Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Gmina będzie zobowiązana do wykazania w jej deklaracji podatkowej podatku należnego od nabywanych od Wykonawcy usług montażu Zestawów OZE.
2. Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabyć towarów i usług związanych z Zestawem OZE na budynkach/gruntach należących Uczestników Projektu.

Ad. 1)

1. Gmina jako podmiot świadczący usługi na rzecz Uczestników Projektu

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

W art. 8 ust. 2a ustawy o VAT przewidziano, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Wynagrodzenie wnoszone przez Uczestników Projektu na podstawie Umów pozostaje w ścisłym związku z czynnościami montażu Zestawów OZE - istnieje zatem bezpośredni związek pomiędzy wynagrodzeniem a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz Uczestnika Projektu, które ma zostać wykonane na jego rzecz. Niewątpliwie montaż Zestawów OZE w zamian za wynagrodzenie jest odpłatnym świadczeniem usług.

Gmina zawierając Umowę z Wykonawcą na montaż Zestawów OZE oraz Umowy zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, wchodzi w rolę podmiotu świadczącego usługi montażu Zestawów OZE na rzecz Uczestników Projektu. Tym samym wpłaty otrzymane przez Gminę od Uczestników Projektu będą stanowiły wynagrodzenie za świadczone przez nią usługi opodatkowane VAT (niekorzystające ze zwolnienia z VAT).

1. Gmina jako Podatnik VAT

W art. 15 ust. 1 ustawy o VAT przewidziano, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Nie ulega wątpliwości, że Gmina świadcząc odpłatne usługi na rzecz Uczestników Projektu działa na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, tym samym Gmina realizując przedmiotową usługę na rzecz mieszkańca występuje w charakterze czynnego podatnika podatku VAT i nie korzysta ze zwolnienia dla organów władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również m.in. osoby prawne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy czym na podstawie art. 17 ust. 1h ustawy o VAT powyższe przepisy mają zastosowanie, jeżeli podmiot świadczący usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT świadczy te usługi jako podwykonawca.

Innymi słowy, jeżeli nabywający usługi wymienione w załączniku nr 14 w poz. 2-48 ustawy o VAT jest podatnikiem VAT i nabywa usługi od innego czynnego podatnika VAT, występującego jednocześnie w roli podwykonawcy w ramach danej inwestycji, to podatnikiem podatku od takiej usługi jest podatnik czynny nabywający takie usługi.

Wykonawca instalacji Zestawu OZE jest czynnym podatnikiem podatku VAT a jego sprzedaż nie jest zwolniona z podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9 ustawy o VAT. Jednocześnie jego czynności w zakresie:

• instalacji zestawu kolektorów słonecznych;

• instalacji zestawu pompy ciepła;

• instalacji zestawu kotła na biomasę /pelet/;

• instalacji paneli fotowoltaicznych;

będą w ocenie Gminy stanowić usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy o VAT.

Zdaniem Gminy, Wykonawca będzie występował w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy o VAT. Natomiast w ramach procesu inwestycyjnego Gmina będzie występować w dwojakiej roli, jako inwestor (organizując cały proces inwestycyjny) oraz jako główny wykonawca, bowiem ostatecznie to Gmina będzie realizowała odpłatne świadczenie usług na rzecz Uczestników Projektu.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji podwykonawcy. Zgodnie z językową wykładnią prawa, podwykonawca będzie podmiotem, który realizuje usługę związaną z inwestycją, jednak nie bezpośrednio na zlecenie inwestora. Jak stanowi Słownik Języka Polskiego PWN podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (https://sjp.pwn.p1/sip/podwvkonawca:2R020o8: dostęp: 4 czerwca 2019 r.).

Skoro zatem Gmina będzie w ramach Projektu nie tylko inwestorem, ale i wykonawcą inwestycji, to Wykonawca realizujący w ramach inwestycji usługi na jej rzecz będzie podwykonawcą świadczonej usługi. W związku z powyższym, Gmina dokonując zakupu usług Wykonawcy w zakresie:

• instalacji zestawu kolektorów słonecznych;

• instalacji zestawu pompy ciepła;

• instalacji zestawu kotła na biomasę /pelet/;

• instalacji paneli fotowoltaicznych;

jest zobowiązana do opodatkowania takiej usługi, tj. naliczenia właściwej stawki podatku VAT oraz ujęcia takiej transakcji wraz z podatkiem należnym w deklaracji VAT-7.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają liczne interpretacje, tj. przykładowo:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr: 0115-KDIT1-2.4012.160.2019.1.PS z dnia 31 maja 2019 r.

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr: 0112-KDIL1-1.4012.120.2019.3.SJ z dnia 6 maja 2019 r.

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr: 0113-KDIPT1-2.4012.325.2018.l.KT z dnia 17 kwietnia 2019 r.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy Gmina będzie zobowiązana do wykazania w jej deklaracji podatkowej podatku należnego od nabywanych od Wykonawcy usług montażu Zestawów OZE.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy spełnione są łącznie dwa warunki:

• odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik VAT, oraz

• gdy nabyte towary i usługi, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (tzn. takich których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przy czym jak wynika z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT w przypadku nabycia usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, kwota podatku należnego stanowi kwotę podatku naliczonego.

Jak Gmina wskazała w opisie stanu faktycznego, zgodnie z § 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 poz. 1676 ze zm.) do dnia 31 grudnia 2019 r. stosuje się PKWiU wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i świadczyć będzie odpłatnie usługi na podstawie Umów, które są umowami cywilnoprawnymi. Powyższe oznacza, iż w analizowanym przypadku nie ma zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT i tym samym Gmina w związku ze świadczeniem usług na rzecz mieszkańców występuje jako podatnik VAT. Konsekwentnie, pierwsza z wymienionych przesłanek jest spełniona.

Dodatkowo, czynności jakie będzie wykonywała Gmina na rzecz mieszkańców stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlegają opodatkowaniu VAT. Tym samym nabywane towary i usługi w związku z realizacją Projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż spełnione są obie przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na charakter świadczonych przez Gminę usług, Wnioskodawca będzie nabywcą usług budowlanych objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy) co oznacza, że na Gminie będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku należnego. Przy czym jak wynika z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT w takim przypadku kwota podatku należnego stanowi kwotę podatku naliczonego.

Zatem jeśli Gmina będzie nabywcą usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, podatek należny stanowi jednocześnie podatek naliczony, który podlega odliczeniu. Tym samym Wnioskodawca nabywając od podmiotów trzecich usługi budowlane, działających w tym przypadku w charakterze podwykonawców będzie odpowiedzialny za rozliczenie podatku należnego i przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z zasadami opisanymi w niniejszym punkcie.

Prawidłowość stanowiska Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr: 0112-KDIL1-2.4012.299.2018.l.JO z dnia 22 czerwca 2018 r.

Podsumowując, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabyć towarów i usług związanych z Zestawem OZE na budynkach/gruntach należących Uczestników Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: PKWiU, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do wskazania prawidłowej klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik,

o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych podzleceń podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia podzleconych usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu podwykonawca wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008) podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Obecnie Gmina realizuje wspólnie z gminami pn. Odnawialne źródła Energii w gminach (Etap 1 i 2) współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej IV Przejście na gospodarkę niskoemisyjną, Działania 4.1 Odnawialne źródła energii (OZE), Regionalnego Programu Operacyjnego Programu na lata 2014-2020, którego jest beneficjentem. W ramach Projektu Gmina zapewni dostawę i montaż:

• instalacji zestawu kolektorów słonecznych;

• instalacji zestawu pompy ciepła;

• instalacji zestawu paneli fotowoltaicznych;

• instalacji zestawu kotła na biomasę /pelet/.

W związku z Projektem, Gmina zawarła z mieszkańcami Gminy Umowy dotyczące modernizacji instalacji w budynku mieszkalnym z wykorzystaniem OZE, których przedmiotem jest ustalenie wzajemnych zobowiązań związanych z zaprojektowaniem, dostawą, montażem i eksploatacją indywidualnego Zestawu OZE (kolektora słonecznego / pompy ciepła / paneli fotowoltaicznych / kotła na biomasę) na / w / przy budynku mieszkalnym Uczestnika Projektu oraz przekazaniem go / ich Uczestnikowi Projektu do korzystania, a następnie na własność - w ramach realizowanej przez Gminę na rzecz Uczestnika Projektu usługi zaprojektowania i wykonania modernizacji instalacji

z zastosowaniem OZE.

Zgodnie z Umową, Uczestnik Projektu użycza Gminie, na czas określony, do bezpłatnego korzystania część nieruchomości, w tym posadowionego na niej budynku wraz z przyłączem telekomunikacyjnym o stałym numerze IP, w części niezbędnej dla przeprowadzenia montażu Zestawu OZE przez okres trwania Umowy. Po zakończeniu prac instalacyjnych sprzęt i urządzenia wchodzące w skład Zestawów OZE przez cały okres realizacji Projektu i przez okres trwałości Projektu, pozostaną własnością Gminy. Po okresie trwałości Projektu Uczestnicy Projektu przejmą ich prawo własności bez konieczności dokonywania dodatkowych płatności na rzecz Gminy.

Głównym źródłem finansowania Projektu będzie dotacja uzyskana w ramach Projektu. W umowie o dofinansowanie przewidziano że dotacja nie stanowi więcej niż 80% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu. W celu sfinansowania pozostałej części wydatków, każdy Uczestnik Projektu zobowiązał się do wpłaty określonego w Umowie wynagrodzenia na rzecz Gminy (środki te wpłacane są na rachunek bankowy Gminy). Wynagrodzenie na rzecz Gminy stanowi 20% kosztów kwalifikowanych Instalacji OZE oraz całkowitych kosztów niekwalifikowanych (w tym podatku VAT).

Realizując przedmiotową usługę na rzecz Uczestnika Projektu, Gmina posiłkuje się podmiotem trzecim, tj. wykonawcą, który na jej zlecenie realizuje Projekt. Wykonawca nie zawierał umów bezpośrednio z Uczestnikami Projektu, a swoje czynności wykonuje bezpośrednio na zlecenie Gminy. Wykonawca instalacji Zestawów OZE jest podatnikiem, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, a jego sprzedaż nie jest zwolniona z podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9 ustawy o VAT.

Nabywane od Wykonawcy usługi instalacji Zestawów OZE wraz z urządzeniami towarzyszącymi będą usługami sklasyfikowanymi w dziale 43 Roboty budowlane specjalistyczne PKWiU pod symbolem 43.22.12.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w odniesieniu do: instalacji zestawu kolektorów słonecznych; instalacji pompy ciepła; instalacji kotła na biomasę /pelet/, oraz pod symbolem 43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych w odniesieniu do instalacji paneli fotowoltaicznych.

Usługi realizowane przez Gminę na rzecz Uczestników Projektu (mieszkańców), są usługami wymienionymi w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

Wątpliwości Gminy dotyczą m.in. zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług montażu instalacji OZE na budynkach będących własnością Uczestników Projektu (mieszkańców).

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy:

• dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48),

• jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy,

• usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy,

• usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie ww. przesłanek łącznie.

Jak wynika z treści wniosku Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Również Wykonawca, od którego Gmina będzie nabywać usługi jest czynnym podatnikiem VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Przy tym usługi instalacji Zestawów OZE nabywane przez Gminę od Wykonawcy są sklasyfikowane pod symbolem 43.22.12.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w odniesieniu do instalacji zestawu kolektorów słonecznych, instalacji pompy ciepła, instalacji kotła na biomasę /pelet/, oraz pod symbolem 43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych w odniesieniu do instalacji paneli fotowoltaicznych. Natomiast usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jako podlegające opodatkowaniu na zasadach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Jednocześnie niniejsze usługi Wnioskodawca nabywa w celu wykonania na rzecz Uczestnika Projektu usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Tym samym, skoro wskazane usługi są nabywane przez Wnioskodawcę od Wykonawcy na potrzeby świadczenia przez Wnioskodawcę usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, Wykonawca realizujący usługę sklasyfikowaną pod symbolem PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 jest w tym konkretnym przypadku podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy, a Gmina generalnym wykonawcą usług.

Zatem Gmina jako główny wykonawca nabywając usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 od Wykonawcy (działającego w tym przypadku w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy) zobowiązana jest do ich opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym Gmina ma obowiązek rozliczyć podatek należny z tytułu nabytych od Wykonawcy usług montażu instalacji OZE na budynkach będących własnością Uczestników Projektu (mieszkańców).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Gminy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją instalacji OZE na budynkach/gruntach należących do Uczestników Projektu należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przy tym w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto w świetle art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Z treści powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy wskazać, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Zatem z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy wynika, że w sytuacji, gdy zostały wystawione faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których na fakturze nie wykazuje się kwoty podatku, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Natomiast stosownie do 106b ust. 1 pkt 18 ustawy w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy odwrotne obciążenie.

Zatem w sytuacji gdy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikiem jest nabywca usług, wówczas podatnik świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją odwrotne obciążenie.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednocześnie Gmina wskazała, że przedmiotowy wniosek odnosi się wyłącznie do nieruchomości należących do Uczestników Projektu, na rzecz których świadczy odpłatne usługi w efekcie czego Zestawy OZE będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku spełnione są przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające Gminę do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z usługami montażu Zestawów OZE. Zatem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z usługami montażu Zestawów OZE.

Jednakże w przypadku nabycia usług, do których na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikiem jest Gmina, uprawnienie do odliczenia podatku będzie przysługiwało Gminie z wykazania w deklaracji podatkowej rozliczenia podatku należnego z tytułu nabycia tych usług. W przypadku bowiem usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, ich nabywca ma obowiązek rozliczyć podatek należny. Jak wynika z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego. Zatem określony przez Wnioskodawcę (jako nabywcę usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia) podatek należny stanowi jednocześnie podatek naliczony, który podlega odliczeniu.

Wobec powyższego, stanowisko Gminy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej