Według ustaleń poczynionych przez biegłego warunki użytkowania i utrzymania, w tym gospodarkę remontowo-zapobiegawczą prowadzoną na przestrzeni ostatnich lat określono jako nieprawidłową. Można zatem domniemywać, że na budynku nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie lub przebudowę w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie I pismem z dnia 24 sierpnia 2022 r. – wpływ 29 sierpnia 2022 r.)

Czy komornik sądowy jako płatnik (na podstawie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług) powinien zbywając tę nieruchomość na licytacji sądowej pobrać podatek VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem przedmiotowa nieruchomość jest objęta podatkiem VAT 23%.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie I pismem z dnia 24 sierpnia 2022 r. (wpływ 29 sierpnia 2022 r.) doprecyzował Pan własne stanowisko w sprawie o następujące informacje:

Komornik sądowy jako płatnik (na podstawie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług) powinien zbywając tę nieruchomość na licytacji sądowej pobrać podatek VAT. Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim – pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14, stosownie do art 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1520) – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

-wybudowaniu lub

-ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest więc pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

-w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

-dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być zatem spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust 10 ustawy – podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku budowli lub ich części:

-są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,

-złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W niniejszym przypadku nie doszło do pierwszego zasiedlenia nieruchomości. Budynki są nieprzerwanie od 1998 r. w trakcie modernizacji/budowy. Żaden z budynków nie jest wykorzystywany przez „A” do działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

-prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT według właściwej stawki dostawy budynku rehabilitacyjno-wypoczynkowego wraz z gruntem;

-nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT według właściwej stawki dostawy budynku garażowego, budynku letniskowego, budynku administracyjno-mieszkalnego, budynku gospodarczego oraz drewnianego budynku mieszkalnego wraz z gruntem.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów, będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości zarówno gruntowych jak i zabudowanych dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z wniosku wynika, że Dłużnikiem jest „A”. Przedmiotem sprzedaży będzie zabudowana działka gruntu nr 1.  

Nieruchomość została nabyta przez dłużnika od Gminy w drodze warunkowej umowy sprzedaży zawartej aktem notarialnym z dnia (…)2008 r. Repertorium „A” nr  (…) za kwotę (…) zł, na którą składała się kwota netto oraz podatek VAT w stawce 22% w wysokości (…) zł. Następnie aktem notarialnym z dnia (…)2008 r. Repertorium „A” nr (…) nastąpiło przeniesienie prawa własności nieruchomości na dłużnika. Dłużnik oświadczył, że przy nabyciu przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. 

W rozpatrywanej sprawie na wstępie należy wskazać, że analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży ww. nieruchomości należy uznać Dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem należącym do „A”. W przypadku majątku „A” trudno wskazywać na majątek prywatny takiego podmiotu.

W konsekwencji, dostawa przez Pana nieruchomości należącej do „A” w trybie licytacji publicznej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do Pana wątpliwości, czy komornik sądowy jako płatnik (na podstawie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług) powinien zbywając tę nieruchomość na licytacji sądowej pobrać podatek VAT, należy zauważyć, że przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują do niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów mogące mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, zawierających zwolnienie dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle bądź ich części, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W niniejszej sprawie, aby dostawa nieruchomości korzystała ze zwolnienia od podatku VAT należy zbadać, czy względem budynków, posadowionych na przedmiotowej działce nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres czasu upłynął od tego momentu.

Z opisu sprawy wynika, że działka nr 1 została nabyta przez dłużnika od Gminy w drodze warunkowej umowy sprzedaży zawartej aktem notarialnym z dnia (…)2008 r. Repertorium „A” nr (…) za kwotę (…) zł, na którą składała się kwota netto oraz podatek VAT w stawce 22% w wysokości (…) zł. Następnie aktem notarialnym z dnia (…) 2008 r. Repertorium „A” nr (…) nastąpiło przeniesienie prawa własności nieruchomości na dłużnika. W chwili jej nabycia była ona zabudowana.

Nieruchomość nie jest użytkowana przez dłużnika. Jeszcze przed jej nabyciem, dzierżawiąc nieruchomość od Gminy, rozpoczęła się inwestycja polegająca na adaptacji i rozbudowie ośrodka wczasowego na ośrodek wczasowo-rehabilitacyjny (…). Inwestycja miała być realizowana w oparciu o wydaną w dniu (…)1997 r., przez (…) decyzję Nr (…) udzielającą na rzecz „A” pozwolenia na budowę i zatwierdzającą projekt budowlany na wykonanie robót budowlanych na działkach nr ewid. 2, 1, 3, 4, 5 i 6 w miejscowości (…) polegających na: modernizacji ośrodka rehabilitacyjno-wypoczynkowego w (…) w zakresie modernizacji i przebudowy budynku głównego z budową kotłowni na paliwo płynne, budowy oczyszczalni ścieków oraz wyburzenia części domków kempingowych.

Budynek po modernizacji pełnić będzie główne funkcje projektowanego ośrodka rehabilitacyjno-wczasowego w zakresie bazy hotelowej, usług rehabilitacyjnych, gastronomii, rekreacji i zaplecza technicznego. Według oświadczenia dłużnika ostatnie prace wykonane były w 2002 r. Od tej pory nieruchomość nie jest użytkowana.

Na nieruchomości w momencie sprzedaży będą znajdować się następujące budynki :

‒budynek garażowy wybudowany w latach 70-tych XX w.,

‒budynek letniskowy wybudowany w latach 70-tych XX w.,

‒budynek administracyjno-mieszkalny wybudowany na początku XX w.,

‒budynek rehabilitacyjno-wypoczynkowy (w budowie) – budowę rozpoczęto w 1998 r.,

‒budynek gospodarczy (natryski, sanitariat) wybudowany w latach 10-tych XX w.,

‒drewniany budynek mieszkalny wybudowany na początku XX w.

Wszystkie wymienione wyżej budynki dłużnik nabył wraz z nieruchomością. Wyjątkiem jest budynek rehabilitacyjno-wypoczynkowy, który został wzniesiony przez dłużnika w czasie gdy ten dzierżawił przedmiotową nieruchomość. Budowa nie została zakończona. Grunt działki zagospodarowywany jest na cele ośrodka wczasowo-rehabilitacyjnego (w trakcie realizacji inwestycji). Budynek po modernizacji pełnić będzie główne funkcje projektowanego ośrodka rehabilitacyjno-wczasowego w zakresie bazy hotelowej, usług rehabilitacyjnych, gastronomii, rekreacji i zaplecza technicznego. Ponadto:

I.Budynek garażowy – obecnie nie jest użytkowany i stanowi zdewastowany pustostan po budynku garażowym.

Budynek był użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem jako budynek garażowy.

Według ustaleń poczynionych przez biegłego warunki użytkowania i utrzymania, w tym gospodarkę remontowo-zapobiegawczą prowadzoną na przestrzeni ostatnich lat określono jako nieprawidłową. Można zatem domniemywać, że na budynku nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie lub przebudowę w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

II.Budynek letniskowy – obecnie nie jest użytkowany i stanowi zdewastowany pustostan po budynku letniskowym.

Budynek był użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem jako budynek letniskowy.

Według ustaleń poczynionych przez biegłego warunki użytkowania i utrzymania, w tym gospodarkę remontowo-zapobiegawczą prowadzoną na przestrzeni ostatnich lat określono jako nieprawidłową. Można zatem domniemywać, że na budynku nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie lub przebudowę w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

III.Budynek administracyjno-mieszkalny – obecnie nie jest użytkowany i stanowi zdewastowany pustostan po budynku administracyjno-mieszkalnym.

Budynek był użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem jako budynek administracyjno-mieszkalny.

Według ustaleń poczynionych przez biegłego, do budynku dobudowana została stołówka, warunki użytkowania i utrzymania, w tym gospodarkę remontowo-zapobiegawczą prowadzoną na przestrzeni ostatnich lat określono jako nieprawidłową. Można zatem domniemywać, że na budynku nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie lub przebudowę w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

IV.    Budynek gospodarczy (natryski, sanitariaty) – obecnie nie jest użytkowany i stanowi pustostan po budynku gospodarczym.

Budynek był użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem jako sanitariat, natryski.

Według ustaleń poczynionych przez biegłego warunki użytkowania i utrzymania, w tym gospodarkę remontowo-zapobiegawczą prowadzoną na przestrzeni ostatnich lat określono jako nieprawidłową. Można zatem domniemywać, że na budynku nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie lub przebudowę w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

V.Drewniany budynek mieszkalny – obiekt obecnie nie jest użytkowany i stanowi pustostan po budynku mieszkalnym.

Budynek był użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem jako budynek mieszkalny.