Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

1.  Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Stosownie do art. 19a ust. 9 ustawy:

Zgodnie z art. 5 ust. 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r., ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L. z 2013 r., Nr 269, str. 1, z późn. zm., dalej: UKC):

-„zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

-„dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

-„dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny;

Natomiast stosownie do art. 77 ust. 2 i 3 UKC:

2.  Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Jeżeli zgłoszenie celne dotyczące jednej z procedur, o których mowa w ust. 1, zostaje sporządzone na podstawie danych powodujących, że nie zostają pobrane w całości lub części należności celne przywozowe, osoba, która dostarczyła dane wymagane do sporządzenia zgłoszenia i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, jest również dłużnikiem.

Jednocześnie, jak stanowi art. 18 ust. 1 UKC:

Przedstawicielstwo może być bezpośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub pośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Jak stanowi art. 30b ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 33 ust. 1-4 ustawy:

1.  Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

1) zgłoszeniu celnym albo

2) rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447

- kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

2.  Jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym lub w rozliczeniu zamknięcia kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości.

3.  Po przyjęciu zgłoszenia celnego lub po przedstawieniu rozliczenia zamknięcia podatnik może wystąpić z wnioskiem do naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości.

Stosownie do art. 33a ust. 1, 2a, 5, 6a-7 ustawy:

1.  Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

2.  Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

1) przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:

a) zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,

b) potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.

2) (uchylony)

3) dokonywania zgłoszeń celnych przez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego w rozumieniu przepisów celnych.

2a. Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści.

5.  W przypadku gdy zgłoszenie celne dotyczące towarów, o których mowa w ust. 1, jest dokonywane przez przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych, uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podatnikowi, na rzecz którego jest składane zgłoszenie celne. Przepisy ust. 2-3 stosuje się odpowiednio.

6a. W przypadku gdy podatnik nie rozliczył w całości lub w części podatku należnego z tytułu importu towarów na zasadach określonych w ust. 1, może dokonać korekty deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

7.  Podatnik, który wybrał rozliczenie podatku należnego z tytułu importu towarów na zasadach określonych w ust. 1 i nie rozliczył tego podatku w całości lub w części na tych zasadach w terminie, o którym mowa w ust. 6a, traci prawo do rozliczania w deklaracji podatkowej podatku należnego z tytułu importu towarów wykazanego w zgłoszeniu celnym, w odniesieniu do którego nie rozliczył w całości podatku w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty kwoty podatku wraz z odsetkami naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu do poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego.

Należy w tym miejscu zauważyć, że z dniem 1 października 2020 r., na mocy ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520, dalej: „ustawa zmieniająca”), został uchylony art. 33a ust. 6 ustawy o VAT – który przewidywał, że:

Podatnik jest obowiązany do przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów.

Jednocześnie wymaga wskazania, że w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ww. ustawy zmieniającej, art. 33a ust. 7 ustawy stanowił, że:

Przy czym, stosownie do art. 12 powołanej ustawy zmieniającej, w brzmieniu zmienionym ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. z 2022 r., poz. 2141 ze zm.):

Przepisów art. 33a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do importu towarów dokonanego przed dniem 1 października 2020 r.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności Pana firma dokonała w […] r. zgłoszeń celnych za pośrednictwem przedstawiciela pośredniego, wykazując odprawy celne w deklaracji VAT-7 oraz w JPK_VAT w […] r. Odprawy te zostały jednak wykazane w niepełnej wysokości – omyłkowo nie ujęto jednej z odpraw celnych dokonanych w […] r.

Wnioskodawca skorygował omyłkę, składając korektę ww. deklaracji wraz z JPK_VAT korygującym […] r. Jednak z uwagi na fakt, że nie został dochowany termin, o którym mowa w art. 33a ust. 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed 1 października 2020 r. (mającym zastosowanie do importu towarów dokonanego przed 1 października 2020 r., na mocy cyt. wyżej art. 12 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw) – Wnioskodawca otrzymał powiadomienie od właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o niespełnieniu warunków wynikających z tego przepisu oraz o konieczności zapłacenia podatku VAT wynikającego z tych odpraw celnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy płacąc podatek VAT wynikający ze zgłoszeń celnych za […] r. wraz z należnymi odsetkami, w związku z decyzją wydaną przez właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego, w terminie 10 dni od doręczenia tej decyzji – będzie uprawniony do wykazania go w deklaracji jako podatek naliczony, a także – w którym miesiącu będzie można dokonać tego odliczenia.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy należy w pierwszej kolejności wskazać, że przepis art. 33a ustawy umożliwia importerom będącym podatnikami rozliczenie podatku należnego od importu towarów na zasadach analogicznych do rozliczenia w przypadku importu usług, czy też wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – a zatem poprzez ujęcie kwot podatku należnego i naliczonego w składanej deklaracji podatkowej. Innymi słowy, ustawa pozwala podatnikowi na uniknięcie określonej w art. 33 ust. 4 ustawy konieczności zapłacenia podatku w terminie 10 dni. Istotą tego uproszczenia jest bowiem umożliwienie takiemu podatnikowi rozliczenia podatku jedynie poprzez wykazanie kwot podatku w deklaracji podatkowej. Zgodnie z zamiarem ustawodawcy, podatek ten wykazany powinien być jednocześnie jako podatek należny i naliczony (podlegający odliczeniu na zasadach ogólnych).

Dalej, zauważyć należy, że w stosunku do opisanego przez Wnioskodawcę importu towarów dokonywanego w […] r. zastosowanie znajdą przepisy art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym przed 1 października 2020 r. (tj. przed zmianą wprowadzoną ww. ustawą zmieniającą z 4 lipca 2019 r.).

Jak jednak wskazano wprost w opisie stanu faktycznego, warunek, o którym mowa w art. 33a ust. 6 ustawy nie został w omawianej sprawie spełniony. Tym samym, stosownie do art. 33a ust. 7 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 października 2020 r., Wnioskodawca stracił prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 w odniesieniu do kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, którą miał rozliczyć w deklaracji podatkowej. Wnioskodawca został zatem zobowiązany do zapłaty naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu do poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego, kwoty podatku wraz z odsetkami, tj. kwoty  wynikającej ze zgłoszeń celnych nie ujętych omyłkowo w deklaracji za […] r. które nie zostały prawidłowo udokumentowane zgodnie z art. 33a ust. 6 ustawy, wraz z odsetkami.

Innymi słowy, względem ww. kwoty, winien Pan rozliczyć podatek VAT w oparciu o regulację ogólną art. 33 ustawy (bez stosowania uproszczenia, o którym mowa w art. 33a ustawy).

Należy dalej zauważyć, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy:

a) wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c) wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 10d ustawy:

10d. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje:

1) w przypadku stosowania w imporcie towarów uproszczenia, o którym mowa w art. 182 unijnego kodeksu celnego - za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru zgłaszającego; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w dokumencie celnym stanowiącym zgłoszenie uzupełniające dotyczące tego okresu rozliczeniowego, z zastrzeżeniem art. 33a;

2) w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34 - w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.

Jak z kolei stanowi art. 86 ust. 11 i 13 ustawy:

11. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

13. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Należy zatem wskazać, że stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. d i ust. 10 oraz ust. 10d pkt 2 ustawy, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do importowanych towarów powstał obowiązek podatkowy, w zakresie, w jakim towary te wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. W przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję; przy czym, obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że po dokonaniu zapłaty podatku VAT z tytułu importu za […] r. wraz z należnymi odsetkami, wynikającego z decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego, będzie on miał możliwość wykazania go w deklaracji oraz obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę tego podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 10d pkt 2 ustawy, obniżenia tego będzie można dokonać w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję naczelnika urzędu celno-skarbowego, którym – zgodnie z opisem stanu faktycznego – jest […] r. Przy czym, podkreślić należy, że przedmiotowe obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez Wnioskodawcę zapłaty podatku wynikającego z decyzji, wraz z należnymi odsetkami.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do prawa do obniżenia podatku należnego, w rozliczeniu za miesiąc, w którym Wnioskodawca dokonał zapłaty podatku wynikającego z decyzji naczelnika urzędu celno-skarbowego wraz z odsetkami (tj. za […] r.) – należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku, ściśle w odniesieniu do zapytania Zainteresowanego – tj. w zakresie prawa do wykazania w deklaracji za […] r., jako podatek naliczony, podatku wynikającego ze zgłoszeń celnych za […] r. niewykazanych uprzednio w deklaracji podatkowej za ten miesiąc, w stosunku do których naczelnik urzędu celno-skarbowego wydał decyzję określającą kwotę podatku wraz z należnymi odsetkami, pod warunkiem zapłaty przez Wnioskodawcę tego podatku w terminie 10 dni od dnia doręczenia tej decyzji w […] r.

Jednocześnie Organ informuje, że inne kwestie, nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności, interpretacja nie rozstrzyga o obowiązkach Wnioskodawcy oraz poprawności prowadzenia przez niego ewidencji i przesyłania plików JPK_VAT, a także w zakresie wysokości należnych odsetek za zwłokę, o których mowa w art. 37 ust. 1aa ustawy. Kwestie te nie stanowią bowiem przedmiotu zapytania. Ponadto, należy zauważyć, że sposób określania wysokości odsetek za zwłokę w przypadku, gdy kwota podatku została określona w decyzjach, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 ustawy – leży w gestii właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego, który taką decyzję wydaje. Tym samym wysokość odsetek za zwłokę może być określana jedynie przez właściwy dla Wnioskodawcy organ podatkowy w prowadzonym postepowaniu, natomiast nie leży w kompetencjach Organu (Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. 

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

-z zastosowaniem art. 119a;

-w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

-z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […].  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwerm systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).