Temat interpretacji

Brak możliwości odzyskania podatku od towarów i usług od wydatków związanych z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2018 r. (data wpływu dnia 31 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. R. & jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją ww. inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto i Gmina P. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gospodarka wodociągowo-kanalizacyjna w Mieście i Gminie P. prowadzona jest w taki sposób, że świadczenie usług w zakresie zaopatrzenia w wodę, odbiór ścieków, jak i zarządzanie przeznaczonym do tego celu majątkiem realizuje Spółka P. w P., w której Gmina ma 100% udziałów.

Miasto i Gmina P. jako beneficjent w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa X. na lata 2014-2020, działanie 11.3 gospodarka wodno-ściekowa zrealizowała projekt R.. Dnia 6 października 2016 r. podpisano z Marszałkiem Województwa X. umowę o dofinansowanie inwestycji R. z dnia 6 października 2016 r. w której określono:

• koszty całkowite na zł,
• koszty kwalifikowane na zł,
• dofinansowanie na zł ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju, gdzie podatek VAT był kosztem kwalifikowanym.

Poziom dofinansowania inwestycji wynosił %. Gmina zakończyła inwestycję uzyskując zgodę na użytkowanie. Ostateczny protokół odbioru podpisano dnia 1 października 2018 r. obecnie trwa końcowe rozliczenie projektu, wniosek o płatność końcową zostanie złożony w drugiej połowie grudnia. Infrastruktura powstała w ramach tej inwestycji zastanie przekazana umową użyczenia Spółce.

Umowa użyczenia jest w trakcie przygotowywania i zostanie zawarta na czas nieokreślony. Przekazana infrastruktura będzie stanowiła własność Gminy. Gmina przekaże Spółce w użytkowanie urządzenia oraz powierzy jej tę infrastrukturę do pobierania pożytków.

Spółka m.in. prowadzi gospodarkę wodno-ściekową na terenie Miasta i Gminy P., zawiera we własnym imieniu umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzenie ścieków, ogłasza taryfy na zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków.

Spółka pobiera na własną rzecz wpływy z opłat za dostawę wody i odbiór ścieków od poszczególnych odbiorców. Dochody z tego tytułu są dochodami tej Spółki. Spółka jako podmiot prawa handlowego tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada odrębny NIP oraz prowadzi własną ewidencję w zakresie podatku VAT.

Przygotowując wniosek o dofinansowanie projektu Gmina założyła, że po zakończeniu inwestycji, zmodernizowaną oczyszczalnię przekaże w nieodpłatne użytkowanie Spółki. W tym czasie podatek VAT był uznawany przez Instytucję Zarządzająca za wydatek kwalifikowany.

W 2017 r. Gmina otrzymała informację z Urzędu Marszałkowskiego w ..., że zgodnie z interpretacjami Ministerstwa Rozwoju wyrażonymi w pismach nr . z dnia 9 maja 2017 r., jak również wyrażonymi w stanowisku Komisji Europejskiej z dnia 14 lipca 2016 r., znaczenie pojęcia możliwe do odzyskania wykracza poza możliwości odzyskiwania podatku VAT, wynikające z treści przepisów właściwych w zakresie tego podatku. Przyjęcie takiego podejścia powoduje, że brak jest możliwości uznania podatku VAT za kwalifikowany w sytuacji przekazania infrastruktury Spółce, która następnie wykorzystuje ją do wykonywania czynności opodatkowanych.

Potwierdzenie takiego interpretowania kwalifikowalności podatku VAT nastąpiło pismem . (formularz nr ), stanowiący załącznik do wniosku, w którym poinformowano Gminę o pomniejszeniu kwoty wskazanej do zwrotu we wniosku o płatność o wykazany tam podatek VAT.

Obecnie Gmina otrzymuje dofinansowanie z RPO pomniejszone o podatek VAT (kolejne wnioski o płatność zostały wbrew umowie o dofinansowanie jednostronnie pomniejszone o ten podatek przez Instytucję Zarządzającą) i nie może odzyskać podatku VAT z Urzędu Skarbowego, ponieważ umowa użyczenia nie jest czynnością opodatkowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w sytuacji, kiedy Gmina przekaże zmodernizowaną oczyszczalnię w nieodpłatne użytkowanie Spółce P. w P., w której Gmina na 100% udziałów będzie miała możliwość odzyskiwania podatku VAT naliczonego w fakturach. Uwzględniając fakt, że przekazane obiekty będą stanowiły nadal własność Gminy oraz że Spółka świadczy opodatkowane podatkiem VAT usługi związane z zaopatrzeniem w wodę i odbiorem nieczystości komunalnych na terenie Miasta i Gminy P.?
2. Czy istnieje inny sposób niż wskazany w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług ubiegania się o zwrotu podatku VAT zawartego w fakturach zakupowych związanych z realizacją projektu, który będzie mógł uwzględnić stanowisko Ministerstwo Rozwoju i Komisji Europejskiej rozszerzające znaczenie pojęcia możliwy do odzyskania z uwzględnieniem faktu, że przekazanie mienia nastąpi w formie nieodpłatnego użyczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach zakupu dotyczących zrealizowanej inwestycji, ponieważ umowa użyczenia nie jest czynnością opodatkowaną.

Art. 86 ustawy mimo powiązań właścicielskich nie przewiduje możliwości powiązania sprzedaży opodatkowanej Spółki P. z podatkiem naliczonym w fakturach zakupu wystawionych na Gminę, dotyczących realizowanej inwestycji. W związku z powyższym nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem
art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w oparciu o powołane przepisy prawa prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie zostały bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak wskazano, zakupy dokonywane w ramach projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną (inwestycja zostanie nieodpłatnie przekazana Spółce, w której Gmina posiada 100% udziałów). Gminie nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej