Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji zadania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2019 r. (data wpływu 6 sierpnia 2019 r.) uzupełniony w dniu 10 października 2019 r. (data dokonania dopłaty), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego na etapie składania wniosku o dofinansowanie oraz na etapie podpisania umowy w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji projektu .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina w dniu r. złożyła wniosek o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Oś 5 Ochrona Środowiska, Działanie 5.2 Rozwijanie systemu gospodarki odpadami, Poddziałanie 5.5.5 Gospodarka odpadami spr) zadania inwestycyjnego . Celem ww. projektu jest modernizacja dotychczas funkcjonującego na terenie Wnioskodawcy Gminnego Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w (zwanego dalej: PSZOK), co przyczyni się do ograniczenia odpadów składowanych na wysypiskach oraz zaprzestania rozprzestrzeniania się dzikich wysypisk, a to z kolei prowadzić będzie do zwiększenia stopnia ochrony środowiska na terenie Gminy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami art. 3 ust. 2 pkt 6, ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach jednostki samorządu terytorialnego zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności tworzą punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

W ustawie wskazano dwa warunki, jakie spełniać musi punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych:

• musi być łatwo dostępny dla wszystkich mieszkańców gminy,
• musi zapewnić przyjmowanie co najmniej takich odpadów komunalnych jak: przeterminowane leki, zużyte baterie i akumulatory, zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, meble i inne oraz odpady wielogabarytowe, zużyte opony, odpady zielone, odpady budowlane i rozbiórkowe stanowiące odpady komunalne, a także odpadów komunalnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ww. ustawy.

PSZOK na terenie Gminy zapewnia odbiór odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy oraz z nieruchomości niezamieszkałych. Przyjmowanie na PSZOK odpadów komunalnych od osób fizycznych następuje w zamian za uiszczanie przez te osoby opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie Uchwały nr w sprawie . Do PSZOK-u przyjmowane są również częściowo odpady pochodzące od podmiotów gospodarczych i innych właścicieli nieruchomości niezamieszkałych, za dodatkową opłatą na mocy Uchwały Rady Gminy z r. w sprawie .

W ramach uzupełnienia systemu gospodarowania odpadami dopuszcza się przekazywanie przez mieszkańców będących właścicielami nieruchomości niezamieszkałych, na których powstają odpady komunalne następujących rodzajów odpadów: opakowaniowych i nieopakowaniowych, odpadów z papieru i tektury, szkła, tworzyw sztucznych, opakowań wielomateriałowych i metali, odpadów wielogabarytowych, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, zużytych opon, odpadów budowlanych i rozbiórkowych, odpadów niebezpiecznych w tym chemikaliów, bakterii i akumulatorów oraz odpadów zielonych.

Od dnia utworzenia PSZOK-u, tj. do dnia składnia niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, żaden podmiot działalności gospodarczej nie zeskładował na PSZOKU-u odpadów komunalnych podlegających odpłatności na postawie ww. Uchwały nr . Nie doszło do świadczenia przez Gminę usługi w ramach prowadzonej przez nią działalności opodatkowanej.

Mając na uwadze dotychczasowy stan faktyczny, tj. brak prowadzenia działalności gospodarczej na PSZOK-u, Wnioskodawca składając projekt o dofinansowanie modernizacji PSZOK-u nie założył prowadzenia na punkcie selektywnej zbiórki działalności gospodarczej i świadczenia tam czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina deklaruje się, iż w przypadku uzyskania możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, przy nabywcach objętych projektem o dofinansowanie niezwłocznie powiadomi o tym fakcie Instytucję finansującą i dokona zmiany kwalifikowalności podatku VAT, zarówno gdy dojdzie do zmiany przeznaczenia PSZOK-u w trakcie realizacji inwestycji (tj. z wykonywania na nim czynności niedających prawa do odliczenia podatku VAT na wykonanie czynności gospodarczych umożliwiających skorzystanie z tego prawa), jak również w razie konieczności na przestrzeni 10 lat w ramach dziesięcioletniego okresu korekty, licząc od roku oddania inwestycji do użytkowania. Takie samo założenie zostało poczynione w stosunku do możliwości odliczania podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w toku eksploatacji PSZOK-u.

Przyznane środki dofinansowania pochodzą z RPO Województwa . . Kwota przyznanego dofinansowania uwzględnia podatek VAT, jako koszt kwalifikowalny zgodnie z przepisami prawnymi określającymi zasady przyznawania tych środków. Gmina zobowiązana jest dołączyć najpóźniej na etapie kontraktacji projektu interpretację indywidualną dotyczącą kwalifikowalności podatku VAT. Jest to warunek programowy, aby móc zaliczyć kwotę podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowalnych projektu i otrzymać do nich dofinansowanie. Dla przedstawienia statutu Gmina informuje, że wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Niemniej jednak, cześć czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Stąd też Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Przedmiotowe zadanie Gmina realizuje w ramach zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, o którym mowa jest w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Gminny PSZOK w od lat funkcjonowania nie służył działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, lecz związany był wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Gmina składając ww. projekt w ramach RPO Województwa na lata 2014-2020 Oś 5 Ochrona środowiska, Działanie 5.5 Rozwijanie systemu gospodarki odpadami, Poddziałanie 5.5.2 Gospodarka odpadami spr poczyniła założenia, że PSZOK nadal będzie służył wyłącznie działalności nieopodatkowanej. Niemniej jednak Gmina nie wyklucza sytuacji zmiany przeznaczenia wnioskowanej do dofinansowania infrastruktury, a co za tym idzie konieczności korekty kwalifikowalności podatku VAT wykazanego w ramach projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gmina miała prawo na etapie składania wniosku i ewentualnie ma prawo na etapie podpisywania umowy o dofinansowaniu projektu pn. (przy założeniu, że do tego dnia nie nastąpi zmiana jego przeznaczenia) wykazać brak możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług VAT naliczonego przy nabywcach objętych projektem o dofinansowanie?

Czy w związku z realizacją projektu modernizacji Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w Gmina będzie miała prawo do odzyskania w całości lub części kwoty podatku VAT naliczonego (w drodze odliczenia lub zwrotu tego podatku) zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. inwestycji na dzień dzisiejszy nie daje w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawa do odzyskania podatku naliczonego w całości, ani w części, gdyż w trakcie ponoszenia kosztów inwestycja ta należy do zakresu zadań własnych Gminy, ustalonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Gmina do chwili złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie prowadziła działalności opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem jej inwestycji (żaden właściciel nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy nie oddawał odpadów komunalnych za odpłatnością w ramach umowy cywilno-prawnej). Gmina, tak jak zaznaczyła wcześniej, w sytuacji zmiany przeznaczenia wnioskowanej do dofinansowania infrastruktury dokona korekty kwalifikowalności VAT wykazanego w ramach projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2018 r., poz. 1454, z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności tworzą punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób umożliwiający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej odpadów komunalnych: wymienionych w pkt 5, odpadów niebezpiecznych, przeterminowanych leków i chemikaliów, odpadów niekwalifikujących się do odpadów medycznych powstałych w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igieł i strzykawek, zużytych baterii i akumulatorów, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, mebli i innych odpadów wielkogabarytowych, zużytych opon, odpadów budowlanych i rozbiórkowych oraz odpadów tekstyliów i odzieży.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Wyjaśnić ponadto należy, że w przypadku, gdy zmieniło się prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy odwołać się do przepisów dotyczących dokonywania korekty podatku naliczonego, określonych w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że na etapie składania wniosku o dofinansowanie opisanego projektu (tj. jak podała Gmina r.) Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z jego realizacją, gdyż jak wynika z treści wniosku opisany PSZOK przez cały okres użytkowania nie był wykorzystywany i jak wskazała Gmina, zgodnie z jej założeniami nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Zatem nie zostały spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznano za prawidłowe.

Natomiast w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego po zakończeniu inwestycji prawo do odliczenia podatku naliczonego realizowane jest w drodze korekty podatku naliczonego, stosownie do przepisów art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanym we wniosku przypadku, Gmina wskazała, że Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych od lat funkcjonowania wykorzystywany był wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Zatem, o ile w dalszym ciągu Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu, należy uznać, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków. Gmina wskazała jednocześnie w treści wniosku, że nie wyklucza zmiany przeznaczenia opisanego PSZOK do innych czynności, tj. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji, tj. zmiany przeznaczenia tej inwestycji Gminie przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego, w takim zakresie, w jakim opisana inwestycja będzie służyła do czynności opodatkowanych. Tym samym, Gmina będzie uprawniona do dokonania korekty podatku naliczonego za dany rok, w którym inwestycja będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych i odliczenia stosownej części podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej