-potwierdzeniami wystawienia opinii o zakupionym sprzęcie w formie zrzutu ekranu z wystawioną opinią dotyczącą kupionych towarów Wnioskodawcy, których dotyczy cashback, na stronie internetowej partnera handlowego, u którego został zakupiony sprzęt, co pozwoli na dodatkowe potwierdzenie, że Klient otrzymujący taki warunkowy rabat pośredni (cashback), rzeczywiście zakupił sprzęt u dystrybutora, z którym współpracuje Wnioskodawca, a nawet, że użytkuje zakupiony produkt.

Agencja na zlecenie Spółki dokonuje weryfikacji zgodności powyższych danych wynikających ze zgłoszeń. Dzięki tej weryfikacji Spółka ma pewność, że w odniesieniu do danych Klientów w rzeczywistości doszło do obniżenia kwoty stanowiącej zapłatę za produkty.

Zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, podstawą opodatkowania VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał od nabywcy. W świetle tego przepisu stwierdzić należy, że jeżeli zapłata została otrzymana w niższej wysokości (np. poprzez wypłatę cashback) zasadne jest obniżenie wysokości podstawy opodatkowania. Mając na uwadze informacje wynikające z otrzymanych zgłoszeń oraz noty wystawionej przez Agencję Spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania VAT o kwoty cashback, gdyż możliwe jest przypisanie konkretnej wypłaty dokonanej za pośrednictwem Agencji w taki sposób, że jednoznacznie można stwierdzić, że cashback został wypłacony Klientowi, który nabył produkt od Dystrybutora, z którym współpracuje Spółka.

Przepisy nie określają katalogu dokumentów, które są niezbędne dla możliwości obniżenia podstawy opodatkowania. Istotne jest, aby takie dokumenty potwierdzały faktyczne obniżenie otrzymanej zapłaty. Jednocześnie należy wskazać, że noty stanowią dokument księgowy w myśl ustawy z dnia 22 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), a nie przepisów dotyczących podatku VAT.

Wypłacana przez Agencję (po spełnieniu przez Klienta określonych warunków) na zlecenie Wnioskodawcy kwota powinna być traktowana jako opust/ obniżka ceny w rozumieniu art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, obniżający podstawę opodatkowania u Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że beneficjentem rabatu nie jest Dystrybutor (podmiot, któremu Spółka wystawia faktury dokumentujące dostawę towaru), ale Klient - kolejny nabywca w łańcuchu dystrybucji, Spółka nie ma podstaw do wystawienia faktur korygujących dokumentujących rabat. Za wystarczający dokument potwierdzający rabat należy uznać notę księgową wystawioną przez Agencję dla Wnioskodawcy. Z tego też względu, do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego przez Spółkę nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z brzmienia art. 29a ust. 13 ustawy o VAT- obniżenie to powinno zostać ujęte w deklaracji za miesiąc rzeczywistego zwrotu kwoty rabatów na rzecz Agencji. Moment otrzymania kwoty cashback przez Klienta i moment, kiedy Spółka poniesie koszt jego wypłaty nie jest tożsamy. Samo otrzymanie przez Klienta kwoty cashback w przedstawionym stanie faktycznym nie jest warunkiem wystarczającym dla obniżenia podstawy opodatkowania. Dopuszczenie takiej możliwości spowodowałoby sytuację, że Spółka obniżyłaby swój podatek należny i jednocześnie dysponowała środkami pieniężnymi odpowiadającymi kwocie cashback. Mając to na uwadze, należy stwierdzić, że momentem, kiedy może dojść do obniżenia podstawy opodatkowania VAT (a co za tym idzie podatku należnego) jest moment, kiedy Spółka zwróci Agencji koszty wypłaconych cashback. W tym momencie dojdzie, bowiem do poniesienia przez Spółkę ciężaru ekonomicznego wypłaconego cashback, a więc zmniejszenia zapłaty otrzymanej za produkt. Moment wystawienia noty korygującej nie ma znaczenia z punktu widzenia możliwości obniżenia podstawy opodatkowania VAT. Na potwierdzenie powyższej kwalifikacji można wskazać interpretację indywidualną z 12 marca 2021 r. wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.783.2020.1.KP.

Praktyka organów podatkowych potwierdza powyższe stanowisko. DIS w Warszawie w interpretacji z 30 września 2014 r. nr IPPP1/443-793/14-2/KC. potwierdził stanowisko, że: „w przypadku udzielenia rabatów pośrednich. (...) Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT z momentem wypłacenia rabatu odpowiedniej aptece, udokumentowanego wystawioną przez Spółkę notą uznaniową na tę aptekę. W przypadku, gdy wystawienie noty uznaniowej dokumentującej udzielenie rabatu pośredniego nastąpi w innym okresie rozliczeniowym niż wypłata wynikającej z tej noty kwoty, Spółka będzie miała prawo obniżyć podstawę opodatkowania dla celów podatku VAT (i w konsekwencji podatek VAT należny) za okres, w którym rabat został faktycznie wypłacony. Innymi słowy, zasadnicze znaczenie dla rozliczenia przyznanego rabatu pośredniego dla celów podatku VAT ma moment faktycznej wypłaty udzielonego rabatu. Wystawienie noty księgowej dokumentującej udzielenie rabatu pośredniego nie jest bowiem warunkiem koniecznym dla uzyskania prawa do obniżenia podatku VAT należnego w związku z udzieleniem rabatu. Moment wystawienia noty nie może być więc decydujący dla rozliczenia rabatu dla celów podatku VAT przez Spółkę. Istotny jest sam fakt fizycznego udzielenia rabatu, czyli np. dokonania transferu środków pieniężnych na konto apteki”.

Podobne stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacjach DIS w Warszawie z 25 marca 2014 r., nr IPPP3/443-8/14-2/MK w oraz DIS w Poznaniu z 13 stycznia 2012 r., nr ILPP2/443-1474/11-3/SJ.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy Spółka uprawniona jest do obniżenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym dokonała zapłaty za notę obciążeniową otrzymaną od Agencji (w okresie, w którym poniosła koszty wypłaconych cashback) bez względu na fakt, iż warunkiem uzyskania zwrotu przez Klienta jest pozostawienie opinii o zakupionym produkcie. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy kwota wypłaconego rabatu stanowić będzie kwotę brutto, innymi słowy jego wartość zawierać już będzie kwotę podatku, którą następnie Wnioskodawca będzie mógł obniżyć metodą „w stu”.

Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy: 

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Wskazać należy, że podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których udzielane są tzw. rabaty pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania rabatów pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie został udzielony rabat, tzn. czy jego uzyskanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, itp.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy:

Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, że ani w Dyrektywie 2006/112/WE Rady ani też w ustawie prawodawca nie zdefiniował pojęcia „rabat”, zatem pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. I tak, zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem, rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Podobnie definiowany jest „opust” jako zniżka ceny kupna przyznawana przy zakupach hurtowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej elektrycznych artykułów gospodarstwa domowego. Głównymi odbiorcami produktów Spółki na terenie Polski są Dystrybutorzy. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera z Dystrybutorami umowy dotyczące dystrybucji sprzedawanych przez Spółkę towarów. Na podstawie tych umów Dystrybutorzy nabywają towary od Wnioskodawcy i oferują je do sprzedaży w prowadzonych przez siebie punktach handlowych oraz w internecie, gdzie kupują je końcowi nabywcy - Klienci. Chcąc poprawić wyniki sprzedaży Spółka prowadzi szereg działań marketingowych przy użyciu wyspecjalizowanych podmiotów agencji reklamowych, które świadczą różnorodne usługi promocji i reklamy. W przyszłości Spółka planuje zlecić Agencji działanie polegające między innymi na obniżeniu klientom rzeczywistego kosztu zakupu, a tym samym, pośrednio, zwiększenie konkurencyjności swoich towarów na rynku. W ramach takich działań Spółka za pośrednictwem Agencji planuje przyznawać Klientom rabat kwotowy (cashback) od ceny towaru obowiązującej w danym punkcie handlowym przy spełnieniu przez Klientów określonych warunków (m.in. określony model marki, znajdujący się na liście produktów biorących udział w promocji oraz rejestracja zgłoszenia na stronie Agencji wraz z koniecznością potwierdzenia wystawienia opinii o zakupionym sprzęcie). Mechanizm planowanej promocji przedstawia się następująco:

1.Klient, który kupił urządzenia marki Wnioskodawcy, podlegające cashbackowi, może zarejestrować swoje zgłoszenie promocyjne na specjalnie przygotowanej stronie stworzonej przez Agencję.

2.Rejestracja zgłoszenia będzie odbywać się poprzez wprowadzenie do formularza na stronie stworzonej przez Agencję: jednego dokumentu będącego dowodem zakupu sprzętów, których dotyczy cashback; numerów seryjnych urządzeń, których dotyczy cashback; potwierdzenia wystawienia opinii o zakupionym sprzęcie w formie zrzutu z ekranu ze strony internetowej partnera handlowego, u którego został zakupiony sprzęt biorący udział w akcji rabatowej koordynowanej przez Agencję.

3.Po poprawnym wprowadzeniu wymaganych elementów, Agencja potwierdzi Klientowi zgłoszenie do cashback i wypłaci w ustalonym regulaminowo terminie zwrot uprzednio zapłaconej przez niego części ceny towaru.

4.Za obsługę całej akcji Agencja wystawi Wnioskodawcy fakturę VAT, natomiast rozliczenie kwot wypłaconych przez Agencję rabatów (cashbaków) do Klientów będzie odbywał się na podstawie wystawionych przez Agencję na Wnioskodawcę not obciążeniowych.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje Mu prawo do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego o wartość rabatów przyznanym Klientom w deklaracji za okres, w którym Spółka przekazuje Agencji środki pieniężne równe wartości nominalnej tych rabatów, pomimo iż warunkiem uzyskania cashback jest pozostawienie przez Klienta opinii o zakupionym sprzęcie.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy stwierdzić, że w przypadku kiedy dany Klient, któremu Wnioskodawca przyzna rabat kwotowy (cashback) od ceny towarów obowiązującej w danym punkcie handlowym, otrzyma zwrot części ceny zakupionego towaru, wówczas dla Wnioskodawcy i dla Klienta nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru. Takie obniżenie ceny nie dotyczy bezpośrednich kontrahentów – m.in. Dystrybutorów, od których Klienci nabywają towary. Podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego jest w tym przypadku Wnioskodawca, który dokonał sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzielił rabatu cashback (rabatu pośredniego).

Zatem otrzymywane przez Klientów rabaty pieniężne z tytułu zakupów określonych produktów Wnioskodawcy u Dystrybutorów, stanowią rabat pośredni. Zauważyć należy, że obniżka ceny, upust – rabat udzielony w momencie sprzedaży (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota zapłaty należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Z wniosku wynika, że wskutek wypłacenia rabatu pośredniego Wnioskodawca nie będzie nabywał żadnej usługi świadczonej na jego rzecz, za którą zostanie wypłacane stosowne wynagrodzenie. W opisanej sytuacji za taką usługę nie można uznać wystawienia opini przez Klienta, gdyż jest to jeden z warunków po spełnieniu którego Klient nabywa prawo do rabatu.

Tym samym, w momencie wystawienia opini przez Klienta, pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem nie będzie istniał stosunek zobowiązaniowy polegający na tym, że zostanie wykonana usługa, na rzecz beneficjenta (Wnioskodawcy) płacącego określone wynagrodzenie.

Klienci, którzy otrzymywać będą rabat pośredni (cashback) to osoby fizyczne, które uprzednio zakupiły sprzęt AGD do użytku własnego, niezwiązanego z jakąkolwiek działalnością gospodarczą lub zawodową.

Zatem w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów na rzecz Klientów, ale na podstawie odpowiednich umów będzie udzielał im opustu w formie wypłaty rabatu kwotowego, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów. Pomimo, że kwotę rabatu wypłaca Klientowi Agencja, to ostatecznie Wnioskodawca ponosi koszty rabatu pośredniego. Jednocześnie należy wskazać, że obniżka ceny powinna wynikać z regulaminu promocji Wnioskodawcy, który będzie wskazywał kwotę o jaką dokonana będzie obniżka ceny danego towaru. Z regulaminu powinno więc wynikać powiązanie towaru z ceną.

Treść art. 29a ust. 10 ustawy wyraźnie wskazuje, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o m.in.:  kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.

Powyższe stanowisko jest zgodne z Dyrektywą Rady 2006/112/WE, która w art. 73 oraz 90 ust. 1 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu. Przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób. Jednocześnie przepisy ustawy, jak i dyrektywy wyraźnie wskazują, że rzeczywiste kwoty rabatów mają być udokumentowane – podatnik powinien przedstawić dowód rzeczywistej kwoty poniesionych kosztów.

Konstrukcja podstawy opodatkowania w ustawie o podatku od towarów i usług, odpowiadająca w swej istocie konstrukcji określonej w Dyrektywie 2006/112/WE Rady, oparta jest na założeniu proporcjonalności VAT do ceny towarów i usług. Każda bowiem transakcja podlega podatkowi od towarów i usług obliczonemu w sposób proporcjonalny do ceny otrzymanej przez podatnika jako świadczenie wzajemne za dostarczone towary lub usługi z uwzględnieniem stawki, jaka ma zastosowanie do dostawy lub świadczenia takich towarów i usług.

Należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania pozwala zrealizować fundamentalną zasadę neutralności podatku VAT. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku.

Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, stwierdzając, że podstawą opodatkowania dla producenta jako podatnika musi być kwota odpowiadająca cenie, po jakiej sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom, pomniejszona o wartość rabatów na podstawie których wypłacone zostało wynagrodzenie ostatecznym nabywcom towarów.

Również w sprawie C-427/98 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec, Trybunał dopuścił możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania w wyniku udzielenia przez podatnika rabatu potransakcyjnego nie bezpośredniemu nabywcy towaru, bez konieczności wystawienia faktury korygującej.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt omawianej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, który zwróci danemu Klientom wartość przyznanego rabatu pośredniego (cashback), otrzyma po zakończeniu transakcji kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży, pomniejszoną o wartość ww. rabatu. Nie byłoby zatem zgodne z Dyrektywą 2006/112/WE, że podstawa opodatkowania służąca do wyliczenia VAT Wnioskodawcy jako podatnika, jest wyższa niż kwota ostatecznie przez niego otrzymana. Stanowiłoby to naruszenie zasady proporcjonalności podatku.

W opisanej sprawie w przypadku otrzymania przez Klientów bezpośrednio od Wnioskodawcy zwrotu części ceny zakupionych produktów, dla Klientów tych nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny tych towarów.

W tej sytuacji podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu sprzedaży nie będą Dystrybutorzy, którzy otrzymają od Klientów cenę należną w pełnej wysokości, ani Agencja, której Spółka przekaże pieniądze równe wartości nominalnej rabatów, ale Wnioskodawca, który dokona sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzieli rabatu. Zatem u Wnioskodawcy nastąpi obniżenie podstawy opodatkowania. W związku z tym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z prawa do korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku VAT. W okolicznościach niniejszej sprawy udzielany rabat pośredni stanie się opustem – obniżką (rabatem), o którym mowa w art. 29a ust. 10 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na fakt, że beneficjentem rabatu nie jest Dystrybutor (podmiot, któremu Spółka wystawia faktury dokumentujące dostawę towaru), ani Agencja reklamowa, która świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi, ale Klient - kolejny nabywca w łańcuchu dystrybucji, Spółka nie ma podstaw do wystawienia faktur korygujących dokumentujących rabat. Za wystarczający dokument potwierdzający rabat należy uznać notę obciążeniową wystawioną przez Agencję. Z tego też względu, do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego przez Spółkę nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z brzmienia art. 29a ust. 13 ustawy.

Obniżenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego powinno zostać ujęte w deklaracji za miesiąc rzeczywistego przekazania kwoty rabatów na rzecz Agencji.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał prawo obniżyć podstawę opodatkowania (i w konsekwencji podatek VAT należny) za okres, w którym rabat został faktycznie udzielony. Innymi słowy, zasadnicze znaczenie dla rozliczenia przyznanego rabatu pośredniego dla celów podatku VAT będzie miał moment faktycznej wypłaty udzielonego rabatu. Spółka uprawniona będzie do obniżenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym dokona zapłaty na podstawie noty obciążeniowej otrzymanej od Agencji (w okresie, w którym poniesie koszty wypłaconych cashback) bez względu na fakt, iż warunkiem uzyskania zwrotu przez Klienta jest pozostawienie opinii o zakupionym produkcie.

Dodatkowe informacje

Wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).