Temat interpretacji

Opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej w () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej w (). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 października 2019 r. o przedmiot wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy, pytanie oraz o własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 4 października 2019 r.).

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: () Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (), zwana dalej: Podatnikiem, Stroną, Spółką lub Wnioskodawcą, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy liczonych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia. Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.

Spółka jest właścicielem szeregu nieruchomości na terenie miasta. Między innymi Strona jest właścicielem zabudowanej nieruchomości w () o powierzchni 265 m², zwanej dalej w skrócie zabudowaną nieruchomością w () lub zabudowaną nieruchomością, którą to nieruchomość Strona nabyła w dniu 26 kwietnia 2012 r. od spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: () Spółka Jawna z siedzibą w (), zwanej dalej w skrócie spółką jawną, podatnika VAT czynnego.

W dniu nabycia ww. nieruchomość była zabudowana m.in. starym budynkiem drewnianym. Spółka jawna udokumentowała sprzedaż (dostawę) ww. nieruchomości fakturą, w której to fakturze wskazała, że dokonuje dostawy prawa własności gruntu opisanej powyżej działki za kwotę 202.471,68 zł, budynku drewnianego mieszkalnego za kwotę 2.055,55 zł, budynku gospodarczego na kwotę 925,00 zł oraz płotu drewnianego za kwotę 102,77 zł i powyżej opisane środki trwałe zostały zaewidencjonowane przez Stronę w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę.

Po nabyciu opisanej powyżej nieruchomości Strona rozpoczęła modernizację budynku mieszkalnego i z tego tytułu poniosła wydatki na kwotę 92.773,84 zł. Modernizacja została zakończona z dniem 31 grudnia 2014 r. i ww. opisane nakłady zwiększyły wartość początkową remontowanego budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca zmienił przeznaczenie na budynek mieszkalno-użytkowy. Od dnia 31 grudnia 2014 r. ww. budynek w ewidencji środków trwałych Spółki jest opisany następująco: budynek mieszkalno-usługowy, wartość początkowa 94.829,39 zł, powierzchnia użytkowa 114,45 m², powierzchnia zabudowy 87 m², kubatura 507 m³, nr ewidencyjny budynku ().

Strona jednocześnie poniosła do dnia 31 grudnia 2014 r. wydatki na modernizację budynku gospodarczego na kwotę 38.070,45, którego to budynku zmieniła także sposób użytkowania z gospodarczego na budynek usługowy. Aktualnie w ewidencji środków trwałych są zaewidencjonowane następujące informacje o ww. budynku: wartość początkowa środka trwałego 38.995,45 zł, powierzchnia użytkowa 66,00 m², powierzchnia zabudowy 48,22 m², kubatura 238 m³.

Powyżej opisana zabudowana nieruchomość po modernizacji była użytkowana przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, tj. ww. nieruchomość w całości lub w częściach była wynajmowana podmiotom gospodarczym na cele związane z ich działalnością gospodarczą. Spółka ma zamiar sprzedać opisaną powyżej zabudowaną nieruchomość. Według stanu na dzień 8 sierpnia 2019 r. Spółka ma zawarte dwie umowy najmu na lokale w wyżej wymienionych budynkach znajdujących się w () i nie podjęła decyzji związanych z najmem tychże lokali ani sposobem przekazania umów najmu ewentualnemu nabywcy od Spółki przedmiotowej nieruchomości. Od wydatków na modernizację budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego Spółka nie odliczała od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione przez Stronę na modernizację ww. budynków.

Spółka poinformowała, że w dniu 2 października 2019 r. dokonała (dostawy) sprzedaży opisanej nieruchomości na rzecz osoby fizycznej samodzielnie prowadzącej działalność gospodarczą, podatnika VAT czynnego. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że nabywca nieruchomości oraz jej sprzedawca (Spółka) przed dokonaniem dostawy ww. nieruchomości złożyli w dniu 10 września 2019 r. w urzędzie skarbowym właściwym miejscowo dla Spółki wspólne oświadczenie w trybie art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, że wspólnie oświadczając, że rezygnują ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy ww. nieruchomości, skutkiem czego dostawa (sprzedaż) nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23%.

Spółka dostawę (sprzedaż) ww. nieruchomości dokonaną w dniu 2 października 2019 r. udokumentowała fakturą, wskazując w fakturze, że ww. sprzedaż jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki w wysokości 23%. Resumując powyższe Spółka wskazała, że wniosek po zmianach dotyczy zdarzenia faktycznego.

Wnioskodawca wskazał, że:

1. Opisana we wniosku nieruchomość składa się z jednej geodezyjnie wyodrębnionej działki, która to działka jest oznaczona numerem geodezyjnym ().
2. Transakcja nabycia w dniu 26 kwietnia 2012 r. nieruchomości w () była zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
3. Płot drewniany znajdujący się na terenie ww. nieruchomości nie był przedmiotem sprzedaży.
   1. ww. płot drewniany przed dokonaniem dostawy w dniu 31 sierpnia 2019 r. został zlikwidowany;
   2. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na modernizację ww. płotu;
   3. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących modernizację ww. płotu drewnianego;
   4. pomimo nie dokonania ulepszenia Wnioskodawca wykorzystywał opisany we wniosku płot przy prowadzeniu działalności gospodarczej.
4. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku od towarów za dany okres rozliczeniowy o kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. nieruchomości.
5. Poniesione przez stronę wydatki na modernizację budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do ich wartości początkowej stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej oraz były one następujące:
   • budynek mieszkalny nakłady na ulepszenie ww. budynku przekroczyły 90% wartości początkowej;
   • budynek gospodarczy nakłady na ulepszenie ww. budynku przekroczyły 90% wartości początkowej.
6. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy o kwoty podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione przez Spółkę na modernizację budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego.
7. Wnioskodawca wykorzystywał nieruchomość w () od dnia jej nabycia do dnia jej sprzedaży wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 4 października 2019 r.).

Czy Wnioskodawca miał prawo do wskazania w fakturze z dnia 2 października 2019 r., że sprzedaż (dostawa) przez Spółkę opisanej powyżej zabudowanej nieruchomości w () jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 4 października 2019 r.), należy wskazać, że Spółka nabyła powyżej opisaną zabudowaną nieruchomość od spółki jawnej będącej podatnikiem VAT czynnym, ale dostawa nieruchomości była zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wskazać także należy, że Strona poniosła wydatki na modernizację budynków znajdujących się na opisanej zabudowanej nieruchomości, które to wydatki przekroczyły 30% ich wartości początkowej, ale Wnioskodawca nie odliczał od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na modernizację przedmiotowych budynków.

Wskazać także należy, że nabywca oraz sprzedawca przed dokonaniem dostawy (sprzedaży nieruchomości) złożyli wspólne oświadczenie w trybie art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oświadczając, że rezygnują ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. dostawy nieruchomości. Dlatego też reasumując powyższe należy uznać, że Wnioskodawca miał prawo do wskazania w fakturze z dnia 2 października 2019 r., że sprzedaż (dostawa) przez Spółkę opisanej powyżej zabudowanej nieruchomości w () jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów art. 2 pkt 22 ustawy.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r.) rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Spółka jest właścicielem zabudowanej nieruchomości w (). Opisana we wniosku nieruchomość składa się z jednej geodezyjnie wyodrębnionej działki, która to działka jest oznaczona numerem geodezyjnym (). Strona nabyła ww. nieruchomość w dniu 26 kwietnia 2012 r. od spółki jawnej. W dniu nabycia ww. nieruchomość była zabudowana m.in. starym budynkiem drewnianym. Spółka jawna udokumentowała sprzedaż (dostawę) ww. nieruchomości fakturą, w której to fakturze wskazała, że dokonuje dostawy prawa własności gruntu, budynku drewnianego mieszkalnego, budynku gospodarczego oraz płotu drewnianego i powyżej opisane środki trwałe zostały zaewidencjonowane przez Stronę w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę.

Po nabyciu opisanej powyżej nieruchomości strona rozpoczęła modernizację budynku mieszkalnego. Modernizacja została zakończona z dniem 31 grudnia 2014 r. i ww. opisane nakłady zwiększyły wartość początkową remontowanego budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca zmienił przeznaczenie na budynek mieszkalno-użytkowy. Od dnia 31 grudnia 2014 r. ww. budynek w ewidencji środków trwałych Spółki jest opisany następująco: budynek mieszkalno-usługowy. Strona jednocześnie poniosła do dnia 31 grudnia 2014 r. wydatki na modernizację budynku gospodarczego, którego to budynku zmieniła także sposób użytkowania z gospodarczego na budynek usługowy. Powyżej opisana zabudowana nieruchomość po modernizacji była użytkowana przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, tj. ww. nieruchomość w całości lub w częściach była wynajmowana podmiotom gospodarczym na cele związane z ich działalnością gospodarczą. Spółka poinformowała, że w dniu 2 października 2019 r. dokonała (dostawy) sprzedaży opisanej nieruchomości na rzecz osoby fizycznej samodzielnie prowadzącej działalność gospodarczą, podatnika VAT czynnego. Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że nabywca nieruchomości oraz jej sprzedawca (Spółka) przed dokonaniem dostawy ww. nieruchomości złożyli w dniu 10 września 2019 r. w urzędzie skarbowym właściwym miejscowo dla Spółki wspólne oświadczenie w trybie art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, że rezygnują ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy ww. nieruchomości. Płot drewniany znajdujący się na terenie ww. nieruchomości nie był przedmiotem sprzedaży. Poniesione przez stronę wydatki na modernizację budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do ich wartości początkowej stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej (budynek mieszkalny nakłady na ulepszenie ww. budynku przekroczyły 90% wartości początkowej, budynek gospodarczy nakłady na ulepszenie ww. budynku przekroczyły 90% wartości początkowej).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej w () według stawki podatku w wysokości 23%.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w stosunku do budynku mieszkalno-usługowego oraz budynku usługowego znajdującego się na działce nr () będących przedmiotem sprzedaży nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie. Powyższe wynika z faktu, że po dokonaniu przez Wnioskodawcę ulepszeń tych budynków (do dnia 31 grudnia 2014 r.) przekraczających 30% ich wartości początkowej (jak wskazał Wnioskodawca przekroczyły 90% wartości początkowej) nastąpiło ich wydanie do użytkowania przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, tj. ww. nieruchomość w całości lub w częściach była wynajmowana podmiotom gospodarczym na cele związane z ich działalnością gospodarczą. Zatem, z uwagi na fakt, że od momentu pierwszego zasiedlenia budynku mieszkalno-usługowego oraz budynku usługowego, do chwili dostawy przedmiotowych nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata, to w odniesieniu do transakcji dostawy tych nieruchomości zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przy czym stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca i Nabywca są czynnymi podatnikami podatku VAT oraz w dniu 10 września 2019 r. w urzędzie skarbowym właściwym miejscowo dla Spółki złożyli wspólne oświadczenie w trybie art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, że rezygnują ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy ww. nieruchomości.

Wobec powyższego, zostały spełnione wszystkie przesłanki pozwalające zrezygnować ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i dla tej transakcji miała zastosowanie podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca miał prawo do wskazania w fakturze z dnia 2 października 2019 r., że sprzedaż (dostawa) przez Spółkę opisanej powyżej zabudowanej nieruchomości w () jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej