Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu. - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.146.2019.1.RD

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 26.03.2019, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.146.2019.1.RD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2019 r. (data wpływu 13 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zrealizował projekt ze środków budżetu Państwa w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Cel ogólny projektu, to wykorzystywanie lokalnego potencjału dla poprawy jakości życia mieszkańców poprzez realizację K (). Celem szczegółowym projektu było wykorzystywanie lokalnego potencjału dla poprawy jakości życia mieszkańców z obszarem oraz z przedsięwzięciem, popularyzację obszaru LGD poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej. Dofinansowanie na realizację projektu nie pochodzi ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212 poz.1336). Natomiast zgodnie z wytycznymi dotyczącymi szczegółowych warunków i trybu przyznania oraz wypłaty pomocy finansowej w ramach działań objętym programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2014-2020 do kosztów kwalifikowalnych zalicza się także podatek od towarów i usług VAT uiszczany w związku z poniesieniem kosztów przygotowania lub realizacji projektu współpracy.

Planowana dotacja służyć będzie na pokrycie kosztów tzw. wydatków kwalifikowanych, na zakup dla rzeźbiarzy, wyżywienia, wynagrodzenia, noclegi itp.

Część wydatków objęta jest podatkiem od towarów i usług, jednak zakupione towary i usługi nie będą wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość uzyskania zwrotu podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) obniżone kwoty podatku lub zwrot różnicy podatku należnego uzależnione są od zakresu w jakim nabyte towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, związek ze sprzedażą opodatkowaną nie będzie istniał, tym samym nie będzie spełniony warunek dający Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu towarów i usług związanych z opisem we wniosku projektem. Analizując przedstawiony stan faktyczny i prawny Wnioskodawca stoi na stanowisku iż nie będzie przysługiwało prawo do odliczania i zwrotu kosztu podatku od towarów i usług poniesionych w związku z realizacja ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zrealizował projekt ze środków budżetu Państwa w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Cel ogólny projektu, to wykorzystywanie lokalnego potencjału dla poprawy jakości życia mieszkańców poprzez realizację K (). Celem szczegółowym projektu było wykorzystywanie lokalnego potencjału dla poprawy jakości życia mieszkańców. Dofinansowanie na realizację projektu nie pochodzi ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Planowana dotacja służyć będzie na pokrycie kosztów tzw. wydatków kwalifikowanych, na zakup dla rzeźbiarzy wyżywienia, wynagrodzenia, noclegi itp. Część wydatków objęta jest podatkiem od towarów i usług, jednak zakupione towary i usługi nie będą wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie taki związek nie występuje. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy nie są spełnione.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu K (), jak również Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto, należy zauważyć, że pojęcie kosztu kwalifikowanego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Ponadto należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej