Temat interpretacji

Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia ani w całości ani w części podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2019 r. (data wpływu 11 marca 2019 r.) uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 24 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie własnego stanowiska Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina X (dalej: Wnioskodawca lub Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina zamierza zrealizować inwestycję pod nazwą () (dalej: Projekt lub Inwestycja). Projekt będzie współfinansowany ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i Y. Celem Projektu jest promocja rozwiązań związanych z Odnawialnymi Źródłami Energii (dalej: OZE). Ubiegając się o dofinansowanie, Gmina wskazała podatek naliczony od wydatków na przedmiotową Inwestycję jako wydatek kwalifikowany w ramach niniejszego Projektu. Inwestycja będzie realizowana ze środków pozyskanych przez Gminę ze środków zewnętrznych.

W ramach Projektu wykonany zostanie montaż instalacji OZE (instalacja fotowoltaiczna) na dachu budynku użyteczności publicznej, tj. Zespół Szkół w X, stanowiącej jednostkę organizacyjną Gminy. W związku z powyższym Gmina będzie dokonywała zakupów niezbędnych do zrealizowania Inwestycji. Wydatki te związane będą z pokryciem m.in. takich czynności jak np. zakup usług od podmiotu wyspecjalizowanego w montażu instalacji OZE.

Ponadto, w ramach realizacji Projektu, na Gminie jako inwestorze będzie spoczywał szereg obowiązków. Gmina już w chwili obecnej zainicjowała proces inwestycyjny poprzez przeprowadzenie postępowania mającego na celu wyłonienie wykonawcy robót. W dalszej kolejności Gmina będzie zobligowana do zapewnienia odpowiednich środków na realizację Inwestycji poprzez uzyskanie dofinansowania. Ponadto, organizując realizację inwestycji będzie sprawować nadzór nad wykonywanymi pracami, a następnie, dokona odbioru robót. Wykonawcy głównych robót związanych z montażem zestawów OZE będą podatnikami w rozumieniu ustawy o VAT, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy pełny (siedmiocyfrowy) symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla nabywanych przez Gminę usług montażu zestawu OZE: 43.21.10.2 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych według PKWiU 2008 (wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 października 2008 roku (Dz. U. nr 207, poz. 1283, ze zm., zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 roku, Dz. U. nr 222, poz. 1753).

W ramach realizacji projektu, zostanie zbudowana instalacja fotowoltaiczna o mocy do 19,98 kwp na potrzeby Szkoły Podstawowej. Instalacja ta zapewni produkcję energii elektrycznej, wykorzystując w tym celu promieniowanie słońca.

Planuje się wykonanie następujących prac:

• montaż paneli fotowoltaicznych w technologii krzemowej na dachu budynku,
• montaż inwerterów fotowoltaicznych,
• montaż osprzętu w postaci rozdzielnic DC oraz AC wraz z zabezpieczeniami,
• montaż układu zabezpieczającego przed wypływem energii do sieci elektroenergetycznej całość energii wykorzystana na potrzeby własne budynku.

Gmina będzie inwestorem projektu. Na Gminę wystawiane będą faktury przez wykonawcę. Zarządzającym obiektem będzie Dyrektor Szkoły. Przedmiotowa inwestycja wpisuje się w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.).

Zgodnie z wymogami otrzymania dofinansowania, Gmina winna przedstawić informację czy jest płatnikiem podatku VAT i czy ma możliwość odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu. Szkoła, która będzie wykorzystywać infrastrukturę powstałą w wyniku realizacji projektu, jest jednostką organizacyjną Gminy. Po zakończeniu realizacji projektu infrastruktura powstała w wyniku realizacji inwestycji będzie wykorzystywana przez Szkołę do wykonywania działalności:

• niepodlegającej VAT tj. zadania realizowane w ramach zadań własnych Gminy dotyczące edukacji publicznej (zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty Dz. U. z 2016 r., poz. 1943). Od 1 września 2017 r. obowiązywać będzie nowa podstawa prawna: art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. prawo oświatowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 86 ust. 1, ust. 2a oraz art. 90 ustawy o VAT, nie ma on prawa do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 24 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że nie ma on prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z powyższym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej i edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina zamierza zrealizować inwestycję pod nazwą () (dalej: Projekt lub Inwestycja). Projekt będzie współfinansowany ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i Y. Celem Projektu jest promocja rozwiązań związanych z Odnawialnymi Źródłami Energii (dalej: OZE).

W ramach Projektu wykonany zostanie montaż instalacji OZE (instalacja fotowoltaiczna) na dachu budynku użyteczności publicznej, tj. Zespół Szkół w X, stanowiącej jednostkę organizacyjną Gminy. W związku z powyższym Gmina będzie dokonywała zakupów niezbędnych do zrealizowania Inwestycji. Wydatki te związane będą z pokryciem m.in. takich czynności jak np. zakup usług od podmiotu wyspecjalizowanego w montażu instalacji OZE.

Ponadto, w ramach realizacji Projektu, na Gminie jako inwestorze będzie spoczywał szereg obowiązków. Gmina zainicjowała proces inwestycyjny poprzez przeprowadzenie postępowania mającego na celu wyłonienie wykonawcy robót. Gmina będzie inwestorem projektu. Na Gminę wystawiane będą faktury przez wykonawcę. Zarządzającym obiektem będzie Dyrektor Szkoły. Przedmiotowa inwestycja wpisuje się w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Zgodnie z wymogami otrzymania dofinansowania Gmina winna przedstawić informację czy jest płatnikiem podatku VAT i czy ma możliwość odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu. Szkoła, która będzie wykorzystywać infrastrukturę powstałą w wyniku realizacji projektu, jest jednostką organizacyjną Gminy. Po zakończeniu realizacji projektu infrastruktura powstała w wyniku realizacji inwestycji będzie wykorzystywana przez Szkołę do wykonywania działalności niepodlegającej VAT tj. zadania realizowane w ramach zadań własnych Gminy dotyczące edukacji publicznej.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: ().

Z powołanych powyżej przepisów wynika że, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca po zakończeniu realizacji projektu infrastruktura powstała w wyniku realizacji inwestycji będzie wykorzystywana przez Szkołę do wykonywania działalności niepodlegającej VAT. W konsekwencji, wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia ani w całości ani w części podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: ().

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy podkreślić, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej