Uznanie Pani za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji uznanie wykonywanych świadczeń na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług,

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 30 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji nieuznania wykonywanych świadczeń na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług, jak również w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest Pani ..... . Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce kapitałowej – Spółce X (NIP: …), dalej jako: „Spółka”. Wnioskodawca w Spółce pełni rolę prezesa zarządu. W ramach tej funkcji, na Wnioskodawcy ciążą następujące obowiązki:

·kierowanie pracą Zarządu,

·podejmowanie decyzji we wszystkich sprawach niezastrzeżonych dla innych organów Spółki,

·podpisywanie umów z pracownikami, kontrahentami i klientami spółki,

·reprezentowanie Spółki zgodnie z zasadami zawartymi w Kodeksie Spółek Handlowych,

·uczestnictwo w posiedzeniach Zarządu.

Jednocześnie, Wnioskodawca jest zatrudniony w Spółce w ramach umowy o pracę. W ramach tej umowy wykonuje czynności księgowe na rzecz klientów Spółki.

Wspólnicy Spółki planują dokonanie zmiany umowy Spółki, poprzez wprowadzenie do jej treści zapisu, w którym Wnioskodawca zostanie zobowiązany – wobec Spółki – do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, zgodnie z art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „Ksh”).

Wspólnicy Spółki planują zobowiązanie Wnioskodawcy do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, tj.

·czynności z zakresu tzw. HR na rzecz Spółki,

·przeprowadzanie szkoleń dla personelu Spółki z zakresu księgowości,

·wystawianie i przyjmowanie faktur, wykonywanie rozliczeń kasowych i operacji na rachunkach bankowych,

·tworzenie raportów z efektywności prac poszczególnych współpracowników/działów.

Ustalony w Umowie Spółki obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie obciążał udziały Wnioskodawcy, jako Wspólnika Spółki. Świadczenia będą odpłatne i ekwiwalentne.

Spółka będzie dokonywała wypłat wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy – Wspólnika. Planowane świadczenia Wnioskodawcy na rzecz Spółki, Spółka będzie wykorzystywała do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 176 § 2 ustawy KSH wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego czy Spółka będzie wykazywała zysk. Zgodnie z założeniami, Wnioskodawcy przysługiwać będzie – na podstawie stosownej uchwały – wynagrodzenie w wysokości nieprzewyższającej cen lub stawek przyjętych w obrocie.

Świadczenia Wnioskodawca wykonywać będzie w wymiarze, w datach i terminach uzgodnionych ze Spółką na podstawie odrębnego porozumienia, w zależności od potrzeb i interesu Spółki.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że:

a)Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka;

b)Wykonując świadczenia na rzecz Spółki, Wnioskodawca nie będzie wyrażać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki;

c)Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

d)Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

e)Do wykonywania świadczeń Wnioskodawca będzie wykorzystywać zasoby rzeczowe Spółki;

f)Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za wykonywane czynności wobec osób trzecich;

g)Czynności będą wykonywane w wymiarze i w miejscu, wyznaczonym przez Spółkę; jednocześnie Spółka będzie określała sposób wykonania poszczególnych rodzajów świadczeń;

h)Świadczenia niepieniężne nie będą pokrywały się z zakresem faktycznie wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy;

i)Wnioskodawca będzie zobligowany wykonywać powtarzające się świadczenia niepieniężne osobiście i nie może korzystać w tym zakresie z pracy i pomocy innych osób;

j)Wykonując czynności, Wnioskodawca będzie zobowiązany do starannego działania;

k)Spółka lub inny podmiot nie będzie miała prawa do nakładania kar dyscyplinarnych na Wnioskodawcę, w związku z powtarzającymi się świadczeniami niepieniężnymi.

Pytanie

Czy w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę opisanych w zdarzeniu przyszłym powtarzających się świadczeń niepieniężnych, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki, należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując na rzecz Spółki powtarzające się świadczenie niepieniężne, nie będzie on działał w charakterze podatnika podatku VAT, a tym samym, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki, nie mogą być uznane za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei wedle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosunki korporacyjne, do których należą porozumienia cywilnoprawne wspólnika ze spółką ustalone na podstawie art. 176 § 1 Ksh, nie spełniają definicji działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT, a w konsekwencji, Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Świadczenia niepieniężne, których obowiązek wynika z umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kreują specjalny, obligacyjno-organizacyjny charakter „przywiązania” obowiązku do udziału, w rozumieniu stosunku prawnego członkostwa w spółce, którego elementami, obok praw, są również obowiązki. Obowiązek świadczeń niepieniężnych związany jest zatem z celem, dla którego utworzona została spółka i obowiązek ten składa się na treść uczestnictwa wspólnika w spółce.

W umowie spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz przez współdziałanie w inny określony w umowie spółki sposób. Planowane świadczenia Wnioskodawcy, Spółka będzie wykorzystywała przy realizacji usług w obrocie gospodarczym na rzecz swoich klientów i w tym sensie to Spółka będzie występować w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Porozumienie między wspólnikiem a spółką, zawarte na podstawie art. 176 Ksh, ma zatem charakter obowiązków korporacyjnych i jest obowiązkiem wspólnika związanym z jego udziałem. Nie można tym samym, tych obowiązków traktować jako czynności wymienionych w art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Reasumując, Wnioskodawca wykonując na rzecz Spółki powtarzające się świadczenie niepieniężne, nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia, nie mogą stanowić odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Jak wynika z powyższych przepisów w obowiązującej ustawie pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo uniwersalnie. Usługą jest świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy. Nie ma więc znaczenia osoba odbiorcy świadczenia. Usługami są zarówno świadczenia wykonane na rzecz konsumentów, jak i dla przedsiębiorców, a usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

Należy wyjaśnić, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o VAT: