Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem bądź leasingiem mierników włącznie z prawem do odliczenia i nie korygowania VAT od utraconych Mierników (zgubionych czy ukradzionych).
2. Udostępnienie Mierników w okresie umowy w celu dostarczania danych Spółce nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
3. Nieodpłatne przekazania Mierników po okresie umowy na rzecz Panelistów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
4. Podstawę opodatkowania planowanego nieodpłatnego przekazania Mierników Panelistom należy ustalić wg ceny nabycia Mierników, ustalonej w momencie przekazania Miernika na koniec umowy.
5. Fakt przekazania Mierników Paneliście po zakończeniu umowy Wnioskodawca powinien udokumentować przy pomocy kasy fiskalnej lub ewentualnie poprzez wystawienie faktury.

Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu Mierników na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT, przy czym z uwagi na wartość jednorazowo nabytych Mierników Spółka musiała zastosować odwrotne obciążenie. Spółce przysługiwałoby również odliczenie VAT od opłat leasingowych w przypadku zawarcia umowy leasingu Mierników. Pomiędzy nabyciem Mierników, a następnie ich wykorzystywaniem przez Panelistów, istnieje związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki. Nabyte Mierniki są niezbędne w celu przeprowadzenia badań oraz uzyskania danych, które Spółka będzie przetwarzać dla celów stworzenia produktu biznesowego oferowanego do sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przypadek utraty Miernika przed zakończeniem okresu, na jaki umowa z Panelistą została zawarta, nie zmienia prawa do odliczenia podatku naliczonego od tego wydatku w odniesieniu do zaginionego lub ukradzionego Miernika. Na moment bowiem zakupu Spółka poniosła ten wydatek na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej i nie mogła przewidzieć takiego losowego zdarzenia. Jednocześnie taka utrata nie jest ze strony Spółki dostawą towarów, jako że nie ma ona jakiejkolwiek woli przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel tym towarem, nie zna personaliów ewentualnego złodzieja. W przypadku zaś zagubienia Miernika w ogóle nie można mówić o nabywcy Miernika.

Udostępnienie Panelistom Mierników w czasie trwania umowy nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, ponieważ nie zostaną spełnione przesłanki określone w ustawie VAT, w szczególności Mierniki będą używane w celu generowania przychodów z działalności gospodarczej Spółki, jak też Paneliści nie będą mieli prawa do rozporządzania jak właściciel tymi Miernikami. Mierniki stanowią bowiem niezbędne narzędzie dla zebrania danych, które zostaną przez Spółkę wykorzystane w ramach swojej działalności i tylko Spółka ma prawo do rozporządzania nimi w granicach pełnych uprawnień właścicielskich bądź dysponenta. W takim przypadku nie dochodzi do użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Spółki do celów innych niż jej działalność gospodarcza, które wówczas mogłoby zostać uznane za odpłatne świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT.

Przekazanie Mierników Panelistom po zakończeniu umowy będzie podlegało opodatkowaniu VAT po stronie Spółki. Spółka dokona dostawy towarów (tj. po 2 latach przeniesie prawo do rozporządzania Miernikami na rzecz Panelistów) zgodnie z art. 7 ust. 2, gdyż ma ona charakter nieodpłatny i Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Mierników.

W przypadku nieodpłatnego przekazania Mierników Panelistom po okresie umowy podstawa opodatkowania podatkiem VAT zostanie ustalona przy zastosowaniu podstawy opodatkowania wynikającej z przepisu art. 29a ust. 2 ustawy o VAT, czyli wg ceny nabycia Mierników, ustalonej w momencie przekazania Miernika na koniec umowy.

W tym wypadku cena nabycia na moment przekazania Miernika będzie uwzględniać przede wszystkim jego zużycie po okresie 24 miesięcy oraz jego modyfikację - oprogramowanie badawcze. Po 24 miesiącach wygasa opieka techniczna Spółki nad urządzeniem. Zatem ewentualne błędy w oprogramowaniu badawczym lub awarie innych aplikacji czy też innego oprogramowania mogą uniemożliwić korzystanie z Miernika jako telefonu lub urządzenia dostępowego do internetu. Stąd konieczność uwzględnienia przez Spółkę tego faktu w cenie nabycia na dzień przekazania Miernika Paneliście po zakończeniu umowy.

Fakt przekazania Mierników Panelistom po zakończeniu umowy podlega obowiązkowi zaewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej zgodnie z art. 111 ustawy VAT (gdyż Panelista występuje wobec Spółki w umowie jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej).

W momencie przeniesienia własności Mierników po zakończeniu umowy można uznać, że Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz Panelistów. która powinna zostać opodatkowana VAT i odpowiednio udokumentowana (przy pomocy kasy fiskalnej oraz ewentualnie poprzez wystawienie faktury). Podkreślić bowiem należy, iż niezależnie od tego, czy w pozostałym zakresie (tj. nie w związku z wykonaniem umowy na rzecz Spółki) dany Panelista prowadzi działalność gospodarczą, to jednak wobec Spółki, w ramach umowy, występuje jako osoba działalności nieprowadząca - na podstawie art. 15 ust. 3 w zw. z ust. 1-2 ustawy o VAT.

Należy bowiem mieć na uwadze, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jednocześnie podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani m.in. dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy. Należy podkreślić, iż dostawa m.in. Mierników została wyłączona z możliwości zastosowania zwolnień z obowiązku ewidencjowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej określonych rozporządzeniem Ministra Finansów. Tym samym, przekazanie Panelistom Mierników po zakończeniu umowy Spółka powinna zaewidencjonować przy pomocy kasy rejestrującej, gdyż z tytułu wykonywania umowy Paneliści nie występowali wobec spółki jako zarejestrowani podatnicy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem bądź leasingiem Mierników i kwestii korekty podatku VAT od utraconych Mierników (zgubionych lub ukradzionych).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabywane Mierniki są niezbędne w celu przeprowadzenia badań oraz uzyskania danych, które Spółka będzie przetwarzać dla celów stworzenia produktu biznesowego oferowanego do sprzedaży. Jest to badanie rynku i reklam w telewizji, radio i internecie o handlowej nazwie oraz . Sprzedawane przez Spółkę oraz z wykorzystaniem informacji uzyskanych od Panelistów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%. Spółka ponosi te wydatki na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej i nie może przewidzieć losowego zdarzenia, jakim jest kradzież lub zgubienie Miernika, utrata Miernika w taki sposób nie jest dostawą towarów ze strony Spółki. Dokonujący dostawy Mierników na rzecz Spółki jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona podmiotowo od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawa Mierników na rzecz Spółki nie podlega zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Łączna wartość Mierników nabytych przez Spółkę od dostawcy w ramach jednolitej gospodarczo transakcji przekroczyła kwotę 20.000 zł (bez kwoty podatku). Z uwagi na wartość jednorazowo nabytych Mierników Spółka stosuje odwrotne obciążenie. Spółka uwzględnia kwotę podatku należnego z tytułu transakcji zakupu Mierników w deklaracji podatkowej, w której jest zobowiązana rozliczyć ten podatek.

Wnioskodawca wskazał, że stosuje odwrotne obciążenie przy nabyciu Mierników. Należy wskazać, że mechanizmem odwrotnego obciążenia podatkiem VAT zostały objęte towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• obie strony transakcji (sprzedawca i nabywca) są czynnymi podatnikami VAT,

• dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT lub w art. 122 ustawy.

Ponadto, w przypadku towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika (np. telefonów komórkowych), mechanizm odwrotnego obciążenia VAT stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20.000 zł. Kwestie te zostały uregulowane w art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 1c-1e ustawy o VAT.

W przypadku transakcji objętej mechanizmem odwrotnego obciążenia podatkiem VAT, kwota podatku VAT należnego stanowi równocześnie podlegającą odliczeniu kwotę podatku VAT naliczonego, pod warunkiem że nabyte towary służą wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W sytuacji opisanej we wniosku zostały spełnione wszystkie warunki wynikające z art. 17 ust. 1 i ust. 1c-1e ustawy o VAT.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia również zostanie spełniony, ponieważ jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki związane z zakupem Mierników będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych tym podatkiem. W rezultacie zakupione Mierniki będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem lub leasingiem Mierników.

W przedmiotowej sprawie należy odwołać się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia podatku VAT zostaje zachowane.

W świetle powołanego wyroku TSUE należy stwierdzić, że w przypadku gdy zakup danego towaru przez Wnioskodawcę był dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy jak to ujął Trybunał - z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, jego prawo do odliczenia w związku z nabyciem tego towaru zostaje zachowane.

Należy stwierdzić, że ustawa o VAT przewiduje metodę bieżącego odliczenia podatku VAT naliczonego. Fakt późniejszego wystąpienia zdarzenia losowego, jakim jest kradzież lub zgubienie nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem tego towaru. Należy zaznaczyć, że dla celów dowodowych fakt wystąpienia powyższego zdarzenia losowego powinien być przez podatnika należycie udokumentowany. Konsekwencją powyższego jest brak obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu towarów handlowych czy środków trwałych, następnie skradzionych.

Zatem, w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że jeżeli w momencie nabycia przedmiotowego Miernika przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. gdy towar został nabyty z przeznaczeniem do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, prawo to nie ulega zmianie na skutek kradzieży Miernika. Przemawia za tym ogólna zasada wynikająca ze wskazanego art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl której podatek od towarów i usług jest podatkiem neutralnym dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Mając na uwadze powyższe przepisy, Wnioskodawca nie ma obowiązku korygowania podatku VAT naliczonego odliczonego przy zakupie Miernika w związku z jego kradzieżą lub zagubieniem.

Ad 2 i 3

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT czynności udostępniania Mierników Panelistom w okresie trwającej umowy, jak również po zakończeniu umowy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

• wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z uwagi na powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższych uregulowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych (z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki). Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Opodatkowaniu podlega również zużycie towarów należących do przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Należy zauważyć, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Mowa jest tu o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Definicja ta wskazuje, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, gdyż w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego.

Spośród czynności przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

W przedmiotowej sprawie nie mamy w ogóle do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdyż Wnioskodawca nie przekaże nabytych towarów, tj. Mierników innemu podmiotowi lecz wykorzysta, zużyje przedmiotowe towary na potrzeby własnej działalności gospodarczej, tj. Mierniki będą udostępniane Panelistom w celu wykorzystania podczas pełnienia obowiązków służbowych. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast analiza powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje wyraźnie, że ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny.

Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem VAT w trybie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu tj. podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Jednak w przedmiotowej sprawie nie można mówić o jakimkolwiek zużyciu lub przekazaniu towarów na cele osobiste Panelistów w okresie trwającej umowy pomiędzy Wnioskodawcą, a Panelistami, gdyż towary (Mierniki) wykorzystywane są w działalności gospodarczej Wnioskodawcy Mierniki stanowią niezbędne narzędzie do zebrania danych, które są następnie wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki.

Wprawdzie przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia potrzeb osobistych, jednak za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami osobistymi są takie potrzeby, które dotyczą danej osoby i które są jej potrzebami prywatnymi, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Zatem, można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem służbowym.

W związku z tym należy stwierdzić, że przekazanie Mierników Panelistom w okresie trwającej umowy, nie będzie nosiło znamion zużycia na cele osobiste, prywatne Panelistów. Wykorzystanie przez Panelistów Mierników, nie będzie służyło celom prywatnym tych osób, gdyż ich wykorzystanie związane będzie niewątpliwie z generowaniem przychodów w działalności Spółki. Ponadto w ramach udostępnienia Mierników Panelistom nie dochodzi do ich dostawy, gdyż przez cały okres trwania umowy pozostają one własnością Wnioskodawcy. A zatem czynności udostępnienia Panelistom Mierników w okresie trwającej umowy nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca przekaże nieodpłatnie Mierniki Panelistom po zakończeniu obowiązującej umowy i Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu - to nieodpłatne przekazanie Mierników na rzecz Panelistów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. W analizowanej sytuacji czynność nieodpłatnego przekazania Mierników na rzecz Panelistów po zakończeniu umowy nie będzie w żaden sposób powiązana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Należy zauważyć, że powyższa czynność nie będzie służyła Wnioskodawcy zwiększeniu rezultatów prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca przekaże Mierniki Panelistom do dalszego swobodnego dysponowania po zakończeniu umowy. Nieodpłatne przekazanie Mierników na rzecz Panelistów w tej sytuacji nie będzie miała wpływu na generowane przychody przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Zatem, należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie Mierników przez Wnioskodawcę na rzecz Panelistów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie będzie to czynność związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i w związku z tym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Ad 4

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania w sytuacji nieodpłatnego przekazania Mierników Panelistom po zakończeniu umowy.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy o VAT odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 29a ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy o VAT. Stosownie do ww. przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu art. 29a ust. 2 ustawy o VAT, wynika że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki do zrównania jej z odpłatną dostawą podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, to podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

Analiza okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro przekazanie przez Wnioskodawcę Mierników na rzecz Panelistów po zakończeniu umowy na cele osobiste będzie stanowić nieodpłatną dostawę towarów spełniającą warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną (Mierniki używane w prowadzonej działalności gospodarczej i Wnioskodawcy przysługiwało przy ich nabyciu prawo do odliczenia podatku naliczonego), podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - to podstawą opodatkowania tej czynności zgodnie z art. 29a ust. 2 będzie cena nabycia rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru (Miernika), czyli cena jaką zapłaci Wnioskodawca za nabyty towar w dniu jego nieodpłatnego przekazania. Tym samym przy przekazaniu Mierników po zakończeniu umowy na cele prywatne za podstawę opodatkowania Wnioskodawca powinien przyjąć cenę za jaką nabyłby Miernik w momencie jego przekazania na koniec umowy.

Ad 5

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej czynności przekazania Mierników na rzecz Panelistów.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy o VAT, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze powyższą definicję, za pomocą kasy rejestrującej powinna być ewidencjonowana dostawa towarów oraz świadczenie usług.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W poz. 43 załącznika do rozporządzenia w części II - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności - zwolniono z obowiązku ewidencjonowania czynności wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do zapisu § 4 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i) rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90).

Tym samym § 4 rozporządzenia zawiera katalog czynności, do których nie mają zastosowania zwolnienia przedmiotowe, podmiotowe oraz podmiotowo-przedmiotowe. Oznacza to, że podatnik dokonujący czynności wymienionych w ww. przepisie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej. Wyłączenie to dotyczy jednak konkretnych wskazanych przez ustawodawcę czynności. Tak więc, w stosunku do pozostałych czynności, innych niż wymienione w § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnik może korzystać z przewidzianych w rozporządzeniu tytułów zwolnieniowych, np. przedmiotowych określonych w § 2 ww. rozporządzenia, o ile spełni odrębne warunki.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że skoro w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie towarów, przy nabyciu których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, to co do zasady czynność ta może podlegać zwolnieniu od obowiązku ewidencjonowania jej na kasie rejestrującej, w świetle § 2 ust. 1 w zw. z poz. 43 załącznika do rozporządzenia.

Jednakże przekazywane telefony komórkowe (Mierniki) będą towarami wymienionymi w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia i w zw. z tym będą podlegać wyłączeniu z powyższego zwolnienia, przez co Wnioskodawca dokonując ich nieodpłatnego przekazania na rzecz Panelistów, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie zobowiązany do zaewidencjonowania tej czynności na kasie rejestrującej (lub ewentualnie wystawienie faktury na żądanie nabywcy).

Oznacza to, że Wnioskodawca, dokonując nieodpłatnego przekazania telefonu dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej będzie musiał czynność przekazania telefonu zaewidencjonować na kasie rejestrującej. Nie ma tutaj możliwości skorzystania ze zwolnienia z kasy rejestrującej z uwzględnieniem pozycji nr 43 załącznika do rozporządzenia.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wskazanym we wniosku należało w całości uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej