Temat interpretacji

Wnioskodawca będzie miał obowiązek wystawienia faktury jeśli żądanie wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykonano usługę, tj. montaż instalacji. Po przekroczeniu tego terminu wystawienie faktury jest jedynie prawem, a nie obowiązkiem Wnioskodawcy, dlatego nie ma przeciwskazań do wystawienia faktury na żądanie po upływie terminu wskazanego w art. 106b ust. 3 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2019 r. (data wpływu 5 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury dokumentującej dokonanie wpłaty na poczet usługi montażu instalacji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury dokumentującej dokonanie wpłaty na poczet usługi montażu instalacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto (dalej: Miasto) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto w grudniu 2016 r. zawarło umowę z Zarządem Województwa o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Celem Projektu jest wzrost wykorzystania technologii wytwarzania czystej energii przez mieszkańców poprzez montaż odnawialnych źródeł energii na terenie miasta. Projekt obejmuje montaż instalacji solarnych, instalacji fotowoltaicznych oraz wymianę kotłów opalanych biomasą, zwanych w dalszej części wniosku instalacjami. Instalacje zostaną zamontowane w obiektach stanowiących własność mieszkańców miasta. Osoby te oświadczyły, że w budynku, w którym będzie wykorzystywana instalacja nie jest prowadzona działalność gospodarcza. W celu realizacji projektu Miasto zawarło z zainteresowanymi mieszkańcami umowy użyczenia części nieruchomości stanowiących ich własność. W zawartej umowie właściciele nieruchomości użyczyli Miastu bezpłatnie swoją nieruchomość celem zamontowania na niej ww. instalacji. Umowy użyczenia z mieszkańcami zostały zawarte na czas określony, tj. od dnia podpisania umowy do dnia 31 grudnia 2023 r. W przypadku zmiany harmonogramu realizacji projektu, przewidziano możliwość jej przedłużenia do czasu upływu okresu trwałości projektu. Jednocześnie Miasto zawarło z osobami partycypującymi w projekcie umowy regulujące wzajemne prawa i obowiązki stron związane z montażem instalacji. Miasto zobowiązało się do montażu instalacji na nieruchomościach będących własnością poszczególnych uczestników projektu. Mieszkańcy natomiast zobowiązali się partycypować w kosztach realizacji projektu w wysokości 15% kwalifikowalnych kosztów inwestycji przypadających na daną nieruchomość powiększonych o należny podatek VAT. Zgodnie z postanowieniami umowy, właściciele nieruchomości mają dokonać wpłaty zaliczki na poczet przyszłej sprzedaży montowanej na ich posesji instalacji w wysokości wartości udziału mieszkańca ustalonej po przeprowadzeniu postępowań o udzielenie zamówień publicznych, w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania wystosowanego przez Miasto. Ponadto, omawianą umową zobowiązano mieszkańców do sfinansowania przypadających na daną instalację wydatków niekwalifikowalnych projektu, tj. kosztów nie objętych refundacją ze środków Unii Europejskiej. Ostateczne rozliczenie kosztów realizacji projektu nastąpi po jego zakończeniu i rozliczeniu finansowym z Instytucją Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa. Zgodnie z postanowieniami umowy, nie dokonanie przez właściciela nieruchomości wpłaty będzie równoznaczne z rezygnacją przez niego z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy. Wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład instalacji zamontowanych na nieruchomościach osób prywatnych pozostaną własnością Miasta przez co najmniej 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność z realizacji projektu. Jednocześnie po zakończeniu prac montażowych Miasto nieodpłatnie użyczy poszczególnym uczestnikom projektu przedmiotowe instalacje do korzystania zgodnie z przeznaczeniem. Po upływie okresu trwałości projektu kompletna instalacja zostanie przekazana mieszkańcom na własność, a sposób przeniesienia prawa własności zostanie uregulowany odrębną umową. Wykonując przedstawione wyżej postanowienia umowy, Miasto w okresie od grudnia 2017 r. do grudnia 2018 r. zamontowało instalacje na budynkach osób prywatnych uczestniczących w projekcie. Osoby te w roku 2018 wpłaciły na poczet usługi zaliczkę w kwocie odpowiadającej szacunkowemu udziałowi mieszkańca w projekcie. W styczniu 2019 r. nastąpiło rozliczenie projektu, które wykazało, że część mieszkańców musi dokonać dopłaty do ceny usługi, natomiast część uczestników projektu otrzyma zwrot z tytuł nadpłaty powstałej na skutek zawyżenia kosztów szacunkowych. Koszt instalacji zależy od jej rodzaju i sposobu montażu. Osoby zobowiązane do dopłaty powiadomiono o konieczności jej dokonania odrębnym pismem. Wpłaty zostaną zrealizowane w 2019 r. Osoby fizyczne dokonujące dopłaty na poczet usługi montażu instalacji mogą wystąpić z żądaniem wystawienia faktury dokumentującej tę wpłatę. Nie jest problematyczna kwestia, kiedy żądanie wystawienia faktury na okoliczność dokonania wpłaty zostanie zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w który dokonano montażu. W prezentowanym stanie faktycznym chodzi o sytuację, kiedy żądanie zostanie zgłoszone po upływie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił faktyczny montaż instalacji, ale przed upływem 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano wpłatę. Dla zobrazowania problemu Miasto przedstawia następujący przykład, który stanowi odzwierciedlenie opisanego stanu: data montażu instalacji 25 październik 2018 r. data otrzymania wpłaty 20 kwiecień 2019 r. data zgłoszenia żądania wystawienie faktury 20 maj 2019 r. Przykład dotyczy osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym istnieje obowiązek wystawienia faktury dokumentującej dokonanie wpłaty na poczet usługi montażu instalacji, w przypadku, gdy w terminie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano wpłatę osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej zgłosiła żądanie wystawienia faktury?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) na żądanie nabywcy towaru i usługi, będącego osobą fizyczną, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, m.in. dostawy towaru i wykonania usług oraz otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty. W analizowanej sprawie zasadniczą kwestią pozostaje określenie daty wykonania przez Miasto usługi montażu instalacji w kontekście upływu terminu do zgłoszenia żądania wystawienia faktury. W ocenie Miasta, usługa zostanie wykonana w dacie przekazania mieszkańcom instalacji na własność. Do czynności wykonywanych przez Miasto na rzecz uczestników projektu należy odnieść się w sposób całościowy, zważając na fakt, że działania Miasta wykonywane po 5 latach od montażu nie stanowią odrębnej czynności, lecz stanowią jednorodną usługę, której zakończenie nastąpi po upływie tego okresu. Zatem wpłaty dokonywane przez mieszkańców przed, jak i w trakcie realizacji usługi, należy uznać za zaliczkę na poczet świadczonej usługi montażu instalacji, której zakończenie nastąpi po upływie okresu trwałości projektu (okresu trwania umowy). Obowiązek podatkowy z tytułu wniesionej przez mieszkańca wpłaty na poczet wykonania usługi montażu instalacji powstaje/będzie powstawać z chwilą otrzymania tej wpłaty (zaliczki) zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy. Prezentowane stanowisko podzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej na wniosek Miasta w dniu 27 października 2015 r. o sygn. IPTPP3/4512-326/15-4/JM. Tezy wyrażone w powołanej interpretacji zachowują swoją aktualność, czego dowodem jest interpretacja wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 marca 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.936.2018.2.RG. Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca wyraża stanowisko, że Miasto ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej wpłatę dokonaną przez osobę fizyczną tytułem zapłaty za usługę montażu instalacji, w przypadku gdy żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym otrzymano wpłatę. Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku fakt, czy wpłata została dokonana przed, czy po faktycznym montażu instalacji. Jeżeli wpłata zostanie wniesiona przed faktycznym przekazaniem instalacji na własność to zawsze będzie ona stanowiła zaliczkę na poczet przyszłej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych, powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1.

W myśl jednak art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów co do zasady podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT, chyba że wystąpią przesłanki wskazane w art. 106b ust. 3 ustawy, tj. osoba ta (nabywca) wystąpi w przewidywanym w przepisie terminie z żądaniem wystawienia faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina Miasto (dalej: Miasto) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto w grudniu 2016 r. zawarło umowę z Zarządem Województwa o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Celem Projektu jest wzrost wykorzystania technologii wytwarzania czystej energii przez mieszkańców poprzez montaż odnawialnych źródeł energii na terenie miasta. Projekt obejmuje montaż instalacji solarnych, instalacji fotowoltaicznych oraz wymianę kotłów opalanych biomasą, zwanych w dalszej części wniosku instalacjami. Instalacje zostaną zamontowane w obiektach stanowiących własność mieszkańców Miasta. Osoby te oświadczyły, że w budynku, w którym będzie wykorzystywana instalacja nie jest prowadzona działalność gospodarcza. W celu realizacji projektu Miasto zawarło z zainteresowanymi mieszkańcami umowy użyczenia części nieruchomości stanowiących ich własność. W zawartej umowie właściciele nieruchomości użyczyli Miastu bezpłatnie swoją nieruchomość celem zamontowania na niej ww. instalacji. Umowy użyczenia z mieszkańcami zostały zawarte na czas określony, tj. od dnia podpisania umowy do dnia 31 grudnia 2023 r. W przypadku zmiany harmonogramu realizacji projektu, przewidziano możliwość jej przedłużenia do czasu upływu okresu trwałości projektu. Jednocześnie Miasto zawarło z osobami partycypującymi w projekcie umowy regulujące wzajemne prawa i obowiązki stron związane z montażem instalacji. Miasto zobowiązało się do montażu instalacji na nieruchomościach będących własnością poszczególnych uczestników projektu. Mieszkańcy natomiast zobowiązali się partycypować w kosztach realizacji projektu w wysokości 15% kwalifikowalnych kosztów inwestycji przypadających na daną nieruchomość powiększonych o należny podatek VAT. Zgodnie z postanowieniami umowy, właściciele nieruchomości mają dokonać wpłaty zaliczki na poczet przyszłej sprzedaży montowanej na ich posesji instalacji w wysokości wartości udziału mieszkańca ustalonej po przeprowadzeniu postępowań o udzielenie zamówień publicznych, w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania wystosowanego przez Miasto. Ponadto, omawianą umową zobowiązano mieszkańców do sfinansowania przypadających na daną instalację wydatków niekwalifikowalnych projektu, tj. kosztów nie objętych refundacją ze środków Unii Europejskiej. Ostateczne rozliczenie kosztów realizacji projektu nastąpi po jego zakończeniu i rozliczeniu finansowym z Instytucją Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa. Zgodnie z postanowieniami umowy, nie dokonanie przez właściciela nieruchomości wpłaty będzie równoznaczne z rezygnacją przez niego z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy. Wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład instalacji zamontowanych na nieruchomościach osób prywatnych pozostaną własnością Miasta przez co najmniej 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność z realizacji projektu. Jednocześnie po zakończeniu prac montażowych Miasto nieodpłatnie użyczy poszczególnym uczestnikom projektu przedmiotowe instalacje do korzystania zgodnie z przeznaczeniem. Po upływie okresu trwałości projektu kompletna instalacja zostanie przekazana mieszkańcom na własność, a sposób przeniesienia prawa własności zostanie uregulowany odrębną umową. Wykonując przedstawione wyżej postanowienia umowy, Miasto w okresie od grudnia 2017 r. do grudnia 2018 r. zamontowało instalacje na budynkach osób prywatnych uczestniczących w projekcie. Osoby te w roku 2018 wpłaciły na poczet usługi zaliczkę w kwocie odpowiadającej szacunkowemu udziałowi mieszkańca w projekcie. W styczniu 2019 r. nastąpiło rozliczenie projektu, które wykazało, że część mieszkańców musi dokonać dopłaty do ceny usługi, natomiast część uczestników projektu otrzyma zwrot z tytuł nadpłaty powstałej na skutek zawyżenia kosztów szacunkowych. Koszt instalacji zależy od jej rodzaju i sposobu montażu. Osoby zobowiązane do dopłaty powiadomiono o konieczności jej dokonania odrębnym pismem. Wpłaty zostaną zrealizowane w 2019 r. Osoby fizyczne dokonujące dopłaty na poczet usługi montażu instalacji mogą wystąpić z żądaniem wystawienia faktury dokumentującej tę wpłatę. Nie jest problematyczna kwestia, kiedy żądanie wystawienia faktury na okoliczność dokonania wpłaty zostanie zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w który dokonano montażu. W prezentowanym stanie faktycznym chodzi o sytuację, kiedy żądanie zostanie zgłoszone po upływie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił faktyczny montaż instalacji, ale przed upływem 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano wpłatę. Dla zobrazowania problemu Miasto przedstawia następujący przykład, który stanowi odzwierciedlenie opisanego stanu: data montażu instalacji 25 październik 2018 r. data otrzymania wpłaty 20 kwiecień 2019 r. data zgłoszenia żądania wystawienie faktury 20 maj 2019 r. Przykład dotyczy osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą kwestii dokumentowania fakturą VAT wpłat mieszkańców, tj. czy po otrzymaniu wpłat od mieszkańców po montażu instalacji, Gmina ma obowiązek wystawienia faktury na żądanie zgłoszone w terminie 3 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym otrzymano wpłatę.

W przedmiotowej sprawie należy uznać, że otrzymana przez Gminę od mieszkańców kwota przed wykonaniem usługi stanowi zaliczkę, o której jest mowa w art. 19a ust. 8 ustawy. W konsekwencji, w momencie otrzymania tych wpłat Gmina będzie zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego w odniesieniu do otrzymanych kwot.

Natomiast w odniesieniu do kwot wnoszonych przez mieszkańców po zamontowaniu instalacji obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. w dniu wykonania usługi.

Mając na uwadze przywołane przepisy należy stwierdzić, że jeżeli usługa montażu instalacji fotowoltaicznych na rzecz mieszkańców biorących udział w projekcie, zostanie wykonana na rzecz innego podmiotu niż ten, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca będzie zobowiązany do udokumentowania takiej sprzedaży fakturą tylko na żądanie nabywcy (mieszkańca).

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał obowiązek wystawienia faktury jeśli żadanie wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykonano usługę, tj. montaż instalacji. Po przekroczeniu tego terminu wystawienie faktury jest jedynie prawem, a nie obowiązkiem Wnioskodawcy, dlatego nie ma przeciwskazań do wystawienia faktury na żądanie po upływie terminu wskazanego w art. 106b ust. 3 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe, z uwagi na inne uzasadnienie niż wskazane przez Zainteresowanego.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej