Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości i zastosowania stawki w wysokości 23%.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości i zastosowania stawki w wysokości 23% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości i zastosowania stawki w wysokości 23%.

Pismem z 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w związku z wezwaniem z 18 kwietnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.113.2019.2.MSO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Wnioskodawca). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w części 12/16) nieruchomości obejmującej działki o numerach ewidencyjnych (), z obrębu ewidencyjnego nr (), położonej w województwie (), gminie (), dzielnicy (), przy ul. (), dla której Sąd () w () prowadzi księgę wieczystą numer () (Nieruchomość). Sposób korzystania z Nieruchomości jest oznaczony w księdze wieczystej jako bp - zurbanizowane tereny niezabudowane. Nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonywał na Nieruchomości żadnych uzbrojeń jak również nie dokonywał jej podziału.

Wnioskodawca planuje dokonać zbycia Nieruchomości na rzecz dewelopera (Deweloper), który planuje przeprowadzić inwestycję na Nieruchomości polegającą na budowie budynku (budynków) mieszkalnego wraz z garażem podziemnym, z obsługą komunikacyjną umożliwiającą wjazd i wyjazd z i na teren inwestycji (Inwestycja). Wnioskodawca w celu znalezienia nabywcy Nieruchomości nie korzystał z usług agencji nieruchomości, ani nie ogłaszał planów zbycia Nieruchomości w inny sposób (np. na portalach internetowych). Kontakt z nabywcą (Deweloperem), Wnioskodawca nawiązał za pośrednictwem innego współwłaściciela Nieruchomości.

W związku z planowaną Inwestycją, w dniu 14 grudnia 2018 roku podpisana została umowa przedwstępna między innymi pomiędzy Wnioskodawcą oraz Deweloperem (Umowa przedwstępna). Z Umowy przedwstępnej wynika jednoznacznie, że celem Dewelopera jest nabycie gruntów w celu zrealizowania Inwestycji.

Nieruchomość nie jest i na moment zbycia nie będzie objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Na moment zbycia Nieruchomości, wydana będzie w stosunku do niej decyzja o warunkach zabudowy umożliwiająca realizację planowanej Inwestycji oraz pozwolenie na budowę.

Wnioskodawca nabył udziały w Nieruchomości w wysokości () (w 2009 roku) oraz () (w 2011 roku) do majątku prywatnego. Nabycie udziałów w Nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu VAT.

Zbycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie miało charakter zarobkowy. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości dokona podobnych transakcji.

Pismem z 29 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

Ad. 1) W jakim zakresie Podatnik prowadzi działalność gospodarczą?

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami, zgodnie z kodem PKD 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Ad. 2) Czy Wnioskodawcy z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. Transakcja nabycia przedmiotowej nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 3) Czy przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT?

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Nieruchomość została nabyta do majątku osobistego Wnioskodawcy. Od momentu jej nabycia do podpisania umowy przedwstępnej Wnioskodawca nie wykonywał żadnych czynności związanych z przedmiotową nieruchomością.

Ad. 4) Jaki jest zakres oraz warunki zawartej umowy przedwstępnej?

Wnioskodawca podpisał z nabywcą umowę przedwstępną w grudniu 2018 roku w celu zawarcia umowy przyrzeczonej i umożliwienia nabywcy realizacji inwestycji polegającej na budowie budynku (budynków) mieszkalnego wraz z garażem podziemnym, wraz z obsługą komunikacyjną umożliwiającą wjazd i wyjazd z i na teren inwestycji, o zakładanej powierzchni użytkowej mieszkalnej i użytkowej (PUMiU) łącznie nie mniejszej niż () m.

W umowie przedwstępnej zostały wskazane warunki.

Zgodnie z umową przedwstępną, warunki są następujące:

1. jeden ze sprzedających (inny niż Wnioskodawca), uzyska i przeniesie, o ile będzie to prawnie możliwe na kupującego, w trybie art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - prawo budowlane (t. jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1202) decyzję o pozwoleniu na budowę (w tym wszelkie niezbędne pozwolenia, uzgodnienia, opinie), dotyczącą przebudowy linii elektroenergetycznej przebiegającej nad działkami ew. nr () poprzez usunięcie z działki ew. nr () znajdujących się tam słupów wysokiego napięcia oraz przełożenie linii elektroenergetycznych przebiegających nad działkami ew. nr () w ten sposób, że będą one poprowadzone pod ziemią, poza terenem działek ew. (), a ponadto uzyska warunki techniczne na usuniecie kolizji, uzgodnienie projektu przebudowy, wszelkie niezbędne decyzje, w tym decyzję lokalizacyjną na ułożenie kabli, pozwolenia na przebudowę uzgodnienia, opinie itp., pozwalające na usunięcie z działki istniejącej czynnej i nieczynnej infrastruktury podziemnej w tym sieci elektroenergetycznych znajdujących się pod powierzchnią działki ew. nr () poza teren działek ew. nr (); przy czym w przypadku, gdy na wykonanie powyższych prac decyzje o pozwoleniu na budowę nie będą konieczne - jeden ze sprzedających (inny niż Wnioskodawca) uzyska faktyczną i prawną możliwość rozpoczęcia i wykonania tych inwestycji przez kupującego lub na jego zlecenie zgodnie z obowiązującymi przepisami; sprzedający, o którym mowa powyżej, uzyska także zgodę właściwego podmiotu w wymaganej formie, na wyłączenie sieci elektroenergetycznej na okres przebudowy, o której mowa powyżej;
2. zostanie wydana na rzecz kupującego decyzja o warunkach zabudowy zezwalająca na realizację na nieruchomościach (w tym nieruchomości będącej przedmiotem niniejszego wniosku) będących przedmiotem planowanej transakcji inwestycji o powierzchni użytkowej mieszkalnej i usługowej (PLWiU) nie mniejszej niż () m (Decyzja WZ), przy czym, jeżeli w toku postępowań, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 25 umowy przedwstępnej (tj. w zakresie uzyskania decyzji o warunkach zabudowy) zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy spełniająca parametry wymagane dla Decyzji WZ, powyższy warunek będzie uznany za spełniony także wówczas, gdy zostanie wydana decyzja w trybie art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym (t. jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1073) o przeniesieniu takiej decyzji o warunkach zabudowy na kupującego;
3. kupujący uzyska wszelkie decyzje (w tym konieczne decyzje środowiskowe lub decyzja o ocenie oddziaływania na środowisko inwestycji oraz określającej istotne warunki korzystania ze środowiska w fazie realizacji inwestycji, zostanie przeniesiona na kupującego na podstawie ostatecznej decyzji wydanej w trybie art. 72a ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko) oraz warunki techniczne dotyczące mediów dla celów inwestycji, a także wszelkie inne warunki, opinie, uzgodnienia, pozwolenia i zgody konieczne dla celów uzyskania Decyzji WZ i decyzji o pozwoleniu na budowę dla inwestycji;
4. na rzecz każdoczesnego właściciela m.in. nieruchomości będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zostanie ustanowiona, na koszt Wnioskodawcy (oraz innych sprzedających), nieograniczona w czasie służebność gruntowa uprawniająca do przejazdu i przechodu poprzez działki o numerach ew. () (oraz ew. inne działki, o ile będzie to konieczne dla celów zapewnienia nieruchomości będącej przedmiotem wniosku dostępu do drogi publicznej), przy czym w przypadku, gdy służebność zostanie ustanowiona odpłatnie, opłaty za ustanowienie służebności zostaną uiszczone przez sprzedających (w tym Wnioskodawcę), lub nieruchomość będąca przedmiotem wniosku uzyska prawny i faktyczny dostęp do drogi publicznej w inny sposób; przy czym powyższy warunek zostanie spełniony nie później niż do dnia 31 marca 2019 roku;
5. postępowania o zniesienie współwłasności nieruchomości będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (jak również i w zakresie innych nieruchomości), zostaną prawomocnie zakończone;

Wnioskodawca wskazuje iż aktualnie jest uczestnikiem w postępowaniu sądowym w sprawie o zniesienie współwłasności zainicjowanej przez byłego współwłaściciela nieruchomości (zbywcy udziałów na rzecz ()). Obecnie postępowanie sądowe jest zawieszone na wniosek ();

1. jeden ze sprzedających (inny niż Wnioskodawca) nabędzie udziały wynoszące () części w prawie własności innej nieruchomości będącej przedmiotem umowy przedwstępnej (niebędącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej);
2. jeden ze sprzedających (inny niż Wnioskodawca) doręczy kupującemu, nie później niż w terminie 4 tygodni od daty wydania decyzji o warunkach zabudowy, o której mowa w lit. b powyżej, oświadczenie (...) w formie aktu notarialnego stwierdzające, że rezygnuje on z prawa pierwokupu udziału wynoszącego () części jednej z nieruchomości będących przedmiotem umowy przedwstępnej (innej niż będąca przedmiotem wniosku), na wypadek sprzedaży tego udziału przez jednego ze sprzedających (innego niż Wnioskodawca);
3. jeden ze sprzedających (inny niż Wnioskodawca) dokona zapłaty całej ceny za nabyte przez niego udziały w jednej z nieruchomości (innej niż będąca przedmiotem wniosku) na rzecz (...) oraz doręczy kupującemu, co najmniej na 2 (dwa) tygodnie przed terminem zawarcia umowy przyrzeczonej, potwierdzenie dokonania tej płatności, a ponadto doręczy kupującemu we wskazanym terminie oświadczenie (...) potwierdzające, że cena za udziały w nieruchomości (innej niż będąca przedmiotem wniosku) została zapłacona na jego rzecz w całości;
4. kupujący uzyska ostateczną i prawomocną decyzję o pozwoleniu na budowy, na podstawie której będzie mógł zrealizować inwestycję na nieruchomościach będących przedmiotem umowy przedwstępnej (Decyzja PnB);
5. niektórzy sprzedający, w tym Wnioskodawca uzyskają każdy z osobna interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego lub, w przypadku odmowy wydania interpretacji, opinię.

Ad. 5) - Czy w ramach zawartej umowy przedwstępnej, Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa osobie trzeciej do występowania w jego imienin, ewentualnie w jakim zakresie (np. występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień)?

Nabywcy została udzielona min przez Wnioskodawcę zgoda na dysponowanie przez nabywcę nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U.2018.1202 ze zm.).

Zgoda, o której mowa powyżej, obejmuje wszelkie czynności w celu uzyskania pozwolenia na budowę dla planowanej przez nabywcę inwestycji. W szczególności zgoda obejmuje wszczynanie wymaganych prawem postępowań administracyjnych, w tym postępowań w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oraz innych postępowań wymaganych prawem lub według uznania kupującego. Zgoda obejmuje również możliwość podjęcia wszelkich czynności faktycznych w celu przygotowania przeprowadzenia inwestycji.

Ad. 6) Kto złożył wniosek, o wydanie decyzji o warunkach zabudowy umożliwiającej realizację planowanej Inwestycji na przedmiotowej nieruchomości oraz wniosek o pozwolenie na budowę, a w przypadku wydania ww. decyzji, na jakich warunkach postały one wydane?

Wnioski o wydanie decyzji o warunkach zabudowy zostały złożone przez () - jednego ze sprzedających nieruchomość będącą przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz przez Nabywcę.

Decyzja o warunkach zabudowy zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy nie została jeszcze wydana, a co za tym idzie nie ma również decyzji pozwolenie na budowę.

Ad. 7) Czy uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia na budowę było warunkiem zawarcia podpisanej umowy przedwstępnej? Czy uzyskanie ww. decyzji przez Wnioskodawcę innych powodów niż ww. było konieczne, jeśli tak to dlaczego?

Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nie było warunkiem podpisania umowy przedwstępnej. Warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej jest otrzymanie decyzji o warunkach zabudowy oraz decyzji o pozwoleniu na budowę przez nabywcę.

Ad. 8) Do jakich celów osobistych Wnioskodawca zamierzał wykorzystać nabyte udziały w nieruchomości?

Wnioskodawca zamierzał wykorzystać udziały w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji jako lokatę środków finansowych.

Ad. 9) W jaki sposób Wnioskodawca wykorzystał nieruchomość od zakupu do momentu zawarcia umowy przedwstępnej?

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę od dnia zakupu do dnia podpisania umowy przedwstępnej w żaden sposób.

Ad. 10) Czy Wnioskodawca poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości działek, tj. dokonał ich uatrakcyjnienia np. wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, itp., jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu?

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mogących skutkować zwiększeniem wartości nieruchomości będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ad. 11) Co jest powodem sprzedaży działki i na co Wnioskodawca zamierza przeznaczyć uzyskane środki ze sprzedaży?

Powodem sprzedaży działki przez Wnioskodawcę jest brak możliwości jej zabudowy samodzielnie przez Wnioskodawcę z uwagi na współwłasność w nieruchomości, a także z uwagi na konieczność połączenia działki z działkami sąsiadującymi.

Wnioskodawca nie ma sprecyzowanych planów, na co przeznaczy pieniądze ze zbycia nieruchomości będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ad. 12) Czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeśli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:

1. Jakie to nieruchomości?
2. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca wszedł w posiadanie tych nieruchomości?
3. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawcę?
4. Czy Wnioskodawca z tytułu ich sprzedaży odprowadzał podatek VAT, składał deklaruje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?
5. Na co zostały przeznaczone środki uzyskane pe sprzedaży ww. nieruchomości?
6. Czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku), jeśli tak to ile i jakie?
7. Na co zostaną przeznaczone środki ze sprzedaży działek?

W ciągu ostatnich pięciu lat Wnioskodawca sprzedał dwie nieruchomości z majątku osobistego - obydwie w 2015 r. oraz jedną nieruchomość w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Sprzedaż nieruchomości (1) - z majątku osobistego

Pierwsza ze zbywanych nieruchomości to lokal mieszkalny położony w (), który Wnioskodawca nabył w 2007 r. do majątku osobistego w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych w tamtym okresie. Wnioskodawca zamieszkiwał przeszło rok w ww. lokalu mieszkalnym oraz był tam zameldowany. Transakcja sprzedaży nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Środki ze sprzedaży lokalu zostały przeznaczone na cele osobiste Wnioskodawcy (lokatę bankową i zakup funduszy lokacyjnych).

Sprzedaż nieruchomości (2) - z majątku osobistego

Druga nieruchomość to niezabudowana działka położona w okolicach (), którą Wnioskodawca nabył w 2007 r. do majątku osobistego z zamiarem ewentualnego wybudowania domu jednorodzinnego w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.

Umowę sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca zawarł w listopadzie 2015 r. Do dziś nie otrzymał zapłaty za nieruchomość. Również ta transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Sprzedaż nieruchomości (3) - nabytej w ramach działalności gospodarczej.

Nieruchomość zbyta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej to niezabudowana działka położona w .., która została przez Wnioskodawcę nabyta w 2010 r. z zamiarem wybudowania na niej budynku i ewentualnej sprzedaży znajdujących się w nim lokali mieszkalnych. Inwestycja nie doszła do skutku.

Wnioskodawca zbył nieruchomość w 2018 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcja podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Środki ze sprzedaży nieruchomości zostały przeznaczone na potrzeby bieżącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż oprócz nieruchomości opisanej we wniosku, aktualnie nie posiada innych nieruchomości, przeznaczonych do sprzedaży.

Ponadto Wnioskodawca, precyzuje jednoznacznie pytanie nr 2 w zakresie zastosowania stawki podatku VAT, które brzmi następująco - W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%?

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż opisanej w zdarzeniu przyszłym Nieruchomości będzie podlegała przepisom Ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej w zdarzeniu przyszłym Nieruchomości będzie podlegała przepisom Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu VAT. Żeby taka czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika VAT.

W świetle art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność gospodarcza została zdefiniowana również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2016 r., poz. 347 z dnia 28.11.2006 r.) i obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Z powyższych regulacji wynika, że warunkiem podlegania danej czynności Ustawie o VAT jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: (i) czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, (ii) czynność musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy, obie ww. przesłanki będą spełnione w opisanym zdarzeniu przyszłym z uwagi na fakt, że: (i) zbycie Nieruchomości jest czynnością ujętą w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz (ii) Wnioskodawca będzie działał w ramach transakcji jako podatnik VAT (zbycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie miało charakter zarobkowy oraz wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości dokona podobnych transakcji).

Powyższe rozważania Wnioskodawcy znajdują ponadto potwierdzenie w najnowszych interpretacjach indywidualnych wydawanych w analogicznych do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych. Przykładowo wskazać można interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 21 stycznia 2019 roku, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.809.2018.2.MD oraz w dniu 22 stycznia 2019 roku, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.692.2018.2.SM.

Ad. 2)

Biorąc pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy przedstawione powyżej, w ocenie Wnioskodawcy, zbycie (dostawa) Nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu VAT, z uwagi na fakt, że przedmiotem sprzedaży (dostawy) będzie niezabudowana nieruchomość, będąca terenem budowlanym w rozumieniu Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Terenem budowalnym w myśl art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 ze zm.; Ustawa).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W artykule 4 ust. 2 Ustawy postanowiono, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

O przeznaczeniu nieruchomości decydują zatem akty prawa miejscowego tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy, jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że jeżeli w stosunku do Nieruchomości wydana zostanie decyzja o warunkach zabudowy i Nieruchomość nie będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, Nieruchomość będzie terenem budowalnym w rozumieniu Ustawy o VAT. W konsekwencji, zbycie (dostawa) Nieruchomości jako niezabudowanego terenu budowlanego, nie będzie podlegała zwolnieniu VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9. Zbycie (dostawa) Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu wg stawki podstawowej.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 roku, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. podstawowa stawka podatku wynosi 23%.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, skoro do omawianej transakcji zbycia Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT w związku z art. 146aa pkt 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Należy także zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w części ()) nieruchomości obejmującej działki o numerach ewidencyjnych (). Sposób korzystania z Nieruchomości jest oznaczony w księdze wieczystej jako bp - zurbanizowane tereny niezabudowane. Nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonywał na Nieruchomości żadnych uzbrojeń, jak również nie dokonywał jej podziału.

Wnioskodawca planuje dokonać zbycia Nieruchomości na rzecz dewelopera, który planuje przeprowadzić inwestycję na Nieruchomości polegającą na budowie budynku (budynków) mieszkalnego wraz z garażem podziemnym, z obsługą komunikacyjną umożliwiającą wjazd i wyjazd z i na teren inwestycji. Wnioskodawca w celu znalezienia nabywcy Nieruchomości nie korzystał z usług agencji nieruchomości, ani nie ogłaszał planów zbycia Nieruchomości w inny sposób (np. na portalach internetowych). Kontakt z nabywcą, Wnioskodawca nawiązał za pośrednictwem innego współwłaściciela Nieruchomości.

W związku z planowaną Inwestycją, w dniu 14 grudnia 2018 roku podpisana została umowa przedwstępna, z której wynika jednoznacznie, że celem Dewelopera jest nabycie gruntów w celu zrealizowania Inwestycji. Nieruchomość nie jest i na moment zbycia nie będzie objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Na moment zbycia Nieruchomości, wydana będzie w stosunku do niej decyzja o warunkach zabudowy umożliwiająca realizację planowanej Inwestycji oraz pozwolenie na budowę.

Wnioskodawca nabył udziały w Nieruchomości w wysokości () (w 2009 roku) oraz () (w 2011 roku) do majątku prywatnego. Nabycie udziałów w Nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu VAT. Zbycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie miało charakter zarobkowy. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości dokona podobnych transakcji.

Ponadto jak wynika z okoliczności sprawy m. in. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa Nabywcy na dysponowanie przez nabywcę nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 1 1) ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U.2018.1202 ze zm.). Zgoda ta obejmuje wszelkie czynności w celu uzyskania pozwolenia na budowę dla planowanej przez nabywcę inwestycji, w szczególności wszczynanie wymaganych prawem postępowań administracyjnych, w tym postępowań w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oraz innych postępowań wymaganych prawem lub według uznania kupującego. Zgoda obejmuje również możliwość podjęcia wszelkich czynności faktycznych w celu przygotowania przeprowadzenia inwestycji.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że kwestia udzielania pełnomocnictw została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 95 § 1 ww. Kodeksu, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Zatem fakt, że powyższe działania m.in. mające na celu podejmowanie czynności w celu uzyskania pozwolenia na budowę dla planowanej przez Nabywcę inwestycji, wszczynanie wymaganych prawem postępowań administracyjnych, w tym postepowań w przedmiocie zatwierdzania projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oraz innych postępowań wymaganych prawem, jak również możliwość podjęcia wszelkich czynności faktycznych w celu przeprowadzenia inwestycji, nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osoby trzecie nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanego. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Z kolei osoby trzecie dokonując ww. działań uatrakcyjnią przedmiotowe działki będące nadal własnością Wnioskodawcy. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, przejawiającą się udzieleniem pełnomocnictwa, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż udzielenie przez Wnioskodawcę stosownych pełnomocnictw osobom trzecim skutkować będzie tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez osoby trzecie będą podejmowane przez Wnioskodawcę w jego imieniu i na jego korzyść, ponieważ to on jako właściciel nieruchomości jest stroną w postępowaniu o uzyskanie stosownych decyzji, pozwoleń oraz dokonanie wszelkich czynności związanych z przedmiotową nieruchomością.

Powyższe okoliczności dowodzą, że zostanie wypełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca będzie działać jako podatnik VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w art. 41 ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane są zwolnione od podatku.

Należy podkreślić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na moment zbycia nieruchomości wydana będzie w stosunku do niej decyzja o warunkach zabudowy umożliwiająca realizację planowanej Inwestycji oraz pozwolenie na budowę. Zatem grunt, który Wnioskodawca zamierza sprzedać będzie traktowany w myśl art. 2 pkt 33 ustawy jako teren budowlany, który nie będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z okoliczności sprawy wynika, że Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku. Tym samym sprzedaż nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż przez Zainteresowanego opisanej Nieruchomości, stanowiącej grunt przeznaczony pod zabudowę, będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku tj. 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej