Temat interpretacji

Dostawa nieruchomości gruntowej składająca się 6 działek stanowi odpłatną dostawę towaru opodatkowaną 23% stawką w części dot. działek przeznaczonych pod zabudowę, a w części podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2019 r. (data wpływu 30 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 9 października 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej składającej się z 6 działek w trybie egzekucji komorniczej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej składającej się z 6 działek w trybie egzekucji komorniczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w .., prowadzi postępowanie egzekucyjne w sprawie przeciwko dłużnikowi Sp. z o.o. REGON:. NIP: .KRS: , którego przedmiotem jest nieruchomość gruntowa niezabudowana składająca się z działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 o łącznej powierzchni 5,6301 ha położonej w miejscowości ... obręb ewidencyjny S., dla której Sąd Rejonowy w ... III Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą X. W toku postępowania ma dojść do sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej. W toku postępowania Komornik uprzednio prowadzący postępowanie sporządził protokół opisu i oszacowania nieruchomości, w którym doszło do oszacowania nieruchomości na kwotę Y zł, która do wartość ma być podstawą do przyjęcia ceny wywołania przy sprzedaży nieruchomości - czynność opisu i oszacowania skarżono, jednak skarga została oddalona, a następnie zostało oddalone zażalenie na oddalenie skargi. W sposobie korzystania z nieruchomości oznaczono R - grunty orne oraz B - tereny mieszkaniowe. Komornik uzyskał oświadczenie od dłużnika, zgodnie z którym:

• dłużnik prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług;
• dłużnik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT;
• dłużnik nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług;
• nieruchomość nie jest terenem zabudowanym;
• nieruchomość nie jest terenem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę;
• przeznaczenie terenu zostało określone w planie zagospodarowania przestrzennego i w ewidencji gruntów i budynków;
• nieruchomość jest własnością dłużnika;
• nieruchomość jest lub była składnikiem rzeczowego majątku (środkiem trwałym) w prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej;
• dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części w wysokości stanowiącej co najmniej 30% wartości początkowej;
• nie nastąpiło wydanie do użytkowania budynków, budowli lub ich części, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu lub ulepszeniu;
• przy nabyciu nieruchomości przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Komornik uzyskał informację od Naczelnika Urzędu Skarbowego w .., zgodnie z którą:

• dłużnik jest zarejestrowany, jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych z tyt. prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 1 stycznia 2008 roku;
• dłużnik nie złożył w Urzędzie informacji o korzystaniu ze zwolnienia podatkowego podmiotowego z podatku VAT;
• w tut. organie podatkowym brak było rozliczenia umowy sprzedaży nieruchomości oznaczonej nr KW X zawartej w dniu 30 sierpnia 2007 roku przed notariuszem w nr aktu Z;
• Naczelnik Urzędu jest właściwy dla rozliczeń dłużnika w podatku VAT od dnia 1 stycznia 2008 roku. Natomiast poprzednim właściwym Organem podatkowym był Urząd Skarbowy w S.
  Sprzeczne z twierdzeniami dłużnika, że nieruchomość nie jest terenem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę jest Zaświadczenie Urzędu Miejskiego w z dnia 17 września 2015 roku, zgodnie z którym:
• działki nr 1, 2, 3, 4 znajdują się na terenie oznaczonym symbolem 001-M23 - teren zabudowy mieszkaniowej w obecnie obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego S w mieście ;
• działka 1 znajduje się na terenie obowiązywania dwóch planów miejscowych - wschodnia część oznaczona symbolem 001-M23 - teren zabudowy mieszkaniowej (jak wyżej); zachodnia część 003-Z64 - teren w obecnie obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego S rejon ulicy J i P w mieście ;
• działka 6 znajduje się na terenie obowiązywania dwóch planów miejscowych - zachodnia część oznaczona symbolem 001-M23 - teren zabudowy mieszkaniowej (jak wyżej); fragmenty w północnej części działki na terenie oznaczonym symbolem 011-Z64 teren - P (ww. plan zagospodarowania przestrzennego); fragmenty w północnej części działki na terenie oznaczonym symbolem 007-64 w obecnie obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego S - rejon ulic J i tzw. w mieście .

W uzupełnieniu do wniosku komornik oświadczył, że wszystkie działki będące przedmiotem sprzedaży są niezabudowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości, działając, jako komornik sądowy, a tym samym płatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca zobowiązany jest z tytułu licytacyjnej sprzedaży nieruchomości nr KW X odprowadzić do właściwego organu podatkowego podatek od towarów i usług i czy w przypadku sprzedaży całości nieruchomości zobowiązany jest do zapłaty podatku od sprzedaży całej nieruchomości w jednolitej stawce oraz czy stawka podatku od towarów i usług w wypadku sprzedaży licytacyjnej nieruchomości nr X wyniesie 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości - działając, jako komornik sądowy - a tym samym płatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca zobowiązany jest z tytułu licytacyjnej sprzedaży nieruchomości nr KW X odprowadzić do właściwego organu podatkowego podatek od towarów i usług;
2. w przypadku sprzedaży całości nieruchomości jestem zobowiązany do zapłaty podatku od sprzedaży całej nieruchomości w jednolitej stawce;
3. stawka podatku od towarów i usług w wypadku sprzedaży licytacyjnej nieruchomości nr X wyniesie 23%. Komornik wskazuje, że zgodnie z planami zagospodarowania przestrzennego przeznaczeniem nieruchomości są tereny budowlane. Wskazanie przez pełnomocnika dłużnika, że nieruchomość nie jest terenem budowlanym w ocenie komornika jest nieprawidłowe, z uwagi na przeznaczenie gruntów. W przypadku sprzedaży powinna zostać odliczony od ceny wywołania (której podstawą jest wartość z protokołu opisu i oszacowania nieruchomości) - podatek w stawce 23%, z uwagi na brak zwolnień od podatku oraz z uwagi na to, że nieruchomość stanowi swojego rodzaju całość gospodarczą, a część terenu, która nie jest przeznaczona pod zabudowę może stanowić całość inwestycyjną, a ponadto nie jest wyodrębniona od działek budowlanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ()

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. W przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o VAT art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W kontekście wyżej przytoczonych przepisów, analizując treść niniejszego wniosku, w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, że nieruchomość składająca się z 6 wyodrębnionych geodezyjnie działek będąca przedmiotem sprzedaży jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z nim nieruchomość jest przeznaczona:

• w części pod teren zabudowy mieszkaniowej (symbol 001-M23): działka nr 2, nr 3, nr 4, nr 5 oraz część działki 1 i część działki 6;
• a w części:
• pod teren (symbol 003-Z64) część działki nr 1,
• pod teren (symbol 011-Z64 i 007-64) część działki nr 6.

Z uwagi na powyższe, przedmiotem dostawy będzie nieruchomość gruntowa obejmująca działki stanowiące teren przeznaczony pod zabudowę oraz teren wyłączony z zabudowy.

W kontekście powołanych przepisów prawa należy wskazać, że w tej sytuacji przy sprzedaży w drodze licytacji komorniczej działek o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 o łącznej powierzchni 5,6301 ha o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Komornik będzie zobowiązany do zastosowania właściwej stawki podatku VAT, bądź zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, sprzedaż działek nr 2, 3, 4, 5 oraz części działki 1 i części działki 6, przeznaczonych na podstawie ww. planu jako teren zabudowy mieszkaniowej będzie opodatkowana podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dostawa ww. działek nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2, bowiem Dłużnikowi z tytułu nabycia opisanej nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast dostawa części działki nr 1 oraz części działki nr 6, które zgodnie z zapisem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stanowią inne tereny niż tereny budowlane, tj. tereny będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy

W rezultacie oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej