Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia przez Parafię podatku naliczonego z tytułu realizowanego projektu
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 3 września 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 września 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu pn. .
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Parafia została utworzona 8 września 1887 r. przez wyodrębnienie jej z parafii xxxx. Kościół parafialny został wybudowany w latach 1868-1871. Parafia posiada kościelną i państwową osobowość prawną w oparciu o ustawę z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP (Dz. U. Nr 29 poz. 154/1989 ze zm.). Parafia w odpowiedzi na ogłoszony przez Lokalną Grupę Działania konkurs w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (działanie 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność) złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. . Przedmiotem projektu było zamierzenie budowlane polegające na wykonaniu prac konserwatorskich mających na celu zachowanie wartości historycznej i architektonicznej elementów zabytkowego kościoła w postaci portalu wejścia głównego oraz płaskorzeźby na południowej ścianie kościoła (tzw. Ogrójca) oraz zahamowanie procesu postępującej degradacji czasowej obiektów. Projekt uwzględniał również promocję walorów kulturowo-historycznych zabytku (kościoła) i dwóch obiektów poddanych pracom konserwatorskim obok prac konserwatorskich operacja objęła również integralne elementy mające na celu promocję inwestycji i zabytkowego obiektu (kościoła św. xxxxxx), między innymi: wydanie broszury informacyjnej (odniesienie do historii zabytku, stanu obecnego, przeprowadzonych prac konserwatorskich w ramach projektu), udostępnienie aplikacji wirtualny spacer itp. Projekt został zrealizowany w całości. Obiekt wykorzystywany jest nieprzerwanie na potrzeby kultu religijnego, jako kościół parafialny.
Refundację kosztów można uzyskać wyłącznie na wydatki kwalifikowane. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podatek VAT może stanowić wydatek kwalifikowany wyłącznie wówczas, jeżeli wnioskodawca, w tym przypadku Parafia nie ma prawnej ani formalnej możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.
Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a efekty realizacji podlegającego refundacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Parafia ma możliwość ubiegania się o zwrot naliczonego podatku VAT zawartego w wydatkach kwalifikowalnych ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. ?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Parafia nie będąc czynnym podatnikiem podatku VAT nie może odliczyć naliczonego podatku VAT oraz ubiegać się o zwrot naliczonego podatku VAT związanego z realizacją opisanego wyżej projektu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).
Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn. . Obok prac konserwatorskich operacja objęła również integralne elementy mające na celu promocję inwestycji i zabytkowego obiektu (kościoła) m.in.: wydanie broszury informacyjnej i udostępnienie aplikacji wirtualny spacer.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości ubiegania się o zwrot naliczonego podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych.
W omawianej sprawie warunek ten nie będzie spełniony, gdyż jak wskazał jednoznacznie Wnioskodawca Parafia nie jest czynnym podatnik podatku VAT. Ponadto efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację przedmiotowego projektu. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie miał prawa do zwrotu kwoty różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej