Temat interpretacji

Odwrotne obciążenie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy &− przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2019 r. (data wpływu 1 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług wynajmu oraz usług montażu/demontażu rusztowań jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług wynajmu oraz usług montażu/demontażu rusztowań.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w. W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca świadczy m. in. usługi w zakresie montowania i demontowania rusztowań na statkach wraz z ich wynajmem. Powyższe usługi polegają na tym, że Wnioskodawca dostarcza, montuje, wynajmuje oraz demontuje własne rusztowania w miejscu wskazanym przez kontrahenta. Równocześnie montowanie przedmiotowych rusztowań odbywa się przy statkach i służy wyłącznie wykonywaniu prac na statkach, tj. usługobiorca na rzecz którego świadczone są przedmiotowe usługi świadczy usługi remontu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 33.15.10.0. oraz usługi przebudowy lub odbudowy sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.91.0. i jest jednocześnie ich głównym wykonawcą. Po zakończeniu prac na danym statku Wnioskodawca demontuje rusztowanie i odbiera je oraz przewozi do siedziby firmy lub na miejsce realizacji kolejnego zlecenia.

Świadcząc powyższe usługi Wnioskodawca występuje w roli podwykonawcy usługobiorcy, wykonującego zlecenie na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie zawartej pomiędzy nimi umowy.

Wnioskodawca dnia 24 maja 2019 r. otrzymał interpretację z Urzędu Statystycznego w Łodzi, w której organ ten wskazał, iż usługi wynajmu wraz z montażem i demontażem rusztować na statkach mieszczą się w grupowaniu PKWiU 43.99.20.0. "Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań.

Ustawą z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016, poz. 2024) ustawodawca wprowadził zmiany w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku nabycia usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2018, poz. 2174 wraz z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), w tym dokonano zmiany art. 17 ust. 1 pkt 8 tej ustawy oraz dodany został ust. 1h do art. 17. W wyniku przedmiotowej nowelizacji Wnioskodawca działając jako podwykonawca w przypadku wykonywania przez siebie usług na rzecz usługobiorcy, o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy, winien stosować mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika będącego usługobiorcą, na którego to rzecz świadczone są ww. usługi.

Ponadto, podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, zaś usługobiorca jest również podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym oraz nowelizacją przepisów prawa dokonaną przez ustawodawcę Wnioskodawca powziął wątpliwość co do prawidłowego sposobu przyjętego rozliczania usług w postaci jednoczesnego wynajmu, dostawy, montażu i demontażu rusztowań wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz usługobiorcy.

Mając na względzie obowiązek Wnioskodawcy prawidłowego zadeklarowania należnego podatku od towarów i usług, a także w związku ze zmianami wprowadzonymi w ustawie w zakresie objęcia mechanizmem odwrotnego obciążenia znacznej części robót budowlanych wykonywanych przez podwykonawców na rzecz usługobiorców rodzi się pytanie co do właściwego sposobu rozliczenia usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu działającego w charakterze usługobiorcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tak opisanym stanie faktycznym usługi w postaci jednoczesnego wynajmu, montażu i demontażu rusztowań wraz z ich obsługą na statkach świadczone przez Wnioskodawcę będącego podwykonawcą na rzecz usługobiorcy winne być rozliczane przez Wnioskodawcę na podstawie mechanizmu odwrotnego obciążenia stosownie do zapisów art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2017 roku weszła w życie ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024). Jednym z założeń nowelizacji było dokonanie zmiany sposobu rozliczania podatku w przypadku świadczenia usług budowlanych. Według znowelizowanego art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT , zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. usługodawca świadczy na rzecz usługobiorcy usługi, o których mowa jest w załączniku nr 14 (poz. 2-48) do ustawy o VAT,
4. usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.

W myśl znowelizowanego art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy rozliczenie usługi polegającej na wynajmie własnych rusztowań wraz z ich transportem, montażem, demontażem i obsługą na statkach, na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a usługobiorcą podlega reżimowi określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz ust. 1 h i 2 ustawy o VAT, albowiem w niniejszym stanie faktycznym zostały spełnione łącznie wszelkie warunki determinujące zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia, w szczególności usługa powyższa stanowi jedną z usług określonych w załączniku nr 14 do ustawy, zgodnie z interpretacją Urzędu Statystycznego w Łodzi zaklasyfikowaną jako usługa wymieniona w poz. 42 załącznika - symbol 43.99.20.0 Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z powszechnie przyjętą linią orzeczniczą sądów administracyjnych zakwalifikowanie określonej usługi do konkretnego grupowania PKWiU może być również przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej. To organy podatkowe, a nie organy statystyczne, mając na uwadze stan faktyczny podany we wniosku o wydanie interpretacji, powinny dokonać oceny w jakim grupowaniu tej właśnie klasyfikacji mieści się usługa wykonywana przez Wnioskodawcę (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2017 r. o sygn. akt I FSK 179/16 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu w Krakowie z dnia 11 kwietnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 71/17, lex nr 2270289). Tym samym, klasyfikacje statystyczne, pozostające elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania podlegać winny ocenie i wykładni dokonywanej przez organy podatkowe w toku wydawania decyzji w przedmiocie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej.

Wskazania wymaga, że usługi opisane w stanie faktycznym zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w Łodzi w grupowaniu PKWiU 43.99.20.0 Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań.

Stąd w niniejszej sprawie należałoby zakwalifikować przedmiotowe usługi zgodnie z interpretacją Urzędu Statystycznego w Łodzi pod PKWiU 43.99.20.0.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Wnioskodawca powinien dokonać rozliczenia opisanych w stanie faktycznym usług z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, gdyż usługi te mieszczą się w katalogu usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT pod poz. 42.

W związku z powyższym swoje stanowisko Wnioskodawca uznał za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: PKWiU, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do wskazania prawidłowej klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Tak więc niniejszą interpretację wydano uwzględniając grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W myśl art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego art. 17 ust. 2 ustawy.

Załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Pod poz. 42 powyższego załącznika do ustawy wymienione zostały roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań (PKWiU 43.99.20.0).

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa, należy zauważyć, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu podwykonawca wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (...).

Zatem wskazać należy, że ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
• dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, dostarcza, montuje, wynajmuje oraz demontuje własne rusztowania w miejscu wskazanym przez kontrahenta. Po zakończeniu prac na danym statku Wnioskodawca demontuje rusztowanie i odbiera je oraz przewozi do siedziby firmy lub na miejsce realizacji kolejnego zlecenia. Świadcząc powyższe usługi Wnioskodawca występuje w roli podwykonawcy usługobiorcy, wykonującego zlecenie na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie zawartej pomiędzy nimi umowy. Świadczone usługi wynajmu wraz z montażem i demontażem rusztować na statkach mieszczą się w grupowaniu PKWiU 43.99.20.0. Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań. Montowanie przedmiotowych rusztowań odbywa się przy statkach i służy wyłącznie wykonywaniu prac na statkach, tj. usługobiorca na rzecz którego świadczone są przedmiotowe usługi świadczy usługi remontu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 33.15.10.0. oraz usługi przebudowy lub odbudowy sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 30.11.91.0. i jest jednocześnie ich głównym wykonawcą. Po zakończeniu prac na danym statku Wnioskodawca demontuje rusztowanie i odbiera je oraz przewozi do siedziby firmy lub na miejsce realizacji kolejnego zlecenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy świadczone usługi na rzecz kontrahenta sklasyfikowane wg symbolu PKWiU 43.99.20.0 Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań powinny być rozliczone w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro Wnioskodawca świadczy wskazane usługi na rzecz kontrahenta, który wykorzystuje te usługi w celu realizacji świadczenia, które nie jest wymienione w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy Wnioskodawca nie świadczy tych usług na rzecz kontrahenta jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. W tym bowiem przypadku nabyte od Wnioskodawcy usługi wskazane pod poz. 42 załącznika nr 14 do ustawy kontrahent nabywa w celu realizacji świadczeń, które nie mieszczą się w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Innymi słowy w tym przypadku następuje nabycie przez kontrahenta usługi wymienionej w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy w celu wykonania świadczenia innego niż usługa wymieniona w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Natomiast mechanizm odwrotnego obciążenia występuje w przypadku ciągłości wykonywania robót budowlanych na poszczególnych etapach obrotu. W sytuacji, gdy kontrahent dokonuje zakupu określonych usług wymienionych w poz. 42 załącznika nr 14 do ustawy w celu realizacji świadczeń niewymienionych w załączniku nr 14 do ustawy Wnioskodawca, który świadczy na rzecz kontrahenta przedmiotowe usługi nie jest podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca świadczy wskazane usługi na rzecz kontrahenta, który wykorzystuje te usługi w celu realizacji świadczenia, które nie jest wymienione w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy nie są spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. W tym przypadku świadczone przez Wnioskodawcę usługi wskazane pod poz. 42 załącznika nr 14 do ustawy nie są realizowane na rzecz kontrahenta przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji w tym przypadku nie znajduje zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest realizowane świadczenie, tj. kontrahenta, natomiast wykonana usługa powinna zostać opodatkowana na zasadach ogólnych, tj. przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga co do prawidłowości sklasyfikowania usług dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługi będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego. Klasyfikacja PKWiU podana przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji stanowi element stanu faktycznego, który nie podlega weryfikacji w postępowaniu interpretacyjnym, zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy (np. klasyfikacja dokonana przez Wnioskodawcę będzie nieprawidłowa), interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej