/LJU/14/RD99334 skierowanym do Ministra Środowiska poinformował, że w ocenie resortu finansów (...) badając związek ochrony gatunków zwierząt i roślin prawnie chronionych z produkcją, czy zabezpieczeniem produkcji lasu należy mieć na uwadze, że podjęcie takich działań nawet na obszarze gospodarki leśnej nie oznacza, że ww. związek istnieje. Niewątpliwie podejmowanie wszelkich działań mających na celu ochronę zagrożonych wyginięciem gatunków, których celem jest zachowanie równowagi ekosystemu leśnego jest potrzebne, jednak wywodzenie z tego, że nakłady czynione na tego rodzaju projekty wiążą się chociażby w sposób ogólny ze sprzedażą opodatkowaną realizowaną przez nadleśnictwa - jest nieuzasadnione.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego np. z dnia 29 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 1029/13, I FSK 1167/13, I FSK 1168/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej