Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wspólnicy (w tym dwa małżeństwa z pkt 1 i 2 oraz 3 i 4, posiadają razem udział ok. 48,5% w tworzonej Spółce Celowej):

1.B,

2.A,

3.D,

4.C,

5.1 Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (udział ok. 51,5% w Spółce Celowej);

założyli 19 lipca 2022 r. spółkę celową 2 sp. z o.o., której zadaniem będzie w szczególności:

1)nabycie w drodze umowy sprzedaży od wspólników z pkt 1-4 powyżej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (działki) (…);

2)nabycie projektu budowlano-wykonawczego budowy na tej nieruchomości budynku z funkcją biurową – nabywany od Wspólników A i C działających jako 3 Spółka Cywilna A, C;

3)wybudowanie na Nieruchomości ww. budynku biurowego i w celu wynajęcia go w całości spółce/spółkom z grupy kapitałowej 4 S.A.

Informacje dotyczące Sprzedających i Nieruchomości:

1.Sprzedający nabyli prawo użytkowania wieczystego do Nieruchomości w roku 2011 od spółdzielni mieszkaniowej – każdy z nich po 1/4 (wchodzi w skład ich majątków małżeńskich – posiadają wspólność majątkową małżeńską);

2.Sprzedający nabyli prawo użytkowania wieczystego do Nieruchomości jako osoby prywatne, nie włączali go nigdy do środków trwałych ani towarów handlowych swoich działalności gospodarczych/spółek;

3.Sprzedający nie dokonywali odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie prawa użytkowania wieczystego do Nieruchomości (spółdzielnia sprzedała prawo użytkowania wieczystego do Nieruchomości z VAT, Sprzedający zapłacili kwotę brutto);

4.Sprzedający nie dokonywali podziału nieruchomości, nie występowali o warunki zabudowy na nieruchomości, nie dokonywali nakładów na Nieruchomość, w tym np. posadowienia tam budynków/budowli/przyłączy/mediów/dróg/nasadzeń zieleni itp.; do Nieruchomości nie są doprowadzone media;

5.Sprzedający nie dzierżawili, nie wynajmowali ani nie udostępniali Nieruchomości osobom trzecim;

6.Sprzedający nie dokonywali dotąd prób sprzedaży prawa do Nieruchomości;

7.Sprzedający nie podejmowali żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości;

8.Przy sprzedaży Nieruchomości Sprzedający nie będą korzystali z profesjonalnych pełnomocników. Co najwyżej jeden z małżonków będzie pełnomocnikiem drugiego;

9.C i A prowadzą razem spółkę cywilną 3, która pozyskała projekt budowlany i pozwolenie na budowę budynku biurowego na Nieruchomości. 3 spółka cywilna otrzymała od Sprzedających zgodę (w formie pisemnego oświadczenia) na dysponowanie nieruchomością do celów uzyskania ww. pozwolenia na budowę (oświadczenie potrzebne do załączenia do wniosku o pozwolenie na budowę);

10.A, D oraz C prowadzą pozarolnicze działalności gospodarcze na terytorium Polski wpisane do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej (dalej jako: „CEIDG”);

11.Zgodnie z wpisem do CEIDG D prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD): 55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD): 55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, 41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, 43.11.Z Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, 43.12.Z Przygotowanie terenu pod budowę, 43.13.Z Wykonywanie wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich, 43.21.Z Wykonywanie instalacji elektrycznych, 43.22.Z Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, 43.29.Z Wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych, 43.31.Z Tynkowanie, 43.32.Z Zakładanie stolarki budowlanej, 43.33.Z Posadzkarstwo; tapetowanie i oblicowywanie ścian, 43.34.Z Malowanie i szklenie, 43.39.Z Wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych, 43.91.Z Wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, 43.99.Z Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane, 47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, 55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania, 55.30.Z Pola kempingowe (włączając pola dla pojazdów kempingowych) i pola namiotowe, 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne, 56.10.B Ruchome placówki gastronomiczne, 56.29.Z Pozostała usługowa działalność gastronomiczna, 56.30.Z Przygotowywanie i podawanie napojów, 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 73.11.Z Działalność agencji reklamowych, 73.12.A Pośrednictwo w sprzedaży czasu i miejsca na cele reklamowe w radio i telewizji, 73.12.B Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach drukowanych, 73.12.C Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet), 73.12.D Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w pozostałych mediach, 73.20.Z Badanie rynku i opinii publicznej, 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana;

12.D dokonywał transakcji nabycia i zbycia lokali mieszkalnych w ramach swojej działalności gospodarczej (w tym rozliczał VAT): zakupił w ostatnich latach 6 lokali mieszkalnych, z których 5 sprzedał, a jeden lokal mieszkalny wynajmuje i nie ma obecnie zamiaru go sprzedawać, w ramach tej działalności nie było transakcji w zakresie działek budowlanych/gruntów;

13.D w ramach swojej działalności prowadzi inwestycję budowlaną – budowę domu dla seniorów,

14.Zgodnie z wpisem do CEIDG A prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD): 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD): 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 82.11.Z Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura, 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana, 73.20.Z Badanie rynku i opinii publicznej, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet;

15.Zgodnie z wpisem do CEIDG C prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD): 86.22.Z Praktyka lekarska specjalistyczna.

Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD): 86.22.Z Praktyka lekarska specjalistyczna, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;

16.W ramach spółki cywilnej 3 A i C nabyły:

(…).;

17.B prowadził do 19 marca 2019 r. (została wykreślona z CEIDG z dniem 20 marca 2019 r.) pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Polski wpisaną do CEIDG, której przedmiotem przeważającej działalności była 86.22.Z Praktyka lekarska specjalistyczna;

18.Sprzedający są użytkownikami wieczystymi nieruchomości sąsiadującej z Nieruchomością, na której posadowiony jest budynek biurowy wynajmowany w ramach najmu prywatnego 5 Sp. z o.o. (3 budynki, 3 działki).; ta nieruchomość nie jest w rej. środków trwałych jakiejkolwiek ich działalności gospodarczej/s.c. czy innej spółki; nabyta ze środków prywatnych, przy jej nabyciu nie był odliczany przez Sprzedających VAT, wynajmowana jest ona od co najmniej od roku 2007 5 Sp. z o.o.;

19.Państwo A i B dotąd sprzedali 3 mieszkania należące do ich majątku prywatnego. Państwo A i B nie planują sprzedaży innych nieruchomości w przyszłości;

20.Przedmiotowa Nieruchomość jest niezabudowana, nie znajdują się na niej żadne budynki ani budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane;

21.Przedmiotowa Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i pozwoleniem na budowę budynku biurowego wydanym w oparciu o ww. plan;

22.Przedmiotowa Nieruchomość nie była wykorzystywana ani do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych od podatku VAT. Nieruchomość była wykorzystywana tylko i wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (majątek prywatny).

Przed sprzedażą Nieruchomości nie zostały poczynione działania dotyczące zwiększenia wartości Nieruchomości (np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, podział Nieruchomości).

Sprzedający nabyli prawo użytkowania wieczystego do Nieruchomości jako osoby prywatne, nie włączali go nigdy do środków trwałych ani towarów handlowych swoich działalności gospodarczych/spółek.

Sprzedający nie występowali o warunki zabudowy na nieruchomości, nie dokonywali nakładów na Nieruchomość, w tym np. posadowienia tam budynków/budowli/przyłączy/mediów/dróg/nasadzeń zieleni itp.; do Nieruchomości nie są doprowadzone media. Sprzedający nie dzierżawili, nie wynajmowali ani nie udostępniali odpłatnie Nieruchomości osobom trzecim. Sprzedający nie uzyskiwali dotąd z Nieruchomości żadnych przychodów. Sprzedający nie dokonywali także dotąd prób sprzedaży prawa do Nieruchomości.

Wnioskodawcy zamierzają sprzedać Nieruchomość jednemu nabywcy. Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości ani nigdzie nie ogłaszali zamiaru jej sprzedaży, nie angażowali też do tego osób trzecich w tym podmiotów zawodowo zajmujących się obrotem nieruchomościami.

Przy sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawcy nie korzystają z profesjonalnych pełnomocników ani nie mają takiego zamiaru. W związku ze sprzedażą Nieruchomości nie zostały udzielone nabywcy pełnomocnictwa/zgody do dokonania w imieniu Wnioskodawcy dodatkowych czynności w odniesieniu do Nieruchomości. Co najwyżej jeden z małżonków będzie pełnomocnikiem drugiego przy zawieraniu umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną.

W przypadku Wnioskodawców w zakresie sprzedaży Nieruchomości nie mamy do czynienia z działalnością w zakresie obrotu nieruchomościami przybierającą formę zawodową (profesjonalną). Wnioskodawcy nie dokonali uzbrojenia ani podziału Nieruchomości, nie wydzielili dróg wewnętrznych, nie podejmowali działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości (nie dali nawet żadnego ogłoszenia).

Na aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich. Zdaniem sądów administracyjnych i organów podatkowych (wyrażonym np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1643/15 oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lipca 2021 r., 0112-KDIL3.4012.109.2021.2.AW), przejawem działania w sposób profesjonalny może być na przykład: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek (wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia), uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu lub prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Sam fakt, że A, D oraz C prowadzą pozarolnicze działalności gospodarcze na terytorium Polski wpisane do CEIDG nie przesądza o tym, że w zakresie sprzedaży tej konkretnej Nieruchomości również będą podatnikami VAT.

Kluczowe znaczenie ma zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości. Ww. okoliczności wskazują, że przy sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawcy nie działają jako podatnicy VAT.

Podsumowując, Wnioskodawcy przy sprzedaży opisanej w stanie faktycznym Nieruchomości nie działają jako podatnicy VAT a przedmiotowa sprzedaż Nieruchomości nie podlega przepisom ustawy o VAT.

Ad 2

W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, w sytuacji, gdyby Organ podatkowy uznał, że przy sprzedaży Nieruchomości opisanej w stanie faktycznym Wnioskodawcy działają jako podatnicy VAT a przedmiotowa sprzedaż Nieruchomości podlega przepisom ustawy o VAT, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że sprzedaż Nieruchomości nie podlega zwolnieniu z VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie nieuznania, że w związku ze sprzedażą Nieruchomości Wnioskodawcy działają jako podatnicy podatku VAT, a sprzedaż ta nie podlega przepisom ustawy (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) – jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności prawa użytkowania wieczystego) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

W związku z powyższym, sprzedaż udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Grunt spełnia bowiem definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359), zwana dalej k.r.o.

Stosownie do art. 31 § 1 k.r.o.:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 k.r.o.:

Natomiast w myśl art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o.:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o.:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Stosownie do art. 43 § 1 k.r.o.:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy są właścicielami prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości. Sprzedający nabyli prawo użytkowania wieczystego do Nieruchomości w roku 2011, każdy z nich po 1/4 (wchodzi w skład ich majątków małżeńskich).