Temat interpretacji

Możliwość odzyskania podatku w związku z realizowanym projektem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu 5 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadań zgodnie z realizacją Wsparcie czyli zorganizowanie imprezy sportowej promującej obszar LGD jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadań zgodnie z realizacją Wsparcie " czyli zorganizowanie imprezy sportowej promującej obszar LGD.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 marca 2018 r., Stowarzyszenie złożyło wniosek do Urzędu Marszałkowskiego Województwa () za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania o przyznanie pomocy w ramach Wsparcie objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizacji w ramach projektów grantowych dotyczących poprawy jakości życia, aktywizacji i integracji mieszkańców oraz promocji turystyki na obszarze LGD () poprzez zorganizowanie dla mieszkańców imprezy sportowej promującej obszar LGD. Celem operacji jest kształtowanie prozdrowotnych nawyków wśród ludności z obszaru LSR przez promocję zdrowego i aktywnego stylu życia. Uczestnicy nabędą wiedzę i umiejętności umożliwiające praktykowanie zdrowego stylu życia oraz stworzenie nawyku planowania aktywnego czasu wolnego na rzecz atrakcyjności miejsc na terenie LGD (...), promując je poprzez sport. Stowarzyszenie nie jest i nigdy nie było czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) zwolnienie podmiotowe. Nie prowadzi działalności gospodarczej, a działalność statutowa kwalifikuje się do usług zwolnionych od podatku. Stowarzyszenie jest stowarzyszeniem zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym. W wyniku realizacji ww. działań Stowarzyszenie nie osiągnie żadnych przychodów. Jego działalność nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towaru i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Stowarzyszenie nie stanie się podatnikiem VAT czynnym.

Zakup towarów i usług o których mowa we wniosku zostaną potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Stowarzyszenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadań zgodnie z realizacją Wsparcie objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizacji w ramach projektów grantowych dotyczących poprawy jakości życia, aktywizacji i integracji mieszkańców oraz promocji turystyki na obszarze LGD (...), czyli zorganizowania imprezy sportowej promującej obszar LGD?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na treść przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.) w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokonujących nabywane towary i usługi z uwagi na brak związku z dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

Wnioskodawca stwierdza, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (art. 113 ww. ustawy), wobec czego nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r., poz. 713), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 14 marca 2018 r. złożył wniosek do Urzędu Marszałkowskiego za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania o przyznanie pomocy w ramach Wsparcie objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizacji w ramach projektów grantowych dotyczących poprawy jakości życia, aktywizacji i integracji mieszkańców oraz promocji turystyki na obszarze LGD poprzez zorganizowanie dla mieszkańców imprezy sportowej promującej obszar LGD. Stowarzyszenie nie jest i nigdy nie było czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Nie prowadzi działalności gospodarczej, a działalność statutowa kwalifikuje się do usług zwolnionych od podatku. W wyniku realizacji ww. działań Stowarzyszenie nie osiągnie żadnych przychodów. Jego działalność nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towaru i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Stowarzyszenie nie stanie się podatnikiem VAT czynnym. Zakup towarów i usług o których mowa we wniosku zostaną potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Stowarzyszenie.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadań zgodnie z realizacją Wsparcie czyli zorganizowanie imprezy sportowej promującej obszar LGD.

W omawianej sprawie nie zostały spełnione warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT. Bowiem Stowarzyszenie nie jest i nigdy nie było czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności gospodarczej. W wyniku realizacji ww. działań Stowarzyszenie nie osiągnie żadnych przychodów. Jego działalność nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towaru i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją opisanego we wniosku zadania.

Tym samym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 87 ust. 1 ustawy związanego z realizowanym zadaniem.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia. Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest jednak pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadań zgodnie z realizacją Wsparcie objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizacji w ramach projektów graniowych dotyczących poprawy jakości życia, aktywizacji i integracji mieszkańców oraz promocji turystyki na obszarze LGD (...), czyli zorganizowania imprezy sportowej promującej obszar LGD.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej