Temat interpretacji

Zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy sprzedaży zboża i usług wykonywanych własnym sprzętem rolniczym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy sprzedaży zboża i usług wykonywanych własnym sprzętem rolniczym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, sprzedaży zboża i usług wykonywanych własnym sprzętem rolniczym. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje czynności w zakresie:

1. doradztwa rolniczego,
2. sprzedaży kukurydzy,
3. obsługi sprzętem rolniczym.

Czynności w zakresie doradztwa rolniczego (pkt a) polegają na świadczeniu usług związanych z doradztwem rolniczym w zakresie uprawy i sprzedaży kukurydzy. Czynności w zakresie doradztwa rolniczego są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT według stawki 23%. Czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy (pkt b) polegają na sprzedaży kukurydzy pochodzącej z własnych upraw Wnioskodawcy. Kukurydza ta jest klasyfikowana do PKWiU 01.11.20.0 Kukurydza (z wyłączaniem kukurydzy cukrowej i pastewnej). W ostatnich latach Wnioskodawca traktował czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy jako zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c) polegają na świadczeniu usług związanych wykonywaniem określonych prac rolniczym sprzętem własnym Wnioskodawcy. Czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym są czynnościami klasyfikowanymi do PKWiU 01.61.10.0 Usługi wspomagające produkcję roślinną. W ostatnich latach Wnioskodawca traktował czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym jako czynności opodatkowane podatkiem VAT według stawki 8%. W związku z wykonywaniem czynności w zakresie doradztwa rolniczego (pkt a) Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W związku z wykonywaniem czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy (pkt b) oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c) Wnioskodawca nigdy nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego albo aktualizacyjnego VAT - R w którym dokonałby rezygnacji ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy stanu prawnego obwiązującego do 31 października 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w zakresie sprzedaży zboża (pkt b) oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c) będą zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zasady opodatkowania podatkiem VAT określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 u.p.t.u. przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Zgodnie z art. 2 pkt 16 u.p.t.u. przez gospodarstwo rolne rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 u.p.t.u. przez rolnika ryczałtowego rozumie się rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 20 u.p.t.u. przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Zgodnie z art. 2 pkt 21 u.p.t.u. przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 3 u.p.t.u. Rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Natomiast na podstawie art. 96 ust. 1 u.p.t.u. Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym spełnione będą warunki stosowania zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. w stosunku do czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy (pkt b) oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c). Czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy (pkt b) stanowiły dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Kukurydza stanowi produkt rolny klasyfikowany do PKWiU 01.11.20.0 Kukurydza (z wyłączaniem kukurydzy cukrowej i pastewnej), który został wskazany w poz. 1 załącznika nr 2 do u.p.t.u. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie produkcji roślinnej mieści się w definicji działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 u.p.t.u. Czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym stanowiły świadczenie usług rolniczych. Obsługa sprzętem rolniczym stanowi usługę rolniczą klasyfikowaną do PKWiU 01.61.10.0 Usługi wspomagające produkcję roślinną, która została wskazana w poz. 35 załącznika nr 2 do u.p.t.u. Wnioskowania spełniał również definicję rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 u.p.t.u., Wnioskodawca dokonywał dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej (sprzedaż kukurydzy) oraz świadczył usługi rolnicze (obsługa sprzętem rolniczym), które są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. Ponadto Wnioskodawca nie prowadził ksiąg rachunkowych. Tym samym Wnioskodawca spełniał wszystkie warunki do uznania go za rolnika ryczałtowego.

Wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności w zakresie doradztwa rolniczego (pkt a), które są opodatkowane podatkiem VAT, nie stoi na przeszkodzie do zastosowania zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. w stosunku do czynności w zakresie sprzedaży zboża (pkt b) oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c). Przepisy dopuszczają, żeby jeden podmiot posiadał status podatnika VAT czynnego w stosunku do działalności nierolniczej oraz podatnika VAT zwolnionego w stosunku do działalności rolniczej. Tym samym wykonywanie czynności w zakresie doradztwa rolniczego (pkt a), opodatkowanych podatkiem VAT według stawki 23%, nie pozbawiało Wnioskodawcy możliwości stosowania zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. w stosunku do czynności w zakresie sprzedaży zboża (pkt b) oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c).

Potwierdza to np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2019 r. (sygn. 0115-KDIT1 -1.4012.864.2018.1.KM), w której stwierdzono: Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, podmiot będący rolnikiem ryczałtowym może być, w pozostałym zakresie swojej działalności - podatnikiem VAT czynnym (niekorzystającym ze zwolnienia). Jest to wyjątkowy przypadek, w którym jeden podmiot może łączyć dwa statusy - podatnika VAT zwolnionego, jako rolnik ryczałtowy (niemający obowiązku składania deklaracji, prowadzenia ewidencji, wystawiania faktur) oraz jednocześnie podatnika VAT czynnego. Wówczas, chociaż w pozostałej części podatnik prowadzi działalność opodatkowaną, to dostawa własnych produktów rolnych oraz świadczenie usług rolniczych będzie zwolniona od podatku. (...) Zatem skoro - jak wynika z wniosku - w październiku 2018 r. wartość sprzedaży określona na zasadach przewidzianych w art. 113 ustawy, przekroczyła kwoty, o których mowa w tym przepisie, Wnioskodawca, będący rolnikiem ryczałtowym, tylko w pozostałym zakresie działalności (tj. dzierżawy ziemi rolnej) jest podatnikiem VAT czynnym (niekorzystającym ze zwolnienia), natomiast dostawa własnych produktów rolnych z gospodarstwa rolnego pozostaje nadal zwolniona od podatku. W konsekwencji, Wnioskodawca, zawierając umowę dzierżawy części gospodarstwa rolnego na cele inne niż rolnicze, nie utraci statusu rolnika ryczałtowego w zakresie sprzedaży produktów z gospodarstwa rolnego, otrzymującego faktury VAT RR.

W opisie stanu faktycznego wskazano, że w ostatnich latach Wnioskodawca traktował czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym jako czynności opodatkowane podatkiem VAT według stawki 8%. W świetle przedstawionego do tej pory stanowiska należy stwierdzić, że taki sposób postępowania był błędny, gdyż czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. Wnioskodawca chciałby podkreślić, że okoliczność błędnego opodatkowania podatkiem VAT czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym nie zmienia faktu, że zarówno czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy (pkt b), jak i czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c) były zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust 1 pkt 3 u.p.t.u. Zwolnienie to ma zastosowanie do całości działalności rolniczej prowadzonej przez podatnika i obowiązuje do momentu w którym podatnik zrezygnuje z tego zwolnienia, albo będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Rezygnacja ze zwolnienia, zgodnie z art. 43 ust. 3 u.p.t.u., może mieć miejsce wyłącznie poprzez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego albo aktualizacyjnego VAT-R z wyraźnym wskazaniem na rezygnację ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. Żadne inne zdarzenia albo okoliczności nie powodują utraty prawa do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u.

W omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca nigdy nie złożył zgłoszenia VAT-R z rezygnacją ze zwolnienia oraz nie był zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych, a tym samym nigdy nie doszło do rezygnacji albo do utraty zwolnienia w podatku VAT. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2015 r. (sygn. I SA/Wr 2198/14), utrzymany w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2017 r. (sygn. I FSK 991/15), w którym stwierdzono: Odnosząc się do twierdzeń strony przypomnieć należy (o czym była już mowa powyżej), że podatnik może mieć jednocześnie status podatnika czynnego z tytułu wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej oraz status rolnika ryczałtowego zwolnionego od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 3 u. VAT. W takiej sytuacji aby skutecznie zrezygnować (po 1 kwietnia 2011 r.) ze zwolnienia podatnik powinien złożyć zgłoszenie aktualizujące VAT-R i w części C.1 zakreślić pozycję nr 34 (podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3). Wówczas w obu obszarach tzn. pozarolniczej działalności gospodarczej oraz działalności rolniczej będzie czynnym podatnikiem VAT rozliczającym się na ogólnych zasadach. W przedmiotowej sprawie, strona takiej aktualizacji dokonała dopiero w październiku 2013 r. zatem do tej daty była rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 u. VAT. Nie może zmienić tego, że podatnik składał deklaracje za wcześniejsze kwartały i organ dokonywał zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przeprowadziwszy nawet kontrolę podatkową. Bez formalnego oświadczenia woli podatnika złożonego w urzędzie skarbowym na przeznaczonym do tego formularzu podatkowym nie może być mowy o skutecznej rezygnacji ze zwolnienia.

Potwierdza to również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 sierpnia 2018 r. (sygn. I FSK 1733/16), w którym stwierdzono: Skarżący według swojego zamiaru nie może modyfikować ani wykazu produktów rolnych (art. 2 pkt 20 u.p.t.u.), ani usług rolniczych (art. 2 pkt 21 u.p.t.u.), natomiast jego wpływ na zakres przedmiotowego zwolnienia podatkowego (i opodatkowania dostaw produktów rolnych oraz świadczenia usług rolniczych) odbywać się może jedynie w wyniku zmiany statusu rolnika ryczałtowego, to jest rezygnacji ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 43 ust. 3 u.p.t.u., bądź powstania obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych (art. 2 pkt 19 u.p.t.u.). Tego rodzaju okoliczności w niniejszej sprawie nie wystąpiły. W sumie więc prawidłowe było zastosowanie wobec strony przepisu art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u., co zarzut skargi kasacyjnej czyniło w tej mierze nieuzasadnionym.

W przedstawionym stanie faktycznym wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w zakresie sprzedaży zboża (pkt b) oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym (pkt c) będą zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza, zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy, obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy, to towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

W poz. nr 1 załącznika nr 2 do ustawy Wykaz towarów i usług, od których dostawy i świadczenia przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług pod symbolem PKWiU 2008 ex 01.1 znajdują się rośliny inne niż wieloletnie, z wyłączeniem:

1. bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.16.1),
2. orzeszków ziemnych w łupinach (PKWiU 01.11.82.0),
3. orzeszków ziemnych łuskanych (PKWiU 01.11.83.0).

Natomiast przez usługi rolnicze stosownie do art. 2 pkt 21 ustawy rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 ustawy.

W poz. nr 35 ww. załącznika pod symbolem PKWiU 2008 ex 01.6 znajdują się usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych oraz usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0).

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności w zakresie: doradztwa rolniczego, sprzedaży kukurydzy, obsługi sprzętem rolniczym. Czynności w zakresie doradztwa rolniczego są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT według stawki 23%. Czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy polegają na sprzedaży kukurydzy pochodzącej z własnych upraw Wnioskodawcy. Kukurydza ta jest klasyfikowana do PKWiU 01.11.20.0 Kukurydza (z wyłączaniem kukurydzy cukrowej i pastewnej). W ostatnich latach Wnioskodawca traktował czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy jako zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym polegają na świadczeniu usług związanych wykonywaniem określonych prac rolniczym sprzętem własnym Wnioskodawcy. Czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym są czynnościami klasyfikowanymi do PKWiU 01.61.10.0 Usługi wspomagające produkcję roślinną. W ostatnich latach Wnioskodawca traktował czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym jako czynności opodatkowane podatkiem VAT według stawki 8%. W związku z wykonywaniem czynności w zakresie doradztwa rolniczego Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W związku z wykonywaniem czynności w zakresie sprzedaży kukurydzy oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym Wnioskodawca nigdy nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego albo aktualizacyjnego VAT-R, w którym dokonałby rezygnacji ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma wątpliwości czy wykonywane czynności w zakresie sprzedaży zboża oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym będą zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy na tle obowiązujących przepisów prawa stwierdzić należy, że w przedstawionej sytuacji zostały spełnione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Wnioskodawca dokonywał bowiem sprzedaży kukurydzy pochodzącej z własnej uprawy, jak również świadczył usługi w zakresie prac rolniczych własnym sprzętem rolniczym. Kukurydza stanowi produkt rolny klasyfikowany w PKWiU pod symbolem 01.11.20, który został wskazany w poz. 1 załącznika nr 2 do ustawy, a prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie produkcji roślinnej mieści się w definicji działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy. W odniesieniu natomiast do świadczenia usług sprzętem rolniczym należy podkreślić, że świadczenie usług w zakresie prac rolniczych własnym sprzętem rolniczym stanowi usługę związaną z rolnictwem wskazaną w poz. 35 załącznika nr 2 do ustawy.

Wnioskodawca dokonywał więc dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej (sprzedaż kukurydzy) oraz świadczył usługi rolnicze (obsługa sprzętem rolniczym), które są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ponadto jak z wniosku wynika Wnioskodawca nie prowadził ksiąg rachunkowych. Tym samym Wnioskodawca spełniał wszystkie warunki do uznania go za rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy.

Odnosząc się do wskazanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie doradztwa rolniczego, które są opodatkowane podatkiem VAT, należy podkreślić, że wykonywanie tych czynności nie jest przeszkodą do zastosowania zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy w stosunku do czynności w zakresie sprzedaży zboża oraz czynności w zakresie obsługi sprzętem rolniczym. Przepisy dopuszczają, żeby jeden podmiot posiadał status podatnika VAT czynnego w stosunku do działalności nierolniczej oraz podatnika VAT zwolnionego w stosunku do działalności rolniczej. Tym samym wykonywanie czynności w zakresie doradztwa rolniczego, opodatkowanych podatkiem VAT według stawki 23%, nie pozbawiało Wnioskodawcy możliwości stosowania zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy w stosunku do czynności sprzedaży zboża oraz świadczenia usług obsługi sprzętem rolniczym.

W konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż zboża (kukurydzy) pochodzącego z własnej uprawy oraz świadczone usługi w zakresie prac rolniczych własnym sprzętem rolniczym, są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należał uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej