termin wystawienia faktur VAT dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 19.11.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.610.2019.3.WN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

termin wystawienia faktur VAT dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z 29 października 2019 r. (data wpływu 31 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktur VAT dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie terminu wystawienia faktur VAT dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 października 2019 r. (data wpływu 31 października 2019 r.) przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 23 października 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.610.2019.1.WN, 0111-KDIB1-2.4010.372.2019.BD.

We iosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny:

Na podstawie umowy Wnioskodawca dokonał dostaw towarów na rzecz kontrahenta w postaci: kruszarki oraz dwóch przenośników . Towary zostały przez kontrahenta odebrane. Na potwierdzenie dostaw/odbiorów strony podpisały protokoły kompletności dostaw: w dniu 21.08.2019 r. - przenośnik ; w dniu 23.08.2019 r. - kruszarka ..; w dniu 26.08.2019 r. - przenośnik ...

Paragraf 3 ust. 6 umowy stanowi, że faktury mogą zostać przez Wnioskodawcę wystawione po podpisaniu przez strony Protokołu odbioru końcowego. Protokół ten ma zostać podpisany dopiero po montażu i uruchomieniu dostarczonych urządzeń w podziemiach kopalni. Montażu i uruchomienia kontrahent dokonuje we własnym zakresie. Termin montażu i uruchomienia dostarczonych urządzeń nie jest ustalony w treści umowy zawartej pomiędzy kontrahentem, a Wnioskodawcą.

Wnioskodawca wystawił w dniu 29 sierpnia 2019 r. trzy faktury VAT.

W odpowiedzi kontrahent w piśmie z dnia 6 września 2019 r. odmówił przyjęcia i zapłaty faktur.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 3:

Kiedy Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić na rzecz kontrahenta faktury VAT z tytułu dostaw towarów na podstawie umowy oraz przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 106i ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca powinien wystawić fakturę VAT na rzecz kontrahenta nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie objętym pytaniem nr 3 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 cyt. ustawy).

Z kolei przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W tym miejscu należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu jak właściciel zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy dostawa oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Powołany przepis definiujący pojęcie dostawa towarów nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie dostawa towarów oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie umowy Wnioskodawca dokonał dostaw towarów na rzecz kontrahenta w postaci: kruszarki . oraz dwóch przenośników .. Towary zostały przez kontrahenta odebrane. Na potwierdzenie dostaw/odbiorów strony podpisały protokoły kompletności dostaw: w dniu 21 sierpnia 2019 r. - przenośnik .; w dniu 23 sierpnia 2019 r. kruszarka; w dniu 26 sierpnia 2019 r. - przenośnik ...

Wnioskodawca wystawił w dniu 29 sierpnia 2019 r. na rzecz kontrahenta trzy faktury VAT.

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii właściwego określenia momentu wystawienia kontrahentowi faktury VAT z tytułu dostaw towarów.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7 11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 art. 19a ust. 8 ww. ustawy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 cyt. ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ww. ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że do dostawy dojdzie w momencie dokonania dostaw urządzeń Kontrahentowi, tj. odpowiednio: w dniu 21 sierpnia 2019 r. - przenośnik ..; w dniu 23 sierpnia 2019 r. - kruszarka .; w dniu 26 sierpnia 2019 r. - przenośnik .

Zatem faktury dokumentujące ww. dostawy powinny być wystawione zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy o VAT, tj. nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano ww. dostaw towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy w tym miejscy wskazać, że w zakresie pytania nr 1 i 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie