Stanowisko własne Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy czynności przedstawione we wniosku w części A (stan faktyczny) oraz w części B (stan przyszły), z tytułu których Wnioskodawca otrzymuje (będzie otrzymywać) wynagrodzenie prowizyjne stanowią usługi pośrednictwa finansowego w udzielaniu kredytów (pożyczek), jako czynności mające na celu doprowadzenie do zawarcia umowy kredytu (pożyczki) w imieniu i na rzecz danego banku (instytucji pożyczkowej), korzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju
2. Eksport towarów,
3. Import towarów na terytorium kraju,
4. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku dla wyżej wymienionych czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wynosi 23% (art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Jednakże, ustawodawca zarówno w ustawie o VAT, jak i rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy przewidział inne stawki podatku, w tym zwolnienie z podatku VAT. Jednym ze zwolnień przewidzianych w ustawie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jest zwolnienie z VAT usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przed kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Przedmiotowy przepis stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.; dalej: Dyrektywa VAT).

Zgodnie z tą normą prawną państwa członkowskie zwalniają z podatku udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, iż pojęcie pośrednictwa, którym posługuje się zarówno Dyrektywa VAT, jak i ustawa o VAT nie zostało zdefiniowane w tych aktach prawnych. Mając na uwadze powyższe, celem stwierdzenia czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowią pośrednictwo w udzielaniu kredytów (pożyczek) należy zdefiniować wskazane pojęcia.

Zgodnie z powszechnie obowiązującymi regułami interpretacji przepisów, w przypadku gdy dane pojęcie nie zostało zdefiniowane w danym akcie prawnym bądź w innym akcie prawnym, których charakter może wskazywać na zasadność zastosowania tej definicji z punktu widzenia dokonania poprawnej wykładni stosowanego przepisu, niezbędne będzie odwołanie się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją przedstawioną w internetowej wersji Słownika języka polskiego PWN, poprzez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron bądź kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwienie kontaktu uczestnikom rynku pracy.

W konsekwencji, mając na uwadze przywołaną definicję poprzez pośrednictwo należy rozumieć czynności przeprowadzane w imieniu i na rzecz danego podmiotu, w wyniku których dochodzi lub może dojść do zawarcia umowy pomiędzy podmiotem, na rzecz którego prowadzi działalność pośrednik oraz podmiotem trzecim.

Powyższe potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). W wyroku z dnia 13 grudnia 2001 roku w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs Excise and CSC Financial Services Ltd, TSUE orzekł, że pojęcie to obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. W orzeczeniu TSUE także uznał, iż poprzez negocjacje należy rozumieć usługę świadczoną stronie umowy przez pośrednika polegającą między innymi na wskazywaniu dogodnych możliwości zawarcia danej umowy, kontaktowaniu z inną stroną lub negocjowaniu w imieniu i na rzecz klienta szczegółów płatności, jakie mają być dokonane przez każdą ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z kolei w wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 (Volker Ludwig) TSUE stwierdził, że jak wynika z orzecznictwa Trybunału, by świadczone czynności mogły zostać zakwalifikowane jako zwolnione z VAT, muszą one tworzyć odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - wypełnia w konsekwencji specyficzne i istotne funkcje usługi pośrednictwa.

Mając na uwadze powyższe, w świetle orzecznictwa TSUE usługa pośrednictwa powinna stanowić:

1. usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie.
2. z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,
3. celem jest dążenie do zawarcia umowy, przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy,
4. usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

Ponadto, czynności pośrednika tworzą odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie -wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi pośrednictwa.

Powyższe wnioskowanie znajduje również odzwierciedlenie w linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 września 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 1907/15) wskazał, że: (...) pojęcie usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek i kredytów oznacza, że zakresem zwolnienia podatkowego wynikającego z tego przepisu są objęte świadczone przez podmiot trzeci w imieniu i na rzecz banku, usługi związane z wyszukiwaniem klientów i kontaktowanie ich z bankiem w celu zawarcia umów kredytowych. Nie są natomiast objęte tym zwolnieniem usługi polegające na obsłudze umów kredytowych w trakcie ich trwania, gdyż nie polegają one na wyszukiwaniu klientów i kontaktowaniu ich z bankiem hipotetycznym w celu zawarcia umów kredytowych, a przez to usługi te nie mają cech pośrednictwa.

W świetle powyższego w ocenie Wnioskodawcy czynności przez niego wykonywane obecnie oraz w przyszłości stanowią usługi pośrednictwa finansowego. Spółka podejmuje (będzie podejmować) bowiem aktywne czynności zmierzające do zawarcia umowy pomiędzy bankiem (pożyczkodawcą) a potencjalnymi kredytobiorcami (pożyczkobiorcami), przy czym Spółka nie ma (nie będzie miała) wpływu na treści umowy, jak również żadnego interesu w zakresie treści umowy. Z kolei dla potencjalnego klienta usługi Spółki (pośrednika) stanowią (będą stanowić) element nabywanej usługi finansowej, bowiem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę poprzez platformę internetową związane są bezpośrednio ze świadczeniem usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych na rzecz klientów przez banki (instytucje pożyczkowe), które zawarły z Wnioskodawcą odpowiednie porozumienie (umowę). Między innymi Spółka będzie podejmowała działania polegające na informowaniu potencjalnych klientów - poprzez platformę internetową - o kredytach i pożyczkach oferowanych przez banki (instytucje pożyczkowe); udostępnianiu użytkownikom możliwości wypełnienia jednego uniwersalnego wniosku kredytowego skierowanego jednocześnie do wszystkich banków (instytucji pożyczkowych) współpracujących z Wnioskodawcą; umożliwieniu użytkownikowi przekazywania poprzez platformę internetową informacji i oświadczeń niezbędnych do przedstawienia spersonalizowanej oferty kredytowej (pożyczkowej); profilowaniu użytkowników według wymogów banków (instytucji pożyczkowych); informowaniu użytkowników o statusie ich wniosku kredytowego; zapewnieniu możliwości porównania spersonalizowanych ofert kredytowych (pożyczkowych) od zainteresowanych banków (instytucji pożyczkowych), umożliwieniu akceptacji oferty banku (instytucji pożyczkowej) bezpośrednio na platformie internetowej; umożliwieniu użytkownikowi przekazywania poprzez platformę internetową informacji i oświadczeń niezbędnych do wydania ostatecznej decyzji kredytowej (pożyczkowej) oraz zapewnieniu użytkownikowi bezpośredniego kontaktu z bankiem (instytucją pożyczkową) w celu podpisania umowy o kredyt (pożyczkę). Jednocześnie, Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości w ramach ofertowanej usługi świadczone będą również czynności związane z weryfikacją tożsamości klientów składających wniosek o kredyt (pożyczkę), udostępnianiem użytkownikom do wglądu wybranej dokumentacji kredytowej (w tym umowy kredytowej), informowaniem użytkowników o warunkach umowy kredytowej, zapewnieniem użytkownikom platformy internetowej bezpośredniego i spersonalizowanego dostępu do finalnej umowy kredytowej (pożyczkowej) oraz zawieraniem umów kredytowych z użytkownikami w imieniu banków (instytucji pożyczkowych) a także informowanie użytkowników o decyzjach odmownych od banków (instytucji pożyczkowych) zawierających uzasadnienie odmowy przygotowane przez bank (instytucję pożyczkową).

Ponadto, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym oraz stanem przyszłym Spółka będzie otrzymywała wynagrodzenie za wykonywanie usługi pośrednictwa, którego wysokość będzie uzależniona od wolumenu uruchomionego kredytu (pożyczki) na rzecz osób trzecich wnioskujących o udzielenie takiego kredytu (pożyczki) za pośrednictwem Wnioskodawcy. Powyższe wskazuje, iż wynagrodzenie będzie nierozerwalnie związane z zawieranymi umowami i będzie przysługiwać za doprowadzenie do zawarcia umów kredytowych (pożyczkowych) pomiędzy bankiem (instytucją pożyczkową) a kredytobiorcą (pożyczkobiorcą) i faktyczne uruchomienie kredytu, tj. wypłatę wnioskowanych środków przez bank (instytucję pożyczkową) na rzecz kredytobiorcy (pożyczkobiorcy). Dotyczy to zarówno wynagrodzenia zasadniczego, jak i wynagrodzenia dodatkowego.

Tak jak zostało już wskazane, Spółka spełnia także przesłanki wskazane w pkt iii) tj. celem czynności podejmowanych przez Spółkę jest (będzie) dążenie do zawarcia umowy przez klienta z bankiem (instytucją pożyczkową). Wnioskodawca przy tym nie ma (nie będzie miał) żadnego interesu w zakresie treści umowy, bowiem jego wynagrodzenie jest (będzie) zależne od wolumenu wypłaconego kredytu (pożyczki), zaś wysokość wnioskowanego kredytu (pożyczki) pozostaje arbitralną decyzją potencjalnego klienta, na którą Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż wszystkie oferowane usług, o których mowa w części A oraz części B dostępne są wyłącznie dla użytkowników platformy internetowej. Z kolei potencjalny klient staje się odbiorcą wszystkich usług oferowanych przez Wnioskodawcę poprzez platformę internetową (użytkownikiem platformy) dopiero w momencie wypełnienia i wysłania wniosku o kredyt (pożyczkę), uwzględniającego m.in. dane osobowe, wnioskowaną kwotę kredytu (pożyczki) oraz wnioskowany okres spłaty.

W zakresie natomiast pkt iv) Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż aktywnie uczestniczy (będzie uczestniczyć) w procesie pozyskiwania klienta dla banku (pożyczkodawcy) poprzez: promowanie usługi pośrednictwa kredytowego (pożyczkowego) za pomocą platformy internetowej wśród potencjalnych zainteresowanych kredytem (pożyczką); udostępnienie im możliwości złożenia wniosku kredytowego za pośrednictwem Spółki; analizę danych osobowych zawartych we wniosku kredytowym (pożyczkowym); udostępnienie możliwości porównania spersonalizowanych ofert kredytowych celem wyboru najbardziej korzystnej dla użytkowania oraz pośredniczenie w kontakcie pomiędzy bankiem (instytucją pożyczkową) a klientem, w tym także w zakresie wymiany informacji oraz oświadczeń niezbędnych do wydania ostatecznej decyzji kredytowej (pożyczkowej).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż usługi, które będą przez niego świadczone spełniają przesłanki uznania ich za czynności pośrednictwa, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, w świetle orzecznictwa TSUE. W szczególności usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają następujące przesłanki:

1. są (będą) świadczone za wynagrodzeniem płatnym na rzecz Spółki, a wynagrodzenie jest zależne od wolumenu wypłaconego kredytu (pożyczki),
2. z punktu widzenia nabywcy kredytu lub pożyczki, usługi pośrednictwa stanowią element usługi finansowej,
3. celem świadczonej usługi jest dążenie do zawarcia umowy kredytu (umowy pożyczki) przez strony transakcji, przy czym Spółka nie ma (nie będzie miała) żadnego interesu co do treści umowy,
4. usługi świadczone przez Spółkę nie mają (nie będą miały) wyłącznie charakteru wykonywania czynności faktycznych związanych z umową tj. nie polegają (nie będą polegać) jedynie na udostępnianiu informacji stronom transakcji, lecz przede wszystkim na pośredniczeniu w kontaktach pomiędzy stronami, aktywnym poszukiwaniu klientów dla banków i instytucji finansowych a także stałym dążeniu do obecności jak najszerszej oferty banków i instytucji finansowych w ramach platformy internetowej, z której mogą skorzystać potencjalni kredytobiorcy w celu zapewnienia im jak najszerszego wyboru.

Wnioskodawca wskazuje także, iż fakt, że świadczone przez niego usługi będą realizowane są z wykorzystaniem platformy internetowej, stanowiącej jedynie formę (narzędzie) świadczenia tych usług, nie wpływa na możliwość stwierdzenia, że przedmiotowe usługi stanowią pośrednictwo w udzielaniu kredytów lub pożyczek, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Takie stanowisko potwierdza przykładowo wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2016 r. sygn. akt I FSK 923/12, gdzie sąd stwierdził, iż: W dobie nowoczesnych technik komunikacji możliwe jest świadczenie usług pośrednictwa w nabywaniu szeroko rozumianych usług finansowych (ubezpieczeniowych i bankowych) przy wykorzystaniu sieci Internet i nowoczesnych narzędzi elektronicznych. Świadczone przez skarżącą usługi to nie tylko zamieszczanie linków o charakterze pasywnym - jak twierdzi organ podatkowy - lecz aktywne działania umożliwiające zapoznanie się z ofertą instytucji finansowych (ubezpieczeniowych i bankowych) i zawarcie umowy o nabycie ich produktów. Świadczone za pomocą sieci Internet usługi polegające na prezentacji i możliwości zapoznania się z ofertą instytucji finansowych, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej stworzenia użytkownikowi możliwości kontaktu z doradcą lub możliwości pobrania, wypełnienia i złożenia wniosku, a następnie zawarcia umowy i nabycia danego produktu finansowego, stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych określonych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...) zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

W odniesieniu do powyższego Spółka pragnie podkreślić, że wykonywane przez nią usługi nie polegają (nie będą polegać) jedynie na biernym udostępnieniu bankom (instytucjom pożyczkowym) narzędzia do zamieszczania ofert swoich produktów i usług. Wnioskodawca podejmuje (będzie podejmował) aktywne działania umożliwiające wypełnienie przez potencjalnego klienta jednego uniwersalnego wniosku kredytowego skierowanego do wszystkich banków (instytucji pożyczkowych) współpracujących z Wnioskodawcą oraz zapoznanie klienta ze spersonalizowaną ofertą banków (instytucji pożyczkowych) przygotowaną w oparciu o sytuację finansową wskazaną przez klienta we wniosku wypełnionym za pośrednictwem platformy internetowej. Spółka pragnie wskazać, iż wykorzystanie przez użytkowników narzędzia w formie platformy internetowej pozwala (będzie pozwalać) na efektywną i kompleksową prezentację oraz porównanie spersonalizowanych ofert różnych banków (instytucji pożyczkowych) dopasowanych do sytuacji finansowej i profilu ryzyka użytkownika, w tym również porównanie zakresu wyświetlanych ofert kredytów (pożyczek) poprzez zastosowanie narzędzi filtracji i sortowania. W przypadku zaś zainteresowania użytkownika daną ofertą kredytu (pożyczki), Wnioskodawca podejmuje (będzie poodejmować) działania mające na celu obsługę kontaktu pomiędzy bankiem (instytucją pożyczkową) a potencjalnym kredytobiorcą (pożyczkobiorcą) w procesie przygotowania przez bank (instytucję pożyczkową) ostatecznej decyzji kredytowej oraz zapewnia możliwość bezpośredniego kontaktu użytkownika z bankiem (instytucją pożyczkową) w celu podpisania umowy kredytowej (pożyczkowej).

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca pragnie wskazać interpretacje indywidualne o podobnym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej. Informacji Skarbowej z dnia 13 kwietnia 2018 r. (nr 0112-KDIL 1-2.4012.102.2018.1.JO),

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 czerwca 2017 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.67.2017.2.KT).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, czynności wykonywane przez Spółkę, o których mowa w części A (stan faktyczny) oraz w części B (stan przyszły), w zakresie pośredniczenia w zawieraniu umów kredytowych (pożyczkowych) pomiędzy bankami (instytucjami pożyczkowymi), a kredytobiorcami (pożyczkobiorcami) za pośrednictwem oraz przy pomocy platformy internetowej spełniają definicję pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W konsekwencji, usługa, która jest (będzie) świadczona przez Spółkę oraz otrzymywane z jej tytułu wynagrodzenie prowizyjne od banków (instytucji pożyczkowych) korzysta (będzie korzystać) ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest świadomy, że przedstawione powyżej interpretacje indywidualne organów podatkowych nie posiadają waloru ochronnego w stosunku do Wnioskodawcy, jednak ze względu na tożsamość stosowanych regulacji prawa podatkowego, stanowią potwierdzenie ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych i mogą zostać potraktowane jako wskazówka interpretacyjna w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przedstawionym w niniejszym wniosku.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że zaprezentowane przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów w odniesieniu do przedstawionych przez niego pytań jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenia przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej