Opis stanu faktycznego

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje Pan zakupu i odsprzedaży obuwia, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazane obuwie nabywa Pan między innymi przez internetową platformę sprzedażową od dostawcy posiadającego siedzibę na terytorium Niemiec, zwanego dalej Dostawcą. Platforma sprzedażowa prowadzona jest jednak w języku polskim oraz w adresie domeny (...) posiada końcówkę „pl” co oznacza, że jest to polska domena internetowa. Dostawca pomimo posiadania zagranicznej siedziby, jest zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiada polski numer NIP. Numer rachunku Dostawcy został również zarejestrowany w wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT prowadzonym przez Szefa Krajowej Informacji Skarbowej na podstawie przepisów art. 96b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, czyli na tzw. białej liście podatników VAT. We wszystkich transakcjach z Dostawcą (z wyjątkiem transakcji prywatnych) występuje Pan jako przedsiębiorca, a w danych do zamówienia wskazuje swój numer identyfikacji podatkowej (NIP). Wszystkie towary zakupione przez Pana (z wyjątkiem transakcji prywatnych) od Dostawcy, mają i służą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W wyniku zakupu dokonanego na internetowej platformie sprzedażowej Dostawcy, otrzymuje Pan fakturę VAT (tak również zatytułowaną), na której znajdują się następujące dane:

‒imię i nazwisko, adres, numer NIP Pana (aczkolwiek nie jest on wprost oznaczony jako „nabywca” - jednakże z treści faktury jasno wynika, że Pan jest kupującym),

‒nazwa, adres siedziby, polski numer NIP Dostawcy (aczkolwiek nie jest on wprost oznaczony jako „sprzedawca" - dane te znajdują się na dole dokumentu, w stopce faktury VAT - jednakże z treści faktury jasno wynika, że Dostawca jest sprzedającym),

‒numer klienta, numer zamówienia, numer rachunku, data rachunku, data dostawy,

‒nazwa sprzedawanego towaru, jego numer, cena jednostkowa netto, stawka oraz kwota VAT (obliczonego według polskiej stawki 23%) oraz wartość zamówienia netto i wartość zamówienia brutto.

Cena jednostkowa netto, wysokość podatku oraz wartość zamówienia brutto określone są w polskich nowych złotych.

Na fakturze znajduje się jednak informacja o treści „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup został dokonany wyłącznie do użytku osobistego.” Dostawca w swoim wewnętrznym regulaminie wskazuje, że oferty na jego stronach internetowych są skierowane wyłącznie do konsumentów, którzy dokonują zakupu do celów niezwiązanych z działalnością komercyjną ani zawodową. Jednakże pomimo tego zastrzeżenia, Dostawca dokonuje sprzedaży na rzecz osób występujących w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, wystawiając faktury VAT, które zawierają wszelkie niezbędne elementy faktury określone w art. 106e ustawy o VAT.

Zaznaczyć również należy, iż zgodnie z etykietami na przesyłkach od Dostawcy oraz zgodnie z informacją na stronie internetowej przewoźnika (...) jako miejsce nadania oraz adres Nadawcy wskazywany jest zawsze adres na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nie zawsze jest to ten sam adres - jednak zawsze na terytorium Polski). Każdy z tych adresów to duże hale magazynowe, w których zapewne Dostawca ma magazyny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Etykiety paczek oznaczone są numerem „shipment reference” z prefiksem PL, co oznacza, że przesyłka jest krajowa. Również numer paczki oznaczony jest przedrostkiem PL. W związku z powyższym wykluczyć należy ewentualność, że dostawa towaru zakupionego przez Pana od Dostawcy stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towaru (WNT). Paczka w trakcie bezpośredniej dostawy do Pana nie jest bowiem transportowana do Polski z terytorium innego państwa członkowskiego UE. Nawet jeżeli Dostawca wcześniej sprowadził towary ze swoich magazynów za granicą lub zaopatrzył się w nie u zagranicznego kontrahenta, dostawa na rzecz Pana nie może być traktowana jako WNT, ponieważ towar jest wysyłany do Pana odrębną dostawą, z terytorium Polski. Nie jest Pan w stanie określić, ani zweryfikować pierwotnego źródła zaopatrzenia Dostawcy. Dostawca również nie rozpoznaje dostawy na rzecz Pana jako WNT.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje Panu prawo do odliczenia naliczonego przez Dostawcę podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z Pana stanowiskiem, w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje Panu prawo do odliczenia naliczonego przez Dostawcę podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, Pan prowadząc działalność handlową, skoro jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z tytułu prowadzonej działalności, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazuje się, iż „prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Przy czym należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od umieszczania stosownych „dopisków” na fakturach. Ustawodawca bowiem przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które zostały wskazane w art. 88 ustawy.” (Pismo z dnia (...), wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, (...), Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od dostawcy towarów, (...)).

W przedstawionym stanie faktycznym nie występują żadne okoliczności, wskazane w ustawie, które wyłączałyby Pana prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, pobranego przez Dostawcę.

Z cech transakcji dokonywanych między Panem a Dostawcą wynika, iż są to transakcje krajowe - pomimo posiadania przez Dostawcę zagranicznej siedziby, nie wypełniają one bowiem znamion wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Z tytułu tych transakcji Dostawca nalicza VAT według polskiej, podstawowej stawki, tj. 23% - oznacza to, że traktuje je jako transakcje krajowe.

Faktury wystawione przez Dostawcę zawierają wszystkie dane, jakie zgodnie z art. 106e ustawy o VAT powinna zawierać faktura. Sam fakt, iż na dokumencie nie posłużono się słowem „sprzedawca” i „nabywca”, jak również nieznacznie odbiegający od przyjętego w obrocie układ danych nie mogą wyłączać prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z takiej faktury. Wskazuje się bowiem, iż „Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania. (Pismo z dnia (...), wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, (...), Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od dostawcy towarów, (...)).

W związku z tym braki w nazewnictwie (sprzedawca i nabywca) podczas gdy z treści dokumentu jasno wynika, który podmiot jest nabywcą, a który sprzedawcą, a podmioty te są prawidłowo zindywidualizowane (poprzez imię i nazwisko/nazwę, adres, numer NIP) nie są brakami, które wyłączałyby możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od faktury, która materialnie jest prawidłowa, tj. dokumentuje rzeczywistą transakcję nabycia towarów, które nabywca zamierza użyć i użyje wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

W tożsamych stanach faktycznych organ podatkowy stanął na stanowisku, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy:

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Jak już wcześniej wskazano, faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. L. 347, s. 1 ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa – stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy – konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financiën, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu.

Zatem sam fakt otrzymania faktury z wykazanym podatkiem VAT nie jest wystarczającą przesłanką do realizacji prawa do dokonania obniżenia podatku należnego.

Aby powstało prawo do odliczenia, u wystawcy faktury podatek VAT musi być wymagalny, co oznacza, że powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz powstała także podstawa opodatkowania z tytułu zrealizowania jednej z czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach powadzonej działalności gospodarczej dokonuje Pan zakupu i odsprzedaży obuwia, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obuwie nabywana Pan m.in. przez internetową platformę sprzedażową od dostawcy posiadającego siedzibę na terytorium Niemiec. Dostawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Polski oraz posiada polski numer NIP. Platforma sprzedażowa na której dokonuje Pan zakupów prowadzona jest w języku polskim oraz adres domeny (...) posiada końcówkę „pl”, co oznacza, że jest to polska domena internetowa. We wszystkich transakcjach z dostawcą występuje Pan jako przedsiębiorca, a w danych do zamówienia wskazuje Pan swój NIP. Wszystkie zakupione towary służbą i mają służyć wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Otrzymuje Pan od dostawcy fakturę VAT (tak również zatytułowaną), na której znajdują się następujące dane: imię i nazwisko, adres, numer NIP Pana (aczkolwiek nie jest on wprost oznaczony jako „nabywca” - jednakże z treści faktury jasno wynika, że Pan jest kupującym), nazwa, adres siedziby, polski numer NIP Dostawcy (aczkolwiek nie jest on wprost oznaczony jako „sprzedawca" - dane te znajdują się na dole dokumentu, w stopce faktury VAT - jednakże z treści faktury jasno wynika, że Dostawca jest sprzedającym), numer klienta, numer zamówienia, numer rachunku, data rachunku, data dostawy, nazwa sprzedawanego towaru, jego numer, cena jednostkowa netto, stawka oraz kwota VAT (obliczonego według polskiej stawki 23%) oraz wartość zamówienia netto i wartość zamówienia brutto. Na fakturze znajduje się jednak informacja o treści „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup został dokonany wyłącznie do użytku osobistego.” Dostawca w swoim wewnętrznym regulaminie wskazuje, że oferty na jego stronach internetowych są skierowane wyłącznie do konsumentów, którzy dokonują zakupu do celów niezwiązanych z działalnością komercyjną ani zawodową. Jednakże pomimo tego zastrzeżenia, Dostawca dokonuje sprzedaży na rzecz osób występujących w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, wystawiając faktury VAT, które zawierają wszelkie niezbędne elementy faktury określone w art. 106e ustawy o VAT. Podkreśla Pan również, iż zgodnie z etykietami na przesyłkach od Dostawcy oraz zgodnie z informacją na stronie internetowej przewoźnika (...) jako miejsce nadania oraz adres Nadawcy wskazywany jest zawsze adres na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nie zawsze jest to ten sam adres - jednak zawsze na terytorium Polski).

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy przysługuje Panu prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższych Pana wątpliwości należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie ma Pan prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego występującego przy nabyciu towarów wykazanego na fakturze przez dostawcę, pod warunkiem, że dostawa towarów została udokumentowana prawidłowo wystawioną przez dostawcę fakturą VAT (przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy).

Konieczność posiadania faktury w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego potwierdzają wyroki TSUE. Przykładowo w wyroku z 14 lipca 1988 r. w sprawie C-123/87, Jeunehomme TSUE wskazał, że artykuły 18 ust. 1 lit. a), 22 ust. 3 lit. a) i (b) oraz 22 ust. 8 VI Dyrektywy zezwalają Państwom Członkowskim na wprowadzenie wymogu, zgodnie z którym prawo do odliczenia VAT uzależnione jest od posiadania faktury, która, oprócz spełnienia minimalnych warunków wymienionych w VI Dyrektywie, musi zawierać określone dane niezbędne do tego, by zapewnić stosowanie VAT i umożliwić organom skarbowym sprawowanie nadzoru. Liczba tych danych ani ich rodzaj nie może uniemożliwiać lub nadmiernie utrudniać korzystanie z prawa do odliczenia. Tożsamo w orzeczeniu z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-152/02 Terra Baubedarf-Handel GmbH, Trybunał orzekł, że art. 17 ust. 2 lit. a) i pierwszy akapit art. 18 ust. 2 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że prawo do odliczenia przysługuje w okresie rozliczeniowym, w którym są spełnione dwa warunki wymagane przez te przepisy, tj. towary powinny być dostarczone lub usługi wykonane, a podatnik powinien być w posiadaniu faktury lub innego dokumentu, który według kryteriów danego państwa członkowskiego jest uznawany za odpowiednik faktury.

Zatem podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Tym samym faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym należy podkreślić, że faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

W analizowanej sprawie, jak wskazał Pan w opisie sprawy, faktura zawiera wszystkie elementy faktury wymagane przepisami ustawy o podatku od towarów i usług wskazane w art. 106e ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Przy czym należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od umieszczania stosownych „dopisków” na fakturach. Ustawodawca bowiem przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa Pan – jako czynny podatnik VAT – towary od dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, tj. Niemcy, zarejestrowanego jako czynny podatnik podatku VAT w polskim rejestrze podatników oraz posiada polski numer NIP, wysyłającego przesyłki z terytorium kraju (co – jak wynika z wniosku – określił Pan dostawę towarów jako transakcje krajowe), które służą Panu wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego zawartego na otrzymanych fakturach, gdyż spełniony jest warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionego towaru z opodatkowaną podatkiem VAT Pana działalnością gospodarczą. Jednocześnie nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 i pkt 4 ustawy. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktur wystawionych przez dostawcę.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, gdy zawiera Pan transakcje zakupu towarów jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jako czynny podatnik VAT, w sytuacji, gdy nabyte towary służą Panu wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dostawcę, w sytuacji, niezaistnienia innych przesłanek negatywnych niż wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 i pkt 4 ustawy, wskazanych w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do zamieszczonego zapisku na fakturze, o którym Pan wspomina należy wskazać, że wszelkie ustalenia co do przebiegu i dokumentowania transakcji powinny być przedmiotem uzgodnień pomiędzy stronami tej transakcji w celu uniknięcia nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT zarówno przez sprzedawcę, jak i przez nabywcę.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651) Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).