Brak uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 7 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 listopada 2022 r. ( data wpływu 21 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 20 grudnia 1990 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą (…).

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT, posiada Pan NIP: (…).

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej jest działalność o symbolu PKD 46.34.A - Sprzedaż hurtowa napojów alkoholowych.

W 2000 r. zawarł Pan umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność ustawową małżeńską.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Nabył Pan w 2009 r. od osób prywatnych, nieopodatkowane podatkiem VAT nieruchomości:

‒na podstawie aktu notarialnego Repertorium (…) 2/3 w niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 o pow.(…) ha

‒na podstawie aktu notarialnego Repertorium (…) niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę nr 2 o pow. (…) ha.

Przedmiotowe działki stanowią Pana majątek osobisty.

31 grudnia 2010 r. opisane powyżej nieruchomości zostały wprowadzone do składników majątkowych prowadzonej działalności gospodarczej.

Wprowadzenie przedmiotowych nieruchomości do ewidencji środków trwałych było podyktowane oczekiwaniami instytucji finansowych, finansujących działalność gospodarczą w celu zwiększenia wartości aktywów trwałych.

31 lipca 2015 r. opisane powyżej nieruchomości zostały wyksięgowane z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i od tej daty do chwili obecnej stanowią majątek prywatny.

W okresie posiadania powyższych nieruchomości, nie były na nie ponoszone żadne nakłady, a także nie były na tych nieruchomościach ustanawiane jakiekolwiek zabezpieczenia w postaci hipoteki czy innych.

Według stanu na dzień składania niniejszego wniosku, powyższe nieruchomości objęte są Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (…) i posiadają symbol U-1 - tereny usług.

Zamierza Pan, w okresie najbliższych kilku miesięcy, zbyć przedmiotowe nieruchomości. Zawarcie umowy przedwstępnej planowane jest na drugą połowę października 2022 r. a umowa przenosząca własność pod koniec grudnia 2022 r.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wskazał Pan, że działki, tj. udział 2/3 w działce nr 1 i działka nr 2, nie były wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej.

Działki miały charakter lokaty kapitału. Na działkach nie była prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza.

Działki nie były w żaden sposób udostępniane osobom trzecim, nie były najmowane i dzierżawione.

Nie uczestniczył Pan/nie składał Pan żadnych wniosków w trakcie prac nad Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

Nie będzie Pan podejmował żadnych działań, tj. jakiekolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych, zmierzające do podniesienia wartości tych nieruchomości np. przyłączenie do sieci kanalizacyjnej, energetycznej i gazowej, podział geodezyjny, wydzielenie dróg wewnętrznych, ogrodzenie, wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę itp.

Nie podejmował Pan żadnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży. Działki sąsiadują ze sobą. Nabywcą ma być współwłaściciel działki nr 1 .

Nie udzielił i nie będzie Pan udzielał żadnych pełnomocnictw do tej transakcji.

Przyszły nabywca będzie mógł podejmować działania na nabytej nieruchomości po przeniesieniu własności. Do momentu przeniesienia własności na nabywcę nie są planowane żadne działania na działkach będących przedmiotem niniejszej interpretacji.

Nie zamierza Pan zbywać innych nieruchomości.

Nie dokonywał Pan zbycia nieruchomości jako czynny podatnik VAT. W 2014 r. sprzedał Pan udziały w działce oraz działkę, które nabył Pan w 2002 r. Pierwotnie miały zostać przekazane dzieciom. Dzieci wyprowadziły się z (…). Na działkach nie była prowadzona żadna działalność oprócz koszenia trawy. Działki nie były zabudowane.

Pytanie

Czy w przypadku sprzedaży udziału 2/3 w niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 o pow. (…) ha oraz niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 2 o pow. (…) ha, które według stanu na dzień składania niniejszego wniosku objęte są Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (…) i posiadają symbol U-1 - tereny usług, stanowiące majątek prywatny nie związany z działalnością gospodarczą, dla tej czynności będzie Pan działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i w dalszej konsekwencji, czy planowana sprzedaż niezabudowanych nieruchomości przez Pana będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w przypadku sprzedaży udziału 2/3 w niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 o pow. (…) ha oraz niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 2 o pow. (…) ha, jako sprzedaży majątku prywatnego nie związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, dla tej czynności nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT i w związku z tym sprzedaż tych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Planowana sprzedaż nie ma cech profesjonalnej działalności handlowej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Sprzedaż nieruchomości będzie następować w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Nabył Pan przedmiotowe nieruchomości do majątku prywatnego.

Wprowadzenie tych nieruchomości w okresie od 31 grudnia 2010 r. do 31 lipca 2015 r. do ewidencji środków trwałych było podyktowane oczekiwaniami instytucji finansowych w celu zwiększenia wartości aktywów trwałych. Poza technicznym wpisem tych nieruchomości do ewidencji środków trwałych, na przedmiotowych nieruchomościach nie była prowadzona działalność gospodarcza.

W okresie posiadania powyższych nieruchomości, nie były na nie ponoszone żadne nakłady, a także nie były na tych nieruchomościach ustanawiane jakiekolwiek zabezpieczenia w postaci hipoteki czy innych.

Zatem ich sprzedaż, dokonywana w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie powinna być przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT albowiem dla tej czynności nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie zarówno gruntu jak też udziału w prawie własności gruntu, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął lub podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Jak wynika z opisu sprawy, jest Pan właścicielem udziału 2/3 w niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 o pow. (…) ha oraz niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 2 o pow. (…) ha. Przedmiotowe działki stanowią Pana majątek osobisty i sąsiadują ze sobą. Według stanu na dzień składania niniejszego wniosku, powyższe nieruchomości objęte są Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (…) i posiadają symbol U-1 - tereny usług. Zamierza Pan, w okresie najbliższych kilku miesięcy, zbyć przedmiotowe nieruchomości i zawrzeć umowę przedwstępną sprzedaży.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy w przypadku sprzedaży udziału 2/3 w działce nr 1 oraz działki nr 2 będzie Pan działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji, czy planowana sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej sprzedaży udziału 2/3 w działce nr 1 oraz działki nr 2 będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podjął Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Wskazał Pan także, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, jednak nie jest to działalność gospodarcza w zakresie obrotu nieruchomościami. Pomimo tego, że nieruchomości w latach 2010 – 2015 były wprowadzone do ewidencji środków trwałych, co było podyktowane jedynie oczekiwaniami instytucji finansowych, finansujących działalność gospodarczą, w celu zwiększenia wartości aktywów trwałych, to nie były one wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej. Działki miały charakter lokaty kapitału. Na działkach nie była prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza.

Ponadto, ww. nieruchomości nie były w żaden sposób udostępniane osobom trzecim, nie były najmowane i dzierżawione.

Nie uczestniczył Pan w pracach nad Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego i nie składał Pan żadnych wniosków w trakcie tych prac.

Nie będzie Pan podejmował jakiekolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości tych nieruchomości np. przyłączenie do sieci kanalizacyjnej, energetycznej i gazowej, podział geodezyjny, wydzielenie dróg wewnętrznych, ogrodzenie, wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę itp.

Nie podejmował Pan żadnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży. Nabywcą ma być współwłaściciel działki nr 1.

Nie udzielił i nie będzie Pan udzielał żadnych pełnomocnictw do tej transakcji.

Przyszły nabywca będzie mógł podejmować działania na nabytej nieruchomości dopiero po przeniesieniu własności. Do momentu przeniesienia własności na nabywcę nie są planowane żadne działania na ww. nieruchomościach.

Z powyższego wynika więc, że skala Pana zaangażowania w odniesieniu do terenu przeznaczonego do sprzedaży, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie sprzedaży opisanych we wniosku Nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Pana udziału 2/3 w działce nr 1 oraz działki nr 2, wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

Pojedyncza czynność, tj. w określonym czasie wpisanie nieruchomości do ewidencji środków trwałych, bez ich realnego (faktycznego) wykorzystania do prowadzenia działalności gospodarczej, nie może również przesądzać, że przy sprzedaży przedmiotowych działek zachowa się Pan jak handlowiec.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku nie podjął Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Podjęte przez Pana działania należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, dokonując sprzedaży udziału 2/3 w działce nr 1 oraz działki nr 2, będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży przedmiotowych nieruchomości, a opisaną dostawę cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, ww. sprzedaż nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).