Temat interpretacji

Obowiązek dokonania korekty deklaracji VAT-7

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 19... r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty deklaracji VAT-7 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty deklaracji VAT-7.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

W dniu 10 października 2018 r. na podstawie aktu notarialnego B. X Sp. j. dokonała sprzedaży na rzecz A. Sp. z. o.o. nieruchomości oznaczonej działkami o nr ... zabudowanej stacją paliw w X przy ul. .... Podmioty te są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Z jego postanowień wynika, iż zgodnie z wolą nabywcy A. Sp. z o.o. o wyborze formy opodatkowania strony zrezygnowały ze zwolnienia dostawy nieruchomości z podatku VAT i wybrały formę opodatkowania w stawce 23%, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a określona aktem cena stanowi wartość brutto w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaną podatkiem VAT według stawki obowiązującej w dniu wystawienia faktury. W związku z powyższym, B. X Sp. j. wystawiła w dniu 10 października 2018 r. fakturę VAT Nr . zawierającą podatek VAT w stawce 23%.

W następstwie przeprowadzonej transakcji, B. X Sp. j. dokonała rozliczenia w złożonej do Naczelnika Urzędu Skarbowego ... deklaracji i odprowadziła podatek VAT należny od wskazanej transakcji do właściwego Urzędu Skarbowego, zaś nabywca A. Sp. z o.o. przedmiotową fakturę ujął w rejestrze zakupów oraz uwzględnił w deklaracji VAT-7 za październik 2018 r.

Z informacji przekazanej przez A. Sp. z o.o. Naczelnik Urzędu Skarbowego . zakwestionował opodatkowanie przedmiotowej czynności podatkiem VAT, wskazując iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2018, poz. 2174, dalej jako: u.p.t.u.) sprzedaż nieruchomości podlega zwolnieniu, co zdaniem A. Sp. z o.o. skutkować winno korektą wystawionej faktury FV nr . z dnia 10.10.2018 r., dokumentującej dokonanie sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. na rzecz A. Sp. z o.o. w zakresie stawki podatku VAT.

Na pytanie postawione w wezwaniu, tj. czy w sprawie objętej zakresem wniosku z dnia 14 sierpnia 2019 r. była prowadzona kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa, w jakim okresie trwała i w jaki sposób została zakończona, Wnioskodawca wskazał, że kontrola podatkowa była prowadzona wobec nabywcy nieruchomości A. Sp. z o.o., zakończona wydaniem protokołu kontroli. B. X Sp. j., nr protokołu . Strona mimo wniosku o udostępnienie przedmiotowego protokołu w całości, nie otrzymała go poza wybranymi stronami w tym stroną 33, z której wynika, iż A. Sp. z o.o. nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT Nr . z dnia 10.10.2018r. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wobec Wnioskodawcy nie było prowadzone jakiekolwiek postępowanie kontrolne czy podatkowe w sprawie objętej zakresem wniosku.

Na pytania postawione w wezwaniu, tj.:

1. Czy Wnioskodawca rozlicza podatek od towarów i usług miesięcznie czy kwartalnie?
2. W deklaracji za jaki okres Wnioskodawca ujął fakturę . z dnia 10.10.2018 r.?
3. Jak Wnioskodawca wykazał dane wynikające z przedmiotowej faktury nr . z 10.10.2018 r. w deklaracji VAT w zakresie podstawy opodatkowania, stawki ?(jako opodatkowane, jaką stawką, zwolnione itp.)
4. Czy dokonujący dostawy i nabywca nieruchomości zabudowanej stacją paliw złożyli, przed dniem dokonania dostawy tego obiektu właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części?
5. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 4) jest pozytywna to należy wskazać, czy zgodne oświadczenie o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 oraz w pytaniu nr 4 niniejszego wezwania zawiera:
   1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
   2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
   3. adres budynku, budowli lub ich części.
6. Należy wskazać, czy przedmiotem dostawy objętej wnioskiem było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) t.j. przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej obejmujące w szczególności:
   • oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   • własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   • prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   • wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   • koncesje, licencje i zezwolenia;
   • patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   • majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   • tajemnice przedsiębiorstwa;
   • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
7. Czy będące przedmiotem sprzedaży składniki majątku, będące przedmiotem wniosku, są wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni i na czym to wyodrębnienie w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni poległo?
   • wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze,
   • wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
   • wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
8. Czy przedmiot transakcji na dzień dostawy stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze?
9. Czy w oparciu o zakupiony zespół składników niematerialnych i materialnych Nabywca będzie kontynuować działalność w zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca?
10. Należy wskazać budynki i budowle posadowione na nieruchomości.
11. Kiedy i w wyniku jakiej czynności Wnioskodawca nabył nieruchomość będącą przedmiotem wniosku?
12. Czy Wnioskodawca dokonał odliczenia z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomość?
13. Jeżeli Wnioskodawca wytworzył/wybudował budynki i budowle znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości, to należy wskazać, czy Wnioskodawca dokonał odliczenia od towarów i usług nabytych do wytworzenia budynków i budowli znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości?
14. Należy podać numery działek, na których są położone budynki, budowle z jednoznacznym przypisaniem każdego budynku/budowli do działki na której jest posadowiony/posadowiona.
15. Czy budynki i budowle położone będące przedmiotem sprzedaży stanowią budynki/budowle w myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.)?
16. W jaki sposób sklasyfikowane są budynki/budowle, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.)?
    Stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.
17. Czy budynki i budowle są trwale związany z gruntem?
18. Kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynków i budowli, o których mowa we wniosku?

1. Czy Wnioskodawca ponosił nakłady na ulepszenie ww. budynków i budowli stanowiących stację paliw w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynków i budowli?

Jeżeli tak, to należy wskazać:
1. W jakim okresie były ponoszone te wydatki?
2. Czy nakłady na ulepszenia ww. obiektów przekraczające 30% wartości początkowej tych budynków i budowli mogą stanowić przebudowę rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania budynku/budowli lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia?
3. Czy w stosunku do tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
4. Do jakich czynności były wykorzystywane ulepszone budynki i budowle, tj. czy do czynności:
   • opodatkowanych podatkiem VAT,
   • czynności zwolnionych od podatku VAT,
   • czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?
5. Czy ulepszone budynki i budowle były/są/będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez co najmniej 5 lat?
6. Czy ulepszone budynki i budowle będą udostępniane osobom trzecim na podstawie najmu, dzierżawy przed sprzedażą? Czy będzie to czynność odpłatna?
7. Czy po zakończonych ulepszeniach do momentu planowanej dostawy wystąpiło/wystąpi pierwsze zasiedlenie tych budynków i budowli? Jeśli tak to należy wskazać:
   • dzień, miesiąc i rok,
   • kto dokonał/dokona pierwszego zasiedlenia budynków i budowli po ich ulepszeniu?
   • czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ulepszonych budynków i budowli a momentem sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
   Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w stanie prawnym do 31 sierpnia 2019 r. usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
   1. wybudowaniu lub
   2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
8. Należy wskazać, czy wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) ulepszonych budynków/budowli znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości. Jeżeli tak, to należy wskazać:
   • dzień/miesiąc/rok, w którym wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynków/budowli po ich ulepszeniu;
   • kto dokonał/dokona pierwszego zajęcia budynków/budowli po ich ulepszeniu;
   • czy pomiędzy pierwszym zajęciem (używaniem) ulepszonych budynków/budowli a momentem sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
9. czy ulepszone budynki i budowle były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

Wnioskodawca odpowiedział:

• pytanie 1: Wnioskodawca rozlicza podatek od towarów i usług miesięcznie;

• pytanie 2: W deklaracji za październik 2018 r.;

• pytanie 3: Cenę ustalono na kwotę 2.398.500,00 zł brutto w tym podatek VAT 23% w kwocie 448.500,00 zł.;

• pytanie 4: Dokonujący dostawy i nabywca nieruchomości nie złożyli przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia, że wybierają opodatkowanie dostawy obiektu. Strony transakcji złożyły takie oświadczenie, w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości;

• pytanie 5: Nie dotyczy;

• pytanie 6: Nie. Sprzedaż obejmowała wyłącznie nieruchomości wraz z zabudowaniami;

• pytanie 7: Nie, nie było wyodrębnione;

• pytanie 8: Nie;

• pytanie 9: Przedmiotem sprzedaży była nieruchomość wraz z zabudowaniami, bez składników niematerialnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Nabywca celem kontynuowania działalności musi uzyskać niezbędne zezwolenia, w tym koncesję na handel paliwami ciekłymi na stacji paliw. Z informacji udzielonych przez Wnioskodawcę wynika, iż nabywca wystąpił do URE z odpowiednim wnioskiem;

• pytanie 10: na działkach nr ... i ... posadowione są dwa zbiorniki na gaz LPG, jeden zbiornik na paliwo, wiata nad dystrybutorami, budynek stacji paliw, zbiornik gazowy służący ogrzewaniu oraz zbiornik wraz z separatorem na deszczówkę;

• pytanie 11: W 2004 r. niezabudowane działki ... i ... zostały nabyte prywatnie przez Z. i M. W. W 2005 r. powstała Spółka Cywilna M. i Z. W. Stację gazową na działkach postawiono w 2005 r., w 2007 r. Spółka Cywilna postawiła budynek obsługi stacji. W 2009 r. Spółka Cywilna postawiła stację paliw . - dystrybutory i wiatę. W 2010 r. do spółki doszła J. W. W 2013 r. ze spółki Cywilnej odszedł Z. W. W 2016 r. M. W. odsprzedał Z. W. swoją część działki zabudowanej budynkami. B. Sp. z o.o. powstała w 2016 r. W 2016 r. do B. Sp. z o.o. wszedł Z. W. i aportem wniósł stację paliw (działki ... i ... oraz budynki). W 2017 r. B. Sp. z o.o. nabywa od Spółki Cywilnej dystrybutory i zbiorniki. Na początku lutego 2018 r. B. Sp. z o.o. wystąpiła do Sądu o przekształcenie w spółkę jawną;

• pytanie 12: Nie;

• pytane 13: Wnioskodawca B. Sp. z o.o. nie wytworzył/wybudował budynków i budowli znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości, a zatem nie dokonywał odliczeń od towarów i usług;

• pytanie 14: Nr .../.... Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać do których z działek przypisane są które budowle i budynki bowiem wszelką dokumentację techniczną wraz z mapkami przekazał kupującemu;

• pytanie 15: Tak;

• pytanie 16: Wnioskodawca nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na to pytanie bowiem wszelką dokumentacje budynków i budowli przekazał kupującemu;

• pytanie 17: Tak, wszystkie budynki i budowle są na trwale związane z gruntem.

• pytanie 18: Dwa zbiorniki gazowe i dystrybutor gazowy zastały oddane do użytku w 2006 roku ( postawione w 2005 r.), budynek stacji i zbiornik do ogrzewania w 2007; Pozostałe budynki i budowle w 2009. Od 2009 r. nie dokonywano żadnych ulepszeń;

• pytanie 19: Nie, Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie ww. budynków i budowali już po ich wybudowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym B. X Sp. j. powinna dokonać korekty deklaracji VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u., zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W świetle art. 43 ust. 10 u.p.t.u., podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 11 u.p.t.u., oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 u.p.t.u., musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Strony transakcji złożyły oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z wyrokiem z dnia 14 marca 2018 r., o sygn. I FSK 854/16, Naczelny Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, że w przypadku złożenia oświadczenia o wyborze opodatkowania w treści aktu notarialnego zachowane są wymogi formalne dla skuteczności uznania, że strony zrezygnowały ze zwolnienia od podatku. NSA podniósł przy tym, że przyjęcie innej wykładni, a to takiej, iż dla uznania skuteczności rezygnacji ze zwolnienia koniecznym jest złożenie do organu podatkowego sformalizowanego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia podatkowego przed dokonaniem transakcji, naruszałby zasadę proporcjonalności wynikającą z przepisów prawa unijnego. Nie jest proporcjonalny wymóg złożenia oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego o wyborze opodatkowania przed dniem dokonania dostawy, w przypadku, gdy do dostawy dochodzi w dacie zawarcia aktu notarialnego i w tym akcie notarialnym strony złożyły zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania transakcji. Ten akt notarialny z urzędu notariusz przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego.

Pogląd ten prezentowany jest również w innych orzeczeniach (wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 2018 r., I FSK 1208/15; wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 stycznia 2019 r., I SA/Kr 1232/18, ) oraz literaturze (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, Lex/el. 2019, kom. do art. 43 u.p.t.u.).

Ponadto wskazuje się, że § 5 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 czerwca 2004 r. w sprawie określenia rodzajów i zakresu informacji przekazywanych organom podatkowym przez sądy, komorników sądowych i notariuszy oraz terminu, formy, z uwzględnieniem formy wypisu aktu i sposobu ich przekazywania (Dz. U. Nr 156, poz. 1640) mówiąc o obowiązku przekazywania wypisów sporządzonych aktów notarialnych, dokumentujących czynności prawne, które mogą spowodować powstanie zobowiązania podatkowego dostatecznie gwarantuje, że informacje, o których mowa w art. 43 ust. 10 u.p.t.u., dotrą do organów podatkowych i mogą stać się przedmiotem czynności sprawdzających w zakresie każdego zobowiązania podatkowego, które na tle danej czynności może wchodzić w grę (wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 2018 r., I FSK 1208/15).

W orzeczeniu WSA w Krakowie z dnia 30 stycznia 2019 r., I SA/Kr 1232/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny jak już zostało wspomniane prezentuje stanowisko tożsame ze stanowiskiem NSA. Zgodnie z poglądem wyrażonym w tym orzeczeniu Konfrontując przepisy i zasady prawa unijnego z przepisem krajowym (art. 43 ust. 10 i ust. 11 u.p.t.u.) należy dostrzec, że wskazane przepisy prawa krajowego, w zakresie, w jakim nie pozwalają na wykazanie przez strony transakcji wyboru opodatkowania transakcji za pomocą innego niepodważalnego dowodu niż oświadczenia, o którym mowa w tych przepisach nie powinny znajdować zastosowania, jako sprzeczne z zasadą proporcjonalności. Innymi słowy nie jest proporcjonalny wymóg złożenia oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego o wyborze opodatkowania przed dniem dokonania dostawy, w przypadku, gdy do dostawy dochodzi w dacie zawarcia aktu notarialnego i w tym akcie notarialnym strony złożyły zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania transakcji. Ten akt notarialny z urzędu notariusz przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego. W dalszej części WSA stwierdza, że Przyjęcie innej wykładni, a to takiej, iż dla uznania skuteczności rezygnacji ze zwolnienia koniecznym jest złożenie do organu podatkowego sformalizowanego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia podatkowego przed dokonaniem transakcji naruszałby zasadę proporcjonalności:.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz stanowiska doktryny i orzecznictwa, w ocenie Wnioskodawcy nie musi ona dokonywać korekty deklaracji VAT, w której uwzględniła sprzedaż na rzecz A. Sp. z o.o. nieruchomości oznaczonej działkami o nr ... zabudowanej stacją paliw w X przy ul. ..., bowiem doszło do skutecznego złożenia oświadczenia o wyborze opodatkowaniem podatkiem VAT w akcie notarialnym.

Akt notarialny sporządzony 10 października 2018 r. w swojej treści zawierał wszelkie elementy niezbędne do skutecznego złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT. W świetle przytoczonych przepisów w akcie notarialnym znalazły się informacje w postaci stron umowy sprzedaży, adres nieruchomości objętej umową oraz zawierała datę dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z przepisami u.p.t.u podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Strony umowy sprzedaży są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni, a także złożyły przed dokonaniem dostawy obiektów właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Oświadczenie powyższe zostało złożone w formie aktu notarialnego. Jak zostało wcześniej wskazane zgodnie z poglądami prezentowanymi przez Naczelny Sąd Administracyjny, Wojewódzkie Sądy Administracyjne oraz poglądy doktryny strony mogły zawrzeć oświadczenie w akcie notarialnym, co też uczyniły.

Wymaganie osobnego oświadczenia składanego Naczelnikowi Urzędu Skarbowego obok oświadczenia zawartego w akcie notarialnym narusza zasadę proporcjonalności.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 10 pkt 2 wymagają złożenia Naczelnikowi Urzędu Skarbowego właściwemu dla nabywcy zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części. Przepisy te nie wskazują na formę oświadczenia. Oświadczenie może być złożone w formie dowolnej, w tym w formie aktu notarialnego, który jest przekazywany z urzędu przez notariusza naczelnikowi urzędu skarbowego. Akt notarialny w swej formie zachowuje wymogi formalne dla skuteczności uznania, że strony zrezygnowały ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż oświadczenie zawarte w formie aktu notarialnego, w którym Wnioskodawca z nabywcą nieruchomości zgodnie zrezygnowali ze zwolnienia od podatku od towarów i usług jest prawnie skuteczne. Biorąc pod uwagę przepisy i zasady prawa unijnego należy wskazać, że przepisy prawa krajowego, w zakresie, w jakim nie pozwalają na wykazanie przez strony transakcji wyboru opodatkowania transakcji za pomocą innego niepodważalnego dowodu niż oświadczenia, o którym mowa w tych przepisach nie powinny znajdować zastosowania, jako sprzeczne z zasadą proporcjonalności.

Z uwagi na spełnienie pozostałych przesłanek wymaganych przy rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT, należy jednoznacznie stwierdzić, że Wnioskodawca mógł dokonać rozliczenia i odprowadzić należy podatek. Nabywca natomiast mógł przedmiotową fakturę ujął w rejestrze zakupów oraz uwzględnić ją w deklaracji VAT-7 za październik 2018 r.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że oświadczenie zawarte w akcie notarialnym było skuteczne, ponieważ zawierało wszelkie niezbędne elementy. Zostały spełnione pozostałe warunki odstąpienia od zwolnienia z podatku VAT. Strony umowy sprzedaży były podatnikami podatku VAT czynnymi oraz złożyły skutecznie zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
2. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, w stanie prawnym do dnia 31 sierpnia 2019 r., przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W odniesieniu do powyższego, należy zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom po spełnieniu określonych warunków możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Na mocy art. 29a ust. 13 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zasady wystawiania faktur i faktur korygujących regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W tym miejscu wskazać należy, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.

W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

&‒ podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA albo wyraz KOREKTA;
   1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   2. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
3. przyczynę korekty;
4. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
5. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 prawidłową treść korygowanych pozycji.

Z treści przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmienia się podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki/błędy to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Obowiązek korekty deklaracji wiąże się m.in. z wystawieniem faktury korygującej, czego skutkiem jest zmiana kwoty podatku należnego względem kwoty wykazanej na pierwotnej fakturze. Okoliczności związane z korektą powinny zatem znaleźć odzwierciedlenie w złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. W przypadku obniżenia kwoty podatku, rozliczenie korygowanych faktur (w zakresie złożonej deklaracji) winno nastąpić w rozliczeniach za miesiąc, w których zostały one wystawione.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 10 października 2018 r. na podstawie aktu notarialnego dokonał sprzedaży nieruchomości oznaczonej działkami o nr ... i nr ... zabudowanej stacją paliw. Podmioty biorące udział w tej czynności są czynnymi podatnikami podatku VAT. Z postanowień aktu notarialnego wynika, iż strony zrezygnowały ze zwolnienia dostawy nieruchomości z podatku VAT i wybrały formę opodatkowania w stawce 23%, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a określona aktem cena stanowi wartość brutto w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaną podatkiem VAT według stawki obowiązującej w dniu wystawienia faktury. W związku z powyższym, Wnioskodawca wystawił w dniu 10 października 2018 r. fakturę VAT Nr 1/st/2018 zawierającą podatek VAT w stawce 23%. W deklaracji za październik 2018r. Wnioskodawca ujął ww. fakturę w deklaracji VAT-7 i rozliczył z tego tytułu podatek. Wnioskodawca wskazał, że dokonujący dostawy i nabywca nieruchomości nie złożyli przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia, że wybierają opodatkowanie dostawy obiektu. Strony transakcji złożyły takie oświadczenie, w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, dokonał dostawy stacji paliw znajdującej się na działkach nr ... i ..., która była objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże zamiarem stron było opodatkowanie VAT dostawy ww. nieruchomości.

Możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie tego artykułu pozwala na opodatkowanie transakcji po spełnieniu łącznie warunków wymienionych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Rezygnacja ze zwolnienia i zastosowanie właściwej stawki podatku dla dokonywanej transakcji może mieć miejsce w przypadku gdy Strony transakcji są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni i przed dniem dokonania dostawy tych obiektów złożą oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, przy czym oświadczenie to musi zawierać elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy. Ponadto, z przywołanego wyżej art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT jasno wynika, że oświadczenie takie musi być złożone przed dniem dokonania dostawy obiektów budowlanych. Termin do złożenia oświadczenia ma charakter materialnoprawny, nie może on podlegać przywróceniu. Niemożliwe również będzie skuteczne złożenie oświadczenia jeżeli transakcja dostawy nieruchomości została już dokonana.

Należy w tym miejscu zauważyć, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że do dostawy Nieruchomości doszło w dniu 10 października 2018 r. ponieważ w tym dniu została podpisana umowa sprzedaży pomiędzy stronami transakcji. Wnioskodawca wskazał, że dokonujący dostawy i nabywca nieruchomości nie złożyli przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia, że wybierają opodatkowanie dostawy obiektu. Strony transakcji złożyły takie oświadczenie wyłącznie, w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości w dniu 10 października 2018 r.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek do opodatkowania transakcji w związku z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. A zatem sprzedaż nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że Wnioskodawca powinien wystawić fakturę korygującą, o której mowa w art. 106j ust. 2 ustawy oraz zgodnie z art. 29a ust. 13 i 14 ustawy obniżyć w ewidencji podstawę opodatkowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że korekta faktury VAT powinna zostać ujęta w deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. W tym przypadku obniżenie kwoty podatku, tj. rozliczenie korygowanej faktury - w zakresie złożonej deklaracji VAT-7 - winno nastąpić w rozliczeniu za miesiąc, w którym została ona wystawiona.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono, przyjmując jako element stanu faktycznego informację, iż przedmiotem dostawy objętej wnioskiem nie była zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy ani przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .. za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej